Söz dinlemeyen,sınırlari kabul ettiremedigimiz cocugumuz..yardim

Bence tüm süreci etkileyen ve davranışı tetikleyen şey şu sonuç:
Sonuçta kimin dediği oluyor?

Muhtemelen bu tip davranışlarla amacına er geç ulaşıyor.
Bu nedenle bıkmadan, uzun uzun diretmeye devam ediyor.

Benim çocuğum yok ancak olsaydı sanırım beni avm de rezil eden çocuğa açık açık bir daha
onu hiç bir yere götürmeyeceğimi söylerdim.
Gerçekten de bir kaç kez üst üste biz şuraya gidiyoruz ama sen bu davranışların yüzünden
anneannenle kalacaksın.
Davranışlarını düzeltip, söz dinleyen bir çocuk olduğunda seni de her yere götüreceğiz gibi bir
konuşma yapardım ve onsuz giderdim.
Bir yetişkine anlatır gibi anlatmak lazım sanırım.

Zor iş, kolaylıklar dilerim.
 
Bana hiç de normal gelmedi. Mutlaka bir pedagoğa götürürdüm ben olsam. Bir kerelik de değil tabii. Uzun dönem tedavisi gerekebiliyor davranış bozuklukları için.
 
Süper dadı diye bir program vardı,bir çok teknik gösteriyordu, azimli ve kararlı olmak lazım fakat istikrarlı uygulayabilmek için. Hiperaktif diye ilaç verebiliyor doktorlar, çocuk uyuşuyor hepsi bu, bnce son en son çare bu olmalı.
 
Mrb hanimlar oglum 4 bucuk yasinda.Dogdugundan beri oldukca hareketli bir cocuk.Asiri inatci,kural tanimiyor sınırlarini bilmiyor ne yaptiysam olmadi.Hic soz dinlemiyor.Bugun artik bizi cileden cikardi.Avm de elimi tutmayi reddediyor alip basini kosa kosa ordan oraya gidiyor surekli konusuyorum yaptiginin yanlis oldugunu guzel bir dille anlatiyorum.Yok aglaya aglaya kendini yere atmalar,bana vurmalar .Bunun gibi davranislari var.Magazaya giriyoruz pesinde kosuyoruz surekli kaciyor.Sadece bu degil birinin evine gitsem tam rezillik.Heryeri karistirmak istiyor ben musade etmiyorum bi sefer inatlasiyor milletin yaninda bagiriyor yerin dibine giriyorum.
Bir yere gitsek burnumuzdan geliyor.
Ben de egitimciyim ama malesef kendi cocugumu egitemedim.Her yolu denedim okuyorum uyguluyorum ama yok inanilmaz derecede kural tanimiyor..ne yapacagimi sasirdim esim ve ben bitmis durumdayiz sinirden..Bu arada krese gidiyordu saglik sebebiyle dr onerisiyle aldim simdilik annem bakiyor evde.

Akil akildan ustundur onerilerinizi dikkate alicam.

Çocuğunuzda davranış bozukluğu olduğu aşikar.. Hiperaktif değil çünkü hiperaktif çocukta dürtü kontrol zorluğu vardır,kendini kontrol edemez ve genellikle dürtüsel bir şekilde gerçekleştirir davranışlarını..Ama sizin çocuğunuz inatçılık ile isteklerini kabul ettirmeye çalışıyor. Ağlamaları,bağırmaları,kendini yere atıp size vurması bunlar hiperaktif bir çocuğun göstereceği davranışlar değil.

Çocukta 1 ve 2 yaş inatçılık davranışının yoğun olduğu dönemdir, bu kriz dönemi saglıklı geçirilmediyse,çocukla inatlaşıldıysa ya da bu dönemde her istediği olduysa çocuk artık isteklerini nasıl elde edeceğini öğrenmiş olur. Ve bu davranış bozukluğu haline gelir.

En kısa zamanda ne kadar inat ederse etsin istediğinin olmayacağı anlatılmalı ama kriz anında değil normal bir zamanda... Eğer devam ederse her yapışında sevdiği birseyden mahrum bırakın,kendini yere atıyorsa bırakın ağlasın dursun,size vuruyorsa onunla asla iletişim kurmayın görmezden gelin,kaçmak istiyorsa elini sıkıca tutun kaçamasın,sonra sakinleştiginde ona kötü insanlardan bahsedin elimi bırakırsan seni kötü insanlardan koruyamam gibisinden bi konuşma yapın.. Ama bu davranışlarda ceza yöntemini muhakkak kullanın.(Nedenini açıklayarak sevdiği birşeyden mahrum bırakmak)
Bir de sadece olumsuz davranışlarına odaklanmayın,her olumlu davranışında takdir edin,olumlu davranışında da dikkat çektiği konusunda farkındalık kazanacaktır.
Mesela elinizi tuttuğu anda hemen takdir edin,ya da birşey dediğinizde yaptığı anda..
Ama her olumlu davranışında bıkmadan usanmadan yapın bunu, zamanla annesinin olumlu davranışını da gördüğünü farkedecek ve diğer kötü davranışlarını unutacaktır..
Ve birlikte muhakkak onun sevdiği birşeyler yapın..
 
Yazınızı okuyunca annemlerin abim yüzünden yaşadıkları aklıma geldi. Abim de o yaşlarda aynı davranışlarda bulunurmuş. Bir gün annem ve anneannem saklanmışlar. Etkili de olmuş ilk anda abim çığlık çığlığa annemi aramaya başlamış. Annemler abimin ders aldığını düşünerek saklandığı yerden çıkmışlar kiiii sen misin saklanan abim yerdeki taşları toplamış ve annemlere fırlatarak koşmaya başlamış. Yani dediğiniz yöntemle bu tarz çocukların davranışları sönmüyor ne yazıkki.

Konu sahibi oğlunuz muhtemelen hiperaktif. Pedagog bir tane değil, araştırırsanız kendinize uygun bir pedagog ya da psikolog bulabilirsiniz bence. Hareketlerin nedenine inilmedikçe böyle devam eder. Ya şiddet uygulandığı için pasif bir kişiliği olur ya da önüne hiç geçemeyeceğiniz boyuta gelir. Bence Bir an önce geç kalmadan terapiye başlamanızda fayda var. Allah sabır ve kolaylık versin.
bu avm de koşma olayını bende dahil bir çok anne yaşamıştır.. ben bu şekilde önüne geçtim :KK66:
 
avmlerin çocukları daha agresif yaptığını düşünüyorum. elimizi tutma konusunda biz yürümeye başladığından beri kendin yürüyebilrsin diyoruz. o yüzden isterse tutuyor isterse bırakıp kafasına göre yanımızda yürüyor. özellikle elektronik mağazalarını gezmek bakmak istiyor, giriyor bakıp çıkıyor kapıda bekliyorum uzaktan izliyorum bakmasına izin veriyorum.
yine kiler karıştırma hevesi bizde de var, onun boyundaki yerlere karıştırabileceği şeyleri koydum izin veriyorum orası onun dolabı. burası senin de evin istediğini alabilirsin ama başkalarının evinde olmaz diyorum. ama sizin durumunuzda saldırganlık vs varsa yardım alabilirsiniz. benimki 3 yaşında. 4 buçuk olunca ne durumda olur bilemiyorum.
ona bakma bunu elleme dur koşma etme ile çocuklar daha da inada bindiriyor.
güvenliğini tehlikeye atmayacak şekilde kontrollü özgürlük verebilirsiniz.
 
Çocuğunuzda davranış bozukluğu olduğu aşikar.. Hiperaktif değil çünkü hiperaktif çocukta dürtü kontrol zorluğu vardır,kendini kontrol edemez ve genellikle dürtüsel bir şekilde gerçekleştirir davranışlarını..Ama sizin çocuğunuz inatçılık ile isteklerini kabul ettirmeye çalışıyor. Ağlamaları,bağırmaları,kendini yere atıp size vurması bunlar hiperaktif bir çocuğun göstereceği davranışlar değil.

Çocukta 1 ve 2 yaş inatçılık davranışının yoğun olduğu dönemdir, bu kriz dönemi saglıklı geçirilmediyse,çocukla inatlaşıldıysa ya da bu dönemde her istediği olduysa çocuk artık isteklerini nasıl elde edeceğini öğrenmiş olur. Ve bu davranış bozukluğu haline gelir.

En kısa zamanda ne kadar inat ederse etsin istediğinin olmayacağı anlatılmalı ama kriz anında değil normal bir zamanda... Eğer devam ederse her yapışında sevdiği birseyden mahrum bırakın,kendini yere atıyorsa bırakın ağlasın dursun,size vuruyorsa onunla asla iletişim kurmayın görmezden gelin,kaçmak istiyorsa elini sıkıca tutun kaçamasın,sonra sakinleştiginde ona kötü insanlardan bahsedin elimi bırakırsan seni kötü insanlardan koruyamam gibisinden bi konuşma yapın.. Ama bu davranışlarda ceza yöntemini muhakkak kullanın.(Nedenini açıklayarak sevdiği birşeyden mahrum bırakmak)
Bir de sadece olumsuz davranışlarına odaklanmayın,her olumlu davranışında takdir edin,olumlu davranışında da dikkat çektiği konusunda farkındalık kazanacaktır.
Mesela elinizi tuttuğu anda hemen takdir edin,ya da birşey dediğinizde yaptığı anda..
Ama her olumlu davranışında bıkmadan usanmadan yapın bunu, zamanla annesinin olumlu davranışını da gördüğünü farkedecek ve diğer kötü davranışlarını unutacaktır..
Ve birlikte muhakkak onun sevdiği birşeyler yapın..
Tesekkurler cok aciklayici bir yorum olmus.Belki de biz dediginiz gibi hep olumsuz davranislarina yoneldik.Deneyecegim yazdiklarinizi hatta bugu den basladik.
 
avmlerin çocukları daha agresif yaptığını düşünüyorum. elimizi tutma konusunda biz yürümeye başladığından beri kendin yürüyebilrsin diyoruz. o yüzden isterse tutuyor isterse bırakıp kafasına göre yanımızda yürüyor. özellikle elektronik mağazalarını gezmek bakmak istiyor, giriyor bakıp çıkıyor kapıda bekliyorum uzaktan izliyorum bakmasına izin veriyorum.
yine kiler karıştırma hevesi bizde de var, onun boyundaki yerlere karıştırabileceği şeyleri koydum izin veriyorum orası onun dolabı. burası senin de evin istediğini alabilirsin ama başkalarının evinde olmaz diyorum. ama sizin durumunuzda saldırganlık vs varsa yardım alabilirsiniz. benimki 3 yaşında. 4 buçuk olunca ne durumda olur bilemiyorum.
ona bakma bunu elleme dur koşma etme ile çocuklar daha da inada bindiriyor.
güvenliğini tehlikeye atmayacak şekilde kontrollü özgürlük verebilirsiniz.
Elimi tutmamasi problem degil kontrolsuz ve izinsiz kosup kacmasi ya da izin almadan birseylere el atmasi..cekinme yok kimseden.
 
Merhabalar konu üzerinden bes yıl geçmiş benzer şeyleri bende yaşıyorum. Acaba oglunuzun durumu nedir şimdi. Duruldu mu?
 
X