Taş duvarın önüne oturmuş, yüzü ve elleri toprak içinde ağlayan çocuğa eğildi: «Neden ağlıyorsun yavrum? Bir yerine bir şey mi oldu?» Çocuk, onun yüzüne hiç bakmadan ağlamaya devam ediyordu... ********** 
Erol Taş'ı, Cankurtaran'daki kahvesinde bulmuştuk. «Ben de şimdi evden geldim. Bugün çamaşır günü, hem de çocukları yıkamak istiyorum. Baktım sabun kalmamış, dışarıya çıkmak icap etti» diyordu.
(Soldaki fotoğraf: Erol Taş, çocuklarının sofrasını hazırlarken...)Birlikte kahveden iki sokak ilerde olan, «Şadırvan Çıkmazı»ndaki Erol Taş'ınevine doğru yürüyorduk. İşte o zaman Erol Taş birdenbire durdu. Üstü başı kir-pas içinde, durmadan ağlayan bir çocuğa gözü ilişmişti. «Neden ağlıyorsunyavrum?» derken çocuğun kirli yanaklarını iri elleri ile okşuyordu.Erol Taş çocukları eskiden de severdi. Fakat o kara gününden sonra, bütünçocuklar onun kendi öz çocuğu olmuştu sanki...Evin kapısından içeri girdiğimizde, çocuk sesleri kulaklarımızı doldurdu... Erol,«Çocuklar daha hiç bir şey bilmiyorlar. Annelerini hastanede sanıyorlar» dedi. Erol Taş'ın üç çocuğu var: Güler, Gönül ve Metin. Güler ile Gönül 6 yaşında ikiz kardeş. Bu yıl okula başladılar. Metin ise 3 yaşının içinde. Çocuklar babalarını görünce sevindiler. Fakat, bizleri tanıyamamışlardı. Erol Taş «Bir dakika, benim çamaşır suyu kaynamış olmalı» diyerek yanımızdan ayrıldı.********* 18 Ağustos 1965, Erol Taş için unutamayacağı kara günlerden biri olmuştu. Vakit akşam üzeri... Odadan çıkan hemşire, hastane koridorlarında dolaşan adama başıyla işaret ediyor «Erol Bey gelir misiniz?» Erol Taş odadaniçeri piriyor. Uzun seneler aynı yastığa baş koyduğu karısı, kurtulamadığıamansız hastalığın pençesinde hayata gözlerini kapıyor... Ve artık Erol,çocuklarının hem babası, hem de annesi oluyor.
(Soldaki fotoğraf: Erol Taş, iş önlüğü üzerinde, çamaşır yıkarken...)«BABA KARNIM ACIKTI»Küçük Metin ağlamaya başlamıştı. «Baba karnım acıktı» diye sesini duyurmaya çalışıyordu. Erol Taş bir taraftan masayı hazırlarken, «Çamaşır ve banyo günleri hep böyle oluyor. Yemek saati gecikiyor» diyordu. Masa hazırdı.Çocuklar masanın etrafında yerlerini aldılar. Erol çocukların tabaklarını hazırladı. Hep beraber oturup yemeye koyuldular. Gönül: «Babacığım makarna çok güzel olmuş. Hep bize bundan pişir emi?» diyordu. Erol da «Her gün makarna olur mu kızım. Sonra bıkarsın. Bugün kolayıma geldi. Onun için makarna pişirdim» diyordu.Yemekten kalktılar. Erol çabucak bulaşıkları yıkadı. «Hadi bakalım şimdiuykuya» dedi. Çocuklar, önce nazlandılar. Fakat Erol kalktıkları zaman onları otomobille çocuk bahçesine götürmeyi vaat edince itiraz etmediler.
(Soldaki fotoğraf: Taş ailesi, hayvanat bahçesinde...)Erol Taş'ın çamaşır yıkaması da uzun sürmedi. Bir taraftan yıkadığı çamaşırlarısıkarken, «Ben de kirlilerin çok fazla olduğunu sanıyordum» diyordu. Bu arada öğlen uykusundan uyanan Metin'in sesi duyuldu. Gönül ve Güler deuyanmışlardı. Artık parktaki çocuk bahçesine gidebilirlerdi.Dört kişilik «Taş» ailesi Mercedes arabalarındaki yerlerini aldılar. Ve çocuklar gözlerini açıp kapayıncaya kadar kendilerini Gülhane Parkı'nda buldular. Önce hayvanat bahçesi gezildi, sonra çocuk bahçesindeki salıncakta sallandılar, kaydılar, eğlendiler, eğlendiler...DALGIN ADAM Taş duvarın önündeki ağlayan çocuğa üzülen Erol, çocuklarının yanında daimaneşeli olmaya çalışıyordu Bugüne kadar çeşitli yarışmalarda 7 defa mükafatalmıştı. Ve en iyi karakter oyuncusu olarak gösteriliyordu... Fakat onunşöhretle parada pulda gözü yoktu... Çocuklarından başka hiç bir şeye aldırışetmiyordu. Zaman zaman boşluğa dalan gözlerinde üzüntü bulutlarını görmek mümkündü.
(Soldaki fotoğraf: Erol Taş, Güler, Gönül ve Metin ile parkta...) (kaynak:türk nostalji)
(Soldaki fotoğraf: Erol Taş, çocuklarının sofrasını hazırlarken...)Birlikte kahveden iki sokak ilerde olan, «Şadırvan Çıkmazı»ndaki Erol Taş'ınevine doğru yürüyorduk. İşte o zaman Erol Taş birdenbire durdu. Üstü başı kir-pas içinde, durmadan ağlayan bir çocuğa gözü ilişmişti. «Neden ağlıyorsunyavrum?» derken çocuğun kirli yanaklarını iri elleri ile okşuyordu.Erol Taş çocukları eskiden de severdi. Fakat o kara gününden sonra, bütünçocuklar onun kendi öz çocuğu olmuştu sanki...Evin kapısından içeri girdiğimizde, çocuk sesleri kulaklarımızı doldurdu... Erol,«Çocuklar daha hiç bir şey bilmiyorlar. Annelerini hastanede sanıyorlar» dedi. Erol Taş'ın üç çocuğu var: Güler, Gönül ve Metin. Güler ile Gönül 6 yaşında ikiz kardeş. Bu yıl okula başladılar. Metin ise 3 yaşının içinde. Çocuklar babalarını görünce sevindiler. Fakat, bizleri tanıyamamışlardı. Erol Taş «Bir dakika, benim çamaşır suyu kaynamış olmalı» diyerek yanımızdan ayrıldı.*********
(Soldaki fotoğraf: Erol Taş, iş önlüğü üzerinde, çamaşır yıkarken...)«BABA KARNIM ACIKTI»Küçük Metin ağlamaya başlamıştı. «Baba karnım acıktı» diye sesini duyurmaya çalışıyordu. Erol Taş bir taraftan masayı hazırlarken, «Çamaşır ve banyo günleri hep böyle oluyor. Yemek saati gecikiyor» diyordu. Masa hazırdı.Çocuklar masanın etrafında yerlerini aldılar. Erol çocukların tabaklarını hazırladı. Hep beraber oturup yemeye koyuldular.
(Soldaki fotoğraf: Taş ailesi, hayvanat bahçesinde...)Erol Taş'ın çamaşır yıkaması da uzun sürmedi. Bir taraftan yıkadığı çamaşırlarısıkarken, «Ben de kirlilerin çok fazla olduğunu sanıyordum» diyordu. Bu arada öğlen uykusundan uyanan Metin'in sesi duyuldu. Gönül ve Güler deuyanmışlardı. Artık parktaki çocuk bahçesine gidebilirlerdi.Dört kişilik «Taş» ailesi Mercedes arabalarındaki yerlerini aldılar. Ve çocuklar gözlerini açıp kapayıncaya kadar kendilerini Gülhane Parkı'nda buldular. Önce hayvanat bahçesi gezildi, sonra çocuk bahçesindeki salıncakta sallandılar, kaydılar, eğlendiler, eğlendiler...DALGIN ADAM
(Soldaki fotoğraf: Erol Taş, Güler, Gönül ve Metin ile parkta...) (kaynak:türk nostalji)
