Sakin konu sahibi sakin bunu kendine yapma...sen ki o babaya rağmen atanmış kendi ayakları üstünde duran bir insansın. Ufacık bir sınav mağlubiyetini seni yerle bir etmesine izin verme. Bende 35 inden sonra ikinci girişimde kazandım. Arkadaşım son girişinde kazandı. Pes etmedi hiç. Sen de sakin etme...heyecan olur yapamazsin bir daha denersin ...hayatta başarısızlıkta var...sen ki zaten zoru basarip meslek sahibi olmuşsun..ehliyet ne kiMerhaba kızlar. Nerden başlasam bilemiyorum kısaca anlatmak istiyorum ben baskıcı ve maddi durumu kötü bi ailede büyüdüm babam herşeyi erteleyen ve ben araştırmadan görmeden hiçbişey yapamazsın diyen biriydi ve gerçek anlamda ondan korkuyordum ayrıca çok çekingen biriyim buyüzden. Bunlara rağmen üniversite bitirip atandım çalıştım evlendim çocuğum oldu mutluydum hep zorlukları aştım rahatlığıyla mutluydumda. Ancak bugün ehliyet için direksiyon sınavına girdim herşeyi yapıp son 2 dk bile kalmamışken son hamlede kaybettim. O saate. Bu yana sanki dünyam yıkılmış gibi kendimi eşime yada kimseye anlatamıyorum çünkü bende anlamıyorum sürekli ağlıyorum. Bu ehliyet meselesini işe başladığımda defalarca kez açıp babamdan ben kursu bilmeliyim hocayı tanımalıyım olmaz olmaz olmaz dediği için alamadım şuan fark ediyorum benim çok istediğim birşeymiş arabamı alıp binebilmek. Şuanda ilk sınavdan kalınca tüm herşey tetiklendi sanırım kendimi kafamı toplayamıyorum yıllardır yaşadıklarım zorluklarla geçen eğitim hayatı hepsi gözümün önünde. Ben bunu babama kendimi kanıtlamak için mi yaparım diyordum hayır ama çok kötüyüm.
Şöyle düşün; şu an araç kullananların en az yarısı o sınava girse sınavdan kalır. Çünkü kimisi hiçbir kurala uymadan araç kullanıyor. Ve gündelik hayatta sınavda olduğu gibi 2 hamlede, 3 hamlede araç park etme durumu yok. İstesen 1 saat aracı park etmeye uğraş, bir yere çarpıp trafiği aksatmadığın sürece kimse bir şey demez.Merhaba kızlar. Nerden başlasam bilemiyorum kısaca anlatmak istiyorum ben baskıcı ve maddi durumu kötü bi ailede büyüdüm babam herşeyi erteleyen ve ben araştırmadan görmeden hiçbişey yapamazsın diyen biriydi ve gerçek anlamda ondan korkuyordum ayrıca çok çekingen biriyim buyüzden. Bunlara rağmen üniversite bitirip atandım çalıştım evlendim çocuğum oldu mutluydum hep zorlukları aştım rahatlığıyla mutluydumda. Ancak bugün ehliyet için direksiyon sınavına girdim herşeyi yapıp son 2 dk bile kalmamışken son hamlede kaybettim. O saate. Bu yana sanki dünyam yıkılmış gibi kendimi eşime yada kimseye anlatamıyorum çünkü bende anlamıyorum sürekli ağlıyorum. Bu ehliyet meselesini işe başladığımda defalarca kez açıp babamdan ben kursu bilmeliyim hocayı tanımalıyım olmaz olmaz olmaz dediği için alamadım şuan fark ediyorum benim çok istediğim birşeymiş arabamı alıp binebilmek. Şuanda ilk sınavdan kalınca tüm herşey tetiklendi sanırım kendimi kafamı toplayamıyorum yıllardır yaşadıklarım zorluklarla geçen eğitim hayatı hepsi gözümün önünde. Ben bunu babama kendimi kanıtlamak için mi yaparım diyordum hayır ama çok kötüyüm.