Herkese merhaba yeni üye oldum ve sizlerden tavsiyeler almak istiyorum.
benim derdim müstakbel görümcem.. ben sevgilimi çok seviyorum kendi aramızda söz taktık aileler tanışıyo.hiç kimseyle tek bi sorunum yok uysal bi kişiliğim war aslında.kimse haklkında kötü ve art niyetli bi düşüncem olmadı. ama hayat şartları düşündürebiliyormuş.ben üniversiteyi kazanıp sevgilimin olduğu şehre geldim ailemde benimle taşındı ve burda haliyle hiç tanıdığım kimse yok çevremde. bir görümcem var aynı yaştayız.herşey ilk başta iyiydi ama biz samimi oldukça sınırı aşmaya başladı. ailesi başta beni uyarmıştı onun ağır şakaları wardır patavatsızdır sen takma die. ama insanlık hali.şakayla karışık beni beğenmediğini dile getrdi bişe demedim. benim giysilerimi izinsiz alıp alıp giydi ve geri ben istemesem getirmez.(bu arada herzaman yeni şeyler alır ben bir kere bile istemem giyeyim diye)yine bişe demedim.sırlarını tuttum.ailesi duysa çok kızarlar ona eminim.
ama şu an şüphem beni mahvediyo.görümcem ne zaman bizde kalsa son zamanlarda ewden para kayboluo bir değil iki değil.önce babamın cüzdanından sonra annemden sonra benden kaç kere. daha dün annemler memlekete gitmişti evde yalnız o ve ben kaldık sabah bi baktım param yok deil oldum emindim orda olduğundaann ama yok.ağladım o kadar bağırdım diğer odada hazırlanıyodu bi kerede gelip yanıma ağlama demedi.şüphelerim daha da arttı. elimde kanıt yok ve paraya ihtiyacıda olan biri değil ama biraz kıskanç.çünkü ailesi beni kendi kızlarından ayırmıyolar.sürekli bana da bişeyler alırlar severler.allah var annesi babası çok iyi insanlar.sevgilimde öyle. ama şüpheyle yaşamak çok kötü biir duygu.benm ailemde ondan şüpheleniyor.birgün bu olayın patlak vermesinden korkuyorum.tutmak zor geliyo içimde. ben bu durumu sevgilime anlatmak istiyorum. ama ters bi tepki vermesinden onu kırmaktan korkuyorum.onu kaybetmek istemiyorum.. sizce napmalıyımm :S
benim derdim müstakbel görümcem.. ben sevgilimi çok seviyorum kendi aramızda söz taktık aileler tanışıyo.hiç kimseyle tek bi sorunum yok uysal bi kişiliğim war aslında.kimse haklkında kötü ve art niyetli bi düşüncem olmadı. ama hayat şartları düşündürebiliyormuş.ben üniversiteyi kazanıp sevgilimin olduğu şehre geldim ailemde benimle taşındı ve burda haliyle hiç tanıdığım kimse yok çevremde. bir görümcem var aynı yaştayız.herşey ilk başta iyiydi ama biz samimi oldukça sınırı aşmaya başladı. ailesi başta beni uyarmıştı onun ağır şakaları wardır patavatsızdır sen takma die. ama insanlık hali.şakayla karışık beni beğenmediğini dile getrdi bişe demedim. benim giysilerimi izinsiz alıp alıp giydi ve geri ben istemesem getirmez.(bu arada herzaman yeni şeyler alır ben bir kere bile istemem giyeyim diye)yine bişe demedim.sırlarını tuttum.ailesi duysa çok kızarlar ona eminim.
ama şu an şüphem beni mahvediyo.görümcem ne zaman bizde kalsa son zamanlarda ewden para kayboluo bir değil iki değil.önce babamın cüzdanından sonra annemden sonra benden kaç kere. daha dün annemler memlekete gitmişti evde yalnız o ve ben kaldık sabah bi baktım param yok deil oldum emindim orda olduğundaann ama yok.ağladım o kadar bağırdım diğer odada hazırlanıyodu bi kerede gelip yanıma ağlama demedi.şüphelerim daha da arttı. elimde kanıt yok ve paraya ihtiyacıda olan biri değil ama biraz kıskanç.çünkü ailesi beni kendi kızlarından ayırmıyolar.sürekli bana da bişeyler alırlar severler.allah var annesi babası çok iyi insanlar.sevgilimde öyle. ama şüpheyle yaşamak çok kötü biir duygu.benm ailemde ondan şüpheleniyor.birgün bu olayın patlak vermesinden korkuyorum.tutmak zor geliyo içimde. ben bu durumu sevgilime anlatmak istiyorum. ama ters bi tepki vermesinden onu kırmaktan korkuyorum.onu kaybetmek istemiyorum.. sizce napmalıyımm :S