Olay tam başlıktaki gibi. Hayat benim icin normal akışındayken eşim bir süredir planladığı boşanma niyetini uygulamaya gecirmis durumda. Hic beklemiyordum ve boşanmak istemediğimi söylediğimde bir süredir planladıgını evliliğin başından beri cok mutsuz oldugunu onu hep baskıladıgımı, fikrine saygı göstermeyip hayır dediği şeylerde kavga cıkardıgımı, kücük seyleri büyüttüğümü, cocukların üzerne cok düsüp onu ihmal ettiğimi, cevresinin kendine bunu yapma bırak dışardan da hep mutsuz görünüyorsun dediğini söyledi. Bu arada 10 yıldır beraberiz 3,5 senesi flört 6,5 senesi evlilik ve biri 3 diğeri 2 yaşında iki cocuk… derdim şu ki benim boşanmayı istemediğimi toparlayalım diyip özürler dilediğimi görünce bana biraz zaman ver dedi. 1 haftadır ses seda yok ne cocukları sordu ne beni. Evden gitti otele yerleşti. Babası gelmiş otele görmeye. Ailesine de aramızdaki her kavgayı benim aleyhime anlatmış ve ailesi de boşanmamızdan yana sanırım cünkü arayan soran yok o taraftan da. Normalde kavga etsek bile ayaklarıma kapanan adam buz gibi bir sessizlikte. 1 saat sesimi duymadan yapamayan adam asla aramaz mecbur kalırsa annemle irtibata gecer halde. Ama bana zaman ver kafa dinleyelim dedi. Her gün aynı eziyete uyanıyorum yazdı mı aradı mı diye bakıp tüm gün bekliyorum. Sizce bu işin sonu ne olacak? Ben ne yapmalıyım?
konuya gelince bence bir yere davet edin başbaşa konuşun derdi neymiş sorun. Başkasının olduğu durumlar genelde erkeğin halinin vaktinin yerinde olduğu durumlardır siz böyle misiniz? 
ama şunuda soylim bu sekilde planlar yapip boşanmak isteyen adamada yalvarmazdım yani