hadi yaaa ; ben de sevindim valla... benim acılarım hafifleyince başkalarına destek olmak iyi geliyordu ama bir süre sonra insan aklından ayrılık acısı fikrini çıkarıp hayata dönmek istiyor... o acı zamanla huzura ; sonra tekrar aşkı bulmak isteğine dönüşüyor... benim ayrılığımın üzerinden 3 sene filan geçti sanırım... hesap yapmayı bırakalı çok oldu da :) kasımda 3sene bitmiş olacak...
ne yazık ki aşkı bulamadım tekrar ama o benim biraz çevremle alakalı ; çok fazla yeni insanla tanışabileceğim bir hayatım yok... dilerim siz hazır olduğunuzda doğru insan çok bekletmeden çıkar karşınıza... ne kadar acı verse de aşk olmadan olmuyor işte...
birşey daha söylemek istiyorum ; burda benzer duyguları paylaştığınız insanlarla kopamıyorsunuz... bir süre sonra görüşmeler azalsa da hep aklınızın bir köşesinde o insanlar mutlaka var... yani bu kulupte kazanılan dostlar gerçekten çok özel... içlerinden bir tanesi evlendi ; biri burda bahsettiği aşkıyla tekrar barışıp nişanlandı ; kimisi yeni aşklara yelken açtı... kimisi ben gibi yalnız hala
ben onların hepsinin sevinci ve hüznünü çok içimde hissediyorum... galateiam gibi bir sürü isim sayabilirim ama onlar kendilerini biliyor zaten
yani paylaşmaktan vazgeçmeyin ancak böyle geçiyor acı...