Yani iki kardeşi örnek vermek çok doğru olmamış bence çünkü birisi 15 yaşında diğeri 8. 15 yaşındaki çocuk ergenliğin dibini yaşıyor muhtemelen . Akran zorbalığı da cabası o farklı bi konuİki yegenim var. Abisi dört yaşına kadar şeker nedir bilmedi hayatında TV izlemedi hep eğitici oyuncaklar. Doğumgünü pastası bile hurma ile yapıldı. Anne baba üzerine titredi azıcık canı sıkıldı pedagoglara gidildi. Neyse çocuk 15 yaşına geldi artık valla cips falan goturuyo elinden telefon eksik olmuyor kimse engelleyemiyor çünkü kocaman çocuk okulda dışarıda nasıl müdahale edilsin. Kizkardesi de çocuk yedi yaşında iken doğdu tabi anne biraz daha farklı davrandı ilk çocukta başka olur ikincide rahat olursun ya. İki yaşına kadar kontrollü gidildi ama arada şeker de yedi yemek yerken eğitici cizgifilmde izledi. Iki yasindan krese giden 4 yasa kadar daha rahat olundu. Mesela yemekten sonra dondurma gibi. Ya da işte elsa barbie gibi. Şimdi o da sekiz yaşında. Bilin bakalım kim daha çok hasta oluyor kim ekrana daha bağımlı kim daha çok kitap okumaya kendini geliştirmeye odaklı. Küçük kız eline ver telefon iki dakika sonra sıkılıp kitap okur. Abur çubuk sevmez elinde brokoli ile geziyor. Büyüğün odasından çikolata çöpü topluyoruz ve bağışıklığı daha kötü sürekli hasta. Bunu örnek olarak verdim yanlış anlamayın ama öyle de böyle biseyler napsarsan yap kendi yolunu buluyot
Zaten sorun burda başlıyor bu çocuklar ileride ekranla çok haşır neşir olacaklar . Bakın ben demiyorum ki çocuklar hiç tvye bakmasın . Yerinde ve dozunda olabilir . Ancak 4 5 yaşında bir çocuk için gereklilik mi bence değil hele bir öğretmenin gereklilik gibi anlatması vahim bir durum.