Oradan öyle çok dırdırcı bir anne olduğum kanisina varmış olabilirsiniz ama inanın değilim temel ihtiyaçlarını kendisi akıl edebilsin istiyorum. Kendi iyiliğini düşünebilsin istiyorum o söylediklerim sadece bir örnekti.
e sen kendin yazmissin soyle deliriyorum her sabah bunun kavgasini veriyorum diye.
bunca dirdirla cocugu kendinden soğutuyorsun.
temel ihtiyaclarini akil edebilsin istiyorsan bunu her saniye dirdir ederek, yap yap diye hatirlatarak yapamazsin. bu cook yanlis bir yol
benim annem de bu konuda okudugum gibi bir anneydi, benim dedigim olsun kafasinda. bir seyi bin kere soylerdi. hic de guzel gitmedi anne cocuk iliskimiz.
kimsenin guzel gidemez. kaynananizi düşünün? lohusa zamaninizda eve gelmiş. tamamen iyi niyetle size "kizim aman tasa oturma koltuga otur gaz yapar", "aman kizim corabini çıkartma bak gaz yapar", "yavrum cocugun surasini destekle de kaldir", "aman öyle yapma", "dur cocuk boğulacak" vs vs vs
tamamen iyu niyetle gunde 100 defa sizi uyarsa, size bir şeyler hatirlatsa "ah annecigim, iyiligimizi düşünüyor" mu dersin "ah su kadin gitsin artık yoksa yolacagim" modunda mi olursun?
yaptigin sey kötü
bir seyi bin kere soylemek kötü
9 yasindaki cocuga bebek muamelesi edip herseyi hatirlatmak kötü
cocuga sorumluluk verememissin ki sorumluluk alsin
annem de boyleydi, simdi benim çocuklarım niye sorumsuz diyor. e niye olsunlar her saniye arkasini toplamaya hevesli biri varken?
basit seylere takilmayin, yelekmis pandufmus. cocuk istemiyorsa giymesin kocaman cocuk. hatta cocuk demeye bin şahit pre-ergen. istemiyorsa giymesin. istemedigi seyi yapmasin sonucuna katlansin.
gercekten bunca hatirlatarak , tekrar ede ede, gerile gerile cocugunuzu ellerinizle sorumsuz yapıyorsunuz ama malesef goremiyorsaniz. keske görebilseni