Step by step day by day 🎡

Bazen olmaz.. Olsun diye çabalamam gereken bir süreçteyim ve bir yerlere yazayım ki sürekliliği olsun istiyorum.
Şimdiii yapmak istediğim bazı şeyler, hazırlanmamın gerektiğini düşündüğüm bir sınav, zaman zaman psikolojimi altüst eden bir mesleğim var
Bazı kararlar alındı devrim niteliğinde bir pazardı demek isterdim ama değişim bir süreç ve devrim niteliğinde diye tarif edilenler genelde yarım kalıyor, benim korkak cümlelerim var
Önümüzdeki hafta hedeflerim
Her gün 60 sayfa patoloji (pazar günü nöbetçi olduğum için pas geçebiliriz)
Şekersiz bir hafta
Ve evet bu kadarcıkk, tus için ilk okumamı hedeflediğim sürede bitirirsem uzun zamandır almak istediğim ama istek kategorisine konumlandırdığım için almaya elimin gitmediği o şeyi alıcamm

Dün iğrenç bir gündü, kendime haksızlık etmek istemiyorum, birilerinin hayalini yaşıyor olabilirim diye ama... Saatlerce azarlandım, saatlerce ardindan cok ustume gelinmediği iddia edildi Mademki öyle, ben yapamıyorum bu işi diyip ceketimi alıp çıkacaktım.. Çıkmadım oturdum ağladım sonra hasta bakmaya devam ettim, mecburum çünkü.. Aylardır 3 kisilik isi tek basima yapıyorum, biri de çıkıp ya sen de haklısın demedi. Eve 6 buçukta geldim, yemek yedim olduğum yerde bayılmışım, ders calisacaktim.. uyandım ağladım calistim agladim calistim, bolumume yonelik.. sonra sabah kalktim yine calistim, vizitte yine eksik olduğumu dibine kadar hissettirildi.. hayir ben bilsem zaten bolume asistan olarak degil uzman olarak atarlar beni.. Yarın stajyerlere konu anlatip vizite katilip tüm hastanenin konsultasyonlarına tek başıma bakacağım, çünkü böyle olmasi gerekiyor.. Ağlıyorum ama gülümsüyorum da çünkü mecburum hayata pozitif bakmaya.. Çok iyi puan almadım ama barajı geçtim bu tus'ta tercih yapıp gidecekmişim gibi hissediyorum, bu kadar dayanabiliyorum çünkü ben sorarlarsa da böyle söyliycem, bu kadar dayanabildim..

Buraya da yazmak hep bunalinca geliyor aklima... durum guncellemesi yapmak istedim. Psikolojik olarak cokmus vaziyetteyim ve bu fiziksel olarak etkilemeye basladi. Nefret ederek yapiyorum isimi. Asla tatmin edemiyorum kimseyi. Defolmak istiyorum, istegim bu, defolmak.. o kadar sıkıldım ki azar yemekten. Normalde tus sureci yerlestirmeler vs daha cabuk hallolurken surecin 2 tustur uzamasi benim icin ciddi bi stres faktoru. Tusa giricem sonra gidicem diye mobbing yiycem.. burasi bana insanlarin ne kadar kotu olabilecegini unvanin cok basic kazanilabilen bir sey oldugunu gosterdi, hayatin bu gercekleri ile yuzlesmesem de olurdu allahim sen bana yardim et gonlume ferahlik ver

Yazmaya devam etmelisin çok güzel bir enerjin var ,herşey gönlünce olsun