Sorun ne olursa olsun kabullenmek iyileşmenin yarısıdır

Merhaba, psikolog olarak burada yazılanları okuyorum. Kiminiz depresyon, kiminiz anksiyete, kiminiz başka problemlerden muzdarip olduğunu belirten konular açıyor. Sorunlarınızı okurken bunu söyleme gereği hissettim. Aslında hepiniz sorunu kabullenerek zaten büyük bir adım atmışsınız. Bir de kabullenmenin ilerisine geçerek burada sosyal ve duygusal destek aramak için duygularınızı paylaşmanız aslında ne kadar uyumlu başa çıkma stratejilerine sahip olduğunuzun belirtisidir. Başa çıkma stratejileri, bireyin sorunla karşılaştığında bu soruna nasıl tepki verdiğiyle ilgili bir tekniktir. Hepimizin başa çıkma stratejileri vardır. Bireyler problemle karşılaştıklarında en çok "alışkın" olduğu strateji ile soruna yaklaşır. Bu stratejiler kimi zaman uyumlu, kimi zaman uyumlu olmayan, kimi zamansa duygusal odaklıdır. Bunlara örnek vermem gerekirse sorun ile ilgili plan yapmak, sosyal destek almak uyumlu iken madde kullanımı, sorunu inkar etmek uyumsuzdur. Bir de duygusal odaklı stratejiler vardır ki bunlardan bir tanesi duygusal destek almadır. Ve duygusal odaklı stratejiler de uyumlu başa çıkma stratejilerindendir diyebilriz. Bunun gibi pek çok stratejiden söz edebiliriz. Belki de uyumsuz başa çıkma stratejileriniz ağır basıyor, net bir şey söylenemez. Ancak burada duygu ve düşüncelerinizi paylaşarak aslında uyumlu bir başa çıkma becerisi göstermektesiniz. Sadece duygusal ve sosyal destek arayışınıza geri bildirimde bulunmak istedim. Sevgilerimle
...

Merhaba öncelikle tekrar teşekkürler desteğinizden dolayı aslında durum şöylede aynı zamanda sanki sadece bende bu hastalık en ağır benim hiç geçmicek duygusu varya ama burda aynı duyguları korkuları ağrıları ortak hisleri hissetmek tek değilmişim demek benimki geçti seninkide geçicek sözünü duymak çok harika bi his çünkü bizi anlıyan kimse yok çevremizde bizi bizim gibi olan ve profösyönel olan sizler anlıyosunuz sadece yani benim elimden gelse anksiyete ve panık ataklılar derneği kurucam , burda beni anlayan birilerinin olduğunu bilmek çok iyi bi his birde koşa koşa yanına gittiğim düzenli terapi aldığım psikoloğum var beni anlıyan ..!

sero3 .!.:

Merhaba öncelikle tekrar teşekkürler desteğinizden dolayı aslında durum şöylede aynı zamanda sanki sadece bende bu hastalık en ağır benim hiç geçmicek duygusu varya ama burda aynı duyguları korkuları ağrıları ortak hisleri hissetmek tek değilmişim demek benimki geçti seninkide geçicek sözünü duymak çok harika bi his çünkü bizi anlıyan kimse yok çevremizde bizi bizim gibi olan ve profösyönel olan sizler anlıyosunuz sadece yani benim elimden gelse anksiyete ve panık ataklılar derneği kurucam , burda beni anlayan birilerinin olduğunu bilmek çok iyi bi his birde koşa koşa yanına gittiğim düzenli terapi aldığım psikoloğum var beni anlıyan ..!

Genişletmek için tıkla...

"Hic geçmeyecek" dusuncesi aslinda bilissel bir carpitmadir. Bilissel carpitmalar mantik cercevesine oturtulmayan bir takım kalıp düşüncelerdir. Anksiyetede birey icinde bulunduğu kaygi durumunun abartı olduğunu bilir, ama ondan kurtulamaz. O yüzden size "takma, boşver" diyen yakin çevreniz sizi umutsuzluğa sürükleyebilir. Oysa burada sizi anlayan insanların bulunması bu sorunu yaşayan tek siz olmadığınız düşüncesini kazanmanizi saglar. Hatta iyilesen kisilerin paylaşımını gördüğünüzde "hic gecmeyecek" dusuncesinin mantıksız olduğunu somut örneklerle görebilirsiniz. Böylece diger bilişsel çarpıtma yaptiginiz düşüncelerin de mantiksiz olabileceğini anlar ve iyilesmek için daha fazla özgüven duyarsınız. Ayrıca psikolojik destek alarak bu durumulla daha rahat bas edersiniz. "Kosa kosa gittiginiz psikologunuz"dan bahsetmissiniz. Bireyin psikologu ile uyum hissetmesi de tedavinin basarisini olumlu etkiler. Sevgiler

psikologilkay .!.:

"Hic geçmeyecek" dusuncesi aslinda bilissel bir carpitmadir. Bilissel carpitmalar mantik cercevesine oturtulmayan bir takım kalıp düşüncelerdir. Anksiyetede birey icinde bulunduğu kaygi durumunun abartı olduğunu bilir, ama ondan kurtulamaz. O yüzden size "takma, boşver" diyen yakin çevreniz sizi umutsuzluğa sürükleyebilir. Oysa burada sizi anlayan insanların bulunması bu sorunu yaşayan tek siz olmadığınız düşüncesini kazanmanizi saglar. Hatta iyilesen kisilerin paylaşımını gördüğünüzde "hic gecmeyecek" dusuncesinin mantıksız olduğunu somut örneklerle görebilirsiniz. Böylece diger bilişsel çarpıtma yaptiginiz düşüncelerin de mantiksiz olabileceğini anlar ve iyilesmek için daha fazla özgüven duyarsınız. Ayrıca psikolojik destek alarak bu durumulla daha rahat bas edersiniz. "Kosa kosa gittiginiz psikologunuz"dan bahsetmissiniz. Bireyin psikologu ile uyum hissetmesi de tedavinin basarisini olumlu etkiler. Sevgiler

Genişletmek için tıkla...

Çok teşekkürler değerli yorumlarınız için iyiki varsınız