Pek cogumuz bir tartisma, yanlis anlama.veya yetistirilme bicimindeki farkliliklardankaynaklanan kücük kirginliklara dört elle sariliriz.Kirildigimiz kisi bir dost veya akraba olsun,inatla onun bize el uzatmasini bekler,onu bagislamak icin bunun tek yol olduguna inaniriz. Sagligi pek iyi olmayan bir hanim dostum bana,ogluyla üc yildan beri konusmadigini söyledi. Neden? diye sordum.Bana geliniyle ilgili bir konuda ters düstüklerini ve önce oglu aramadikca,onunla bir daha hic konusmayacagini söyledi.ona kendisinin el uzatmasini önerince,önce itiraz etti ve,"Bunu yapamam, cünkü onun özür dilemesi gerekir," dedi.Kadin biricik ogluna elini uzatmadan neredeyse,ölmeye bile hazirdi. Biraz tatli dildöküp onu ikna ettikten sonra telefon acmayi kabul etti.Sonucta oglu annesi onu aradigi icin büyük minnet duydu ve kendiliginden özür diledi.Hep oldugu gibi,taraflardan biri bir firsat bulup dostluk elini uzatirsa, bundan herkes kazancli cikar. Ne zaman öfkemize saplanip kalsak,"ufak seyleri"kafamizda kurup, gercekten "büyük mesele " haline getiririz. sanki hakli olusumuz mutlulugumuzdan da önemliymis gibi görünür.oysa, hic öyle degildir.Eger daha huzurlu bir insan olmak istiyorsaniz sunu anlamaniz gerekir ki, hakli olmakhemen hic bir zaman kendinizi mutlu etmekten daha önemli degildir.Mutlulugun yolu yargilari bir yana atip,sevgi elini uzatmaktir.Birakin, baskalari hakli oluversin.Bu sizin haksiz oldugunuz anlamina gelmez.her sey yoluna girecektir.Siz isin ucunu birakmanin huzurunu ve hakli olmayi baskalarina birakmanin keyfini yasayacaksiniz.Elinizi uzatip,hakliligi baskalarina biraktiginiz zaman onlarda size karsi daha az savungan ve daha cok sevecen olurlar.Ama eger bu gerceklesmezse,hic dert etmeyin.Daha cok sevgi olan bir dünya yaratmak icin size düseni yapmanin huzuru yeter.