22 eylulde bebegımız makat gelış olduğu ıçın 38+5 de sezeryan tarıhı aldık evımızı temızledık her seyı hazırladık ananeler babaneler dogum ıcın bıze geldı.Dogumdan bir gun once aksam 8nde hissettim en son hareketini sanki karbimin sol tarafina dirsegini dayadi annemlere gosterdim,aksam saat 11 oldu dus aldim ama ustumde bir agirlik var annemlere sankingelmek istemiyor huzun var cociugumda dedim,sabah uyandik hazirladik bende hala ayni his doktora soyledim nst ye bagladilar kalp atisini duyamadilar aonra doktorum geldi ulturasonla bakti bebegi kaybettik dedi o an sanki canimdan can kopardilar inanamadim hayir dedim ölmek istedim.Ilk bebegimdi esimle cok severek evlendik tek hayalimiz cocugumuzun olmasiydi ve allah bize bir kiz cocugu nasip etmisti harika bir hamileleik yasadim cok gezdim cok hareketliydim sevgimiz o gelince daha da artmisti.Ama olmadi.Donmez donmez son gece doner demistik oyle de oldu son gece donmeye calismis yavrum kordonunu sıkıstirmis ve kalbi durmus ne doktorlarin sucu vardi ne de benim tamamen alin yazisi,Bin bir hayalle gittigim suslu esyalarla pusetimiz bos dönduk.9 ay hayalini kurdugum yavrumu goremedim bana gostermediler sakinlestiriciden kendimde degildim mezarina gittim iki kere oyle zorduki o minik bedeni toprak altinda gormek Allah kimseye evlat acisi gostermesin,doktorum 6 ay bekle dedi ama icim paramparca eylulumu cok ozluyorum bundan sonra ondaki gibi bir hamilelik gecirecegimi dusunmuyorum icimde hep ya kaybedersem korkusu olacak