- 4 Şubat 2008
- 2.089
- 70
- Konu Sahibi Gurbette1anne
- #1
Bu bundan 2.5 yil once kizim Busra'yi dogurdugum hikayem.. Tarih: 30 Eylul 2011
Oglumdan sonra kk ya girmedim. O nedenle 3. bebegime gebe oldugum su gunlerde tekrar girmeye baslayinca, dogum hikayemi paylasmak istedim. Iyiki yazmisim. Okudugumda, unuttugum detaylari tekrar hatirliyorum..
Oglum Yusuf ise plasenta previa nedeni ile 35 haftalikken spinal sezeryan ile dunyaya gelmisti..(Yil 2009)
***********************************************************************************
Kizlar evimize dun gece geldik cok sukur. Cuma sabah 2 de kasiklarimda kuvvetli bir adet agrisi hissettim sonra bir akinti geldigini hissettim. Tuvalete gittim, akinti daha cok geldi. Suyum gelmisti fakat tertemiz su rengi degildi, beyaza kaciyordu. Suyum az az gelmeye devam ediyordu. Hemen altima peceteyi simsiki koyup abdest aldim ve namazimi kildim. Biraz Kuran okudum, cuma gecesiydi, kolay bir dogum icin dua ettim. Duami bitirince hemen guzel bir banyo yaptim. Bu arada sancilarim hafiften baslamisti. Sanirim 9 dk. da bir geliyordu. Allahtan heyecandan buyuk tuvaletim geldi ve yapabildim. Bunun dogumda sorun olabilecegini biliyordum. Birseyler yemek istedim ama kasik agrim artinca vazgecip hemen hastaneye gitmeye karar verdim. 35-40 dk. uzaktaydi. Yolda giderken sancilarimin siddeti artti ve 5 dk. da bire dustu. Hastaneye varana kadar bayagi siddetlendi ve 4 dk. da bire dustu. Gittik, kaydimizi yaptilar ve acil odasina aldilar bizi esimle. Hemen cati kontrolu yapildi ve 5 cm. acilmam oldugunu ogrendik. Oh dedim, galiba kolay olacak bu is. Epidural istermisin diye sordular, ben boyle hizli ilerlerse almam dedim ama sancilarda dayanilmaz bir hal almaya baslamisti. Bizi odamiza aldilar. Dogumu orada yapacaktim. Bu hastanede dogum ozel odanda yapiliyormus, cok iyi dedim kendi kendime. Derken sancilarim oyle siddetlendi ki, hemen epidural istiyorum dayanamiyacagim dedim esime. Ve haber verdik, gelmeleri biraz zaman aldi, ben nerede kaldilar, neredeyse sonuna geldik dedim. Halbuki bilsem bu daha isin en basiydi:)) Anestezici geldi ve gereken hazirliklarini yapti, bu arada benim sancilarim cok siddetliydi ve iki sanci arasini bekledik epidural icin. Igneyi sokarken degilde, ilaci verince iki kere yogun bir agri hissettim, birazda epiduralin yan etkilerinden korkumdan olacak, bagardim. Esim dayanamadi ve kendini tuvalete atti:)) Epidural etkisini gostermeye basladi 10 dk. icinde ve bacaklarim uyustu. Epidural sabah 6:30 gibi yapildi. 9:30 da tekrar cati muayenesi yapildi, acilma 6 cm. olmustu. 11:30, 1:30 ve 3:30 gibi yapilan muayenelerde acilma hep ayniydi yani 6 cm. Ekranda sancilar arka arkaya geliyorlardi ve cok siddetlilerdi ama artik vucudum bu sancilara cevap vermiyormus. Acilmanin devam etmesi icin ilac verildi. 5:20 gibi geldiler acilma 8 cm. idi. Sonra 7 gibi yine bakildi, acilma tamamdi ama bende ikinma hissi yoktu. Bu arada yazmayi unuttum. Epiduralin etkiside neredeyse gitmisti. Elimdeki ilac butonuna basiyordum, ilac geliyordu hissediyordum ama etki etmiyordu. Ben sancilardan delirmeye basladim. Dayanilmazdi benim icin. Napacagimi sasirdim. Agliyordum ama cok sukur hic ciyaklamadim. Esim zavallim, o da cok kotu oldu beni o halde gorunce. Dr. geldi baska daha kuvvetli bir ilac verdi, bir 10-15 dk. etkisini anlamadim, zaten o sancilarla zamanda gecmiyordu. Sonra cok az etki eder gibi oldu ama ben hala hissediyordum sancilari. Ben o sancidan delirdigim safhada acilma tamamdi ve dr. hadi deneyelim ikinmayi dedi fakat bende ikinma hissi yoktu, bebek henuz yukaridaydi ve ikindikca geliyordu ama cok az az. Bende en son guc kuvvet kalmadi. Yeter biraz dinlenmek istiyorum dedim. Bu arada bebegin suya kakasini yaptigini ogrendik. Cok istiyordum ikinmak ama gercekten halim kalmamisti ve sancilari hala hissetmek beni cok yormustu. Daha sonra dinlenirken, alta baski hissi geldi. Sanci degil de her sefer baski hissi oluyordu, tamam dedim ikinmam gereken zaman geldi. 1 saat kadar olmustu dinleneli. Esim istersen biraz daha bekleyelim dedi ama ben bekleyemeyiz bebek kakasini yapti dedim. Ayrica bebegin kakasini yapmasi, benim atesimin yukselmesine sebep oldu ki bu bebek icin tehlikeliymis ve bana hemen 1 saat icinde ikinip dogurdun dogurdun yoksa sezeryana alacagiz seni dediler. Beni bir korku sardi, cunku, genel anestezi dusuncesi beni cok korkutuyordu. Artik dedim Allaha emanetiz, esimede Insirah suresini icinden okumasini soyledim. O da yanimda, hadi yapacaksin, yaparsin sen diye bana destek oldu. Ama bende umut tukenmis gibiydi, kendime hic guvenmiyordum, ilk ikinma tecrubesinden sonra. Neyse artik icimden dua, salavat okuyarak, himmet isteyerek kuvvetimi toplayip, her ikinma hissende 3 defa derin nefes alip ikindim. Ben aslinda nasil ikinmam gerektigini bilmiyormusum. Icimden dua ederek, gercekten guc buldum ve popoma baski vererek ikindim, iste ozaman heh cok guzel, iste boyle yap dendi, ve her seferinde o sekilde ikindim. Boyle, boyle ikinarak bebegin kafasi gorundu, tam cikacagi yerde, sanci arasi beklemek bayagi zordu ama buna kadar ne zorluklar gormustum, esim son bir kez daha ikin cikacak dedi ve son gelen ikinma hissi ile 3-4 kez ikinarak yavrumuz dogdu. Cikarken ki his cok guzeldi, yag gibi kayiverdi ve ben rahatladim. Sonra plasentanin cikmasi ve dikilmemde sancili zamanlardi ama bebegim ciktiktan sonra artik onlar birsey degildi. Busra Vera'miz buraya gore 30 eylul aksam 8:31 de 3718 gr. ve 53 cm. dogdu. Tr ye gore 1 ekim sabah 4:31 oluyor. Elhamdulillah saglikli bir bebek. Dogum sonrasi sol gogsumden kendi kendine sut akmaya baslamasina ragmen ilk 6-7 saat emdiremedim cunku cok derin bir uykudaydi, o da cok yorulmustu. Gece 2 gibi bayagi bir ugras sonrasi goguslerimi emdirdim ama cok az emiyordu. Bugun guzel emiyor ama bu seferde sutum yok. Acaba dedim daha gelmemismiydi. Bekliyoruz simdilik, ben yinede emdiriyorum unutmamasi icin emmeyi, sonrada arkadan mama veriyorum, o sekilde rahat edip uyuyor. Zor bir dogum olmasina ragmen, normal dogum yaptigima pisman degilim. Cunku bunu gercekten yasamak istiyordum. Allaha cok sukur ediyorum, bunu yasayabildigim ve benim ve bebegimizin sagligimiz iyi oldugu icin. Bu arada gobegim sanki hala iceride bir bebek varmis gibi. Artik korse giyicem yada saricam, ins. iner. Bekleyenlere hayirli, saglikli, kolay dogumlar diliyorum. Herkesin dogum hikayesi baska oluyor. Kendinize bunu olcu almayin. Rabbim kolayliklar verir ins. Sizde, bebeklerinizde Allaha emanet olun.
Oglumdan sonra kk ya girmedim. O nedenle 3. bebegime gebe oldugum su gunlerde tekrar girmeye baslayinca, dogum hikayemi paylasmak istedim. Iyiki yazmisim. Okudugumda, unuttugum detaylari tekrar hatirliyorum..
Oglum Yusuf ise plasenta previa nedeni ile 35 haftalikken spinal sezeryan ile dunyaya gelmisti..(Yil 2009)
***********************************************************************************
Kizlar evimize dun gece geldik cok sukur. Cuma sabah 2 de kasiklarimda kuvvetli bir adet agrisi hissettim sonra bir akinti geldigini hissettim. Tuvalete gittim, akinti daha cok geldi. Suyum gelmisti fakat tertemiz su rengi degildi, beyaza kaciyordu. Suyum az az gelmeye devam ediyordu. Hemen altima peceteyi simsiki koyup abdest aldim ve namazimi kildim. Biraz Kuran okudum, cuma gecesiydi, kolay bir dogum icin dua ettim. Duami bitirince hemen guzel bir banyo yaptim. Bu arada sancilarim hafiften baslamisti. Sanirim 9 dk. da bir geliyordu. Allahtan heyecandan buyuk tuvaletim geldi ve yapabildim. Bunun dogumda sorun olabilecegini biliyordum. Birseyler yemek istedim ama kasik agrim artinca vazgecip hemen hastaneye gitmeye karar verdim. 35-40 dk. uzaktaydi. Yolda giderken sancilarimin siddeti artti ve 5 dk. da bire dustu. Hastaneye varana kadar bayagi siddetlendi ve 4 dk. da bire dustu. Gittik, kaydimizi yaptilar ve acil odasina aldilar bizi esimle. Hemen cati kontrolu yapildi ve 5 cm. acilmam oldugunu ogrendik. Oh dedim, galiba kolay olacak bu is. Epidural istermisin diye sordular, ben boyle hizli ilerlerse almam dedim ama sancilarda dayanilmaz bir hal almaya baslamisti. Bizi odamiza aldilar. Dogumu orada yapacaktim. Bu hastanede dogum ozel odanda yapiliyormus, cok iyi dedim kendi kendime. Derken sancilarim oyle siddetlendi ki, hemen epidural istiyorum dayanamiyacagim dedim esime. Ve haber verdik, gelmeleri biraz zaman aldi, ben nerede kaldilar, neredeyse sonuna geldik dedim. Halbuki bilsem bu daha isin en basiydi:)) Anestezici geldi ve gereken hazirliklarini yapti, bu arada benim sancilarim cok siddetliydi ve iki sanci arasini bekledik epidural icin. Igneyi sokarken degilde, ilaci verince iki kere yogun bir agri hissettim, birazda epiduralin yan etkilerinden korkumdan olacak, bagardim. Esim dayanamadi ve kendini tuvalete atti:)) Epidural etkisini gostermeye basladi 10 dk. icinde ve bacaklarim uyustu. Epidural sabah 6:30 gibi yapildi. 9:30 da tekrar cati muayenesi yapildi, acilma 6 cm. olmustu. 11:30, 1:30 ve 3:30 gibi yapilan muayenelerde acilma hep ayniydi yani 6 cm. Ekranda sancilar arka arkaya geliyorlardi ve cok siddetlilerdi ama artik vucudum bu sancilara cevap vermiyormus. Acilmanin devam etmesi icin ilac verildi. 5:20 gibi geldiler acilma 8 cm. idi. Sonra 7 gibi yine bakildi, acilma tamamdi ama bende ikinma hissi yoktu. Bu arada yazmayi unuttum. Epiduralin etkiside neredeyse gitmisti. Elimdeki ilac butonuna basiyordum, ilac geliyordu hissediyordum ama etki etmiyordu. Ben sancilardan delirmeye basladim. Dayanilmazdi benim icin. Napacagimi sasirdim. Agliyordum ama cok sukur hic ciyaklamadim. Esim zavallim, o da cok kotu oldu beni o halde gorunce. Dr. geldi baska daha kuvvetli bir ilac verdi, bir 10-15 dk. etkisini anlamadim, zaten o sancilarla zamanda gecmiyordu. Sonra cok az etki eder gibi oldu ama ben hala hissediyordum sancilari. Ben o sancidan delirdigim safhada acilma tamamdi ve dr. hadi deneyelim ikinmayi dedi fakat bende ikinma hissi yoktu, bebek henuz yukaridaydi ve ikindikca geliyordu ama cok az az. Bende en son guc kuvvet kalmadi. Yeter biraz dinlenmek istiyorum dedim. Bu arada bebegin suya kakasini yaptigini ogrendik. Cok istiyordum ikinmak ama gercekten halim kalmamisti ve sancilari hala hissetmek beni cok yormustu. Daha sonra dinlenirken, alta baski hissi geldi. Sanci degil de her sefer baski hissi oluyordu, tamam dedim ikinmam gereken zaman geldi. 1 saat kadar olmustu dinleneli. Esim istersen biraz daha bekleyelim dedi ama ben bekleyemeyiz bebek kakasini yapti dedim. Ayrica bebegin kakasini yapmasi, benim atesimin yukselmesine sebep oldu ki bu bebek icin tehlikeliymis ve bana hemen 1 saat icinde ikinip dogurdun dogurdun yoksa sezeryana alacagiz seni dediler. Beni bir korku sardi, cunku, genel anestezi dusuncesi beni cok korkutuyordu. Artik dedim Allaha emanetiz, esimede Insirah suresini icinden okumasini soyledim. O da yanimda, hadi yapacaksin, yaparsin sen diye bana destek oldu. Ama bende umut tukenmis gibiydi, kendime hic guvenmiyordum, ilk ikinma tecrubesinden sonra. Neyse artik icimden dua, salavat okuyarak, himmet isteyerek kuvvetimi toplayip, her ikinma hissende 3 defa derin nefes alip ikindim. Ben aslinda nasil ikinmam gerektigini bilmiyormusum. Icimden dua ederek, gercekten guc buldum ve popoma baski vererek ikindim, iste ozaman heh cok guzel, iste boyle yap dendi, ve her seferinde o sekilde ikindim. Boyle, boyle ikinarak bebegin kafasi gorundu, tam cikacagi yerde, sanci arasi beklemek bayagi zordu ama buna kadar ne zorluklar gormustum, esim son bir kez daha ikin cikacak dedi ve son gelen ikinma hissi ile 3-4 kez ikinarak yavrumuz dogdu. Cikarken ki his cok guzeldi, yag gibi kayiverdi ve ben rahatladim. Sonra plasentanin cikmasi ve dikilmemde sancili zamanlardi ama bebegim ciktiktan sonra artik onlar birsey degildi. Busra Vera'miz buraya gore 30 eylul aksam 8:31 de 3718 gr. ve 53 cm. dogdu. Tr ye gore 1 ekim sabah 4:31 oluyor. Elhamdulillah saglikli bir bebek. Dogum sonrasi sol gogsumden kendi kendine sut akmaya baslamasina ragmen ilk 6-7 saat emdiremedim cunku cok derin bir uykudaydi, o da cok yorulmustu. Gece 2 gibi bayagi bir ugras sonrasi goguslerimi emdirdim ama cok az emiyordu. Bugun guzel emiyor ama bu seferde sutum yok. Acaba dedim daha gelmemismiydi. Bekliyoruz simdilik, ben yinede emdiriyorum unutmamasi icin emmeyi, sonrada arkadan mama veriyorum, o sekilde rahat edip uyuyor. Zor bir dogum olmasina ragmen, normal dogum yaptigima pisman degilim. Cunku bunu gercekten yasamak istiyordum. Allaha cok sukur ediyorum, bunu yasayabildigim ve benim ve bebegimizin sagligimiz iyi oldugu icin. Bu arada gobegim sanki hala iceride bir bebek varmis gibi. Artik korse giyicem yada saricam, ins. iner. Bekleyenlere hayirli, saglikli, kolay dogumlar diliyorum. Herkesin dogum hikayesi baska oluyor. Kendinize bunu olcu almayin. Rabbim kolayliklar verir ins. Sizde, bebeklerinizde Allaha emanet olun.
(
evli değilim ama doğumdan çooook korkuyorumm. 
Kendim tekrar yasadim Allah yar ve yardimciniz olsunsaglikla buyutun
