Sokakta kalma anksiyetesi 🥺

Burundi

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
25 Aralık 2015
3.946
5.529
158
Ben çocukluktan beridir bu korkuyla yaşadım. Annem evli babam yok. Üvey babam sığınılacak bir liman değil. Allahım ben ne yapacağım evlenirsem eşim kötü biri olursa çocuğumla sokakta mı kalacağım korkusunu taaa küçüklükten hissettim hep. Babadan mal mülk de kalmadı ki bi çatim yok kafamı sokacagim. Bu korkuyla okudum atandım. Ama bu korku öyle içime işlemiş ki arada sırada nüksediyor.
Ev hanimlari ile ilgili konu acilmis. Okuyunca yine nuksetti. Sanki ben kimsesiz işsiz çaresiz kocası aldatmış dovmus ama parası olmadığı için boynunu büküp oturmuş gibi hissettim agladim.
Ailesi olan da çok güvenmesin hanımlar. Teyzem -ki kendisi ataerkil falan değildir- kuzenim boşanmak isteyince çocuğunu babasına bırak öyle gel benim evime dedi. Çocuğun baba diye aglamasina dayanamıyorum dedi. Ve kuzenim kocası onu dövmesine rağmen çocuğundan ayrı kalmamak için boşanmadı.
Beni de bir an ya işimden atılırsam ya kocam aldatırsa döverse üvey aile evine de gidemem ben ne yapacağım korkusu sardı. Ki ben devletteyim böyle bir ihtimal büyük bir suç ya da ihmal yapmazsam oluşmaz yani.
Biliyorum saçma düşünceler…
Ama kalbimdeki en derin korkuyu yazıp rahatlamak istedim. Dediğim gibi o konudan tetiklendim. İyi geceler….
 
Şu anki ekonomik koşullar az veya çok herkesin psikolojisini etkiliyor, 15 -16 yaşında gençler bile neşesiz umutsuz, çalışan insanlar zaten emeklerinin karşılığını alamadıkları için hevessiz, oysa siz bence şu anda ülkedeki en neşeli grubun konusunda tetiklenip etkilenmissiniz

Daha çok gencsiniz, mesleğiniz var, evli değilsiniz, çocuğunuz yok, önünüzde henüz yanlış atılmış hiçbir adım yok. Size tavsiyem paniğe kapılmadan abartmadan doğru yatırımlarla ufak ufak birikim yapmaya başlamanız ve evlilik konusunda asla aceleci davranmamaniz olur. Yarının bu ülkede kime ne getireceği belli değil ama siz zaten bilinçli ve donanımlı bir kadın olarak bence hayata hazır şanslı azinliktasiniz . Gücünüzü ve haklı kaygılarınızi doğru kullanırsanız herşey yolunda gidecektir. Merak etmeyin...
 
psikolojik yardim almanizi oneririm cunku dediginiz seyler dunyadaki herkesin basina gelebilir.yani kaderin cilvesi ama bunu dusunup hayatimizin tadini kacirmaya gerek yok .ve irademiz var hayatimiza istedigimiz gibi yonverrbiliriz.kotu kocaya dusme deyimi sizin gibi belli ekonomik ozgurlugu olan birine uygun degil.iyi koca secersiniz guzel bir duzen kurarsiniz.ayrica aile neden dönüs kapisidir.bosaninca ya da olumsuzluklar yasayinca ailenemi donmen gerekiyor.kimsesizlernapsin ozaman.hicbirseye insan mecbur degildir.kendi kendinize zincirvurmayin lutfen
 
O konuda yazanlar eşlerine sonsuz güvenmeyi seçen kadınlar. Herkes tercihlerini ve sonuçlarını yaşar. Ne mutluki sen atanmışsın, devlet memurunun işine son vermek öyle basit bir şey değil.
Şimdiden kenara para koy, 1+1 bile olsa bi ev almaya bak kendine (bu korkunu sıfırlar sana ait bir çatı olur)
Kendine hedef koy ve kötü düşünceleri kenara itip hedefine odaklan. En kötü birikmişin olur kenarda. Böyle kötü bi tecrübe yaşarsan senin elinde altın bileziğin var çeker kapıyı çıkarsın yeniden düzende kurarsın kimseye minnet etmezsin.
Bizim bi tanıdığımız kadın vardı ev hanımı ama paraya para demiyolar kadın müstakil villada yaşıyor, en iyi arabalara biniyor baksan çalışmaya ihtiyacı yok dersin, akıyo para. Bu kişi 10 seneyi aşkın evli kalıyor 3 çocuk yapıyor, kocası kumara bulaşıp evi köyü yiyor öyle bitik hale geliyolar ki kiraya çıkıyolar ama kirada ödenemiyor, boşandı 45 yaşında tırım tırım iş aradı ama nerde bulacak, fabrikaya girdi işçi olacak karın tokluğuna yaşıyolar.
Eskiler ne demiş güvenme varlığa düşersin darlığa.
Bu yüzden şuan gördüğün eksiler eksi değil. Senin işin ve mesleğin senin garantin zaten
 
Yaşadıkların çok ağır şeyler bunlar için illa ki destek almışsındir almadiysan da almanı tavsiye derim. Söyle düşün ben her türlü ayakta kalırım benim arkamda kimse yok ama ben çocuğumun arkasında durabilirim memurluktan mi atıldım kaicilik yaparım temizliğe giderim kendinde o gücün olduğunu kendine sürekli hatırlat. Ömrün çiçek bahcesinde geçsin eşinle cocugunla.
 
Hayatta ne olacağı belli olmaz o yüzden tedbirli olmakta her zaman fayda var, tabii ki bu endişelerin size zarar verecek boyuta ve paniğe ulaşmaması koşuluyla. Hayatınızda şu an bir sorun yoksa hayatınıza odaklanıp endişelerinizi bertaraf etmenizi öneririm çünkü ya şöyle olursa ne yapacağım, böyle olursa ne yapacağım diye düşünerek ömür geçmiyor. Ne yapacağınızı o olay olunca düşünürsünüz, elbet bir yolu bulunur her derdin, hiçbiri sonsuza kadar sürmez genelde. İçinizi rahat tutup hayat standartlarını yükseltmeye bakın ve mutlu olun.
 
Yaşadıkların çok ağır şeyler bunlar için illa ki destek almışsındir almadiysan da almanı tavsiye derim.
Ya ben niye öyle anlamadım? Babasını kaybetmiş, annesi yeniden evlenmiş tamam ama bunlar niyeyse bana çok travmatik gelmedi Bu ülkede çok az kadın öz anne babasına güvenip hareket edebiliyor zaten, çoğu aile destekten çok köstek oluyor kadınlara, o yüzden aile kısmına çok takilmadim sanırım, aksine gayet bilinçli eğitimli kendi ayakları üzerinde durabilen genç güçlü ve sorgulayan sağlıklı bir kadın gördüm üyede.
 
Herkesin bünyesi farklı anne babasını kaybetmiş biri olarak Kardeşlerim arasında bile hepimiz süreci farklı yaşadık.

Ben aylarca odadan çıkmadım kimseyle konuşmadım daha kaygılı bir insanım çocuğuma karşı da hep bastırılmış şekilde bagimliyim. Ben ölürsem ne yapar telasim yüksek. karşıdan karşıya geçerken ; araba çarparsa çocuğumu hangi konumdayken daha kolay korurum diye dusunuyorum günde 10 defa karşıdan karsiya gectigimi düşün her defasında bu kurgu döner kafamda,

mesela kız kardeşim kolay kolay kimseyi hayatına almaz kimseye güvenmez, içine kapanık sert ve duvarları olan biri en küçük kardeşim hâlâ anne babam sağ gibi konuşur hatta çoğu zaman yasamadigimiz anılar anlatır ( ona göre yasasaydilar o anıları yaşardık ) biri psikolog diğeri uluslararası firmada üst düzey konumda. ben de öğretmenim. O yüzden yaşadıkları benim için tramva.
 
Çok üzüldüm benim tek travmam anne babamın hayatım boyunca bana köstek olmaları olduğu için yoklukları kısmı bana o kadar travmatik gelmiyor sanırım Allah eksikliklerini elbette göstermesin ama en iyi aileye bile bel bağlamadan alternatif cikiş planları yapılmalı çünkü hayat bu, ihtiyaç anında en güvendiklerin bile sırtını dönebiliyor maalesef...
 
Evet öyle malesef. Ben de öyle düşünüyorum o yüzden yazdım gerekirse temizliğe gider yine bakarsın kendine çocuğuna sadece o inancı gücü kaybetmemek lazım. Umarım konu sahibi de kendi potansiyelinin farkına varır.
 
kenarda 1 yillik maas ederinde bir altinin dovuzin olursa bence rahat edersin. cok zor degil, parca parca biriktir birkac seneye birikir zaten. o zaman kocayi terketmek durumunda kalirsan ev bulana kadar rahatca uygun bir otelde kalabilirsin. evi tutup depozitoyu odeyebilirsin. ya da issiz kalsan yeni bir is bulana kadar 1 yillik maasin seni epey bir idare eder.
gibi gibi. kenarda paran olursa en azindan anana bacina degil parana güvenirsin. o seni yari yolda da birakmaz
 
Bir artı bir de olsa bir ev alın. Ya da bir arsa alın yavaş yavaş üzerine bir ev yaptırın. Bence ikinci seçenek daha mantıklı. Eğer kasaba gibi biryer varsa yakınlarda
 
Büyüdüğünüz ortamdan kaynaklı güvensizlikleriniz var ana ne güzel kendi ayaklarınız üzerinde duruyorsunuz bakın ne güzel bu kadar çok düşünmeyin üzülmeyin lütfen ve bunu eşinize bu şekilde hisstirmeyin bence
 
Anksiyete için tedavi görmenizi öneririm.Bence işin en önemli kısmı işiniz olması ki güvenilir bir işiniz var.evde olsa çalışmadığına surece evde size bakmayacak sonuçta.İnsan başına neler gelir bilinmez.Ama bilmediğimiz şeyleri düşünüp kendimizi uzmenin de bir anlamı yok
 
Ayyy ben de bugün bunu düşündüm evlensem bi sorun olsa nereye geleceğim çok bunaldım geleceğe dair
 
Yaşadıkların hayata bakış açını kötü etkilemiş. Travmaların üzerine gitmelisin. Terapi alabilirsin. Yani güçlü ayakları yere basan biri gibi görmüyorsun sanırım kendini. Devlette çalışmak çoğu insanın hayali. Kaç senedir çalışıyorsun bilmiyorum birikim yapmak hayatının amacı olsun. Ben devlette hiç çalışmadım garanti bir işim olmadı. Birikim yapmak insani güvende hissettiriyor. Ha devlette olsam ve boşanmak zorunda kalsam ekonomik güç bende özgüvenli hissederdim. Bu konularda kendini ve düşünceni gelistirmen gerek.
 
Terapi alın, köklü-derin bir düşünceden bahsediyorsunuz. İYi gelecektir.
 
Anksiyete sahibi biri olarak sizi o kadar iyi anlıyorum ki.
Yaşadığımız travmalar maalesef hayatımızda olumsuz etkilere yolaçabiliyor.

Siz kendinizi telkinlemekten başka çareniz yok.
Durduk yere işinizden olma ihtimaliniz yok, gündemde böyle bir durum yokken neden eşiniz sizi aldatsın, herşeyi geçtim neden sokakta kalasınız?

Kendinizi iyi olanlara odaklamaya çalışın derim ve muhakkak anksiyete konusunda psikolojik destek alın.
Ben aldım ve anksiyetemi yönetmeyi (çok ciddi bir sıkıntı ile karşılaşmadıkça) başarıyorum artık.
Aksi halde hayat biraz çekilmez, biraz zorlayıcı olabiliyor, etrafınızdaki insanlara da yansıyor bu.
 
Maaşınızı olduğu gibi eşinize verıyorsanız eğer vermeyin .

Kenara atabildiğiniz kadar para atın .
Haklısınız bu pahalılık herkesi korkutuyor.
Sözünüz paranıza geçer öyle bi dönemdeyiz.
Eğer ki birikiminiz varsa 1+1 eve bağlayın böylece hem aylık düzenli kira geliriniz olur hemde ilerde böyle bi problem yaşayacağınızı düşünürseniz kafanız rahat olur .

Çok çok ileri sevıyede ise ki öyle gözüküyor burda bi konuyu okuyup ağlamak üst seviye geldi bana sanki . Yanlış anlamayın anlatımınızdan yola çıkarak kurdum bu cümleyi profesyonel yardım almaya bakın hayatı kendınıze zzindan etmeyin
 
Garip kuşun yuvasını Allah yapar demişler. Bu kadar vehimli olmak Allaha karşı itimatsızlık olur. Dua edin inşallah hayırlı bir kısmet çıkar karşınıza
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…