İyi akşamlar hanımlar konuyu kısa tutmaya çalışıcam
Babam hayatı boyunca bir işe girip çalışmamış bir insan anca yer içer gezer kiradayız
Abim deseniz aynı babam akşama kadar yatar
Annem artık mahvolmuş durumda psikolojisi çok bozuk çünkü ailesi trilyonluk ama ona 1 kuruş vermediler (kızlara vermiyorlar)
Boşansa gidicek bir yeri yok anne baba öldü
Hayatı boyunca hep bunları çekti
Babama sorsanız kimse onun tırnağı olamaz kendisini o kadar iyi görür ki
Anneme 100 lira para verir 2 hafta para vermez evin ihtiyaçlarını bile doğru düzgün karşılamaz
Kirayı bile vermek zoruna gider o derece
Hayatı boyunca onun bunun sırtından geçindi kendi asla birşey yapmadı ama sorsanız herkesi kötülar yok ahmet böyle mehmet şöyle diye
Beni okutuyor evet ama kaç kere yüzüme vurdu seni okuldan alırım diye tektir etti
Orta okul 5 tek bile yok biz okutuyoruz ediyoruz haketmiyo derdi
daha 5 e giriyordum düşünün ne yaptıysam o kadar sanki kolejde okuttu
Üç beş kuruş harçlık alırım onu da yiyemem çünkü annemin ihtiyacı varken parasızken boğazımdan geçmez
en ufak bir şey yesem vicdan azabı çekerim o derece
Ve üstüne babam ne beni ne annemi beğenmez anneme bazen hakaret bile eder Kendini bulunmaz hint kumaşı sanar
Bir güne bir gün şikayet etmedim yinede
Ve üstüne annemi asla beğenmez yok milletin karısı böyle yok şöyle yok milletin karısı çalışıyor parası var
Üstüne bide yemek beğenmez kavga eder sanki doğru düzgün bi şey alıyor da
Abilerim deseniz aynı babam.Onlarda anneme ayrı çektirirler
Bir abim 2 sene eve destek oldu diye anneme etmediği hakaret kalmadı paragöz,açgöz neler neler
İşte hanımlar bir anne 10 evlada bakıyor da bir evlat annesine 1 sene bakınca böyle oluyor.Sanırsınız dünyayı kurtardı hakaretler tripler kendini birşey sanmalar ve ataerkil zihniyetiyle beni yediler bitirdiler
Ben ise üni sınavına hazırlanmaya çalışıyorum bu psikolojiyle. hep milletin ailesine özendim.
İnsanlar abilerime ve babama 5 para etmez gözüyle bakıyorlar ki haklılar
Sanki hep bu hayatı yaşiycam hiç değişmiycekmiş gibi hissediyorum
umutsuz ve ruhen bitmiş durumdayım
Hayat standartlarım o kadar düşük ve ona rağmen babama sorsanız prensesler gibi yaşıyorum
gúlsemmi ağlasammı
Diyo ki milletin kızı çalışıyor babasına para getiriyor mecburmuyum ben ? Alllahtan içinde biraz merhhamet var ki okumama izin veriyor
Hayatı boyunca onun bunun sırtından geçindi zaten daha ne istiyor?
Bilemiyorum içim o kadar dolu ki kçok uzun oldu
Ne yapacağım nasıl bir hayatım olucak bilmiyorum kendimi bu evde sığıntı gibi hissediyorum
Başkalarına bakıyorumda boşanıp 2 çocuğuyla babasının evine gidip yaşıyorum babası kucak açıyor bakıyor Benim babam bizi yük görüyor
İstemeye istemeye bakıyor yani
Yinede bir gün yüzüne kötü bir şey demedim şikayet etmedim
Ben çok mu şımarığım ? Yani yaşam bu kadar zor olmamalı.İnsanın karnını doyurması bu kadar zor olmamalı ama benim zor yinede çok şükür ama alt tarafı karnım douyor onun dışında hiçbir şeyim masrafım yok neden bu bukadar suratıma vuruldu bu çocukluğumdan beri?