22 yaşındayım bu sene mezun oldum hemen bir işe girdim senelerdir hayatım ders çalışmakla geçiyor yinede istediğim yerde değilim sosyal hayatım yok ayda 1-2 kere sadece arkadaşlarımla dışarı çıkıyorum hayatımdan hiç memnun değilim yaşıtlarım gezip tozuyor ben sürekli bir hayat telaşı içindeyim ev iş arasında gidip geliyorum yaşlılardan tek farkım çalışıyor olmam yaşıtlarıma bakıyorum hepsi geziyor tozuyor bu durum beni çok sıkıyor artık annemle babam boşandı ben de tek çocuğum annem sürekli sen eve gelmeyince beni uyku tutmuyor falan diyor bensiz bir yere gitmiyor birkaç sokak yukardaki teyzeme bile bensiz gitmiyor bugün hastaydım gelmek istemiyorum dedim yinede götürdü şimdi kendisiyle konuşmuyorum sürekli olarak bir şey olacakmış gibi gözü üzerimde yetişkin olsamda bunu kabullendiremiyorum en son ilişkim 2 yıl önceydi çünkü dışarı çıkmıyorum sosyalleşmiyorum bu durumdan nasıl kurtulucam bilmiyorum hayatım boşu boşuna akıp gidiyor resmen hayatım var mı onu da bilmiyorum