• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

suni sancı!!!

demetanne

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
7 Haziran 2011
324
31
68
Diğer
:49: Ben 38 haftalık gebeyken suyum geldi. Hemen tıp fakültesine gittik. 1 cm açıklık vardı. 48 saat yatırdılar beni. Doğum başlamayınca suni sancı verdiler. 12 saat sancı çektim. Ağrı eşiğim çok yüksektir benim ama son 3 saat bağırmaktan öldüm. Doktorlar sürekli bağırma, enerjini harcama, bağırınca ağrın geçiyor mu sanki, dediler. Ama bağırmamak ne mümkün! İnsan o acıyla sezaryene bile razı olur:) Neyse ben bağıra durayım; birden ıkınma isteği gelmesin mi. Hemen hemşireye söyledim. O da hemen doktorlara söyledi. Beni hemen doğumhaneye götürdüler. Tüm gücünle ıkın dediler. Bi ıkındım fırt diye bebeğin başı çıktı, sonra doktor karnıma bastırdı, bebek tamamen çıktı. Hepsini hissettim, çok güzeldi:) Bi baktım bebeği yüzüstü, tepsi gibi birşeye koymuşlar götürüyorlar. Doktorlar aman da ne tombikmiş falan dediler. Erkek bebek bekliyordum, doktor Aaaa kız oldu adını Cemile koyalım, diye şaka yaptı, ben de, koyalım, dedim. Doğurdum ya, kız olmuş, oğlan olmuş, umrumda değildi. Sonra öbür doktora saati sordum, bebeğimin yükselen burcunu kesin bileyim istedim. Saat 11:00 dedi. Sonra bayılmış ya da uyumuşum. Hemşireler geceliğimi giydirmiş, hasta bezi sarmış, beni odaya almışlar. Bunlardan hiç haberim yok. Sonra da bebeğimi getirdiler, 1 saat dışarı çıkarmadılar, acil birşey olursa diye. Servise çıkmak, bebeği göstermek için sabırsızlandım. Sonuç olarak, normal doğum :66: iyi bir şey, suni sancı yerine doğal sancım gelse çok daha kolay olurdu. Şimdi, son haftalarımda kendimi fazla yormasam belki suyum gelmezdi, kendi sancımla doğum yapardım diye düşünüyorum ama kim bilebilir ki! Epidural anesteziyi de önermişlerdi bu arada, felç riski varmış, insan karar veremiyor. :emir_bebek:

Bu da benim doğum hikayem işte. Hayatımda unutamayacağım anlardan...
 
Bende her iki bebeğimide suni sancıyla dünyaya getiren bir anne olarak seni çok iyi anlıyorum!

Büyük kızımın aslında doğumuna bir ay vardı o zamanlar hatta ben altıma kaçırdığımı sanmıştım :66: Allahtan annem eşortman değiştirdiğimi fark etmişti de kızıma bişey olmadan suni sancıyla doğmuştu. O dönem ben yurtdışında olduğum için eşim yanımda olamamıştı hatta ben doğuma gidiyorum diye aradığımda şaka yapıyorum sanmıştı :)
Her iki doğumumda da sancısız hastaneye gittiğim için hemşireler şaşırıyordu bukadar da rahatlık olmaz güle oynaya doğuma gelen çok az insan var diye :64:

İkinci doğumumda son güne kadar her gün gezdım hatta arada araba bile kullandım son günlerde. Bu sefer tabiki eşim yanımdaydı ve gerçekten izin verselerde doğuma bile girecekti benle ilk yokluğunu affettirebilmek için :60:
Doğumhaneye tamamen giremedi ama hemen kapımın önünde bekledi.
Hemşireler ne zaman istersen doğuma gelebilirsin şu önümüzdeki günlerde sonuçta buda suni sancı dediklerinde eee işiniz ne hadi doğurayım bari gelmişken dedim :60::60::60:
Ben senden biraz daha şanslıydım ki 5 saat sancı çektim ve sabaha karşı doğum yaptım. Benim doktorum erkekti ve gerçekten süper destek oldu bana bağırma falanda demedi aksine bağır ama bak sonra halin kalmazsa daha çok sürer dedi ve beni devamlı terkinlerle rahatlattı ve benim doğuma girip çıkmam 20 dakka sürdü.

Çevremde herkes nasıl ikisinide normal doğurdun üstelik suni sancıyla ( doktorlarımın demesi suni sancı normal doğum sancısının iki katıymış )
Bende her seferinde diyorum normal doğum kadar müthiş bir duygu yok üstelik bir daha olsa yine normal isterim diye :66::66:
Tabi henüz 10 ay oldu küçük kızımı doğuralı o yüzden hiç düşünmüyorum onunla doya doya eğlenmek ve onu büyütmek bana yeterli


Allah herkese bu güzel duyguyu yaşamayı nasip etsin.
 
ne yazık ki benim başımda bir sürü doktor olmasına rağmen, neredeyse hiçbiri telkinlerde bulunup beni rahatlatmadı. hele bir bayan doktor vardı ki, insan o kadar mı somurtkan olur, hiç mi tebessüm etmez! hatırladıkça sinir oluyorum. bir de tıp fakültesi olunca insanı kobay yerine koyuyorlar, ne kadar stajyer, ne kadar öğrenci, asistan, doktor, profesör varsa hepsi sırayla gelip bakıyor. -rahim ağzı açılmış mı, diye kaç kişi, kaç kez baktı, sayamadım. canımı çok yaktılar, özellikle bazıları çok vicdansızca davrandı.

ben de sancım yokken, çok rahattım, ona buna gülümseyip sohbet ediyordum. eşim gazete göndermişti, bir sürü. onları okuyordum. uyuyordum. herkes ohh keyfin yerinde diyordu. ...ama sancı başlayınca o halimden eser kalmadı. sancıdan kaç kere kustum.

lavman korktuğum gibi birşey değildi.

o NST cihazında sancının şiddetini izlemek ve giderek arttığını görmek faciaydı.

özel hastaneye gitmek daha rahat ama onlar da hemen sezaryene almak istiyorlar.
 
Back