Kızlar herkese selam, öncelikle kendi durumumdan ve doktorumdan bahsederek başlamak istiyorum. 26 yaşındayım. Derin infiltran endometriozis hastasıyım ve geçen yıl her iki overden de ameliyat olmak zorunda kaldım dayanılmaz ağrılardan dolayı. Doktorum amerikan hastanesinde prof. Bülent Urman.
Şu an kistlerim tekrarladı ve haliyle doktorum artık vakit kaybetmeden tüp bebek öneriyor( hatta bugün reglimin ikinci günü ilaçları aldık) aynı zamanda uterusumda septum vardı (total septum) geçen yıl histeroskopi de yapılmıştı ama bu süreçte ikinci bir operasyon yapmamız şart görünüyor tüp bebek sürecinde risk almamak için. (Bu da beni gerdi) Tüm bunlar bir kenara ben ne hissettiğimi bilmiyorum şu an.. bakıyorum tüp bebek sürecindeki kadınlar çok istekli çok arzulu. Ben ne hissettiğimi bile bilemiyorum... eşim bu konuda bu zamana kadar hiç konuşmadı, tamamen benim kararıma kendimi hazır hissetmeme bıraktı ama ben bi türlü o hazır hissetme evresine gelemiyorum sorun bende mi anlamadım.. evet sonucu düşününce içim ısınıyor ama delicesine bir arzu yok.. hele bu pandemi sürecinde. Kafam çok karışık. Siz nasıl hissetmiştiniz bu dönemlerde çok merak ediyorum
Şu an kistlerim tekrarladı ve haliyle doktorum artık vakit kaybetmeden tüp bebek öneriyor( hatta bugün reglimin ikinci günü ilaçları aldık) aynı zamanda uterusumda septum vardı (total septum) geçen yıl histeroskopi de yapılmıştı ama bu süreçte ikinci bir operasyon yapmamız şart görünüyor tüp bebek sürecinde risk almamak için. (Bu da beni gerdi) Tüm bunlar bir kenara ben ne hissettiğimi bilmiyorum şu an.. bakıyorum tüp bebek sürecindeki kadınlar çok istekli çok arzulu. Ben ne hissettiğimi bile bilemiyorum... eşim bu konuda bu zamana kadar hiç konuşmadı, tamamen benim kararıma kendimi hazır hissetmeme bıraktı ama ben bi türlü o hazır hissetme evresine gelemiyorum sorun bende mi anlamadım.. evet sonucu düşününce içim ısınıyor ama delicesine bir arzu yok.. hele bu pandemi sürecinde. Kafam çok karışık. Siz nasıl hissetmiştiniz bu dönemlerde çok merak ediyorum
Oysa transfer öncesi ilaçlara başlamadan önce kendimden sonsuz emindim. Çünkü bu pandemi döneminde doktorumun transfer öncesi kullan diye verdiği doğum kontrol ilacı yan etki yapıp, kalp çarpıntısı yarattı. Pandeminin en kötü döneminde tam 4,5 ay boyunca kendi başıma haftada 2-3 gün kardiyolojiye tedaviye, teste gittim. Bu süreçte de, transfer öncesi ve sırasında da eşim manen hep yanımda ama malesef fiziksel olarak yanımda olamadı. Transfere kadar kafamda bu soruların büyük kısmı yoktu. Şu an kullandığım hormon ilaçları sonunda coşturdu karamsarlığı. Ki ben aşırı pozitif, neşeli ve enerjik biriyim. Çok uzun oldu ama demem o ki; eşin her durumda yanındaysa bu sorulardan korkma. Nötr gibi hissetmekten, herkesin coşkusuna sahip olmamaktan çekinme. Hepimiz demeyeyim ama çoğumuz bu yoldan geçiyoruz, geçtik. Yalnız değilsin. Korkma 
çocuklu da çocuksuz da hayat yaşamaya değer ve çok güzel. 
