Canm ben de burdan öğrendiğimle test yapmaya karar verdim.ben de pihitasma ciksa hic sasirmam zaten sürekli vücudumda morluk vardr.bi de son haftalarda bebegimin gelişimi 2 hadta onde giderken sonra normale döndü.ve 2 hafta kilosu ayni çıktı.ama doktorum sorun yok demişti.gerci bi arkadasmn bebegi 32 deki kilosunu 33. 34. Ve 35.haftada ayni görmüş doktor ve 35 te sezaryana almış.üstelik protein kacagi2 da varmis v ev yüksek tansiyonla amiyata girmiş.doktor ailesine hem bebek icin gem anne icin risk var kendinizi herseye hazirlayn demiş ve kızın rahmi de perdeliymis.buna ragmen sorun yaşamadan bebegini kuczgina almis.oglu su anda 4.5 yaslarnda.gercekten nasip bu isler.nasibi yokmus bizim yavrularimizn.ne yapsak da olan oldu artk geri dönüşü yok.biz kasıtlı olarak bebeklerimize zarar vermedik.hep su anki zamanımızı onlarla gecirmenin hayalini kuruyorduk.ama nasip degilmis.ben her gün bi sebep buluyorum nedeni neydi diye.sunu yapsaydim ys da sunu yapsaydim diye..ama be yapsaydık da yapmasaydık da sonuc yine bu olacaktı.muhakkak sebebi vardr ama sebeblerde birer perdedir.biz bebegimizi cok sevdik cok istedik cok heveslendik ama yaşamadı kucagimiza alamadık.Rabbim bunu takdir etti.9 ay karnimda hayat veren onun kalbini attiran RAbbim dileseydi su anda yasiyor olurdu.ben su anda bu topikten habersiz olurdum.su anda bebegimle balkonda oturuyor sütümün artması icin nasl veslenmem gerekiyor diye diger topiklerde gezerdim.ama olmadı Rabbim bunu uygun görmüş.Şer bildiklerimizin altında hayır vardr.belki de bebeğim yaşasaydı bi engeli olacaktı ve ben onun acı çektiğini gördükçe kahrolacaktm.su anda ve bebegimin iyi bir yerde ve mutlu oldugunu biliyorum.Allah verdi Allah aldı diyorum.seytann vesvesine kapilmiyorum.kendimi suçlamıyorum artık.ben bebegimi cok sevdim ve su anda cok da özlüyorum.onu kaybedeceğimi bilseydim ve elimden bisey geldigi halde yapmasaydim kendimi suçlardm.ama böyle bi durum olmadı.ben onun icin 2 yıldır dis agrisindan sabahlara kadar agladigimda ya hamileysem deyip agri kesici bile icmedim.onun varlığından habersizken bile hep onun iyiliğini düşündüm.o gelmeden beslenmeme dikkat ettim.bebegimi ögrendigim an doktora koştum.9 ay boyunca hicbir kontrolumu aksatmadm.onun icin ceviz badem fındık balık yedim.9 ay boyunca her adımıma dikkat ettim aman ayagim kaymadn aman bebegime bisey olmasn dedim.ben karnıma krem sürerken bile o incinmesin derdim.ben cok sevdim kızımı ve cok da alıştım ona.onu manevi yonden de hep besledim.hamileyken hatim okudum.o dogunca ilk haftasında adinin kuaraken kurban kestirecektim.Rabbim kızıma ömür verseydi onu gördükçe hep sükredecektim.ama olmadı verdiğine sukrederken simdi aldığına sabretmek düşüyor.ve sabır şükürden cok daha zormus.bwn elimden geleni yaptım ama sonuc bu oldu.ben 9 ay boyunca tedbirimi aldım ama Rabbim bunu takdir etti.simdi bize dusrn sabir... sabir ...sabir....ve dua.
