Sorgulamalar..

Loresima89 .!.:

Selam olsun Tanrı ile beyin fırtınası edenlere..Çocukluğum şuan Türkiye'de herkesce takdir gören ismi lazım olmayan bir din tüccarının vaazlarını dinlemekle geçti..7 yaşında çocuğa Allah'ı tanıtmadan ateşini anlatırsanız onu sevdiği için değil ateşinden korktuğu için
ibadet edecekti nitekim öyleydi..Nur topu gibi bir münafık olmuştum..Çocukluğumun cumartesi günleri, hiç tanımadığım Tanrı'nın bilmediğim,sorumlu bile tutulmadığım buyruklarını yerine getirmediğim için nasıl azap tadacağımı dinlemekle geçti..Çıkışta boy boy karikatürler satılırdı namaz kılmayanı sıkan yılan..kabir azabıyla kömür olmuş adam..Filmi başa sararsak..Yedi odalı bir evimiz içinde cıvıl cıvıl her daim taze gelin çiçek gibi bi annem vardı..7 yaşından sonra onu bir daha renkli görmedim..Bir tarikatın efendisinin dilediği tarzda biçilen bir siyah kumaş parçası içinde annemi kaybettim..Annem nefes alıyordu ama yaşamıyordu..Ben doğmuştum ama büyümüyordum..Herşey siyah ve beyazdı..Tıpkı psikologumun dediği gibi..Hayatında siyah ve beyazdan başka bişey yok..

Biz Cumartesileri o kalabalık sıkıcı ürkütücü yere gidip geldikçe annem solmaya başladı,eski neşesi gitti,fotoğraf albümlerimiz yakıldı,pantolonlarım yırtıldı,televizyon satıldı,kahkaha atılmadı,denize girilmedi..Akşam çökünce,yaşım kadar odası olan hayalet evde tek başıma duvarlara bakarken,ya burdan Azrail gelirse annemi alır götürürse diye mahallenin bi ucundaki sese duyarlı vaziyette,gözlerim karanlığı daha iyi görmek için sonuna kadar açık,Azrail'i kovmak için uyanık bekliyordum...Ölüm azap şeytan allah kabir cehennem..Annem seccadenin üzerinde gözleri kapalı başı kalbine eğik vaziyette duruyordu..duruyordu..Anneme bunu yapan Allahı hiç sevmiyordum..Zaten o sözleri denen şeyleri ezberlerken hiç bişey anlamıyor çokça sıkılıyordum..Büyüdükçe bedenimi keşfetmeye başladım ve bi keresinde yakalandım..Biraz daha büyüdüm ve artık çoğu şey günah oldu..
Baskılar içimdeki isyankarın besini oldu..Ve zaten olmayan inancımı yuttu..Ben dımdızlak kaldım..Ne sokaktaki insanlara yarar oldum,ne anneme..Ne mini etek giyerek mutlu oluyordum,ne annemin istediği kıyafetle..Ne tam anlamıyla günah yolunu seçmiştim,ki bari hakkıyla yanayım,ne Allah'a yarardım..
Sonradan öğrendiğime göre Rab biz insana yolu gösterdik ister isyan yolunu seçsin..diyerek dünyayı tercih edenlere de fırsat verdiğini söylüyor..
Lisede örtündüm..Ve radikal bi değişim yaşadım..Uçta yaşayan biri olarak radikalliğin de dik alasını yaşadım..Yolda gördüğüm herkesi bir emare ile kafir ilan eder böylece Tanrı'ma daha iyi bir kul olurdum..Tek tek tüm tarikat ve cemaatleri gezdim..Sonunda anladım ki herkes kendinde olanla övünüyor ve kendine çağırıyor..Cemaatlerin bilmem ne katliamı sebebiyle düzenlediği mitingler ise kız ve erkek bekarların bakışma ortamları oluyordu..ki kendi Kitaplarına göre bakış bile haramdır..
Zamanla dinciliğin kendi içindeki çelişkiler sorgulamama sebep oldu..En basiti sahih olmayan hadislere hem inanırlar hem de uygulamazlar..Bu tahrif olmuş dinin benim dinim olmadığına karar verdim ve sadece Allah'ın tek olduğuna inanma yolunu seçtim..
Çünki Tanrı'nın yellendiği için kulunun ibadetini geçersiz sayacağı iftirasının hesabını soracağını düşünüyorum..Bu,yarattığı şu mükemmel akla da ihanettir..

Mezkur meseleden ötürü psikiyatrik sorunları olan biri olarak,çocuğunuza sadece okumayı öğretin ve bırakın gerisi beyin yıkamaktır diyorum..Sırf müslüman mahallesinde doğdu diye çocuk müslüman olmaz..Sonra yahudi vaadedilmiş toprağı için savaştığında neden zulmediyor kardeşimize diye ağlamayınız..çünkü o yahudi mahallesinde doğdu ve babasından o ilmihali öğrendi..Sevgiler..

Genişletmek için tıkla...