Tavşanım pamuk melek oldu gitti :(

Saygı duyuyorum.Başınız sağolsun denilebilir yazdıklarınızın üzerine sadece tuhaf gelsede.

Belliki psikolojik olarak bir çöküntü yaşamışsınız ve bu çöküntünüze böyle bir destek bulmuşsunuz bunuda kaybedince bu şekilde kendinizi kaybederek yazmışsınız..

Denildiği gibi bilinçli yazdıysanız bu durumu, bu sizin vicdanızla aranızdaki hesap ; yok bilinçli yapmadıysanız; '' Allah benim ömrümden alıp sana verseydi '' diyebilecek kadar kötüyseniz,

lütfen bir psikolojik destek alın..Tamamen iyi niyetle bunu yazdığımı yorumumdan anlayabilirsiniz..

Bu size çok iyi gelecektir.. Şifalar diliyorum yüreğinize.
 
başın sağolsun arkadaşım...
çok sevdiğin,alıştığın bir can yok artık yanında..seni anlıyorum..
başka bir pamuğa evini açabilirsin belki,bu acını biraz hafifletir diye düşünüyorum..
 
Son düzenleme:
hemen evlat acısıyla falan niçin kıyaslanmış arkadaşın acısı..
acı,acıdır..yaşayan bilir..
saygı duymak gerekir..
gerekmez mi!?!
 
Son düzenleme:

Kucağınıza alana dek annelik nedir bilemezsiniz. İnşallah Allah size bir evlat nasip eder, o zaman hamilelikle dünyaya getirmek arasında çok fark olduğunu görürsünüz ve bir cenini anne karnında yitirmekle, kokusunu içine çeke çeke büyüttüğünüz yavrunuzu kaybetmenin arasındaki UÇURUMU da görebilirsiniz. Elbette hamileyken kaybetmek çok acı ama başka türlü bir acı. Evlat acısını anlamak için evlat sahibi olmak yetiyor, empati yapabiliyor insan ve acılı anneyi anlayabiliyor, Allah tüm yavrularımızı bizlere bağışlasın. Evladın kaybı ne senelerce beslenen hayvanın kaybına benzer ne hamilelikteki kayıplara. Hamileyken yitirdiğiniz umudunuzdur, hayalleriniz, planlarınızdır ilk aylarda, son aylarda yitirdiğinizde daha da acıdır. Ama eğer gözünüzün içine bakan çocuğunuzu yitirmekle aynı şey olsaydı, zaten siz de evladını yitirmiş acılı bir annenin üstüne böyle gitmezdiniz. Acımasızca bu tavrınız, "üslubunuza dikkat edin" denecek hiçbir şey söylememiş o hanım... Allah kendisine sabır versin, dayanma gücü versin, yaşayabileceği en büyük acıyı yaşamış bir insana dikkatli yaklaşmak gerekir, daha fazlasını yazmayayım siz düşünün!
 

bende bunu söylüyorum..
 

Yaşamadığınız bir kavram üzerine atıp tutuyorsunuz, radikal hayvanseverler bunu hep yapıyor. İşin tuhafı ben de kısmen onlardan biri olmalıyım ki ömrümün çoğunu kedi köpek kurtarmaya adadım, denize atlayıp kedi kurtardığım bile oldu hayatım pahasına. Sokakta 10 günlük bulup bebeğim gibi baktığım, 19 yılımı paylaştığım kedim aylar önce öldü, daha önce de kayıplarım oldu beni çok üzen, çok ağlatan ama ancak dünyaya çocuk getirmemiş bir insan o acıları "evlat acısı gibi" diye tabir edebilir. Hayvan sevgisini tamamen bir evlat sevgisi gibi sanabilir. Nasip olur da anne olursanız, çocuğunuzun yüzüne baktığınız anlardan birinde bu yazışmayı hatırlayın...
 

okurken,pamuğun bir insan değil bir hayvan olduğunu anlayarak okumuştum..
benim demek istediğim,niçin kıyaslanıyor evlat acısıyla,evde baktığın hayatını paylaştığın canın acısı..
evlat acısı Allah kimseye yaşatmasın inşallahhh.. (Amin...)
ama bu da bir acı.. değil mi ya.. kıyaslanamaz, ama acı!
kıyaslamaya gerek ne???
kızcağızın ne günahı var,acısını paylaşmak istemiş ve acısıyla tatlısıyla topiğini uygun görmüş ve yazmış..
yapmayın etmeyin..
 
Zaten ben kıyaslanamaz diyen biriyim neden bu yazdıklarınızı benim mesajımı alıntılayıp yazdınız anlamadım! Hiçbir acı evlat acısına benzemez.

Bakın KK'da bunun gibi onlarca topic var:

http://www.kadinlarkulubu.com/acisiyla-tatlisiyla/420523-oglum-gideli-1-sene-oldu.html

Okuyun, bilemem artık anne olmadan ne kadar empati yapabilirsiniz ama hayvanı öldüğünde "evlat acısı" diyebilenler belki kendilerinden biraz utanırlar.
 

kıyaslanamaz evet...
benim dediğim,kıyaslamaya ne gerek var!

başka yerlere çekilmiş ve yeni bir tartışma konusu yaratılmış.. siz de bunu devam ettiriyorsunuz.. bunu söylüyorum..
 
siz bir hayvandan bahsediyormussunuz ama ben sizin sahiden kizini kaybettiginizi düsündüm okurken bogazim dügümlendi ya lütfen böyle seyler yayinlanmasin hatta bu ve bunun gibi konular ve katagoriler tamamiyle kaldirilsin
 

Topiğin başlığı tekrar düzenlenerek ölenin tavşan olduğu anlaşılacak hale getirildi.
Artık lütfen topikte polemiğe girmeyiniz,konu nerden nerelere gelmiş,hamileliği esnasında bebeğini kaybetmiş anne adaylarını,hayvanlarını çok seven öldüğünde üzüntüye boğulan hayvanseverleri ve evladını dünyaya getirdikten sonra şu veya bu sebepten yitirmiş acılı anneleri incittiğinizi unutmayınız.
Her acı,acıyı yaşayana göre dayanılması en zor acıdır,o yüzden acılar üzerinden tartışma yaratmayınız.
 
Allah Allah kızcağız evcil hayvanını kaybetmiş ve ona çok değer verdiği içinde kızım diye sevmiş öyle adlandırmış kızımın yerine koydum kızımda öldü tavşanımda ama ben tavşanıma üzüldüm kızıma değil dememişki tartışma aynen kız böyle söylemişcesine hararetle devam etmiş.Yapmayın Allah aşkına Allah başımızdan eksik etmesin ama annemiz babamız öldüğünde iki acının kıyası olur mu biri annenin ölümü biri babanın ölümü ona daha çok diğerine daha az diye bir şey olur mu evlat zaten apayrı yani acı bir değilki binlerce yüzbinlerce çeşit belkide.yok evlatla evcil hayvan yok onla bu kıyaslancak şeyler değil ortak payda hepsi acı böyle kıyaslamalara ne gerek var gönül burkmaya.yok en büyük acı evlat yok şu neyin kıyası ki bu yok sen bunu anlamazsın sende şunu anlamazsın bırakın kim nasıl anlıyorsa öyle yaşasın.acı üzerinden eleştriyede kırıcı konuşmayada gerek yok bence herkesin acısı kendine.burda kendimizide karşı tarafıda yıpratmaya gerek yok değil mi arkadaşlar.çok üzüldüğüm için yazdım bunları benim gönlüme oturdu yazılanlar tartışmalar.hadi dilimizin kemiği yok ama elimizin var daha frenleyerek düşünerek yazsak keşke.
 
neler yazılmış burada ne ithamlarda bulunulmuş pes doğrusu.tektek herkese cevap verme gereği duymayacağım nitekim ne cevap verirsem vereyim böyle ithamlarda bulunan kişiler bunu anlamayacaktır zaten..bu yazıyı yazarken acımı paylaşırken insanların bunu bir evlat bir bebek ölümü gibi anlayacakları aklımın ucundan bile geçmedi doğrusu.nitekim konu başlığında pamuğum kelimesi vardı ve benim bildiğim pamuk diye insan ismi yoktur.evet bir evladım olmadığı için evlat acısı nasıl birşeydir bilmiyorum ama çok kötü olduğunu biliyorum Allah kimseye evlat acısı yaşatmasın evladı yakınları ölenlere de sabır versin.benim tavşanıma gelince kızım diyorum ben ona canım kızım pamuğumdu o benim.bir yaşına kadar evimde gözüm gibi baktım.çocuğummuş gibi baktım evet bazıları abartılı bulsada insanları nekadar seviyorsam onuda okadar sevdim.ailecek enzor olduğumuz dönemlerde daha minicikken almıştık onu.bilmeyenler eski mesajlarımdan ailemle ilgili açtığım konudan yaşadığımız sıkıntıları okuyabilir.şimdi burada tekrardan o sıkıntılardan bahsetmek istemiyorum.bütün sıkıntılarımızı unutturdu bize pamuğum onun ufacık hareketinden hoplayıp zıplamasından mutlu olur olduk ki annem kardeşlerim ve ben çok uzun zamandır en üzüntülü zamanlarımızı yaşıyorduk psikolojik tedavi görüyordum herkesin psikolojisinin altüst olduğu bir dönemde bizi iyileştiren tavşanım oldu.evinde tavşan beslemeyen birinin zaten anlayacağını sanmıyorum bu duyguyu çünkü herkes evine bir tavşan alana kadar tavşan sadece tavşandır bir kedi köpek beslemek gibi değildir hayvanseverlere göre belkide bana görede öyleydi.yine şu yazıdan sonra büyük olasılıkla suçlamalar olacaktır abartıyor diyenler olacaktır umrumda değil çünkü ben bu konuyu zaten içimde daha fazla acımı saklayamadığımdan birileriyle paylaşmam gerektiğini düşündüğümden açtım acım hafifler diye açtım.içimi döktüm rahatladım oan için gerisi hiç önemli değil.yine tavşanıma dönersem yatağımda benimle birlikte uyuyan her yemek sofrasında yanımızda bizimle birlikte yemeğini yiyen sabahları kapıma patileriyle vurup beni uyandıran,azıcık ilgi göstermediğimizde küsen dişi olduğu içinde kızım diye çağırdığım bir tavşana sahiptim.bazılarına göre abartı bana göre birebir yaşadığım şeyler.hasta olduğunda sabaha kadar başında beklediğim kızımı veterinere götürsemde tavşanlarla ilgili bilgi sahibi olmadıkları için geç kalınmış teşhis yüzünden gözlerimin önünde çığlıklarını duyarak kaybettim.tavşanlar sessizdirler sesleri çıkmaz vücut dilleri vardır sadece ölürken ses çıkarırlar bunu yaşamak zaten benim için büyük bir yıkım olmuştu.sadece benim için değil yine ailevi sorunlarımız yüzünden birtürlü toparlanamayan kardeşlerim ayrıca annem içinde çok büyük bir kayıp oldu tavşanımın ölmesi.hepimiz onunla ilgilendiğimiz için acılarımızı unutmuştuk.kardeşlerim annem günlerdir ağladılar alışamadılar benim gibi yokluğuna onların üzülmesi beni daha çok üzdü ve tamamen içimden gelenleri buraya yazdım Allah kahretsin keşke yazmasaydım..pamuğum canım kızım cümlesinin evlat acısı olarak anlaşılacağı aklımın ucundan bile geçmedi pamuk isminin kız ismi olarak anlaşılması da ilginç herneyse çok uzattım biliyorum çünkü birkere daha cevap verip konuyu dallandırıp budaklandırmak istemiyorum.herkesin acısı kendine oyüzden bizim yaşadığımız acıyı bazılarının anlayıp bazılarının anlamaması çok normal ama evet hayvanları öldüğünde çok acı çekenlerde vardır hiç yoktur değil bizde çok acı çekenlerdeniz.bir hayvana kızım demek kaybettiğinde kızımı kaybettim demek hernekadar yadırganmış yargılanmış olsada ben böyle bir acı yaşadım halada yaşıyorum.baktığı ilgilendiği çok sevdiği hayvanı öldüğünde benim gibi acı çekenlerde vardır mutlaka biliyorum.ben birisi evladını kaybettiğinde de ağlayan biriyim çok sevdiği hayvanını kaybettiğinde de ağlayan biriyim.ben çok sevdiğim birisinin canı yandığında da ağlayanım hiç tanımadığım görmediğim konuşmadığım birinin acısını okuduğumda da ağlayanım.evet tavşanımı canım kızımı pamuğumu kaybettim çok üzgünüm çok ağlıyorum yokluğuna alışamıyorum.evet benim için pamuğum melek oldu gitti tavşanım benim için melekti kim ne düşünürse düşünsün bu böyleydi.
herneyse çok uzattım istemeden acımı paylaşıcam diye yanlış anlaşılmaya sebeb olmuşum affola.son olarak Allah kimseye evlat acısı yaşatmasın ben yaşamadım bilmiyorum yaşayanlara da Allahtan sabır diliyorum konuyu kapatıyorum.
 
Ayy ben kıyamam ( tavşanlara zafım var çoook severim Hayvan manyağıyım evimde ördek bile besledim horoz bile.. bırak tavşanı kediyi.. Bilirim yalnızsan birde tek dayanağın bu küçükler oluyor bir gün bizi bırakıp gittiklerinde çok kötü oluyor anlıyorum acını boşver insanın acısınıda beğenip beğenmeme üzerinden tartışma yaratanları. onlar sadece klişe duygularla yaşıyor oysa bir hayvan böyle sevebilmek her şeyden daha güzel kim bilir insanları nasıl sever diye düşünmüyorlar boşver.. Merak etme mutludur gittiği yerde üşümüyordur :)
 
Hayvan sahibi olmayan sevgisini bilemez. Bence öpüp, sevebileceğiniz bir hayvanınız olmadan acımasız yorumlar yapmayın çok pişman olursunuz bir hayvan sahibi olunca.
 

Ve benim bu mesaja gözlerim dolar...
Kücükken yolda serce ölüsü gördügümüzde aglayan cocuklariz biz... Evet bir arkadas dogru demis onlar melek olamaz cünkü onlar zaten melektir...
 
Öncelikle çok üzüldüm başınız sağ olsun!
Unutmayın ki beterin beteri vardır.
Tavşan için 'Allah benim ömrümden ona verseydi'diyebiliyorsanız Allah beteriyle karşılaştırır insanı.
Allah tavşanınızı insan olarak yaratmak isteseydi zaten onu insan sizi tavşan yaratırdı merak etmeyin.
İnsan canı bu kadar değersiz mi anlamıyorum.
Tavşanınız yaşayıp siz ölseydiniz sizin arkanızdan bu kadar yas tutan olmazdı sanırım.
Bu ya şaka yada cidden psikolojiniz iyi değil:94:
 

bende buna anlam veremedim zaten bnm canuımı alsaydı da ona verseydi diye
agzına sağlık
 
evlat acısı sanmış bazıları o zaten komik yazan kişi kızım kızım diyerek yazmış o dahada vahim ve komik gülmemek elde değil ya...​
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…