Evden gitti yine ailesine beni kötüledi herşeyi yetiştirdi peki bunu nasıl görmezden geleyim?
İnsanlarla beni yüz göz etmekten başka bişey yapmıyor. Kimbilir neler dediler arkamdan. Bütün bunları es geçip konuşalım barışalım diyemiyorum ne yazık ki. Öfkeliyim.
Gitmediğimi nerden biliyorsunuz acaba?Cok cabuk parliyor ve yikip viran edip sonra toparlamaya calisiyorsunuzya hep çatlaklar kalıyor sonra esim bana (allahin belasi ) dedi diyorsun buna sen sebep oluyorsun her insan kendi kendini iyilestiremez yardim lazimsa alinir bunda bir sorun yok belki keske daha önce psikologa gitseydim diceksiniz ..
Ay sen önce yazı yazmayı öğren.Ay iyikine yurtdişinda biraz egitim görmüşsun, duyanda sanki Michelle Obama sanar. Cidden kariyer insani olsaydin, yapardin. Önunu ardini düsünmeden evlendin. Kusura bakma ama bu kafada olan insanda kariyerini zaten ilerletemezdi.
Ikinizde ergen kafasiniz. Ancak ilk sen olayi büyüttün. Adam surati beş kariş gelip, sadece cep telefonuna baksa daha mi olurdu? Onun değişip, her olayi ailesine yetiştirmemesini istiyorsun. Ancak ayni şekilde sende değişmiyorsun. Kücük meseleleri büyüttükçe büyütüyorsun. Adam ardindan ergenler gibi sikayet ediyor ailesine. Kisir döngü.
Ya artik iletisim kurmayi ögreneceksiniz ve sende her olayi büyütmeyeceksin. Yada 1 yil dolmadan boşanirsiniz.
Bu ne abes bi tartışma baslangic noktası. Ne var kaşık düşse halı kirlense kalpleri boşuna kırmak ikin çift taraflı çaba sarf etmişsiniz. Eşinizin yaptığı zaten tam anlamıyla terbiyesizlik. Hala emziriyo anası galiba. Size gelirse ne diceksiniz oğlunuz evliligimizde mahremiyet bırakmadı bıktım alın oğlunuzu diceksinizKızlar biz yine kavga ettik.
Şöyle ki sabahtan biraz heyheyliydim. Biliyorsunuz yurtdışından gelin geldim. 3 aydır evliyim. Alışmaya çalışıyorum evliliğe, ortama adapte olmaya çalışıyorum. Küçük bi şehirdeyiz iş bulamıyorum. Bulsam dahi üniversite mezunuyum iş alanı burda çok kısıtlı lise mezunu birinin de pekâla yapabileceği bi iş yapmak istemiyorum. Böbürlendiğimden ya da büyüklendiğimden değil lütfen yanlış anlaşılmasın. Kim ister aldığı onca eğitim verdiği onca emek boşa gitsin? Benim eğitim hayatım yurtdışında geçti öyle zengin paralı pullu bi ailenin kızı da değilim kendi yağıyla kavrulan gurbetçi bi ailenin çocuğuyum. Yüksek lisans yapayım desem ALES konusunda kendime hiç güvenmiyorum çünkü burda eğitim sistemi çok farklı geçmiş sorulara bir göz attım ama çok çok zor benim bu sınavdan yüksek bi puan alabilmem.. ki yaşadığım şehirde benim bölümümde yüksek lisans programı yok 1 saatlik mesafede başka bi üniversitede var.. iyice çıkmaza girdim anlayacağınız. Zaman zaman pişman oluyorum kurulu bir düzenim vardı, çok güzel bi kariyer yapma imkanım vardı bulunduğum ülkede fakat eşimi bu kadar çok sevmesem, güvenmesem ki kendisi çocukluk arkadaşım yıllardır tanıdığım bi insan, bu kadar şeyden vazgeçip gelmezdim. Sevdiğim için onun yanındayım.
Neyse az önce işten eve geldi. Yemek hazırlıyordum. Geldi herzamanki gibi benimle şakalaşıyor uğraşıyor falan. Çorbanın tuzuna bakacaktım elimde kaşık varken koluma hamle yaptı halıya döküldü çorba . Bende napıyorsun ya diye çıkıştım. Bi taraftan da halıyı temizleme başladım. Beyfendi de sinirlendi bana çemkiriyor sen napıyorsun ne bağırıyorsun diye. Bin defa söyledim ben bi iş yaparken bana dokunma benimle uğraşma diye. Neyse sonra git dedim yalnız bırak beni sinirleniyorum dedim. Ben mutfağın kapısını kapatmaya çalıştıkça üstüme geliyor, gitmiyor. En sonunda gitti. Yemeklerin altını kapattım baktım içerde şarj aletimi almış telefonda takılıyor. Çektim şarj aletimi yatak odasına gittim bir süre orda takılayım dedim. Yemekler hazır zaten gitsin yesin. Bi baktım bi hışımla çıktı gitti evden. Bi süre evin önünde arabanın içinde oturdu sonra bastı gitti. Bende mesaj attım koş annenlere yetiştir hemen diye. Küçücük meseleyi bile kendi aramızda halledemiyoruz dedim. Bu durumdan bıktım kızlar herşeyi ailesine yansıtıyor defalarca rezil olduk bu konuda yeterince. Aradı beni saydırıyor bende sen ufacık meselelerde bile ailenin arkasına sığınacak kadar kişiliksiz bi insansın benimle olan sorununu benimle çözemeyecek kadar aciz bi insansın dedim. Sen göreceksin birazdan babamı alıp getireceğim derdini ona anlat diye beni tehdit ediyor. Kimseyi benim başıma toplama nereye gidiyorsan git ama kimseyi benim evime getirip beni yine rezil duruma düşürme dedim. Tamam ağır konuştum kabul ediyorum ama gerçekten bıktım ben insanlarla yüz göz olmaktan. Evden hadi çektin gittin bişey yokken bir de gidip ailesine yansıtıyor durumu. Utanıyorum artık gerçekten. Şimdi ailesiyle birlikte gelirse ben nasıl bi tavır sergilemeliyim? Benim ailem yurtdışında annem arayınca bişey belli etmek istemiyorum kadın yeterince bunaldı bu durumlardan. Ailesi gelirse kızım senin derdin ne diye yine bana yüklenecekler yine kötü ben olacağım . Offf gerçekten bıktım artık ya .
Evden gitti yine ailesine beni kötüledi herşeyi yetiştirdi peki bunu nasıl görmezden geleyim?
İnsanlarla beni yüz göz etmekten başka bişey yapmıyor. Kimbilir neler dediler arkamdan. Bütün bunları es geçip konuşalım barışalım diyemiyorum ne yazık ki. Öfkeliyim.
Gitmedigine eminim ama kanitlayamamGitmediğimi nerden biliyorsunuz acaba?
Çok yüzeysel ve yargı dolu yorumlarınız.
Ben terapi almam, ben yardım almaya karşıyım gibi bişey mi söyledim ben Allah aşkına?
Ay sen önce yazı yazmayı öğren.
İyikine ??!!
Gerisini okumadım
İnsanların ne düşündüğünü çok önemsiyorum ne yazık ki. “Oğlumu küstürmüş kötü gelin” diye düşünmezler mi? Geçimsiz olduğumu falan düşünüyorlardır heralde. Evet çabalamak istiyorum ama böyle de olunca kılımı kıpırdatmak gelmiyor içimden. Haberdar olmasalar olmaz mıydı ne gerek vardı gidip yetiştirmeye? Şimdi ağzımı bi açarsam bunları yüzüne söyleyeceğim kavga çıkacak o yüzden konuşmaya yanaşmıyorum. Bu şartlar altında nasıl düzeltilir siz söyleyin?Nerden biliyorsunuz yanında mıydınız? Neler dedikleri umurunuzda olmasın siz onunla değil, oğullarıyla evlisiniz. Eşiniz evden gitmesin istiyorsanız da yoktan yere olay çıkarıp koca adamı çocuk gibi azarlayıp üstüne al yemek ye tek başına diye kendinizi odaya kapatmasaydınız. Yorumlarda boşanmak kolay olan ben çaba göstereceğim yazmışsınız. Sizin bir şeyleri düzelmek için seçtiğiniz yol surat asıp trip atıp küsmek mi? Siz düzeltmeye çalışmıyorsunuz ki barışmaya bile niyetiniz yok aksine daha kötü duruma sokuyorsunuz aranızdaki ilişkiyi
Güle güle çok bilmişGitmedigine eminim ama kanitlayamamseni düsuk seviyenle basbasa birakip gidiyorum cav Hannibal
Seviyesizin teki ugrasmaya degmez herkesi kocasi gibi zannediyorGayet iyi yazdim. Bende yurtdişinda dogup büyüdüm. 4 dil biliyorum şekerim, üstüne hiç Türkçe dilinde eğitim görmedim. Ona ragmen yine iyi oldugumu düsünuyorum.
Konu açiyorsan, her türlü yoruma açik olmalisin. Burasi bir forum, bir blog değil. Neyse, boşuna zamanimi harcamayim.
İnsanların ne düşündüğünü çok önemsiyorum ne yazık ki. “Oğlumu küstürmüş kötü gelin” diye düşünmezler mi? Geçimsiz olduğumu falan düşünüyorlardır heralde. Evet çabalamak istiyorum ama böyle de olunca kılımı kıpırdatmak gelmiyor içimden. Haberdar olmasalar olmaz mıydı ne gerek vardı gidip yetiştirmeye? Şimdi ağzımı bi açarsam bunları yüzüne söyleyeceğim kavga çıkacak o yüzden konuşmaya yanaşmıyorum. Bu şartlar altında nasıl düzeltilir siz söyleyin?
Omg sen hala burda mısın omgSeviyesizin teki ugrasmaya degmez herkesi kocasi gibi zannediyor
Şuan konuşarak bi yere varamayacağımızdan o kadar eminim ki. Daha önce bi kaç kez denedim çünkü. Bak benimle küs kalamıyor konuşmak istiyor diye düşünüp pohpohlanıyor. Hatta şey demişti bir keresinde “kavgalıyken ben konuşmak istemem, küselim, küsmek güzel birşey” .. Şimdi konuşalım mı biraz diyeceğim yok ben konuşmak istemiyorum diyecek tartışma çıkacak sinirleneceğim.. eminim böyle olacak . Sizin öneriniz konuşmaksa ne gibi bişey söylemeliyim konuya nerden girmeliyim söyler misiniz? Ve karşılık alamazsam ne yapayım? Nasıl sinirlerime hakim olacağım?E öyle düşünseler ne olmuş yani? Sizin hayatınıza nasıl bir etkisi olabilir ki? Geçimsiz demeyelim öyle hakaret gibi duruyor ama geçimi zor bir insansınız. Buradaki üyeler olarak üç beş konudan farkettik biz bunu. Siz hala kendinizi tanıyıp anlamadıysanız ciddi bir problem var demektir. Ayrıca varsayım üzerinden konuşuyorsunuz eşim şunu demiştir, ailesi böyle demiştir. Kendi kafanızda bir şey kurup daha kötüsü ona inanıyorsunuz. Kendinizi doldurup durmayın. Ben size sürekli sizin yanlışlarınızı yazıyorum siz sürekli ama eşim böyle yaptı yazıyorsunuz. Gidin özür dileyin demiyorum ama karşılı konuşun, sorunlarınızı kavga etmeden çözebiliyor olmanız lazım. Sizin bu uğurda bi çabanız yok ki. Düzeltilmeyeceğine bu kadar inanıyorsanız durduğunu her dakikaya yazık toplayın valizinizi dönün geldiğiniz yere.
Ay sen önce yazı yazmayı öğren.
İyikine ??!!
Gerisini okumadım
İkimiz de 25 yaşındayız . Aramızdaki çekim, küs kalamama ilişkimizin başlarında vardı ama şimdi olduğunu söyleyemem..Eşinizin ve sizin yaşınız kaç..? (Yazdıysanız görmedim.) Daha önce aramızdaki sorunları ailene anlatma dediğinde cevap olarak ne söyledi..?
Şimdi eve gelmiş ve siz sinirlerinizin yatışmasını bekliyorsunuz anladığım kadarıyla ama zaten kavganızın üzerinden saatler geçti. Bence şimdi konuşulmalı. Kaldı ki daha 3 aylık evlisiniz. Yurtdışından geldiğinize göre önceden yan yana uzun yıllar flört etmediğinizi düşünüyorum. Demek istediğim aranızda yeni evliliğin getirdiği aynı zamanda bir çekim olmalı, küs kalamama vs.
Ayrıca konuşmak istemiyorum o zaman da yüz buluyor demişsiniz ama sırnaşın demiyoruz ki size sadece sakin bir ses tonuyla yaşadıklarınızı konuşmalısınız.
Bunu bile yapamamanız yaşlarınızın küçük olduğunu düşündürüyor bana ilk sorumda bu yüzdendi.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?