30 Mayıs 2009 Cumartesi
SÜPRİZ :)
23 mayıs cumartesi günü doktorun asenaya gittik kontrole dedi ki bebik daha yukarda daha günümüz var rahat ol havuza girebilir miyim dedim çünkü sen güneşlenmeye balılıyosun tabi ki dedi keyfine bak.ananen ve ben havuza gittik güneşlendim havuza girdim acaip eğlendik kuzucuk seninle bi oraya bi buraya oynadın aksamı babanenlerdeydik cok yorulmuştum uyudum uyandığımda annemler balkonda oturuyordu benim saçlarım daha kurumamaıstı ve hava çok serindi üşüdüm...ve başlıyor..gece saat 3 karnım nasıl ağrıyor anlatamam mavişim dediki aşkım hastaneye götüreyim seni yok dedim üşüttüm galiba gerek yok uyuyayım geçer daha sonra sabaha karşı 5 te kalktım nasıl karnım ağrıyor nasıl anlatamam mavişim uyuyumamıştım hadi dedi seda gidelim doktora yok dedim geçer.yattık beraber aman yarabbim uyuyamıyorum nasıl bir sancı bu böyle ilk önce 2 saatte bir giren ağrı 1 saate yarım saate iniyor öğlen saat 3 doktoru aradım durumu anlattım oda dedi üşütmüşsündür ama dedi bak hastaneye gidersen mutlaka haberim olsun.ve saat 5.30 olduğunda ağrılarım şiddetlenmiş ve ağrılar 5 dk bir inmişti mavişimi aradım aşkım beni hastaneye götür.ve geldin annem hastane için hazırladığımız çantaları almaya çalışırken niye alıyosun ki dedim hala bazı şeylerin farkına varmadan :) hastanedeyiz doktor muayene etti tatatataammmm doğum başlamış geliyosun :) hemen odaya aldılar beni 3503 nolu odamız c blok 5.kat hemen serum bağladılar bana bu arada asena doktor da yola cıkmıstı gelmek üzereydi sancılarım iyice ağırlaşmıştı mavişimde çaresiz bana bakıyordu normal doğumdu aslında istediğim hamileliğimin başından beri hem dedi 17 saat sancıyı çekmişim attırıvereyim şöyle ortaya :) ama yapamadım korktum asena doktor hemen ameliyathaneyi hazırlattı bu arada saat 8 e geliyordu ve benim sancılarım inanılmazdı odadan aldılar beni ameliyat odasına götürdüler dedim nolur artık beni bayıltın dayanamıyorum ayaklarımı ve kollarımı yatağa bağladılar başımdaki doktor 30sn içinde bayılacaksın başlıyoruz 30..29..28..2 ve gerisi uyandığımda minicik meleğim kollarımdaydı :..) şuurum tam açık değildi hep mavişimi sormuşum hep ne kadar çok sevdiğimi sayıklamışım...ve iyi ki sezeryan olmuşum canım bir kemiğe takılmış kafan doğduğunda izi vardı allah korusun kafanı parçalayabilirmiş
SÜPRİZ :)
23 mayıs cumartesi günü doktorun asenaya gittik kontrole dedi ki bebik daha yukarda daha günümüz var rahat ol havuza girebilir miyim dedim çünkü sen güneşlenmeye balılıyosun tabi ki dedi keyfine bak.ananen ve ben havuza gittik güneşlendim havuza girdim acaip eğlendik kuzucuk seninle bi oraya bi buraya oynadın aksamı babanenlerdeydik cok yorulmuştum uyudum uyandığımda annemler balkonda oturuyordu benim saçlarım daha kurumamaıstı ve hava çok serindi üşüdüm...ve başlıyor..gece saat 3 karnım nasıl ağrıyor anlatamam mavişim dediki aşkım hastaneye götüreyim seni yok dedim üşüttüm galiba gerek yok uyuyayım geçer daha sonra sabaha karşı 5 te kalktım nasıl karnım ağrıyor nasıl anlatamam mavişim uyuyumamıştım hadi dedi seda gidelim doktora yok dedim geçer.yattık beraber aman yarabbim uyuyamıyorum nasıl bir sancı bu böyle ilk önce 2 saatte bir giren ağrı 1 saate yarım saate iniyor öğlen saat 3 doktoru aradım durumu anlattım oda dedi üşütmüşsündür ama dedi bak hastaneye gidersen mutlaka haberim olsun.ve saat 5.30 olduğunda ağrılarım şiddetlenmiş ve ağrılar 5 dk bir inmişti mavişimi aradım aşkım beni hastaneye götür.ve geldin annem hastane için hazırladığımız çantaları almaya çalışırken niye alıyosun ki dedim hala bazı şeylerin farkına varmadan :) hastanedeyiz doktor muayene etti tatatataammmm doğum başlamış geliyosun :) hemen odaya aldılar beni 3503 nolu odamız c blok 5.kat hemen serum bağladılar bana bu arada asena doktor da yola cıkmıstı gelmek üzereydi sancılarım iyice ağırlaşmıştı mavişimde çaresiz bana bakıyordu normal doğumdu aslında istediğim hamileliğimin başından beri hem dedi 17 saat sancıyı çekmişim attırıvereyim şöyle ortaya :) ama yapamadım korktum asena doktor hemen ameliyathaneyi hazırlattı bu arada saat 8 e geliyordu ve benim sancılarım inanılmazdı odadan aldılar beni ameliyat odasına götürdüler dedim nolur artık beni bayıltın dayanamıyorum ayaklarımı ve kollarımı yatağa bağladılar başımdaki doktor 30sn içinde bayılacaksın başlıyoruz 30..29..28..2 ve gerisi uyandığımda minicik meleğim kollarımdaydı :..) şuurum tam açık değildi hep mavişimi sormuşum hep ne kadar çok sevdiğimi sayıklamışım...ve iyi ki sezeryan olmuşum canım bir kemiğe takılmış kafan doğduğunda izi vardı allah korusun kafanı parçalayabilirmiş