Sevgide denge

Arkadaşlar ben de mi sorun bilmiyorum yaşadığım ilişkilerde hep sevgide bir dengesizlik hissettim. Ya ben çok sevdim yetwrince sevilmedim ya da karşımdaki daha çok sevdi sevgisine yetişemedim.Gerçekten sorguluyorum birbirini aynı hislerle seven insanlar var mı ? Yoksa dönemsel olarak olsa da bu farkları hissediyor musunuz.Sizlerin de hiç sorguladığı oluyor mu bu durumu.Özellikle evli arkadaşlara soruyorum evlenince bile böyle olacak hissi korkutuyor beni.

Songaripyolcu .!.:

Arkadaşlar ben de mi sorun bilmiyorum yaşadığım ilişkilerde hep sevgide bir dengesizlik hissettim. Ya ben çok sevdim yetwrince sevilmedim ya da karşımdaki daha çok sevdi sevgisine yetişemedim.Gerçekten sorguluyorum birbirini aynı hislerle seven insanlar var mı ? Yoksa dönemsel olarak olsa da bu farkları hissediyor musunuz.Sizlerin de hiç sorguladığı oluyor mu bu durumu.Özellikle evli arkadaşlara soruyorum evlenince bile böyle olacak hissi korkutuyor beni.

Genişletmek için tıkla...

Herkes duyguları aynı oranda yaşayamaz ki. Bazıları daha duygusaldır bazıları duyguları daha az hisseder. Zaten ilişkilerde hep böyle oluyor biri birinden daha fazla seviyor ya da sevmiyor

Songaripyolcu .!.:

Arkadaşlar ben de mi sorun bilmiyorum yaşadığım ilişkilerde hep sevgide bir dengesizlik hissettim. Ya ben çok sevdim yetwrince sevilmedim ya da karşımdaki daha çok sevdi sevgisine yetişemedim.Gerçekten sorguluyorum birbirini aynı hislerle seven insanlar var mı ? Yoksa dönemsel olarak olsa da bu farkları hissediyor musunuz.Sizlerin de hiç sorguladığı oluyor mu bu durumu.Özellikle evli arkadaşlara soruyorum evlenince bile böyle olacak hissi korkutuyor beni.

Genişletmek için tıkla...

Sizde sorun yok.Cok dogru bir noktadasiniz.Alma verme dengesi diye birsey var ve bu hayatin her noktasinda gecerli.

hamletinopheliasi .!.:

Herkes duyguları aynı oranda yaşayamaz ki. Bazıları daha duygusaldır bazıları duyguları daha az hisseder. Zaten ilişkilerde hep böyle oluyor biri birinden daha fazla seviyor ya da sevmiyor

Genişletmek için tıkla...

Öyle oluyor değil mi.Bazen çiftlere bakıyorum ilişkileri o kadar dengeli görünüyor ki.O yüzden hep kendimi sorguluyordum.Az sevdiğimi düşündüğüm insanı çok sevmek için çabalarken bir bakmışım onun sevgisi azalmış demek ki insanın doğası bu.

Assley159 .!.:

Sizde sorun yok.Cok dogru bir noktadasiniz.Alma verme dengesi diye birsey var ve bu hayatin her noktasinda gecerli.

Genişletmek için tıkla...

Dengeyi tutturma cabasindayim ya kendime ya karsimdakine haksizlik ettigimi dusunuyordum ama sizlerde boyle hissediyorsaniz kendime haksizligim daha cokmus demek ki tesekkurler.

Eşimden benden daha çok seviyormuş öyle diyor hep.
Bence de eşit olmaz birebir ama çokta uçurum olmamalı diye dusunuyorum, biri çooook severken öteki "olmasa da olur eh işte" kafasindaysa ilişki biyerde patlar.

Eşim bana hep senden daha çok seviyorum diyor ben buna inanmıyorum. Bence ben onu en az beni sevdiği kadar çok seviyorum. Sevgililik dönemiyle birlikte nerdeyse 10 yıldır bunu iddia ediyor :) sevgi ölçme cihazı yaparlarsa test edeceğim Bence ilişkide iki kişi gerçekten birbirlerini seviyorsa, emek verip birbirini mutlu etmeye çalışıyorsa oranların bir önemi yok. Önemsiz olan kimin en çok sevdiği bulmaktır; önemli olan ise, sevdiğin kişiden hiç kopmadan mutlu bir hayat yaşamaktır.

İnsan kendini bile bir gün seviyor diğer gün kendinden nefret ediyor. Iki ayrı insanın birbirini aynı oranda sevmesine imkan yok ki. Çok uç noktalar olmuş sizinki belki de. Ama böyle olup arada uçurum fark olmadığında ilişki ilerliyor zaten. Hem de bi taraf daha az seviyorken ilerliyor bunun bilincinde olarak. Kimse eşit bir oran beklemiyor zaten

Bir insan defalarca sevebilir elbette ama her iliskide kendinizi fazlasiyla vermeye odaklamayin. Kimsenin sevgisi eşit değildir bence her iliskide biri diğerini bir nebze de olsa daha fazla seviyordur. Ama birbirine emek veren ve eşinin/sevgilisinin yaptiklarina karşılık kendisi de iliski icin bir şeyler yapan bireyler o dengeyi kendi iclerinde kuruyor diye düşünüyorum.
Bir de her seviyorum diyen erkege inanmayin. Taniyin, şayet siz ona baglanirken onun sevgisi azaliyorsa emin olun onunki sevgi değildir, hoslantidir. Siz hoslanmaya başlayınca ilgisi azalir.
Bence kimse icin talep etmeden fazladan caba vermemek lazim. Kacan kovalanir olayi gibi, siz kovaladikca o kacar siz kactikca o kovalar. Arada dengeyi yakalayınca zaten guzel bir iliskiye dönüşür.
Üzerine çok düşünmeye gerek yok aslında, olmuyorsa zorlamamak lazım. Eger bir türlü ilişkiyi devam ettiremiyorsaniz, demek ki o kişiler size uygun değilmiş. Nasipte varsa, uyusabileceginiz kisi illa ki cikar.

Songaripyolcu .!.:

Arkadaşlar ben de mi sorun bilmiyorum yaşadığım ilişkilerde hep sevgide bir dengesizlik hissettim. Ya ben çok sevdim yetwrince sevilmedim ya da karşımdaki daha çok sevdi sevgisine yetişemedim.Gerçekten sorguluyorum birbirini aynı hislerle seven insanlar var mı ? Yoksa dönemsel olarak olsa da bu farkları hissediyor musunuz.Sizlerin de hiç sorguladığı oluyor mu bu durumu.Özellikle evli arkadaşlara soruyorum evlenince bile böyle olacak hissi korkutuyor beni.

Genişletmek için tıkla...

Ne alıyorsan onu vereceksin... Eskiden hesapmı yapalım diyordum... Şimdi yok duygusalız yok hisliyiz diye diye yol alırsan çatır çutur kalbini kırıp bide üzerinde tepindiklerinde ben nerde hata yaptım demeyeceksin.... Hayatın gerçekleri içinde prensler prensesler den ziyade kurbağalar var.... Bi kere olgunlaşmak şart.... Bu yaş almakla olmuyor.... Herşeyin fazlası zarar değilmi fazla yemek fazla uyumak fazla ağlamak.... O zaman fazla sevmekde zarar.... Burda bişeye dikkat çekiyorum taş değiliz elbet hislerimiz var elbet çoşarız elbet bizi anlayan biz gibi insan isteriz.. Lakin hayatsa denge var.... Sizin dengeniz.... Ailenizle kurduğunuz denge.... Eşinizle komşunuz la iş arkadaş larınızka vede evlatlarınızla..... Dikkat edin dengeniz bozulunca nasıl hissediyorsunuz üzgün kızgın telaşlı hasta gibi vs vs vs. Her ilişkide denge korunmazsa Bi taraftan biri bu işte zarar eder duygu ise duyguda para ise parada değer ise değer verilmekte bu nedenle almadan vermek ilahiye mahsustur biz insanlar yaratılış gereği ilişkilerimizde sevgimizde ruhumuza kalbimize psikolojimize hayatımıza şayet önem veriyor üzülmek değersiz hissetmek nereye gitti emeklerim demek istemiyorsak dengeyi korumak zorundayız.... Bunun da yolu alma verme dengesi yani bir adıma bir adım bir ilgiye bir ilgi bir aramaya bir arama.... Kimseyi hayatın merkezine koymadan siz uydu değil dünya olacaksınız prensipleriniz olacak kimse için değişmeyeceksiniz öyle olursanız size gerçek sevginin kapısı açılır sahte fake sevgileride siz hemen anlar elersiniz zerre vakit kaybetmeden taviz vermeden ezmeden en önemlisi kesinlikle ezilmeden vede ruhunuzu aklınızı kalbinizi koruyarak..... Düşünün öleceğiniz zamanı bilmiyorsunuz kimse ile sonsuza kadar değil mutlu olup anlaşabildiğim sürece beraber yol alabildiğim güvende iyi hissettirildiğim sürece karşılıklı severim fikri iyi bir başlangıç