Suç işleyen çocuğunuza ödül verin!

Suç işleyen çocuğunuza ödül verin!

Çocuğunuz, sizin istemediğiniz bir davranışı sergiliyorsa reaksiyonunuz nasıl olur? “Önce konuşurum, sonra ikaz ederim, hâlâ aynı davranışta ısrar ediyorsa ceza veririm” mi diyorsunuz?

Sanırım suç işleyen bir çocuğa mükafat vermek çoğumuzun başvurduğu bir yöntem değildir... Öyle ya, ‘mükâfat, güzel davranışın karşılığında verilir’ diye biliyoruz. Aslında bildiğimiz şey pedagojinin bugün ulaştığı nokta açısından doğru. Ancak pedagoji biliminin yarın ulaşacağı noktaya göre baktığımızda görüyoruz ki, suç işleyen çocuğa ceza vermek çok da doğru değildir.

Çünkü ‘ceza’ dışa dönük bir terbiye metodudur ve baskıcıdır. Ceza ile çocuk, iç dünyasında kabullenmediği bir davranışı, dış baskı ile kabul etmeye zorlanmaktadır. Vicdanda kabul görmeyen davranışlar samimi olmaktan uzaktır. Bir davranışın çocuk tarafından kabul edilebilmesi için, çocuğun iç dünyasında ve vicdanında o davranışın kabul görmesi gerekir. Vicdanın kabul etmediği ve iç dünyanın benimsemediği davranış çocuğun içte farklı, dışta farklı kişilik sergilemesine sebep olabilir.

Çocuk, ceza korkusu ile, belki istediğiniz davranışı sergiliyor olsa bile, üzerindeki ceza baskısı kalktığında, yeniden ve belki de daha da ağırlaşmış bir yanlış davranışa yönelebilir. O yüzden suç işleyen çocuklara ceza verirken çok iyi düşünmek gerekir. Çocuklarda yanlış davranış karşısında mükâfat verilmesi, ceza verilmesinden daha olumlu sonuçlar doğurur..



NEDEN CEZA VERİLMEMELİ?

Çocukların işledikleri suç karşılığında mümkün oldukça ceza verilmemelidir. Peki neden?

1- Ceza, çocuğun iç dünyasında ezilmişlik duygusu oluşturabilir. Bu ezilmişlik duygusu ile çocuk, yanlış davranışı devam ettirerek, kendisini cezalandıran şahsı cezalandırmak isteyebilir.

2- Ceza, hırs doğurup bir başka kötü davranışın tetikleyicisi olabilir.

3- İstediği bir davranışı ceza korkusu ile sergileyemeyen çocuk, iç dünyasındaki istek ile dış dünyadaki ceza arasında sıkışıp kalabilir. Bu ise çocuğun samimi olamamasına sebebiyet verir.

4- Ceza, küçük yaşta “öfke ve nefret” duygularına sebep olabilir.

“Ceza” dışa dönük bir terbiye metodudur ve baskıcıdır. İstediği bir davranışı ceza korkusu ile sergileyemeyen çocuk, iç dünyasındaki istek ile dış dünyadaki ceza korkusu arasında sıkışıp kalabilir. Bu da, çocuğun, sun’î ve samimi olmayan davranışlar sergilemesine neden olabilir.

Offfffff valla napacağımı şaşırdım. Şu uzmanların da bir dediği diğerini tutmuyor. Napayım ben şimdi??????

Offfffff valla napacağımı şaşırdım. Şu uzmanların da bir dediği diğerini tutmuyor. Napayım ben şimdi??????delikafadulden

dayaga kessinlikle karsiyim ama arkadaslarin dedigi gibi ne yapicagimizi sasirmis olduk ve hata yada yaramazlik diyim yaptiginda ödüllendirirsek hatasini yalnisini anlamis olmicakki bence nasilsa yaptigim her dogru ve yalnis icin ödüllendiriliyorum diyip dogrusunuda yalnisinida farketmicek bu sefer

ben ödüle sıcak bakmıyorum uzman açıklama yapmış olabilir ama bende anneyim ve en az o uzman kadar uzmanım çünkü bu hareketin en azından benim çocuğum için iyi etki yapmayacağını biliyorum.çocuğum yanlış birşay yaptığında onu hemen akabinde değilde o sakin olunca güzelce anlatıyorum inanın çooook etkili.

belki doğrudur sınıfta oğlumu sürekli döven bir çoçuk vardıçoçuktan bütün sınf şikayetciydi....gittim çoçukla yüz yüze konuştum çok yumuşak bir ses tonuyla sonra sarıldım öptüm artık senle ben çok iyi arkadaşız dedim ona hediyeler aldım o günden sonra oçoçuk benim oğlumu dövmeyi bıraktı...ben eğitimin bilincinden değil öğretmenin ailesi hakkında söylediklerine üzüldüm ondan...ama faydasını gördüm:teytey: