Tükenmişlik mi?

Bernalaasl

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
4 Eylül 2021
200
63
29
Mrb kızlar .sizlere yazmak istedim çünkü ben işin içinden çıkamıyom benim gibi olanların bana yardımci olmasını isterim . 28 yaşındayım bı evlilik yaptım . Boşandım. Bı buçuk yıldır hayatımda kimse yok . Eski eşim resmen benim dönüm noktam oldu . Onun gibi kim kötüyse etrafımda siliyorum .ailem kan bağım dahil . Şu an etrafima bakiyorim kimsem kalmadı. Ben sahte insanlarla sahte ilişkiler kuramıyom. Gerçekten seven insan sayısı çevremde bir kişi ama ona bile açık kapı bırakmışım bir gün yanlış yapabilir. İşte derdim şu herşeyin bu denli farkında olmam insanların niyetini çok çabuk anlamam artık beni çok yoruyo ve yalnizlastiriyo . Bosandigim zaman bile hemen evlenemk isteyen ben şu an evlenecek insan görmüyorum çünkü herkes hata yapar . Yalnızlığı seven bı insanda değilim . Çok çaresiz kaldım ne yapacağımı bilemiyorum. İnsanalra karsi yapmacık bı ilişki içinde olamıyorum öte yandan bu yalnızlık da beni cdelirtecek cinsten . Evdeyim param var zamanımda var . Ama nereye gidersem gideyim hep o dertlerim benimle . Yüzmeyi çok severim mesela insan havuzun ortasında durup düşünür mü ? Bi anda durup düşünüyorum ve gözlerim doluyo cevredekiler hemen anliyo her alanda böyle . Susmak ve hickimseye birşey anlatamsm derin yalnızlık. Sadece ben mi yaşıyorum bunları?, Tükenmişlik sendromu mu? Ki o kadar mutsuzum ki bütün vücudumdaki hastalıklarıma kaynak yok hepsi üzüntüden ilaç alıyorum o bile dengeleyemiyor
 
Uzman desteği alıyor musunuz?
 
Alıyorum dediğim gibi . Hiçbir işe yaramiyo sanki. O kadar yoruldim o kadar tükendim ki. Doktora boş boş gitmek bile canımı sıkıyor artık.
bence uzmanı değiştirmelisiniz. bir de kendi kendinize meditasyon yoga filan yapmayı deneyebilirsiniz. çeşitli kurslara ya da bir spor külübüne katılıp arkadas edinmeyi deneyebilirsiniz. bütün olanlar sizin zihninizde, siz izin vermedikten sonra kimse size zarar veremez.
 
Perdeleri güneş yıpratır çocuk, kızları ise babaları diye bir söz okumuştum bir yerde. Benim dönüm noktam da babam oldu hayatımda. Keşke elin adamı olsaydı. Az önce onu ölmeden önce son kez gördüğüm yerden geçtim. Darmadağın oldum yine. Diyeceğim o ki; herkes bişeyler yaşıyor bu hayatta. Sizin güveninizi eski eşimiz sarsmış. Benim güvenimi doğduğum günden itibaren babam sarstı. Yani elin adamlarına fırsat kalmadı. Ama hayat devam ediyor. Bu düşünceler içinde kıvranırken bir taraftan da hayat telaşına kapılmış koşturuyorum. Herkesi aynı kefeye koymamak gerekiyor. Bence bu dünyada insanın en çok seveni, tek dostu da annesi. Bende onunla yetiniyorum. Geriye kalan herkese yüzeysel güveniyorum. Kimseye bel bağlamıyorum. Arkadaş derseniz bir iki tane vardır kendim gibi gördüğüm, sevdiğim, güvendiğim. Diğerlerinden de darbe yemişliğim vardır. Yerinizde olsam yaşadığım anın olabildiğince keyfini çıkarmaya çalışırdım. Beterin beteri var diye düşünürdüm. İlerisi için kendinizi yeni bir ilişkiye kapatmayın. Zamanı geldiğinde olur. Biri kötü çıktı evet ama hepsi öyle olacak diye bişey yok. Hayat siz tükenseniz de tükenmeseniz de akıp gidiyor. Bizde malesef ayak uydurmak zorundayız akışa uymak zorundayız durup bi yerlerde beklemek imkansız yaşadığımız sürece.
 
Çok sağolun yazdiklariniz için . Dünya bu kadar kötüymüş tabi ki ben görmemiştim bunca sene ailem hep temiz düzgün yetiştirdi. Böyle kötü insanlarla karşılaşınca insan çok üzülüyor. Arkadaşların çoğunlugu para için yanasiyo size anlıyorsunuz menfaat yani . Eski kocam da para için yanaşıp hayatımı mahvetti . Kendimi o kadar değersiz hissediyorum ki . Evet beklenmez ama ben hala onun beni bıraktığı yerde yıkılmış bı vaziyetteyim canım çok aciyo her bana yaptıklarını düşündükçe
 
Rica ederim. Değersiz hissetmeyin. İnanın konunun sizle hiç bi alakası yok. Karşı taraf değersizdi, şerefsizdi ve malesef bu yüzünü gösterdiği insanlardan biri de siz olmuşsunuz dolayısıyla hayatına girerek. Belki bi yerlerde sizi canından çok sevecek birileri vardır. Bekliyordur . Ben buna çok inanıyorum. Kendimden örnek verecek olursam. Eşimle çok ciddi problemler yaşadık yeni evlendiğimizde. Ama bana olan sevgisinden bir gün bile şüphe etmedim. O da beni yanıltmadı . Varsa hataları düzeltti. Ve bunu söylemek çok acı ama bazen beni babamdan daha çok sevdiğini hissediyorum. Bazen bana babammış gibi davranıyor. Öyle koruyor, sahipleniyor. Oysa o hayatıma girmeden önce bir kaç tane pislik geldi geçti hayatımdan. Güzel miyim evet, kültürlü müyüm evet, karakterli miyim evet. Daha gençken hep kendimde kusur arardım. Şimdi anlıyorum ki kusur tamamen karşı taraftaymış. İyisi de var kötüsü de var hayatta. Dilerim iyisiyle rastlaşırsınız birgün. Bıraktığı yerde asla yıkılmış vaziyette olmayın. Siz öyle birini hayatınızdan çıkartarak değerinize değer kattınız aslında. Bu yüzden daha çok güzelleşin, ne bileyim daha çok yatırım yapın kendinize. Vay be desin. Bıraktığım yerde kalmadı. Bu ona en güzel cevap olur. Kendiniz için yapabileceğiniz ne varsa yapın . Ama kendinize yapabileceğiniz en büyük kötülük, eziyet şu ruh halinizi sürdürmek olur. Bence silkelenin biraz. Biliyorum ki çok güçlü bir kadınsınız. Sadece bu yönünüz bastırılmış biraz yaşadıklarınızdan dolayı. Şimdi bunu açığa çıkarmanın tam zamanı. Siz kendinize yetebilmeyi, kendi kendinizle yetinebilmeyi başardığınız vakit hayat nice güzellikler çıkaracak karşınıza. Mutlu olmaya bakın. En azından çabalayın. Ben mesela 20 kilo aldım şu son 2 senede tamamen stresten. Kolumu kaldıracak halim olmuyor bazen. Bedenimin değil de kafamın yorgunluğundan. Ama biliyorum ki bişeyler yapmaya başlarsam daha iyi hissedeceğim . Bu yüzden bi yerden başladım 7 kilo gitti. Bu bile bi adımdır. Örnekti bu sadece. Bıraksam kendimi inanın çıkarım ben 100 kiloya ama pes etmek yok dediğim gibi, ipin ucunu bırakmak yok. Hayatınızın kontrolü sizin elinizde:) elimizde olmayan şeyler için de hayırlısı böyleymiş diyip geçmek gerekiyor.
 
Çok tşk ederim soyledikleriniz için. Evet bes kuruş etmeyen bı insana verdiğim değer aklıma geldikçe nasıl yaptım diyorim böyle. O da evlenmiş zaten adam olmaya niyet etmiş gözüme sokar gibi kalp koymuş biyosuna. Benden kurtulmuş gibi davraniyo. O kadar nefret ediyorim ki kendisinnden kendini kadın gibi pazarlayan para olmadan eve gelmeyen adamdan . Kendimi kullanılmış hissetmek bana ağır geliyo. Bu yüzden degersizligim gerçekten biri beni sevebilecek mi bunu o kadar çok istiyorm ki menafaatsiz sadece temiz kalbim için .ama o da yok çevremde herkes evli barkli . Söyleyen eden de yok
 
Yorgunluk isteksizlik tükenmişlik… depresyona eğilim genetikte olabiliyor bu arada. Şuna da katılmıyorum çık İşte sosyalleş bilmem nereye üye ol birileriyle tanış, ya arkadaş zaten yapabilecekse bu insan yapardı değil mi? O güç olsa onda zaten yapardı. Yapsa bile bu insan normal değil, anın tadını çıkaramıyor konuşmak istemiyor haz duymuyor onları yapmaktan. Kendiyle kalmak istiyor kaldıkça kalıyor. Kendimden örnek vereyim sana aile sorunlarım vardı sırf uzaklaşmak için kariyerim daha ön planda olmasına rağmen evlenme yolunu seçtim sırf o evden uzak olmak için, evlendim ne oldu eşim çok iyi ama ailesiyle sorunlar yaşadım yaşadıkça geldiğim şehirde de mutluluğu yakalayamadım. İşe girip oyalandım herkes gibi yaşamaya çalıştım bu seferde benim sonum ne olacak bir ömür günlerim böyle mi geçecek diye düşünüyorsun. Maddi boyutu da var. Burası AB değil ki atlayalım arabamıza gidelim tatile o aktiviteye bu kulübe. Dayanılacak gibi değil, üstüne boşanmayı düşünüyorum sanki 3 sene geriye gideceğim. Bosanmıyorum da tabiki, öylece sürüklenip gidiyorum. Düşündüm de sana verebilecek tavsiyem yok, en azından sahip olduklarınla mutlu olmaya çalış…
 
Aynı bahsettiğiniz gibi gücüm olsa zaten yapardım. Evliliği bende kurtuluş olarak gördüm üç yıl geriye gittim m pişmanlıklarıma yaniyorim
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…