Yurtdışındaki rahatı, kurulu düzeni, kariyer ve kaliteli yaşamı tepip Türkiyeye onun için geldiğinizi başına falan mı kakıp duruyorsunuz adamın acaba? Yani şey mi istiyorsunuz, bunları yaptınız diye canına da okusanız gık demesin?Ben tavırlarımın bu kadar incitici olduğunun farkında değildim açıkçası. Gerçekten çok mu yıkıcı davranıyorum? Ben biraz empati özürlüyümdür yorumunuz başka bi açıdan bakmamı sağladı teşekkür ederim. Haklısınız küçücük görünen meselelerle belki de birbirimizde onarılmayacak yaralar açıyoruz. Eşim daha düşünceli o konuda ama dediğim gibi ben empati özürlü biri olarak ne kadar kırıcı davrandığımın farkında değildim sanırım o an. Özürümü dileyeceğim tavrımdan dolayı. Kesinlikle birbirimizi incitmeden bir ömrü beraber geçirmek istiyorum bunun için de herkesin üzerine düşeni yapması lazım. Evet onun da hataları oluyor ama ortalığı yangın yerine çeviren üzgünüm ki ben oluyorum genelde .
Eşinizin tepkileri de yersiz. Kücük cocuk gibi ne öyle babama anlat demeler? Bence alın karşınıza konuşun birbirinize kurallar sınırlar koyun tekrar böyle bir şey gerçekleşirse eğer ailelere yansıtılırsa bu evlilik yürümez sorunlar daha da büyür yok oluruz deyin. Bunu kesinlikle diyin, çekip gitmek yerine evden gitmek yasak ve evde baska bir odada takılabilir.Haklısınız tepkim biraz abartılı ve yersizdi ama sakinleşmeme özür dilememe fırsat bile tanımadı. Ben ağlayacak gibi olduğumdan dolayı şarj aletini alıp odaya gitmek istedim aslında. Yanlış olabilir ama o an öyle gerekti. Evden de kovmadım sadece mutfak kapısını kapatmak istedim yalnız kalmak için . Evden gitmek kendi tercihiydi.
Mesele halıya çorba dökülmesinin ötesinde...Kariyer konusunda yaşadığınız hayal kırıklığı nedeniyle eşinize karşı hırçınlaşmışsınız. Yani o konununacısını başka şeylerden çıkartıyorsunuz. Her şeyi aileye taşıma meselesinden bahsetmiyorum bile. Tek diyebileceğim, ALES'e odaklanın, gerekirse online kurs alın. Atla deve değil. O 1saatlik mesafedeki üniversite zahmete değecek bir üniversite ise bir an önce yola koyulun. Yurt dışı eğitimi aldığınız için bence dil nedeniyle de avantajlı olursunuz. Böylece, hem kariyerinizi hem de evliliğinizi kurtarabilirsiniz.Kızlar biz yine kavga ettik.
Şöyle ki sabahtan biraz heyheyliydim. Biliyorsunuz yurtdışından gelin geldim. 3 aydır evliyim. Alışmaya çalışıyorum evliliğe, ortama adapte olmaya çalışıyorum. Küçük bi şehirdeyiz iş bulamıyorum. Bulsam dahi üniversite mezunuyum iş alanı burda çok kısıtlı lise mezunu birinin de pekâla yapabileceği bi iş yapmak istemiyorum. Böbürlendiğimden ya da büyüklendiğimden değil lütfen yanlış anlaşılmasın. Kim ister aldığı onca eğitim verdiği onca emek boşa gitsin? Benim eğitim hayatım yurtdışında geçti öyle zengin paralı pullu bi ailenin kızı da değilim kendi yağıyla kavrulan gurbetçi bi ailenin çocuğuyum. Yüksek lisans yapayım desem ALES konusunda kendime hiç güvenmiyorum çünkü burda eğitim sistemi çok farklı geçmiş sorulara bir göz attım ama çok çok zor benim bu sınavdan yüksek bi puan alabilmem.. ki yaşadığım şehirde benim bölümümde yüksek lisans programı yok 1 saatlik mesafede başka bi üniversitede var.. iyice çıkmaza girdim anlayacağınız. Zaman zaman pişman oluyorum kurulu bir düzenim vardı, çok güzel bi kariyer yapma imkanım vardı bulunduğum ülkede fakat eşimi bu kadar çok sevmesem, güvenmesem ki kendisi çocukluk arkadaşım yıllardır tanıdığım bi insan, bu kadar şeyden vazgeçip gelmezdim. Sevdiğim için onun yanındayım.
Neyse az önce işten eve geldi. Yemek hazırlıyordum. Geldi herzamanki gibi benimle şakalaşıyor uğraşıyor falan. Çorbanın tuzuna bakacaktım elimde kaşık varken koluma hamle yaptı halıya döküldü çorba . Bende napıyorsun ya diye çıkıştım. Bi taraftan da halıyı temizleme başladım. Beyfendi de sinirlendi bana çemkiriyor sen napıyorsun ne bağırıyorsun diye. Bin defa söyledim ben bi iş yaparken bana dokunma benimle uğraşma diye. Neyse sonra git dedim yalnız bırak beni sinirleniyorum dedim. Ben mutfağın kapısını kapatmaya çalıştıkça üstüme geliyor, gitmiyor. En sonunda gitti. Yemeklerin altını kapattım baktım içerde şarj aletimi almış telefonda takılıyor. Çektim şarj aletimi yatak odasına gittim bir süre orda takılayım dedim. Yemekler hazır zaten gitsin yesin. Bi baktım bi hışımla çıktı gitti evden. Bi süre evin önünde arabanın içinde oturdu sonra bastı gitti. Bende mesaj attım koş annenlere yetiştir hemen diye. Küçücük meseleyi bile kendi aramızda halledemiyoruz dedim. Bu durumdan bıktım kızlar herşeyi ailesine yansıtıyor defalarca rezil olduk bu konuda yeterince. Aradı beni saydırıyor bende sen ufacık meselelerde bile ailenin arkasına sığınacak kadar kişiliksiz bi insansın benimle olan sorununu benimle çözemeyecek kadar aciz bi insansın dedim. Sen göreceksin birazdan babamı alıp getireceğim derdini ona anlat diye beni tehdit ediyor. Kimseyi benim başıma toplama nereye gidiyorsan git ama kimseyi benim evime getirip beni yine rezil duruma düşürme dedim. Tamam ağır konuştum kabul ediyorum ama gerçekten bıktım ben insanlarla yüz göz olmaktan. Evden hadi çektin gittin bişey yokken bir de gidip ailesine yansıtıyor durumu. Utanıyorum artık gerçekten. Şimdi ailesiyle birlikte gelirse ben nasıl bi tavır sergilemeliyim? Benim ailem yurtdışında annem arayınca bişey belli etmek istemiyorum kadın yeterince bunaldı bu durumlardan. Ailesi gelirse kızım senin derdin ne diye yine bana yüklenecekler yine kötü ben olacağım . Offf gerçekten bıktım artık ya .
Kuzum bunlar gecici surec sagliklilar hayattalar senin adina mutlular tamam me guzel bak kendi duzenini kurmussun inan gwcicek bu durum suan olumsuz bir durumdasin ondan biyle hissediyorsun ama.duzelince sende herhun daha da alisacagin icin rayina oturacak...ailenin yaninda kalmaya gittiginde kendi evni duzenini ozleyeceksin.biraz kendine zaman taniİnanın çok zor yaannemler izine geldi bir ay önce hiç yanlarından ayrılmak istemedim onlar giderken o kadar ağladım üzüldüm ki evimi, odamı, kardeşlerimi, arkadaşlarımı, ordaki yaşantımı çok özlüyorum bazen boşanmayı bile düşünüyorum galiba yapamayacağım diyorum. Bu kadar zorlanırken üzerine böyle olaylar da tuz biber oluyor. Bazen o kadar bunalıyorum ki çekip gitmek istiyorum ama ailemin de beni bu saatten sonra kabulleneceğini hiç düşünmüyorum ki eşimi de çok severler toz kondurmazlar bana rahatlık batıyor gibi görüyorlar ne kadar acı çektiğimi bilseler umarım geçer alışırım canım..
Babasını getirecek, kadar eşiniz büyümemiş maalesef..Kızlar biz yine kavga ettik.
Şöyle ki sabahtan biraz heyheyliydim. Biliyorsunuz yurtdışından gelin geldim. 3 aydır evliyim. Alışmaya çalışıyorum evliliğe, ortama adapte olmaya çalışıyorum. Küçük bi şehirdeyiz iş bulamıyorum. Bulsam dahi üniversite mezunuyum iş alanı burda çok kısıtlı lise mezunu birinin de pekâla yapabileceği bi iş yapmak istemiyorum. Böbürlendiğimden ya da büyüklendiğimden değil lütfen yanlış anlaşılmasın. Kim ister aldığı onca eğitim verdiği onca emek boşa gitsin? Benim eğitim hayatım yurtdışında geçti öyle zengin paralı pullu bi ailenin kızı da değilim kendi yağıyla kavrulan gurbetçi bi ailenin çocuğuyum. Yüksek lisans yapayım desem ALES konusunda kendime hiç güvenmiyorum çünkü burda eğitim sistemi çok farklı geçmiş sorulara bir göz attım ama çok çok zor benim bu sınavdan yüksek bi puan alabilmem.. ki yaşadığım şehirde benim bölümümde yüksek lisans programı yok 1 saatlik mesafede başka bi üniversitede var.. iyice çıkmaza girdim anlayacağınız. Zaman zaman pişman oluyorum kurulu bir düzenim vardı, çok güzel bi kariyer yapma imkanım vardı bulunduğum ülkede fakat eşimi bu kadar çok sevmesem, güvenmesem ki kendisi çocukluk arkadaşım yıllardır tanıdığım bi insan, bu kadar şeyden vazgeçip gelmezdim. Sevdiğim için onun yanındayım.
Neyse az önce işten eve geldi. Yemek hazırlıyordum. Geldi herzamanki gibi benimle şakalaşıyor uğraşıyor falan. Çorbanın tuzuna bakacaktım elimde kaşık varken koluma hamle yaptı halıya döküldü çorba . Bende napıyorsun ya diye çıkıştım. Bi taraftan da halıyı temizleme başladım. Beyfendi de sinirlendi bana çemkiriyor sen napıyorsun ne bağırıyorsun diye. Bin defa söyledim ben bi iş yaparken bana dokunma benimle uğraşma diye. Neyse sonra git dedim yalnız bırak beni sinirleniyorum dedim. Ben mutfağın kapısını kapatmaya çalıştıkça üstüme geliyor, gitmiyor. En sonunda gitti. Yemeklerin altını kapattım baktım içerde şarj aletimi almış telefonda takılıyor. Çektim şarj aletimi yatak odasına gittim bir süre orda takılayım dedim. Yemekler hazır zaten gitsin yesin. Bi baktım bi hışımla çıktı gitti evden. Bi süre evin önünde arabanın içinde oturdu sonra bastı gitti. Bende mesaj attım koş annenlere yetiştir hemen diye. Küçücük meseleyi bile kendi aramızda halledemiyoruz dedim. Bu durumdan bıktım kızlar herşeyi ailesine yansıtıyor defalarca rezil olduk bu konuda yeterince. Aradı beni saydırıyor bende sen ufacık meselelerde bile ailenin arkasına sığınacak kadar kişiliksiz bi insansın benimle olan sorununu benimle çözemeyecek kadar aciz bi insansın dedim. Sen göreceksin birazdan babamı alıp getireceğim derdini ona anlat diye beni tehdit ediyor. Kimseyi benim başıma toplama nereye gidiyorsan git ama kimseyi benim evime getirip beni yine rezil duruma düşürme dedim. Tamam ağır konuştum kabul ediyorum ama gerçekten bıktım ben insanlarla yüz göz olmaktan. Evden hadi çektin gittin bişey yokken bir de gidip ailesine yansıtıyor durumu. Utanıyorum artık gerçekten. Şimdi ailesiyle birlikte gelirse ben nasıl bi tavır sergilemeliyim? Benim ailem yurtdışında annem arayınca bişey belli etmek istemiyorum kadın yeterince bunaldı bu durumlardan. Ailesi gelirse kızım senin derdin ne diye yine bana yüklenecekler yine kötü ben olacağım . Offf gerçekten bıktım artık ya .
Omg adamin yüzunu cizmeler kizkardeslerine sürtük demeler annesi icin ne bok yerlerse yesinler demeler gereksiz kavgalar omgg zavalli adam cok acidim gercekten önceki konularini okuyun bu üyenin karsi tarafi nasil bir hale soktuğunun kirip döktukten sonra farkına varan egoist birisi gercekten tedavi ol yada bosan yazik o adama yazik senin tek derdin yurt dışı anneni falanda ozlemiyorsun tek derdin yurt dışı yuhhhKızlar biz yine kavga ettik.
Şöyle ki sabahtan biraz heyheyliydim. Biliyorsunuz yurtdışından gelin geldim. 3 aydır evliyim. Alışmaya çalışıyorum evliliğe, ortama adapte olmaya çalışıyorum. Küçük bi şehirdeyiz iş bulamıyorum. Bulsam dahi üniversite mezunuyum iş alanı burda çok kısıtlı lise mezunu birinin de pekâla yapabileceği bi iş yapmak istemiyorum. Böbürlendiğimden ya da büyüklendiğimden değil lütfen yanlış anlaşılmasın. Kim ister aldığı onca eğitim verdiği onca emek boşa gitsin? Benim eğitim hayatım yurtdışında geçti öyle zengin paralı pullu bi ailenin kızı da değilim kendi yağıyla kavrulan gurbetçi bi ailenin çocuğuyum. Yüksek lisans yapayım desem ALES konusunda kendime hiç güvenmiyorum çünkü burda eğitim sistemi çok farklı geçmiş sorulara bir göz attım ama çok çok zor benim bu sınavdan yüksek bi puan alabilmem.. ki yaşadığım şehirde benim bölümümde yüksek lisans programı yok 1 saatlik mesafede başka bi üniversitede var.. iyice çıkmaza girdim anlayacağınız. Zaman zaman pişman oluyorum kurulu bir düzenim vardı, çok güzel bi kariyer yapma imkanım vardı bulunduğum ülkede fakat eşimi bu kadar çok sevmesem, güvenmesem ki kendisi çocukluk arkadaşım yıllardır tanıdığım bi insan, bu kadar şeyden vazgeçip gelmezdim. Sevdiğim için onun yanındayım.
Neyse az önce işten eve geldi. Yemek hazırlıyordum. Geldi herzamanki gibi benimle şakalaşıyor uğraşıyor falan. Çorbanın tuzuna bakacaktım elimde kaşık varken koluma hamle yaptı halıya döküldü çorba . Bende napıyorsun ya diye çıkıştım. Bi taraftan da halıyı temizleme başladım. Beyfendi de sinirlendi bana çemkiriyor sen napıyorsun ne bağırıyorsun diye. Bin defa söyledim ben bi iş yaparken bana dokunma benimle uğraşma diye. Neyse sonra git dedim yalnız bırak beni sinirleniyorum dedim. Ben mutfağın kapısını kapatmaya çalıştıkça üstüme geliyor, gitmiyor. En sonunda gitti. Yemeklerin altını kapattım baktım içerde şarj aletimi almış telefonda takılıyor. Çektim şarj aletimi yatak odasına gittim bir süre orda takılayım dedim. Yemekler hazır zaten gitsin yesin. Bi baktım bi hışımla çıktı gitti evden. Bi süre evin önünde arabanın içinde oturdu sonra bastı gitti. Bende mesaj attım koş annenlere yetiştir hemen diye. Küçücük meseleyi bile kendi aramızda halledemiyoruz dedim. Bu durumdan bıktım kızlar herşeyi ailesine yansıtıyor defalarca rezil olduk bu konuda yeterince. Aradı beni saydırıyor bende sen ufacık meselelerde bile ailenin arkasına sığınacak kadar kişiliksiz bi insansın benimle olan sorununu benimle çözemeyecek kadar aciz bi insansın dedim. Sen göreceksin birazdan babamı alıp getireceğim derdini ona anlat diye beni tehdit ediyor. Kimseyi benim başıma toplama nereye gidiyorsan git ama kimseyi benim evime getirip beni yine rezil duruma düşürme dedim. Tamam ağır konuştum kabul ediyorum ama gerçekten bıktım ben insanlarla yüz göz olmaktan. Evden hadi çektin gittin bişey yokken bir de gidip ailesine yansıtıyor durumu. Utanıyorum artık gerçekten. Şimdi ailesiyle birlikte gelirse ben nasıl bi tavır sergilemeliyim? Benim ailem yurtdışında annem arayınca bişey belli etmek istemiyorum kadın yeterince bunaldı bu durumlardan. Ailesi gelirse kızım senin derdin ne diye yine bana yüklenecekler yine kötü ben olacağım . Offf gerçekten bıktım artık ya .
Öyle bi iş bulabilsem o kadar harika olur ki.Yabancı dilin varken bir çok iş bulma imkanın var bence. Zaten artık bir çok iş uzakta yani evden pc başından yapılıyor. Biraz zamanını alır ama zamanla hangi firma hangi dile ihtiyaç duyuyor, uzaktan çalışmaya uygun şirketler vs biraz kafa yorup ilgilenirsen kendine uygun bir iş yapabilirsin. Veya dediğin gibi tercümanlıkta çok ihtiyaç duyulan bir alan.
Eğer kafanı işle meşgul edersen özel hayatındaki her şeyi çok kafaya takmamaya başlarsın. Zamanla herşey bir rutine oturmaya başlar. İki tarafta konuşarak birbirini düzeltme yoluna giderse aşarsınız bu durumunuzu da.
Evet sonuç hemen olmaz ama biraz sabret. Elbet bir kapı açılır. Bu arada tercümanlığı da araştır. Şimdi pandemi olduğu için ses soluk çıkmaması normal. Zamanla geri dönüş almaya başlarsın bence.Öyle bi iş bulabilsem o kadar harika olur ki.
Kariyer.net ten falan da bi çok firmaya başvurdum ama geri dönüş olmadı.
Büyük şehirlerde iş imkanı daha fazla .
İstanbul’da bulunan ama yabancı dil bilip evden çalışabilecek eleman arayan bi çok firmaya başvurdum ama tüm çabalarım olumsuz sonuçlandı malesef ;(
İstanbul’da kuzenim var güzel bi şirkette çok iyi bi maaşla çalışıyor genelde dış ticarette çok ihtiyaçları oluyormuş yabancı dil bilen birine ona dahi söyledim ama sonuç yok malesef ;(
O tarz bi iş bulabilsem daha ne isterim ki..
Usenmedim okudum ve inanamadimOmg adamin yüzunu cizmeler kizkardeslerine sürtük demeler annesi icin ne bok yerlerse yesinler demeler gereksiz kavgalar omgg zavalli adam cok acidim gercekten önceki konularini okuyun bu üyenin karsi tarafi nasil bir hale soktuğunun kirip döktukten sonra farkına varan egoist birisi gercekten tedavi ol yada bosan yazik o adama yazik senin tek derdin yurt dışı anneni falanda ozlemiyorsun tek derdin yurt dışı yuhhh
Aşırı tepki vermişsin, abarttığın için olay büyümüşte büyümüş. Diğer konum varsa bilmiyorum ama bana göre sen bu konuda haksızsın. Ama Eşinde gidip ailesine yetiştirmekte haksız.Kızlar biz yine kavga ettik.
Şöyle ki sabahtan biraz heyheyliydim. Biliyorsunuz yurtdışından gelin geldim. 3 aydır evliyim. Alışmaya çalışıyorum evliliğe, ortama adapte olmaya çalışıyorum. Küçük bi şehirdeyiz iş bulamıyorum. Bulsam dahi üniversite mezunuyum iş alanı burda çok kısıtlı lise mezunu birinin de pekâla yapabileceği bi iş yapmak istemiyorum. Böbürlendiğimden ya da büyüklendiğimden değil lütfen yanlış anlaşılmasın. Kim ister aldığı onca eğitim verdiği onca emek boşa gitsin? Benim eğitim hayatım yurtdışında geçti öyle zengin paralı pullu bi ailenin kızı da değilim kendi yağıyla kavrulan gurbetçi bi ailenin çocuğuyum. Yüksek lisans yapayım desem ALES konusunda kendime hiç güvenmiyorum çünkü burda eğitim sistemi çok farklı geçmiş sorulara bir göz attım ama çok çok zor benim bu sınavdan yüksek bi puan alabilmem.. ki yaşadığım şehirde benim bölümümde yüksek lisans programı yok 1 saatlik mesafede başka bi üniversitede var.. iyice çıkmaza girdim anlayacağınız. Zaman zaman pişman oluyorum kurulu bir düzenim vardı, çok güzel bi kariyer yapma imkanım vardı bulunduğum ülkede fakat eşimi bu kadar çok sevmesem, güvenmesem ki kendisi çocukluk arkadaşım yıllardır tanıdığım bi insan, bu kadar şeyden vazgeçip gelmezdim. Sevdiğim için onun yanındayım.
Neyse az önce işten eve geldi. Yemek hazırlıyordum. Geldi herzamanki gibi benimle şakalaşıyor uğraşıyor falan. Çorbanın tuzuna bakacaktım elimde kaşık varken koluma hamle yaptı halıya döküldü çorba . Bende napıyorsun ya diye çıkıştım. Bi taraftan da halıyı temizleme başladım. Beyfendi de sinirlendi bana çemkiriyor sen napıyorsun ne bağırıyorsun diye. Bin defa söyledim ben bi iş yaparken bana dokunma benimle uğraşma diye. Neyse sonra git dedim yalnız bırak beni sinirleniyorum dedim. Ben mutfağın kapısını kapatmaya çalıştıkça üstüme geliyor, gitmiyor. En sonunda gitti. Yemeklerin altını kapattım baktım içerde şarj aletimi almış telefonda takılıyor. Çektim şarj aletimi yatak odasına gittim bir süre orda takılayım dedim. Yemekler hazır zaten gitsin yesin. Bi baktım bi hışımla çıktı gitti evden. Bi süre evin önünde arabanın içinde oturdu sonra bastı gitti. Bende mesaj attım koş annenlere yetiştir hemen diye. Küçücük meseleyi bile kendi aramızda halledemiyoruz dedim. Bu durumdan bıktım kızlar herşeyi ailesine yansıtıyor defalarca rezil olduk bu konuda yeterince. Aradı beni saydırıyor bende sen ufacık meselelerde bile ailenin arkasına sığınacak kadar kişiliksiz bi insansın benimle olan sorununu benimle çözemeyecek kadar aciz bi insansın dedim. Sen göreceksin birazdan babamı alıp getireceğim derdini ona anlat diye beni tehdit ediyor. Kimseyi benim başıma toplama nereye gidiyorsan git ama kimseyi benim evime getirip beni yine rezil duruma düşürme dedim. Tamam ağır konuştum kabul ediyorum ama gerçekten bıktım ben insanlarla yüz göz olmaktan. Evden hadi çektin gittin bişey yokken bir de gidip ailesine yansıtıyor durumu. Utanıyorum artık gerçekten. Şimdi ailesiyle birlikte gelirse ben nasıl bi tavır sergilemeliyim? Benim ailem yurtdışında annem arayınca bişey belli etmek istemiyorum kadın yeterince bunaldı bu durumlardan. Ailesi gelirse kızım senin derdin ne diye yine bana yüklenecekler yine kötü ben olacağım . Offf gerçekten bıktım artık ya .
eski konularina bakin. kizkardeslerin surtuk demis afedersiniz. kocam yanimda degil diyor.. bosanmak istemiyorsan tedavi olmalisin konu sahibi.Usenmedim okudum ve inanamadim
Konu sahibinin saglikli bir evliligi yok hatta bence sonu bosanma olur 3 bucuk aylik evlilikte bu kadar sorun pes dedirtti. Gercekten tedavi olmasi gerekiyor.
Gorumce falan daha aileye yeni katilan birini silmisler sosyal medyadan sorun bayagi buyuk anlasilan
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?