Nereden başlasam bilmiyorum Kendimi çok kötü bir anne olarak görüyorum nefret ediyorum.ama bilinki sizin yazdığınız her şey benim için çok önemli.Bir bebeğim var 18 aylık olduk doğumumdan beri depresyondayım ve düzenlemiyorum.İlk önce Bebeğimin bir şeyi yokken alerjisi var diye takmıştım kuzenimin oğlunda alerji vardı ondan etkilenmiştim doktor doktor gezmiştim hiç bir şey yokken Alerji diyeti yapmıştım.Oğlumun doğumundan beri yalnızdım ve korkuyordum.Onu atlattım derken oğlum 5.ayında dönmüyordu elinden çekince kendini ileri atmıyordu bir sayfa gördüm instagramda doktor kesinlikle normal olmadığını yazıyordu.Yine doktor doktor gezdim nörülojiye git dedi bulunduğum yerde yoktu neyseki doktorum izinden döndü ve gerek yok gayet normal dedi.Bu kez başka emeklemiyor diye kafama taktım bir şeyler yolunda değil dedim sürekli bunalımla yaşadım oğlumun ayındakiler emekliyor hatta yürüyordu.Oğlım 1 yaşında emekledi 14 aylık yürüdü bunu atlattım derken bu kez boyu ayına göre kısaydı onu da kendimde buldum hep suçladım kendimi.Kola içtim abur cunur yedim sütün mü vitaminsiz o yüzden mi uzamadı diye.Şimdi 18 aylık anne mama meme diyor parmakla gösteriyor.Her şey aktivite sayfasına yazmamla başladı oğlum tencere tava seviyor oyuncaklarla oynamıyor diye bir kaç kişi benimkide öyle demiş bir kaç kişi pedagog görsün normal değil yazmış ondan sonra kafaya taktım çünkü kuzenimin oğlu otizmli.İnternete baktığımda çoğu şey uyuyordu. Oğlımda herşeyi ona yordum adıyla sesleniyorum bakmıyor tencere tavayla oynuyor vs vs uyku yok ve üstüne hamileyim plansız ve istemeden hamile kaldım ikili testim de down sendromu riski çıktı bu da beni depresyona soktu.Önce kreşe götürmek istedim oğlumu kreş hocası 27 yıldır özel çocuklarla çalışıyorum dedi oğluma seslendi oğlum geldi elinden telefon almaya çalıştı gayet iyi dedi kafanıza takmayın ama içiniz rahat değilse psikolog önerdi çocuklarla çalışan.Psikologa gittim kendini suçlama ne anneler var dedi bir sürü vaka anlattı.Oplumu kontrol etti gayet iyi dedi o gün iyiydim iki gün sonra yine internete bakınca otizm vs diyibce kafayı yedim eşim bana kızdı sabırlı bir insandır aslında .Ben hep kendimi suçladım Oğlumla oyun oynamadım pek konuşmadım müzik açtım ama 24 saatim oğlumda geçiyor aktivite yapmadım ama muhakkak her gün dışarı çıkardım yemeğine dikkat ettim abur cubur vermedim.Kimseye emanet etmedim aylık 2000 Euro kazanan ben işimi bıraktım çalışma saatlerim uzun ve izin ayda bir kez olduğu İçin.En iyi şeyleri aldım asla bağırıp şideet göstermedim.Ablam oğlumdan İçin çok zor sende çok sabır var ben bağırırdım diyor.Bir dakika yerinde durmuyor krem kapları mayonez ketçap şişeleri su şişeleriyle oynuyor sürekli değişik şeyler istiyor kahvaltı yemek yedirmiyor sürekli memede aşırı mız mız ağlıyor sürekli kucak istiyor.Akşama kadar iş yapmıyorum artık daha fazla ilgileniyorum biraz ilerleme var anni meme mama al ver İsmine söyleyince bakıyor gel deyince geliyor. Tv tamamen kapattım bunları yapıyoruz göz kontağımız var kovalama oynuyoruz.İkinci çocuk içinde kendimi suçluyorum oğlumu ihmal edeceğim diye.bir ay sonraya psikolog randevu verdi yine gideceğim.Vırdum duymaz bir anne olmak istiyorum bazen.kendime çok zarar veriyorum
psikolojide ne olarak geçiyor bilmiyorum.