Sezaryen sonrası kendime bakabilir miyim?

Arkadaşlar,başka bölüme yazdım ama yeterli cevap alamadım. Belki siz tecrübeli arkadaşlar yardımcı olursunuz.

Haftaya 2. sezaryenimi olacağım.Birinci erken doğum yüzünden hastanelerde geçti anlayamadım.Bu seferkinde sorun çıkmazsa inşallah 2 gün sonra eve gönderiyorlarmış. Annem yanıma gelmiyor. Ben eşimle yalnız kalmak istiyorum. Yalnız olsak eşim iş te yemekte yapar ama kayınvalide gelme dersem hır çıkaracak. Eşim de iyidir ama nuh diyor peygamber demiyor. Yani kesin geliyor.
Şimdiden depresyondayım. Yüzüme güler arkamdan konuşur. Hiç bir şey yapmam yalanlar uydurur. Ona teslim olursam yıllarca karına baktım diye eşime her fırsatta söyleyecek, duygu sömürüsü yapacak, imalarda bulunacak, başkasının kaynanası bakmadı ben baktım falan diye diye çıldırtacak beni. Ya istemiyorum yemek falan, ben hazır yerim. Evim de pis kalsın . Ama yok illa ki gelip zorla yapacak.

Eve geldiğimde kendime ve çocuğuma bakabilirmiyim, mesela kaç gün sonra kahvaltı hazırlayabilirmiyim ya da çorba yapabilirmiyim? Şimdiden buzluğa çıkarıp pişireceğim şeyler koyuyorum sırf o yapmasın diye.
Korkuyorum acaba çok mu ağrım olur?
Hep uzanmak mı zorundayım?

Canım, ben 38+5'te spinal sezeryanla doğum yaptım..Ertesi gün hastaneden çıktım ve normal hayatıma döndüm..Gerçi benim annemde kayınvalidem de yanımdaydı..Yani hiç yardım almadım diyemem o sebepten..Esasen benim en büyük sıkıntım oturduğum yerden kalkmaktı, çünkü o zaman ağrı hissediyordum..Bunun kötü tarafı da bebiş uyanıp meme istediği vakit hızlı hareket edemeyişim oldu..Ama sonuç olarak her doğum birbirinden farklıdır..O yüzden ben sadece bu kadar yardımcı olabilirim kararına..
Allah kolaylıkla bebeğine kavuşmayı nasip etsin

canım ben de epiduralle başlayıp genel anestesi ile biten bi sezeryan yaşadm
hastanede iki gün kaldım ilk gün annem ikinci gün eşim kaldı hastane sonrasında ise
ne annem ne kayınvalidem gelebildiler ananem geldi yanıma
eve geldiğim ilk gün mutfaga geçtim yemeğimi yaptıp kirlileri de makineye yerleştirdm
sonrasında da bu böyle devam etti
zaten doktorun hareket etmeni öneriyor daha çabuk iyileşiyormuşsun
ama oğlum ağladıgında kalkıp kucagıma alamıyordum beni tutup kalkmama yardımcı oluyorlar
oğlumu da kucagıma veriyorlardı bunları da geceleri eşim yaptı zaten
yani işleri kendin halledebilirsin eşin de yardmcı olur

evde kendini iyi hissetmemene neden olacak birinin kalmasındansa varsın kalmasın
çünkü senin moralinin iyi olması lazım süt olması açısından

mutlaka ilk günler birinden yardım almalısın...
bende sezaryen oldum.benim bebeğim kiloluydu, dolayısıyla kesikte büyük oldu.annem yanımda kaldı. öğlenleri annem geceleri eşimin yardımıyla 2-3 haftayı atlattım.
en büyük zorluğu yerinden kalkmak yada uzanırken doğrulmak. dikişlerin canını çok yakıyor.kaldıki yeni doğan bebek ağlar, altını pisletir,süt içer, kusar,terler hep yanında biri olmalı ki bunların üstesinden gelsin.özellikle 1 hafta pek rahat oturup kalkamıyorsun.açıkçası yanında biri olmalı arkadaşım.yani öyle çokta kolay değil.
bebek ağlıyordu eşim önc beni doğrultuyordu, sonra bebeği kucağıma veriyordu, bitince bebeği koyuyordu beşiğine beni uzandırıyordu. tabi belki daha çabuk toparlanırsın.ama ilk hafta çokta iş yapma çamaşır yemek vs. dikişlerin yeni çünkü... yardım edenin varsa hiç geri çevirme derim ben...

canım sağlıla hayırlısıyla al bebeğini kucağına
bende sezeryanla yaptım doğumu kişiden kişye değişir derler ya aynen öyle çook kilolu olduğum halde hemen toparlandım hastanede bebeğime kendim baktım ve doğru dürüst hiç yatmadım evdede öyle hastaneden çıktığımın ertesi günü evimi süpürmüştüm gören doğum yaptığıma inanmıyordu
bide benim canım çoook tatlıdır doktorum dedi ki bide canın çok tatlı seda tatlı olmasa kendi sezeryanını kendin yaparmışın heralde dedi :))))))))

Bende genel anestezi ile dogum yaptım esın yardım ediyorsa gerek yok baskasına ama diğer yavrun kaç yasında bendede keske gelmese moralin bozulacaksa en önemli şey senin moralin süt acısından gelse de umursamamaya çalış keyfi bı olay icin. Yardım dili bu sonuçta bosver bı anlamda sorumluluğu ekstra bişeyl yapmio oyle duşun tatlim

canım, inan bana herkesin bünyesi o kadar farklı ki...

ben hamileyken hemşire arkadaşım " sezeryandan 2 gün sonra evde annemle börek açtık" dedi

diğer bir hemşire "ben ameliyattan sonra kişisel temizliğimi bile kendim yaptım" dedi..

ama gel gör ki, ben sezeryandan 1 hafta sonra bile yatakta sağdan sola dönemiyordum...ameliyattan 4 gün sonra bile afedersin klozetten annemin boynuna sarılmadan kalkamıyordum. gerçi benim kesi yeri normalden fazlaydı. onun da etkisi vardır muhakkak..ama herkesin hikayesi farklı yani...şimdiden bilemezsin demeye çalışıyorum.

ama sana tek tavsiyem, sakın kendini yatağa bağlama...doktor "yürüyebilirsin" dedikten sonra sürekli koridoru turla..ama hızlı hızlı ki rahat gaz çıkarasın...sonra eve geçince de yapabildiğin işleri kendin yap .ağır kaldırma, çok yukarılara uzanma yeter..

polypoly .!.:

mutlaka ilk günler birinden yardım almalısın...
bende sezaryen oldum.benim bebeğim kiloluydu, dolayısıyla kesikte büyük oldu.annem yanımda kaldı. öğlenleri annem geceleri eşimin yardımıyla 2-3 haftayı atlattım.
en büyük zorluğu yerinden kalkmak yada uzanırken doğrulmak. dikişlerin canını çok yakıyor.kaldıki yeni doğan bebek ağlar, altını pisletir,süt içer, kusar,terler hep yanında biri olmalı ki bunların üstesinden gelsin.özellikle 1 hafta pek rahat oturup kalkamıyorsun.açıkçası yanında biri olmalı arkadaşım.yani öyle çokta kolay değil.
bebek ağlıyordu eşim önc beni doğrultuyordu, sonra bebeği kucağıma veriyordu, bitince bebeği koyuyordu beşiğine beni uzandırıyordu. tabi belki daha çabuk toparlanırsın.ama ilk hafta çokta iş yapma çamaşır yemek vs. dikişlerin yeni çünkü... yardım edenin varsa hiç geri çevirme derim ben...

Genişletmek için tıkla...

bak bu kısmı atlamışım...bebeği o zamanlar emzirirken senin kaldırman gerekiyor..zaten yatağından kaldırıp geri koymak o kesi ağrısıyla zor, ben mesela emzirirken de uzun süre karnımın üztünde tutamıyordum...hele 15 gün sonra dikişlerim enfekte oldu, ağlıyordum resmen çocuk kucağımdayken..

ah annemin hakkını nasıl öderim...