Sürekli yalan söyleme hastalığı

Kesinlikle katılıyorum,korumacılık bir noktadan sonra sadece zarar veriyor.
Biz aynı durumu yaşadık maalesef,zor şartlarda büyüdüğümüz için annem kardeşim ne derse ah canım moduna girdi.(Ben büyük çocuk olarak tüm amele işleri bende olarak büyüdüm) Kardeşim ortaokulda oyun bağımlısı haline dönüştü,liseyi bıraktı.Dershane,özel ders asla ikna edemedik,annemde tamam deyip çekildi kenara.İttirerek hiç çalışmadan açıktan bitirdi zar zor.Okumuyorsan çalış dedi ama harçlık verip suyunu bile ayağına götürdüğü için k.çını kaldırmak istemedi tabi ki üstüne gitti miras aldı kardeşime de pay verdi bizimki bir ayda yedi parayı.
En son annem katı olamıyor diye yanıma aldım,psikologa gitti,işe soktum 1 hafta da çıktı geldi yapamıyorum diye.Verdim test kitaplarını eline okuyacaksın o zaman dedim.1 TL de çıkarıp vermedim.Çalışması için resmen kavga ettim,arayıp anneme şikayet ediyordu baskı yapıyorum diye.Yeri geldi eşek kadar insanı döverek ders çalıştırdım.En son üniversite kazandı.Bu kez ilk zamanlar okula gidiyorum deyip gitmemiş,üstüne kredi kartlarına girmişte girmiş,annem en son evden kovdu.İnterneti kesti,burada yaşayacaksan kiraya yardım edip,faturalara herşeye ortak olacaksın yoksa git diye bavulu verdi eline,bende bana gelemezsin dedim.Ciddi olduğumuzu görünce okula düzenli devam edip,işe başladı.Şuan hem okuyor,hem yaz kış çalışıyor,hem yabancı dil öğreniyor,birikim yapıyor.(Anneme verdiği kira,mutfak masraflarını da annem almaya devam ediyor ama onun için biriktiriyor,kardeşimin haberi yok.) Son 2 yıldır toparladı artık kendini,kendisi de değişimine inanamıyor.
Konuşmak bazen işe yaramıyor tamam diyor ama yapmıyorlar.Bazen iyilikleri için olmadığımız kadar sert olup,yetişkin olduğunu anlaması için rest çekmek gerekiyor.Süreç zor, küçük çocuktan daha zorlar cidden ama sırtlayan birileri olmayınca yetişkin olduklarını yavaş yavaş anlayıp kendi ayakları üstünde duruyorlar.Ev giderlerine ortak ederek başlayın bırakın ilk zamanlar kötü görsün sizi.
Bizimkinin psikolojik problemi var ama ne olduğunu bilmiyorum.kendi başına hiçbir şey yapmaz.en basiti bulaşık makinasını boşaltmayı bile akıl etmez.çok basit şeyleri bile talimat vermem lazım.mesela talimat verirsem yapar ikiletmez ama neden sen düşünmedin dersem sen niye söylemedin aklıma gelmiyor der sanki evde robot var.bizimkide asla dershaneye ve özel ders almaya ikna olmadı kendide çalışmadı.güzel bölüm kazandı ama onuda bitirmedi öyle sürünüyor ilk iki yıl güzel gitti sonra saçmaladı şimdide bu bölümü beceremiyorum kafam basmıyor diyor yardım almayı kabul etmiyor.maaşı kesilince zaten para vermem anca günlük ihtiyaç için olur.okuldan atılırsa gider çalışır ama çok yazık olacak.kimsenin destek çıktığı yok aslında sadece evdeki kaynakları kullanıyor.karşımda yetişkin bir insan yok zihin olarak 15 yaş bir insan var.ne yapmaya çalıştığını bende bilmiyorum.babam vefat edince biraz olgunlaşır demiştik hepten çocuklaştı.buarada elinden pcyi ve oyunları alsamda bu sefer ya video izliyor ya bütün gün uyuyor hani bu şekilde bir yaptırımın faydasını görmedim.2 yıl önce işe soktuk staj yapsın diye yaz boyu iki yaka arası üşenmedi gitti geldi orada iyi proje falanda yaptı memnun kaldı ama sonra yine aynı işte ot gibi yaşıyor amaçsız.yatay geçişi bile benim sayemde akıl etti kendi haline bıraksam böyle yaşar gider ama bende insanım sinirim bozuluyor.onun evde durmasının bana zararı yok hatta benle yaşamasının bana çok faydası var ama annem çok üzülüyor ve bende üzülüyorum çünkü dersler haricinde iyi bir çocuk aramızda çok yaş farkı olmasına rağmen iyi anlaşıyoruz ama kafayı bozmuş geçmişi bahane edip duruyor herşeyde.buarada çok zorbalığa maruz kaldı maalesef bütün okul hayatı boyunca o yüzden annem korumacı davrandı.bu sebepten dolayı bütün bunların etkiside olabilir.
 
Bireymiş bireymiş diyip duruyorsunuz iste. Siz onun birey olduğuna inanmamişsınız. O da bir birey olamamis. Malesef 25 yaşında adamı psikoloğa götürüp kapıda beklemeniz, doktorla ne konuştuğunu öğrenmek istemeniz bile bunu gösteriyor.
Cocuk düşecek olsa altına yastık koymuşsunuz, enkaza masaya çarpıp düştüyse masaya vurmuşsunuz. Evin küçüğü olmuş, annenin paşası - babasının erkek oğlu olmuş, baba kaybı yaşayınca evin tek erkeği olmuş... büyümeye fırsatı kalmamış bence. ailelerin bebek gibi davrandığı insanlar büyümezler. Annemin erkek kardeşi var. Zaten evin erkek oğlu, pohpohla, üstüne düşe düşe büyümüş. Dedem onu kendi istedigi ksiiyle evlendirmis, bir süre beraber yaşamışlar. Şey gibi, sanki o ikisi dedemin cocugu gibi adam yine hayatına devam etmiş, Dedem evi gecindirmis. Arada oğlu borç yapıyor,Dedem ödüyor. Oğlu arabasını yeniliyor borç dedeme kalıyor falan böyle böyle seneler geçmiş. Dedem köye gitmiş ama eli hiç çekmemiş. Eve alınacak şeyi bile oğlu almadığı için kendi halledermis. Oğlu da inan elli yaşındayken bile dünya umrjnda olmayan, sıfır sorumluluk, arasına borç batağına saplanan, esini aldatan, saçma sapan bir hayat yasadi. Ne zaman ki babasıni kaybetti, bir anda büyüdü. On yıldır falan eskiyle hiç alakası olmayan biri. Torunlarına haddinden fazla ilgi gösterir, tüm vaktini onlara ayırır, emekli olmasına rağmen gelir olsun diye çalışıyor. Evden işe işten eve bir adam oldu..neden , çünkü arkasında tutan yok.
Yine anne tarafından çok yakin akrabam var. Onda da baba çocuğun her adımında destek. İki kere evlendirdi, evini aldı, çocukla arabasız zorlanirlar diye araba aldi, torunlarin kurs dersane masrafı onda, oğlu emir almak istemiyormuş is kurdu babası sermaye verdi, battı. Yeniden iş kurdu yeniden battı. Yeniden iş kurdu yeniden battı... şimdi adam ellilerinde. İnan konuda bahsettiğin kardeşinden farksız. Saçma sapan bir insan. Ömründe tek başına başardığı tek şey bile yok. Babasi olmasa ne mal mülkü olurdu, ne karısı onu çekerdi ne çocukları yüzüne bakardı.
İşte bunlar hep aşırı korumaktan oluyor. Kardeşiniz bir gün büyür mü? Büyür ama siz göremezsiniz. Çünkü siz artık arkasında olmayınca büyür.
Malesef arkasında dağ gibi durulan cocuklar böyle oluyorlar. Hatayi Cook uzun yıllar önce yapmış aileniz
Bu saatten sonra bu adamı belki uzun dönem askerlik paklar. Siz de ayda bin vermeye devam edin. Bitirirse girsin günlük ise kazansın. Hatta siz de çok kullanmiyorsaniz İnterneti iptal edin. Çok istiyorsa parasından bütçe ayırsın, gitsin artırsın, faturaları ödesin. En azından bir gram sorumluluk alsin
Arkasında dağ gibi duran yok ve pohpolayan aman evimizin paşası diyen falanda hiç olmadı ama yine aynı🤷🏻‍♀️kendi insiyatif almıyor.her şeyi bize bırakmış.karşımda birey yok maalesef keşke olsa sorunda o karşımda çocuk gibi yalan söyleyen sürekli geçmişi bahane eden ve sorunlarından kaçan biri var.zaten maaşı kesilince parası hiç olmayacak ama bunu dert edeceğini hiç sanmıyorum.imkanım var ama kesinlikle uzun dönem göndereceğim aklı başına gelsin diye.interneti iptal edemem iş için lazım bana ama zaten her şeyi elinden alsam bu sefer gidip uyuyor.işe koyduk çalıştı ve insanlar memnunda kaldı üşenmedi 2 yaka arası gitti geldi.tembellik değil bence başka bir problemi var ama ne bilmiyorum.doktora götürdüm çünkü sürekli randevu alıp son anda iptal ediyor kendi elimle götürmem lazım kendi haline bıraksam gitmiyor bak böyle yıllarca yaşar gider sadece ben kızarsam kendine dert eder yani durum bu sanki benim karşımda insan değil robot var.ders harici konularda çok iyidir konu ders olunca durum böyle.
 
Dehb li olabilir. İlaçla kontrol altına alınıyor durum. Yalan söyleme de onaylanmak için. Çocukken utandırıldıktan, azarlandıktan sonra alışkanlık haline getirmiş olabilir. Arkasında duran yok diyorsunuz ama siz varsınız. Farkında. O korumacılık sorumluluk vermemeye dönüşünce böyle oluyor sanırım.
 
Ne çocuğu yaw! Kazık kadar adam olmuş. Suyunu yemini kesin bakın bakalım nasıl çalışıyor. Onun yaşında 1 çocuğum vardı. Ben 11 yaşındaki oğluma bile diyorum. Herkes yediğini içtiğini kaldırsın kimse kimsenin kölesi değil diye. Bakıyorum dersleri boşluyor. Oğlum okumak istemezsen anlarım ama boş boş oturamazsın bu evde. Herkes ayakları üzerinde duracak. Bir meslek seç çıraklıktan başla diye🤣 hemen başlıyor derse. Bir de doktor doktor gezdirmişsiniz çocuğu!
 
Psikologa "ne dedi" diye ısrar etmeniz bile ne kadar yanlış yetiştirdiğinizin bir göstergesi. Okula gitmemiş, askere gitmemiş, bir işte çalışmamış, bir kuruş kazanmamış, ot gibi yaşıyor, kumar oynuyor. Ama hala siz diyorsunuz ki;

Bu çocuk neden sorumluluk alsın? Bebek gibi düşmesin diye arkadan tutanı var zaten

Bana da direkt çok baskin bir anne abla durumu var gibi geldi. 25 yasinda adama halâ cocuk cocuk diyor. Gel benden iste filan...
Nebileyim adamin icinde yok belki ama anne ve ablanin da bu konuda payi oldugunu dusunuyorum.
25 yasinda biri harcadigi para icin yakalanip cocuk gibi azarlaniyor ve zoruna bile gitmiyor o da saglam psikolojide degil.
 
X