15 gün önce, 2.5 ay kalp damar cerrahisinde yatan babamı kaybettim..
Ki ben babama feci bağlı bir kadınım, yoldaş derdik birbirimize..Herkes aklıma gelirdi de, rahatsızlığının ciddiliğini bildiğim halde babam aklıma gelmezdi..Kabullenemiyorum, konduramıyorum hala..
Bu acının tarifi yok..Hayatta bir ölüm gerçeği var ve bizler hepimiz sanki hiç başımıza gelmeyecek gibi yaşıyoruz..
Şimdi sizin acınıza bir de pişmanlık hissi acı katıyor..Keşkelerin önemi yok bu noktada ama keşke o sizden vazgeçse bile vazgeçmeseydiniz babanızdan..
Bol bol dua edin, onların en çok ihtiyacı olan şey bu..
Kabrine gidin konuşun, toprağına dokunun..
Pişmanlıklarınızı anlatın..İnsana iyi geliyor inanın..
Af dileyin, affedin..Hakkınızı helal edin ve helallik isteyin..Onlar bizleri görüyor ve duyuyor..
Başınız sağolsun, Allah taksiratını affetsin ve sizin acınızı hafifletsin..