- 4 Eylül 2014
- 2.173
- 1.922
- 108
- 35
Hamilelikten önce kk ya üye olmuştum sürekli hamilelik postlarını inceliyordum. 2015 Şubatta hamile olduğumu öğrendim. 5. ay kanama yaşadım 1 hafta sürdü o kadar korktum ki. Bebeğimin eşi önde olduğu için sezeryan olacağım kesindi o yüzden hiç stres olmadım. Doktor kontrolünde 36+6 da 18 Eylül Cuma gününe gün aldık. Perşembe gününden ailem yanıma geldi. Ertesi sabah kayınvalidemde geldi ve hep birlikte güle oynaya hastaneye gittik. 09:00 da odama aldılar. 10:00 da hemşire önlük getirdi tabi biz bu arada odayı süsledik ablam ve arkadaşımla birlikte. Yatağa yatma vakti geldi. Hemşire damar yolu açmak için iğne batırdı ancak bir terslik oldu geri çıkarttı 2.kez iğne batırdığında ben başladım ağlamaya. Odada herkes şok küçücük iğneden ağlıyorsam gerisi nasıl olur diye:)
10:30 da gidiyoruz dediler benim heyecanım arttı içim ağla akla doldu babama bakıyorum gözleri yaşlı anneme bakıyorum iç çekiyor eşim desen elimi bırakmıyor. Ameliyathanenin kapısına hep birlikte gittik. Ben içeri girerken yine salya sümük ağlıyorum. Kapı kapandı tanıdık kimse kalmadı içeride herkes güllük gülüstanlık hemşireler anestezi uzmanları şarkı türkü içim rahatladı. Belden uyuştum. Uyuşunca sonda takılmış farkında bile değilim. Beni sürekli konuşturuyorlar. Ben nefes alamadım tansiyonum düşmüş panik oldum seruma iğne yaptılar düzeldim. Arada doktorum kafayı kaldırıp nasılsın diyor gözlerim yaşlı bebek iyi mi diyorum sadece. Ben kesmeye başladınız mı dediğimde viyak viyak sesler gelmeye başladı. Meğerse benim cadı kızım doğmuş bile. Resim çekildik eşime gönderdik. Eşim dışarıda salya sükük ağlıyormuş resmi görünce o da rahatlamış. Bebeği benden önce çıkarmışlar eşim kapıdan ayrılmamış annem ablam peşinden gitmiş. Annem sonra geri gelmiş. Bu arada beni diktiler doktorum bitti geçmiş olsun dedi. Ameliyathanede çok üşüdüm. Odaya geldiğimde hala titriyordum. Hemen bebeğimi kucağıma verdiler emzirmem için sütüm var mı yok mu bilmeden öylece emzirdim bir canın bana böylesi bağlanmasını izledim. İzledikçe ağladım. Rabbim herkese bu duyguyu tattırsın. geç oldu ama sonunda ben de doğum hikayemi yazdım. Okuyan herkese sevgiler.
10:30 da gidiyoruz dediler benim heyecanım arttı içim ağla akla doldu babama bakıyorum gözleri yaşlı anneme bakıyorum iç çekiyor eşim desen elimi bırakmıyor. Ameliyathanenin kapısına hep birlikte gittik. Ben içeri girerken yine salya sümük ağlıyorum. Kapı kapandı tanıdık kimse kalmadı içeride herkes güllük gülüstanlık hemşireler anestezi uzmanları şarkı türkü içim rahatladı. Belden uyuştum. Uyuşunca sonda takılmış farkında bile değilim. Beni sürekli konuşturuyorlar. Ben nefes alamadım tansiyonum düşmüş panik oldum seruma iğne yaptılar düzeldim. Arada doktorum kafayı kaldırıp nasılsın diyor gözlerim yaşlı bebek iyi mi diyorum sadece. Ben kesmeye başladınız mı dediğimde viyak viyak sesler gelmeye başladı. Meğerse benim cadı kızım doğmuş bile. Resim çekildik eşime gönderdik. Eşim dışarıda salya sükük ağlıyormuş resmi görünce o da rahatlamış. Bebeği benden önce çıkarmışlar eşim kapıdan ayrılmamış annem ablam peşinden gitmiş. Annem sonra geri gelmiş. Bu arada beni diktiler doktorum bitti geçmiş olsun dedi. Ameliyathanede çok üşüdüm. Odaya geldiğimde hala titriyordum. Hemen bebeğimi kucağıma verdiler emzirmem için sütüm var mı yok mu bilmeden öylece emzirdim bir canın bana böylesi bağlanmasını izledim. İzledikçe ağladım. Rabbim herkese bu duyguyu tattırsın. geç oldu ama sonunda ben de doğum hikayemi yazdım. Okuyan herkese sevgiler.
