Herkese merhaba. Sizlerle
tüp bebek sürecimi, şuan nerede olduğumu paylaşmak istedim. iyi düşünmeye güçlü olmaya, desteğinize ihtiyacım var.
Geçtiğimiz eylül ayında yumurta rezervimin yaşıma göre çok düşük olduğunu öğrenerek başladı sürecim. doğal yollarla gebelik çook uzak bir ihtimaldi. Aynı zamanda eşimin verdği sperm örneğinde sperm sayımı olması gerektiğinin çok altında çıktı, normal yolla gebelik daha da uzak bir ihtimal oldu. Biz eşimle hemen düğün takılarımızı bozdurarak tüp bebek sürecine başlama kararı verdik. Zaman aleyhimize işleyecekti, zaman kaybetmek istemedik.
Çok güvendiğimiz doktorumuzu araştırmalarımız sonucu bulduk. Yumurta geliştirme ve toplama süreci güzel geçti. Benim yumurta sayıma göre iyi bir sonuç olduğunu söyledi doktorumuz. 4 adet 3. Gün iyi kalite embriyomuzu dondurduk.
Bu süreçte doktorum herşeyden emin olmak için transfer öncesinde rahim filmi görmek istedi. Sol tarafta bir şüphesinin olduğunu belirtti. Ve rahim filmi sonucum malesef yüreğime oturdu. Doktorumun şüphesi doğruydu. Sol tüpüm hidrosalpinks adıyla tabir edilen iltihaplı bir şişkinlik halindeydi. Transferden önce bu tüpün ameliyatla ya alınması ya da rahimle bağlantısının kesilmesi gerekiyordu. (Aksi takdirde embriyoya zarar veriyormuş). Bu bilgi beni psikolojik olarak biraz yordu, çünkü tüp bebek süreci kendi başına yorucu bir süreç. Daha yeni evlenmişken, evliliğimin ilk aylarında üst üste bu kadar olumsuzluğun olması, hele ki en güzel hayalimiz olan çocuk sahibi konusunda art arda engelle karşılaşmak çok üzücü geldi. Eşim ve ben birbirimize her zaman desteğiz ancak ister istemez bu süreç bizi etkiledi, etkiliyor. Bir şekilde ameliyatı da kabullendim, sonuçta sonucu daha güzel olacak, bana zarar veren organdan kurtulmuş olucam, bebeğimize bir adım daha yaklaşıcam diye düşünerek. Geride kalan tek birikimimizi de üzerine biraz ekleme yaparak ameliyat için kullanmış olduk. Devlette, sigortayla vs. de halledebilirdim ancak benim gibi kaygı sorunu olan biri için sürece hakim olan ve güvendiğim doktorumla devam etmek çok büyük bir güç. O yüzden denkleştirebiliyorken yapalım elimizden gelenin en güzelini diye devam ettik.
Dün ameliyatım gerçekleşti. Sorunlu tüpün bağlantısı kesildi. Ameliyatım rahattı, kısa sürede kendime geldim. Ancak sonrasında doktorum, sağ tüpümün de hasarlı olduğunu söyledi. Rahim filminde ve raporunda normal olduğu yazıyordu tüpün ancak laporoskopik ameliyat sırasında hasarlı olduğu görülmüş. Doktor aslında alınması gereken bir tüp olduğunu, ancak benim doğal yolla hamile kalabilme ihtimalimi tamamen elimden almak yönünde bir operasyon yapmak istemediğini söyledi. (Çünkü her 2 tüp de iptal olsaydı artık doğal yolla gebelik imkansız olacaktı.) bu durumun transfer için bir risk taşıyıp taşımadığını sorduğumda, hasarlı tüpte dış gebelik olma ihtimali olduğunu söyledi
Bu korku beni çok üzüyor. Tam sorunlu şeyden kurtulduk oh şükür derken başka hiç düşünmediğim bir engel çıktı yolumuzda. Kendimi rahatlatmaya çalışıyorum büyük bir risk olsaydı doktor ne kadar üzücü de olsa gerekeni yapardı diye, biliyorum. Ancak her bir adım ileri gittiğimi sandığımda başka bir engelle karşılaşmak beni çok yordu.
Bir sonraki reglime transfer sürecine başlayacağız. Bunu inanılmaz bir neşeyle söyleyeceğimi sanardım, ancak korkuyorum. Olumsuz bir sonuç almaktan, korkmanın kendisinden, içimi sarmasını istediğim heyecana müsade edemiyorum sanki.
Halbuki biliyorum ki stres en büyük etken, iyi hissetmek, olumlu yaklaşmak gerekli.
Umarım her şeyin hayırlısı olur. Buraya neşeyle tüm engelleri aştık, bebeğimize kavuştuk yazdığım günleri görürüm …