Tüp bebeğe hazır hissetmek yada hissetmemek bütün mesele bu ? 😔

kedisininbitanesi_ .!.:
Doğru söylüyorsunuz ben galiba fazla içselleştirdim meseleyi. biraz maddi yönden de çok zoruma gitti galiba. bilmiyorum çok değişik duygular yaşadım arabada 1 saat ağladım. doktor siz bence bu ay iyice düşünün karar verirseniz önümüzdeki ay ilk adet gününüzde arayın hemen tedaviyi başlatalım dedi. :) bu süreçte sanki ailelerden destek ilgi bekliyoruz gibi çok hassas bi dönemdeyim. inşallah bir an önce kendimi hazır hisseder ve bebeğime kavuşurum burnumda tütüyor hiç görmediğim bir canlı. çok garip.
Genişletmek için tıkla...
Bence aileler dahil kimseye ne tedaviden ne çocuk meselesinden bahsetmeyin,bu süreçte insanlar ne dese size batar iyi niyetle sormaları bile sizi üzebilir,
 
kedisininbitanesi_ .!.:
bişey sormak istiyorum.
doktor fiyatları normal mi sizce
doktor ücreti 25,200 - merkez anlaşması - 20.000 - embriyo dcı - 9.000 toplam 54.200 artı ilaçlar ? bu fiyatları çıkarttılar
Genişletmek için tıkla...
Evet normal,her merkez farklı fiyat verir ama az çok 10-15 bin arası fark olur toplamda,o da gittiğiniz merkezin kalitesine popülaritesine bağlı biraz da
 
kedisininbitanesi_ .!.:
4 yıllık evliyim iki yıldır çocuk deniyoruz olmuyor. Başlarda evliliği tanıyalım birbirimizi ölçelim derken iki yıl korunduk sonra bi anda anne olma isteği doğdu içime fakat olamadım. Yaklaşık iki sene oldu tık yok. Doktora da gittim hsg de çektirdik tahlilde yaptırdık ikimizde de sorun görünmüyor pcos bile yok çok şükür ama gel gelelim ki kafaya taksam da takmasam da hiç hamile kalmadım. Çok sinirlerim bozuluyor kendimi çok yetersiz hissediyorum sonra diyorum ki herkes anne olmak zorunda değil olmuyosa olmuyor yapcak bişey yok diyorum. adet günüm geldiğinde salya sümük ağlıyorum dayanamıyorum.
uzun zamandır rahattım en kötü tüp bebek yaptırırız ne var yani gibi. Dün gittik görüştük özelde bir doktorla, anlattı süreçten bahsetti fiyatlardan bahsetti ben başladım ağlamaya gözlerim doldu hıçkıra hıçkıra çıktım odadan niye böyle oldu bilmiyorum. Hazır mı değilim, bu süreçte olmak zorunda olduğum için mi bu kadar ağrıma gitti anlamıyorum. Ne zaman kabulleniliyor?. Ben kabullenemiyorum çocuğumun olmadığını ve her adetimde yüzüme tokat gibi vuruyor gerçekler. Ne hissetmeliyim ne düşünmeliyim nerden başlamalyım bilmiyorum bu hislerim normal mi?
Tüp bebeğe başlayan arkadaşlarım, sizlerde ilk bu süreçte bu buhranı karmaşayı yaşadınız mı? Desteğe, bende bunları yaşadım denilmesine ihtiyacım var?
Genişletmek için tıkla...
Şimdi 2.5 yıl bende korudum üzerinenırmal süreç 1 yıl nasip olmadı. Tıbbi tahliller Dr hastane gel itleri normal olsun diye uğraşlar 2 yıl daha geçti. Herşey normal sebepsiz infertilite bizimde. Kabullenmek zor maddi kısmı da zor normal olsun diye dua ettim hep hayırlısıyla ama hiç gebelik olmadı tüp bebeğe gidelim dedi Dr da zaman çok uzadı diye. Üzerine tüp bebek için rahim ameliyatı oldum çizik felan atıldı. Başka başka hayattan engeller çıktı iyileşme uzun sürdü derken kimyasal gebelik oldu bekleyelim dedik 6 ay geçti nasip olmadı. Aşırı yıprandım tükendim artık 3.5 yıl sonunda kabullendim. Böyle de bir nimet var tüp bebek de kötü değil ama insan üzülüyor maddi kısmı da ayrı üzüyor işte sizi çok iyi anlarım. Bugün öngörüşme lere gittik kalbim acıyor ama kabullendim. Size tavsiyem ertelemeyin imkanınız varsa bir an evvel tüp bebek deneyin. 1 yıl ın sonunda hsg den sonra da olmayınca direkt tüp bebeğe giden okudum burda. Daha fazla beklemek denemek yıpratıyor dayanamayacağım demiş. Saygı duyuyorum takdir ediyorum keşke bende bunu yapabilseydim. 5.5 yıl evliliğine bugün bütün Dr la çok zaman olmuş dedi. Bir de bu içime oturdu. Nasip kısmet kader inancım iyi ki var. Yoksa dayanamıyorsun. Uğraşmanı zaman kaybetmemeyi tavsiye ederim. İşte sonra da o zamana üzülüyorsun. Elimden geleni yapmadım değil ama ısrarla normal olsun diye beklemek gerekmiyormuş
 
kedisininbitanesi_ .!.:
4 yıllık evliyim iki yıldır çocuk deniyoruz olmuyor. Başlarda evliliği tanıyalım birbirimizi ölçelim derken iki yıl korunduk sonra bi anda anne olma isteği doğdu içime fakat olamadım. Yaklaşık iki sene oldu tık yok. Doktora da gittim hsg de çektirdik tahlilde yaptırdık ikimizde de sorun görünmüyor pcos bile yok çok şükür ama gel gelelim ki kafaya taksam da takmasam da hiç hamile kalmadım. Çok sinirlerim bozuluyor kendimi çok yetersiz hissediyorum sonra diyorum ki herkes anne olmak zorunda değil olmuyosa olmuyor yapcak bişey yok diyorum. adet günüm geldiğinde salya sümük ağlıyorum dayanamıyorum.
uzun zamandır rahattım en kötü tüp bebek yaptırırız ne var yani gibi. Dün gittik görüştük özelde bir doktorla, anlattı süreçten bahsetti fiyatlardan bahsetti ben başladım ağlamaya gözlerim doldu hıçkıra hıçkıra çıktım odadan niye böyle oldu bilmiyorum. Hazır mı değilim, bu süreçte olmak zorunda olduğum için mi bu kadar ağrıma gitti anlamıyorum. Ne zaman kabulleniliyor?. Ben kabullenemiyorum çocuğumun olmadığını ve her adetimde yüzüme tokat gibi vuruyor gerçekler. Ne hissetmeliyim ne düşünmeliyim nerden başlamalyım bilmiyorum bu hislerim normal mi?
Tüp bebeğe başlayan arkadaşlarım, sizlerde ilk bu süreçte bu buhranı karmaşayı yaşadınız mı? Desteğe, bende bunları yaşadım denilmesine ihtiyacım var?
Genişletmek için tıkla...
Bende ilk tüp bebeğe başvurduğum zaman bir ağlama tuttu, duygusallaştım, şuan bile tüp bebek yaparken hassasım..
En ufak şeye ağlayabiliyorum nedenini bilmiyorum bu süreçten sonra psikiyatriye gitmeyi düşünüyorum devam ederse tabi
Hazır hiisediyorsan başla.
 
kedisininbitanesi_ .!.:
4 yıllık evliyim iki yıldır çocuk deniyoruz olmuyor. Başlarda evliliği tanıyalım birbirimizi ölçelim derken iki yıl korunduk sonra bi anda anne olma isteği doğdu içime fakat olamadım. Yaklaşık iki sene oldu tık yok. Doktora da gittim hsg de çektirdik tahlilde yaptırdık ikimizde de sorun görünmüyor pcos bile yok çok şükür ama gel gelelim ki kafaya taksam da takmasam da hiç hamile kalmadım. Çok sinirlerim bozuluyor kendimi çok yetersiz hissediyorum sonra diyorum ki herkes anne olmak zorunda değil olmuyosa olmuyor yapcak bişey yok diyorum. adet günüm geldiğinde salya sümük ağlıyorum dayanamıyorum.
uzun zamandır rahattım en kötü tüp bebek yaptırırız ne var yani gibi. Dün gittik görüştük özelde bir doktorla, anlattı süreçten bahsetti fiyatlardan bahsetti ben başladım ağlamaya gözlerim doldu hıçkıra hıçkıra çıktım odadan niye böyle oldu bilmiyorum. Hazır mı değilim, bu süreçte olmak zorunda olduğum için mi bu kadar ağrıma gitti anlamıyorum. Ne zaman kabulleniliyor?. Ben kabullenemiyorum çocuğumun olmadığını ve her adetimde yüzüme tokat gibi vuruyor gerçekler. Ne hissetmeliyim ne düşünmeliyim nerden başlamalyım bilmiyorum bu hislerim normal mi?
Tüp bebeğe başlayan arkadaşlarım, sizlerde ilk bu süreçte bu buhranı karmaşayı yaşadınız mı? Desteğe, bende bunları yaşadım denilmesine ihtiyacım var?
Genişletmek için tıkla...

Şuan seninle aynı duygulardayım.
Doktorlarla görüşürken vs tamamen hazırım diye düşündüm. En fazla ne olabilir vs diye çok rahattım.
Ama şuan net karar verdik ve bu ayki adetimi bekliyorum yumurta toplama için. Adetim yaklaştıkça aşırı korkuyorum ve ağlıyorum. Umarım sürece başlayınca geçer🥹
 
Kendimi Hazır hissetmeye zorladığım anda adetime 5 gün kala eşimde 2 adet büyüklü küçüklü varikosel olduğunu öğrendik ya insan üzülür ama ben inanır mısınız çok sevindim 🥲
İki yıldır sizin hiç bir sorununuz yok dediler sebepsizmiş kısmetimizde bu varmış diye kendimizi yedik bitirdik. Eşim bi ağrıyla doktora gitti ultrason çekildi doktor sağ ve sol yumurtalarında varikosel var biri büyük demiş. Eşim üzüldü ama ben üzülmedim aksine sebebi varmış diye sevindim. Haftaya doktora gösterecek sonuçları bakalım ne diyecek umarım ameliyat der ve bizde diğer insanlar gibi anne baba olabiliriz.
Çok zor süreçler gerçek anlamda beni çok yıprattı. Hiç alıngan duygusal biri değildim her şeye üzülür ağlar oldum bebek gördüğümde hiç bakmazdım şimdi her bebeğe gülümserken iç geçirirken buluyorum kendimi.
Geçen hafta görüncem doğum yaptı refakatçi ben kaldım ve kv, kıskandığımı düşünür mü insanlar diye çok endişelendim. Hiç kıskanmadım görümcem iyi biri benden bebeğini hiç sakınmadı kokladım baktım sevdim nerdeyse kucağımdan hiç indirmedim ama kv ve annem çok duygulandı hep gizli gizli ağladılar öyle yaptıklarında ben daha çok üzülüyorum bunu anlatamıyorum 😒
Asyaa34 .!.:
Şuan seninle aynı duygulardayım.
Doktorlarla görüşürken vs tamamen hazırım diye düşündüm. En fazla ne olabilir vs diye çok rahattım.
Ama şuan net karar verdik ve bu ayki adetimi bekliyorum yumurta toplama için. Adetim yaklaştıkça aşırı korkuyorum ve ağlıyorum. Umarım sürece başlayınca geçer🥹
Genişletmek için tıkla...
Leris .!.:
Bende ilk tüp bebeğe başvurduğum zaman bir ağlama tuttu, duygusallaştım, şuan bile tüp bebek yaparken hassasım..
En ufak şeye ağlayabiliyorum nedenini bilmiyorum bu süreçten sonra psikiyatriye gitmeyi düşünüyorum devam ederse tabi
Hazır hiisediyorsan başla.
Genişletmek için tıkla...
Genişletmek için tıkla...
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
X