Sürekli yalan söyleme hastalığı

Shadylady

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
4 Ağustos 2023
931
1.280
Arkadaşlar 25 yaşında kardeşim var.bu çocuk küçüklükten beri sürekli yalan söylüyor.mesela geçen oyuna para yatırmış.kaç sefer yakalayıp kızdım bu konuda ve bir şey lazımsa benden iste dedim.tamam diyor yok yine sonra aynı şeyleri yapıyor.neden yaptın deyince kızacağımdan korkmuş yada küçüklüğünde yapamamış içinde kalmış ondanmış falan.o sözleri bile yalan.el bebek gül bebek büyüdü.2 yıl okula gitmemiş gidiyorum diye bizi kandırdı vs.yani bu çocuk sürekli yalan ve bahane üretiyor.ben hiç anlamıyorum bu bir hastalık falan mı?psikiyatriye götürdüm ne anlattı bilmiyorum ama bir ilaç yazmış onu kullanacak şimdi ama doktora rica etsekte ben ve annemle konuşmadı.kendisi bir bireymiş ama sürekli yalan söylüyor ne anlattı bilmiyoruz belki doktora bile yalanlarını anlatmış olabilir.benim sorunum şu ben bu çocuğa nasıl davranacağımı artık bilmiyorum.şu yaşa geldi ne okulunu bitirdi ne işe girdi ne bir ehliyet aldı ne askerlik yaptı.yaşıtları çoktan işe girdi evlendi.hiç arkadaşı yok.bütün gün evde oyun oynuyor.pcyi elinden alıyorun telefona sarıyor.babamdan kalan maaşının az kısmını eline bırakıyoruz çünkü bıraksak hepsini oyuna yatırmışlığı var.yine bıraktığımız miktardan 1000 tl oyuna yatırıyor mesela bazen.yakalayınca sinirleniyorum çünkü hiç hayatta bir çabası yok bomboş bir insan.annemle bana bir şey olsa açlıktan duvarları kemirecek duruma gelir.Derdi ne bilmiyorum bu yıl okuldan atılacağı için merkezi puanla yatay geçiş yapmayı deneyecek kabul ederler mi bilmiyorum ama o geçeceği bölümü de okuyacağına inanmıyorum artık sanki bizi oyalayıp sadece tek amacı evde kalmak gibi geliyor.
 
Desteği kesin tamamen. Bildiğim kadarıyla babadan da maaş alamaz yakın bir zamanda. 25 yaş sınırdı diye hatırlıyorum. Siz destek olup istediklerini elde ettiği sürece aynen devam eder.
Aynen ama eylülde girecek tam 25 olacak.kesilirse zaten para verdiğimiz yok sadece evdeki imkanlardan faydalanıyor.bütün gün evde oturuyor☹️
 
Arkadaşlar 25 yaşında kardeşim var.bu çocuk küçüklükten beri sürekli yalan söylüyor.mesela geçen oyuna para yatırmış.kaç sefer yakalayıp kızdım bu konuda ve bir şey lazımsa benden iste dedim.tamam diyor yok yine sonra aynı şeyleri yapıyor.neden yaptın deyince kızacağımdan korkmuş yada küçüklüğünde yapamamış içinde kalmış ondanmış falan.o sözleri bile yalan.el bebek gül bebek büyüdü.2 yıl okula gitmemiş gidiyorum diye bizi kandırdı vs.yani bu çocuk sürekli yalan ve bahane üretiyor.ben hiç anlamıyorum bu bir hastalık falan mı?psikiyatriye götürdüm ne anlattı bilmiyorum ama bir ilaç yazmış onu kullanacak şimdi ama doktora rica etsekte ben ve annemle konuşmadı.kendisi bir bireymiş ama sürekli yalan söylüyor ne anlattı bilmiyoruz belki doktora bile yalanlarını anlatmış olabilir.benim sorunum şu ben bu çocuğa nasıl davranacağımı artık bilmiyorum.şu yaşa geldi ne okulunu bitirdi ne işe girdi ne bir ehliyet aldı ne askerlik yaptı.yaşıtları çoktan işe girdi evlendi.hiç arkadaşı yok.bütün gün evde oyun oynuyor.pcyi elinden alıyorun telefona sarıyor.babamdan kalan maaşının az kısmını eline bırakıyoruz çünkü bıraksak hepsini oyuna yatırmışlığı var.yine bıraktığımız miktardan 1000 tl oyuna yatırıyor mesela bazen.yakalayınca sinirleniyorum çünkü hiç hayatta bir çabası yok bomboş bir insan.annemle bana bir şey olsa açlıktan duvarları kemirecek duruma gelir.Derdi ne bilmiyorum bu yıl okuldan atılacağı için merkezi puanla yatay geçiş yapmayı deneyecek kabul ederler mi bilmiyorum ama o geçeceği bölümü de okuyacağına inanmıyorum artık sanki bizi oyalayıp sadece tek amacı evde kalmak gibi geliyor.

Kronik depresyon mu yaşıyor? Gittiği psikiyatrist tanıyla ilgili bilgi vermedi mi? Ben yazıyı okuyunca böyle hayattan kopmuş, yaşama hevesi olmayan bir genç bu anlattığın kişi.

Mesela sen ya da işte tanıdıklar ona böyle tavsiye verince ne tepki veriyor? İşe gir, yürüyüş yap gel vs dediğinizde ne diyor?
 
Psikologa "ne dedi" diye ısrar etmeniz bile ne kadar yanlış yetiştirdiğinizin bir göstergesi. Okula gitmemiş, askere gitmemiş, bir işte çalışmamış, bir kuruş kazanmamış, ot gibi yaşıyor, kumar oynuyor. Ama hala siz diyorsunuz ki;
bir şey lazımsa benden iste
Bu çocuk neden sorumluluk alsın? Bebek gibi düşmesin diye arkadan tutanı var zaten
 
Kronik depresyon mu yaşıyor? Gittiği psikiyatrist tanıyla ilgili bilgi vermedi mi? Ben yazıyı okuyunca böyle hayattan kopmuş, yaşama hevesi olmayan bir genç bu anlattığın kişi.

Mesela sen ya da işte tanıdıklar ona böyle tavsiye verince ne tepki veriyor? İşe gir, yürüyüş yap gel vs dediğinizde ne diyor?
Psikiyatri doktoru bizle konuşmadı ki😔kendisi bireymiş diye onunla konuştu o yüzden ne tanı koydu bilmiyorum.2 doktora götürdüm birincisi zaten bizle konuşmadı direkt kendisi yetişkin onunla konuşacağım dedi.halbuki konuşsaydı bu durumdan bahsedecektim çünkü inanılmaz derecede yalan söylüyor ve sanki gerçekmiş gibi karşı tarafa anlatıyor.basit olayda bile söylüyor mesela kedilere yemek verdin mi derim.evet der diyelim bakarım vermemiştir.hayattan kopmuş dersek şöyle oyun oynarken benle takılırken gayet normal ama işler istediği gibi gitmezse hemen küçüklüğümde çok baskı gördüm bilmem ne sürekli küçüklüğüm küçüklüğüm hep oraya sığınıyor.baskı gördüğüm dediği şeyde şu ders çalışmayıp sürekli oyun oynayınca bizimkilerin kızması ve oyun süresini kısıtlamak istemeleri ortaokul lise zamanından falan bahsediyor yani.öteki psikiyatri doktoruda kendini gayet ifade ettiği için bizimle görüşmeye gerek duymamış.kardeşim 25 yaşında ama zihin olarak hala ergen liseli çocuk gibi düşünün öyle biri yani.ne istediğini bilmiyormuş yanlış bölüm tercih yapmış ama ne yapacağını bilemediği içinde öyle devam etmiş.7 yılı çöpe attı yani.
 
Psikologa "ne dedi" diye ısrar etmeniz bile ne kadar yanlış yetiştirdiğinizin bir göstergesi. Okula gitmemiş, askere gitmemiş, bir işte çalışmamış, bir kuruş kazanmamış, ot gibi yaşıyor, kumar oynuyor. Ama hala siz diyorsunuz ki;

Bu çocuk neden sorumluluk alsın? Bebek gibi düşmesin diye arkadan tutanı var zaten
Maaşı yok pazara falan gidince benden istemesini istiyorum parayı bütünüyle eline verince harcıyor.ee napayım siz söyleyin?🤷🏻‍♀️yalan söylediği için yalan şeyler anlatıp ilaç almışta olabilir diye endişeleniyorum.
 
Konuşsun bir erkek aile büyüğünüz askere gitsin akıllanır
Konuştu büyükler haklısınız diyor zaten kendisi diyorki okulu bitirmek istiyorum ama yapamıyorum diyor napıyım olmuyor ama inanın hiç çalışmıyorki yapsın.1 saat zorla çalışıyor.her işi zorla yapıyor ders konusunda.iş bul çalış diyoruz onu da sen bul diyor ben nasıl bulayım koca çocuğa iş?neyse bir arkadaş sana iş bulsun mağazada biraz dene gör bakalım dedim ben yapamam ki kendime güvenim yok diyor.çok üstüne gidincede evi yıkıyor.benden yine daha fazla çekiniyor anneme karşı hepten saygısız.askere göndereceğiz zaten okuldan atılırsa uzun gitsin görsün gününü ama ondan sonra ne olacak?yani sürekli yalan söylemesinden bıktık bir daha sınava girecekmiş eğer yatay geçiş yapamazsa.polis olacağım diyordu birara ama boyu tutmuyor 1-2 santimle kaçıyor.ne istediğini kendisi bile bilmiyor şaşırdık kaldık.
 
Psikiyatri doktoru bizle konuşmadı ki😔kendisi bireymiş diye onunla konuştu o yüzden ne tanı koydu bilmiyorum.2 doktora götürdüm birincisi zaten bizle konuşmadı direkt kendisi yetişkin onunla konuşacağım dedi.halbuki konuşsaydı bu durumdan bahsedecektim çünkü inanılmaz derecede yalan söylüyor ve sanki gerçekmiş gibi karşı tarafa anlatıyor.basit olayda bile söylüyor mesela kedilere yemek verdin mi derim.evet der diyelim bakarım vermemiştir.hayattan kopmuş dersek şöyle oyun oynarken benle takılırken gayet normal ama işler istediği gibi gitmezse hemen küçüklüğümde çok baskı gördüm bilmem ne sürekli küçüklüğüm küçüklüğüm hep oraya sığınıyor.baskı gördüğüm dediği şeyde şu ders çalışmayıp sürekli oyun oynayınca bizimkilerin kızması ve oyun süresini kısıtlamak istemeleri ortaokul lise zamanından falan bahsediyor yani.öteki psikiyatri doktoruda kendini gayet ifade ettiği için bizimle görüşmeye gerek duymamış.kardeşim 25 yaşında ama zihin olarak hala ergen liseli çocuk gibi düşünün öyle biri yani.ne istediğini bilmiyormuş yanlış bölüm tercih yapmış ama ne yapacağını bilemediği içinde öyle devam etmiş.7 yılı çöpe attı yani.

Evde hangi ilacı kullanıyor baktın mı?

Ben bazı insanların karakterinde böyle aşırı tembellik üşengeçlik umursamazlık olduğunu düşünüyorum. Senin kardeşin gibi kişileri ben ikinci okuduğum üniversitede görmüştüm. Bir kız vardı, o 7 yılın sonunds okuldan atıldı ama afla aynı yıl geri geldi, 3 yıl daha okudu. O işte bu atıldığı bölüme de bir başka bölümü bırakıp başlamış. Ailesi okulun olduğu şehirde kiralık ev tutmuştu kız kendi başına yaşıyordu öyle. Hatta apartmanda bir iki komşu var onlardan birinin kızıyla diğerinin oğlu böyle.

Ben öyle sizin evde maddi güvence rahatlık içersinde olduğunu düşünmüyorum. Onun eline harçlık diye üç kuruş ya geçiyordur ya geçmiyordur.

Bence gidin eve yakın bir zincir mağazaya gidin, part time eleman alıyorlar mı diye görüşün, işe giriş için ne gerekiyorsa ayarlayın bunu işe sokun. Kendisi kıçını kaldırmıyorsa siz bunu hiç konuşmadan işe bırakın. Hem insan görür, hem maaş aldıkça eline para geçer.
 
Arkadaşlar 25 yaşında kardeşim var.bu çocuk küçüklükten beri sürekli yalan söylüyor.mesela geçen oyuna para yatırmış.kaç sefer yakalayıp kızdım bu konuda ve bir şey lazımsa benden iste dedim.tamam diyor yok yine sonra aynı şeyleri yapıyor.neden yaptın deyince kızacağımdan korkmuş yada küçüklüğünde yapamamış içinde kalmış ondanmış falan.o sözleri bile yalan.el bebek gül bebek büyüdü.2 yıl okula gitmemiş gidiyorum diye bizi kandırdı vs.yani bu çocuk sürekli yalan ve bahane üretiyor.ben hiç anlamıyorum bu bir hastalık falan mı?psikiyatriye götürdüm ne anlattı bilmiyorum ama bir ilaç yazmış onu kullanacak şimdi ama doktora rica etsekte ben ve annemle konuşmadı.kendisi bir bireymiş ama sürekli yalan söylüyor ne anlattı bilmiyoruz belki doktora bile yalanlarını anlatmış olabilir.benim sorunum şu ben bu çocuğa nasıl davranacağımı artık bilmiyorum.şu yaşa geldi ne okulunu bitirdi ne işe girdi ne bir ehliyet aldı ne askerlik yaptı.yaşıtları çoktan işe girdi evlendi.hiç arkadaşı yok.bütün gün evde oyun oynuyor.pcyi elinden alıyorun telefona sarıyor.babamdan kalan maaşının az kısmını eline bırakıyoruz çünkü bıraksak hepsini oyuna yatırmışlığı var.yine bıraktığımız miktardan 1000 tl oyuna yatırıyor mesela bazen.yakalayınca sinirleniyorum çünkü hiç hayatta bir çabası yok bomboş bir insan.annemle bana bir şey olsa açlıktan duvarları kemirecek duruma gelir.Derdi ne bilmiyorum bu yıl okuldan atılacağı için merkezi puanla yatay geçiş yapmayı deneyecek kabul ederler mi bilmiyorum ama o geçeceği bölümü de okuyacağına inanmıyorum artık sanki bizi oyalayıp sadece tek amacı evde kalmak gibi geliyor.
Psikolog terapi yöntemini de denemenizi tavsiye ederim ancak kişinin de istekli olması gerekiyor
 
Evde hangi ilacı kullanıyor baktın mı?

Ben bazı insanların karakterinde böyle aşırı tembellik üşengeçlik umursamazlık olduğunu düşünüyorum. Senin kardeşin gibi kişileri ben ikinci okuduğum üniversitede görmüştüm. Bir kız vardı, o 7 yılın sonunds okuldan atıldı ama afla aynı yıl geri geldi, 3 yıl daha okudu. O işte bu atıldığı bölüme de bir başka bölümü bırakıp başlamış. Ailesi okulun olduğu şehirde kiralık ev tutmuştu kız kendi başına yaşıyordu öyle. Hatta apartmanda bir iki komşu var onlardan birinin kızıyla diğerinin oğlu böyle.

Ben öyle sizin evde maddi güvence rahatlık içersinde olduğunu düşünmüyorum. Onun eline harçlık diye üç kuruş ya geçiyordur ya geçmiyordur.

Bence gidin eve yakın bir zincir mağazaya gidin, part time eleman alıyorlar mı diye görüşün, işe giriş için ne gerekiyorsa ayarlayın bunu işe sokun. Kendisi kıçını kaldırmıyorsa siz bunu hiç konuşmadan işe bırakın. Hem insan görür, hem maaş aldıkça eline para geçer.
İlaca baktım ama isim vermek yasak değilse yazayım.ders dışında çok tembel değil ev işlerini yemekleri falan yapar yani.asosyal olduğu için ben ruhsal olarak gelişemediğini düşünüyorum çünkü küçüklükten beri pek arkadaşı yoktu herkesin sevdiği bir çocuktu ama böyle sürekli görüştüğü birileri olmadı.şimdi zaten hepten yalnız.benden başka arkadaşı yok.aynen maddi güvence falan yok evden atacak halimiz yok çocuğu birde gitsin uyuşturucu batağına düşsün hepten uğraşamayız onla evde yediği yemekler var sadece birde telefonu var bilgisayar benim ama kullanıyor.maaşta zaten eline kalan 1-1500 tl yani o.asıl sorun zaten çocuk sosyal değil hiçbir gayesi yok onun için bu şekilde takılıyor arada işte oyuna para yatırmak dışında bir harcaması yok.sizin dediğiniz gibi bir işe sokmayı düşünüyorum ama nasıl yaparız bilmem daha önce kendi bölümüyle alakalı yaz boyu staja gitti başarılı oldu ama onu da dayım ayarladı kendisi bir şey yapamıyor.
 
Arkadaşlar 25 yaşında kardeşim var.bu çocuk küçüklükten beri sürekli yalan söylüyor.mesela geçen oyuna para yatırmış.kaç sefer yakalayıp kızdım bu konuda ve bir şey lazımsa benden iste dedim.tamam diyor yok yine sonra aynı şeyleri yapıyor.neden yaptın deyince kızacağımdan korkmuş yada küçüklüğünde yapamamış içinde kalmış ondanmış falan.o sözleri bile yalan.el bebek gül bebek büyüdü.2 yıl okula gitmemiş gidiyorum diye bizi kandırdı vs.yani bu çocuk sürekli yalan ve bahane üretiyor.ben hiç anlamıyorum bu bir hastalık falan mı?psikiyatriye götürdüm ne anlattı bilmiyorum ama bir ilaç yazmış onu kullanacak şimdi ama doktora rica etsekte ben ve annemle konuşmadı.kendisi bir bireymiş ama sürekli yalan söylüyor ne anlattı bilmiyoruz belki doktora bile yalanlarını anlatmış olabilir.benim sorunum şu ben bu çocuğa nasıl davranacağımı artık bilmiyorum.şu yaşa geldi ne okulunu bitirdi ne işe girdi ne bir ehliyet aldı ne askerlik yaptı.yaşıtları çoktan işe girdi evlendi.hiç arkadaşı yok.bütün gün evde oyun oynuyor.pcyi elinden alıyorun telefona sarıyor.babamdan kalan maaşının az kısmını eline bırakıyoruz çünkü bıraksak hepsini oyuna yatırmışlığı var.yine bıraktığımız miktardan 1000 tl oyuna yatırıyor mesela bazen.yakalayınca sinirleniyorum çünkü hiç hayatta bir çabası yok bomboş bir insan.annemle bana bir şey olsa açlıktan duvarları kemirecek duruma gelir.Derdi ne bilmiyorum bu yıl okuldan atılacağı için merkezi puanla yatay geçiş yapmayı deneyecek kabul ederler mi bilmiyorum ama o geçeceği bölümü de okuyacağına inanmıyorum artık sanki bizi oyalayıp sadece tek amacı evde kalmak gibi geliyor.
Bazı insanlar yalan söylemeyi huy ediyor, bizim bir yengemiz var yapmadığı, hayatında hiç olmayan şeyler anlatır biz de öyle dinleriz sadece , ama biliriz yalan söylediğini, o kadar gerçekçi olmuş gibi anlatır ki bilmeyen insan çok güzel inanır ama herseyini biliyoruz maalesef 🤷‍♀️
 
Psikolog terapi yöntemini de denemenizi tavsiye ederim ancak kişinin de istekli olması gerekiyor
Geçen yıl doktora gitmeyi bile kabul etmiyordu bu yıl zorla götürdüm psikiyatriye ama psikoloğa gider mi bilmiyorum.ilacını kullanıp deneyecekmiş daha önce okb teşhisi konuşmuştu ama ilacı düzenli kullanmadı.
 
Bazı insanlar yalan söylemeyi huy ediyor, bizim bir yengemiz var yapmadığı, hayatında hiç olmayan şeyler anlatır biz de öyle dinleriz sadece , ama biliriz yalan söylediğini, o kadar gerçekçi olmuş gibi anlatır ki bilmeyen insan çok güzel inanır ama herseyini biliyoruz maalesef 🤷‍♀️
İşte bunu dinleseniz kendisi o kadar mağdur olmuştur ki acırsınız hani öyle diyeyim size.
 
Size bisey diyeyim mi kendinizi boşuna tüketmeyin düzelmiyorlar...
Bende bıktım işte nasıl davranacağımı bilmiyorum.bazen otursun naparsa yapsın sonsuza kadar evde işleri yapsın diyorum ama yaşı genç kimsesiz kalacak annemde ölünce Allah gecinden versin ama benim imkanlarım iki kişiye ömür boyu yetmez.
 
Bende bıktım işte nasıl davranacağımı bilmiyorum.bazen otursun naparsa yapsın sonsuza kadar evde işleri yapsın diyorum ama yaşı genç kimsesiz kalacak annemde ölünce Allah gecinden versin ama benim imkanlarım iki kişiye ömür boyu yetmez.
Yapacak bisey yok herkes kendi seçimlerinin bedelini ödeyecek, kendinizi boşuna yıpratmayın derim ...
 
Psikiyatri doktoru bizle konuşmadı ki😔kendisi bireymiş diye onunla konuştu
kendisi bir bireymiş ama
Bireymiş bireymiş diyip duruyorsunuz iste. Siz onun birey olduğuna inanmamişsınız. O da bir birey olamamis. Malesef 25 yaşında adamı psikoloğa götürüp kapıda beklemeniz, doktorla ne konuştuğunu öğrenmek istemeniz bile bunu gösteriyor.
Cocuk düşecek olsa altına yastık koymuşsunuz, enkaza masaya çarpıp düştüyse masaya vurmuşsunuz. Evin küçüğü olmuş, annenin paşası - babasının erkek oğlu olmuş, baba kaybı yaşayınca evin tek erkeği olmuş... büyümeye fırsatı kalmamış bence. ailelerin bebek gibi davrandığı insanlar büyümezler. Annemin erkek kardeşi var. Zaten evin erkek oğlu, pohpohla, üstüne düşe düşe büyümüş. Dedem onu kendi istedigi ksiiyle evlendirmis, bir süre beraber yaşamışlar. Şey gibi, sanki o ikisi dedemin cocugu gibi adam yine hayatına devam etmiş, Dedem evi gecindirmis. Arada oğlu borç yapıyor,Dedem ödüyor. Oğlu arabasını yeniliyor borç dedeme kalıyor falan böyle böyle seneler geçmiş. Dedem köye gitmiş ama eli hiç çekmemiş. Eve alınacak şeyi bile oğlu almadığı için kendi halledermis. Oğlu da inan elli yaşındayken bile dünya umrjnda olmayan, sıfır sorumluluk, arasına borç batağına saplanan, esini aldatan, saçma sapan bir hayat yasadi. Ne zaman ki babasıni kaybetti, bir anda büyüdü. On yıldır falan eskiyle hiç alakası olmayan biri. Torunlarına haddinden fazla ilgi gösterir, tüm vaktini onlara ayırır, emekli olmasına rağmen gelir olsun diye çalışıyor. Evden işe işten eve bir adam oldu..neden , çünkü arkasında tutan yok.
Yine anne tarafından çok yakin akrabam var. Onda da baba çocuğun her adımında destek. İki kere evlendirdi, evini aldı, çocukla arabasız zorlanirlar diye araba aldi, torunlarin kurs dersane masrafı onda, oğlu emir almak istemiyormuş is kurdu babası sermaye verdi, battı. Yeniden iş kurdu yeniden battı. Yeniden iş kurdu yeniden battı... şimdi adam ellilerinde. İnan konuda bahsettiğin kardeşinden farksız. Saçma sapan bir insan. Ömründe tek başına başardığı tek şey bile yok. Babasi olmasa ne mal mülkü olurdu, ne karısı onu çekerdi ne çocukları yüzüne bakardı.
İşte bunlar hep aşırı korumaktan oluyor. Kardeşiniz bir gün büyür mü? Büyür ama siz göremezsiniz. Çünkü siz artık arkasında olmayınca büyür.
Malesef arkasında dağ gibi durulan cocuklar böyle oluyorlar. Hatayi Cook uzun yıllar önce yapmış aileniz
Bu saatten sonra bu adamı belki uzun dönem askerlik paklar. Siz de ayda bin vermeye devam edin. Bitirirse girsin günlük ise kazansın. Hatta siz de çok kullanmiyorsaniz İnterneti iptal edin. Çok istiyorsa parasından bütçe ayırsın, gitsin artırsın, faturaları ödesin. En azından bir gram sorumluluk alsin
 
Bireymiş bireymiş diyip duruyorsunuz iste. Siz onun birey olduğuna inanmamişsınız. O da bir birey olamamis. Malesef 25 yaşında adamı psikoloğa götürüp kapıda beklemeniz, doktorla ne konuştuğunu öğrenmek istemeniz bile bunu gösteriyor.
Cocuk düşecek olsa altına yastık koymuşsunuz, enkaza masaya çarpıp düştüyse masaya vurmuşsunuz. Evin küçüğü olmuş, annenin paşası - babasının erkek oğlu olmuş, baba kaybı yaşayınca evin tek erkeği olmuş... büyümeye fırsatı kalmamış bence. ailelerin bebek gibi davrandığı insanlar büyümezler. Annemin erkek kardeşi var. Zaten evin erkek oğlu, pohpohla, üstüne düşe düşe büyümüş. Dedem onu kendi istedigi ksiiyle evlendirmis, bir süre beraber yaşamışlar. Şey gibi, sanki o ikisi dedemin cocugu gibi adam yine hayatına devam etmiş, Dedem evi gecindirmis. Arada oğlu borç yapıyor,Dedem ödüyor. Oğlu arabasını yeniliyor borç dedeme kalıyor falan böyle böyle seneler geçmiş. Dedem köye gitmiş ama eli hiç çekmemiş. Eve alınacak şeyi bile oğlu almadığı için kendi halledermis. Oğlu da inan elli yaşındayken bile dünya umrjnda olmayan, sıfır sorumluluk, arasına borç batağına saplanan, esini aldatan, saçma sapan bir hayat yasadi. Ne zaman ki babasıni kaybetti, bir anda büyüdü. On yıldır falan eskiyle hiç alakası olmayan biri. Torunlarına haddinden fazla ilgi gösterir, tüm vaktini onlara ayırır, emekli olmasına rağmen gelir olsun diye çalışıyor. Evden işe işten eve bir adam oldu..neden , çünkü arkasında tutan yok.
Yine anne tarafından çok yakin akrabam var. Onda da baba çocuğun her adımında destek. İki kere evlendirdi, evini aldı, çocukla arabasız zorlanirlar diye araba aldi, torunlarin kurs dersane masrafı onda, oğlu emir almak istemiyormuş is kurdu babası sermaye verdi, battı. Yeniden iş kurdu yeniden battı. Yeniden iş kurdu yeniden battı... şimdi adam ellilerinde. İnan konuda bahsettiğin kardeşinden farksız. Saçma sapan bir insan. Ömründe tek başına başardığı tek şey bile yok. Babasi olmasa ne mal mülkü olurdu, ne karısı onu çekerdi ne çocukları yüzüne bakardı.
İşte bunlar hep aşırı korumaktan oluyor. Kardeşiniz bir gün büyür mü? Büyür ama siz göremezsiniz. Çünkü siz artık arkasında olmayınca büyür.
Malesef arkasında dağ gibi durulan cocuklar böyle oluyorlar. Hatayi Cook uzun yıllar önce yapmış aileniz
Bu saatten sonra bu adamı belki uzun dönem askerlik paklar. Siz de ayda bin vermeye devam edin. Bitirirse girsin günlük ise kazansın. Hatta siz de çok kullanmiyorsaniz İnterneti iptal edin. Çok istiyorsa parasından bütçe ayırsın, gitsin artırsın, faturaları ödesin. En azından bir gram sorumluluk alsin
Kesinlikle katılıyorum,korumacılık bir noktadan sonra sadece zarar veriyor.
Biz aynı durumu yaşadık maalesef,zor şartlarda büyüdüğümüz için annem kardeşim ne derse ah canım moduna girdi.(Ben büyük çocuk olarak tüm amele işleri bende olarak büyüdüm) Kardeşim ortaokulda oyun bağımlısı haline dönüştü,liseyi bıraktı.Dershane,özel ders asla ikna edemedik,annemde tamam deyip çekildi kenara.İttirerek hiç çalışmadan açıktan bitirdi zar zor.Okumuyorsan çalış dedi ama harçlık verip suyunu bile ayağına götürdüğü için k.çını kaldırmak istemedi tabi ki üstüne gitti miras aldı kardeşime de pay verdi bizimki bir ayda yedi parayı.
En son annem katı olamıyor diye yanıma aldım,psikologa gitti,işe soktum 1 hafta da çıktı geldi yapamıyorum diye.Verdim test kitaplarını eline okuyacaksın o zaman dedim.1 TL de çıkarıp vermedim.Çalışması için resmen kavga ettim,arayıp anneme şikayet ediyordu baskı yapıyorum diye.Yeri geldi eşek kadar insanı döverek ders çalıştırdım.En son üniversite kazandı.Bu kez ilk zamanlar okula gidiyorum deyip gitmemiş,üstüne kredi kartlarına girmişte girmiş,annem en son evden kovdu.İnterneti kesti,burada yaşayacaksan kiraya yardım edip,faturalara herşeye ortak olacaksın yoksa git diye bavulu verdi eline,bende bana gelemezsin dedim.Ciddi olduğumuzu görünce okula düzenli devam edip,işe başladı.Şuan hem okuyor,hem yaz kış çalışıyor,hem yabancı dil öğreniyor,birikim yapıyor.(Anneme verdiği kira,mutfak masraflarını da annem almaya devam ediyor ama onun için biriktiriyor,kardeşimin haberi yok.) Son 2 yıldır toparladı artık kendini,kendisi de değişimine inanamıyor.
Konuşmak bazen işe yaramıyor tamam diyor ama yapmıyorlar.Bazen iyilikleri için olmadığımız kadar sert olup,yetişkin olduğunu anlaması için rest çekmek gerekiyor.Süreç zor, küçük çocuktan daha zorlar cidden ama sırtlayan birileri olmayınca yetişkin olduklarını yavaş yavaş anlayıp kendi ayakları üstünde duruyorlar.Ev giderlerine ortak ederek başlayın bırakın ilk zamanlar kötü görsün sizi.
 
X