Merhaba, benim 3 aydır bir ilişkim var. Her şey çok güzel gidiyordu, hala da öyle aslında ama son zamanlarda onu takıntı haline getirdiğimi fark ettim. Normal bir şey değil bu, önceleri böyle değildim. Beni aramadığı, mesaj atmadığı her saniye kötü bir şey olduğunu düşünüyorum. Her anımı onu kaybetme korkusuyla geçiriyorum. Arkadaşlarımla eskisi kadar sık görüşmez oldum çünkü çoğu zamanım onunla geçiyor. Ona da anlatıyorum bunları, saçmalama diyor haklı olarak. Bütün bunların boşuna olduğunu biliyorum ama kurtulamıyorum. Beni önemsediğini, sevdiğini biliyorum, buna eminim.
Nasıl eskisi gibi olabilirim? Bunun ilişkimizi kötü etkilediğini de biliyorum. Hep en kötüsünü düşünüyorum ve ona da yansıtıyorum bunu. Mesela buluşacaksak öğleden sonra, sabah bana başının ağrıdığından bahsettiği için buluşmak istemiyor sanıyorum, sinirleniyorum ona kızıyorum ortada öyle bir şey yokken. Önceden böyle davranmazdım, doğal olarak kendi gelirdi bana, mesaj atardı, özlediğini söylerdi ve öylesi daha iyiydi. Şimdi mesaj atmadığında beni terk edeceğini düşünüp ağlıyorum ve birkaç saat sonra çok güzel bir mesaj yazıyor öyle kendime geliyorum. Bu normal değil ve eski halime dönmek istiyorum. Sadece o varmış gibi yaşamaya devam edemem. Bu onun hatası da değil, beni sevdiğini hissettiriyor, kendime kızıyorum o yüzden.
Daha önceki ilişkimde terk edildim. Ona da böyle davranıyordum muhtemelen ama zaten sağlıklı bir ilişki değildi. Yine öyle olmasından da korkuyorum. Ama bir yandan da sevgilimin öyle biri olmadığını biliyorum. Biz her şeyi paylaşıyoruz, en az bir arkadaşıyla olduğu kadar samimi benimle. Benim için de böyle. Ama onu bu kadar sıkmamalıyım, ne yapmalıyım?
Kendi işlerime geri dönmeyi, kendimle ilgilenmeyi, her an mesaj beklememeyi denemeye çalışacağım. Ama bu sefer de ya ilgisiz davrandığımı düşünürse diye korkuyorum. Her an bu endişeyle yaşamak istemiyorum, ne yapacağım lütfen yardım.
Nasıl eskisi gibi olabilirim? Bunun ilişkimizi kötü etkilediğini de biliyorum. Hep en kötüsünü düşünüyorum ve ona da yansıtıyorum bunu. Mesela buluşacaksak öğleden sonra, sabah bana başının ağrıdığından bahsettiği için buluşmak istemiyor sanıyorum, sinirleniyorum ona kızıyorum ortada öyle bir şey yokken. Önceden böyle davranmazdım, doğal olarak kendi gelirdi bana, mesaj atardı, özlediğini söylerdi ve öylesi daha iyiydi. Şimdi mesaj atmadığında beni terk edeceğini düşünüp ağlıyorum ve birkaç saat sonra çok güzel bir mesaj yazıyor öyle kendime geliyorum. Bu normal değil ve eski halime dönmek istiyorum. Sadece o varmış gibi yaşamaya devam edemem. Bu onun hatası da değil, beni sevdiğini hissettiriyor, kendime kızıyorum o yüzden.
Daha önceki ilişkimde terk edildim. Ona da böyle davranıyordum muhtemelen ama zaten sağlıklı bir ilişki değildi. Yine öyle olmasından da korkuyorum. Ama bir yandan da sevgilimin öyle biri olmadığını biliyorum. Biz her şeyi paylaşıyoruz, en az bir arkadaşıyla olduğu kadar samimi benimle. Benim için de böyle. Ama onu bu kadar sıkmamalıyım, ne yapmalıyım?
Kendi işlerime geri dönmeyi, kendimle ilgilenmeyi, her an mesaj beklememeyi denemeye çalışacağım. Ama bu sefer de ya ilgisiz davrandığımı düşünürse diye korkuyorum. Her an bu endişeyle yaşamak istemiyorum, ne yapacağım lütfen yardım.