Tahsin Özmen Siirleri

BenCano

~HürGeneral~
Kayıtlı Üye
17 Aralık 2006
2.221
12
direniş şarkısı değil yüreği yanmış
tespih tanesi gibi parçalanmış
bir çocuğun çığlığıydı
havada yankılanan
misketim diye avuçladığı bomba
patladığı an ...siz hiç öldünüz mü?
bin bir parçaya bölündünüz mü?

pimi çekilmiş arsız bir bomba
kökünden koparır nice fırtınalara direnen
çöl çiçeklerini baharlara
bir merhaba bile diyemeden...

bir düğün şarkısını susturur
şarapnel vurulur çeyiz sandığında
hayal kuşları duvak takıp
gelinlik dahi giyemeden...

siz hiç öldünüz mü? kefensiz gömüldünüz mü?

Züleyha sabrıyla ışığı bekleyen serçe
vurulmuş konacak
merhametli bir dal arar oysa
cellat kudurmuş sıktığı
her mermide içimde
bir defne dalını kırar
çiçek açmaz ateş altında
gül gamzesinden vurulmuş
nur yüzlü ölü bir bebeğin yaralarını sarar

siz hiç öldünüz mü?
gamzenizden öldürüldünüz mü?

sönmeyen sigara dumanı gibi alev alev yanan
kayıp bir kentte saba makamında
bir şarkı değildir hayat
tuvali kızıldır ölüm pusuda
her köşe başında bir cellat
patladıkça bombalar içimde açılan
dipsiz çukura masum cesetleri düşer
pat pat üşütür ölüm yüreğimi...

siz hiç öldünüz mü?
lapa lapa ölüm gördünüz mü?

TAHSİN ÖZMEN
 
siz hiç öldünüz mü?
lapa lapa ölüm gördünüz mü?

çok güseldi..sğl..
 
X