Sessizlik, karanlık,korkular ve sen...Ve ben...Ve de biz...
Yar üşümekteyim sensiz...
Sessizlik gecenin bir yarısı sensizlik olup dökülüyor karşıma bir anda ve ansızın tek bir damla gözyaşı süzülüyor yanağıma.
Kendinden bile habersiz, ziyaretime geldiğin gecelere inat donup kalıyor dudağımın kenarında derken sebepsiz.
Ah yar ne çok özlemişim seni öpmeyi oysa;
Oysa sana sarılmak nasıl da özlem olup dağlamış yüreğimin dört bir yanını ansızın da ince bir sızı olup yerleşmiş benliğime böyle...
Sessizliğe esir düşmüş yüreğim alev alıyor şimdi ve bizi yok eden benliğimize kanıp siliyor sol elim, dudağımın ucunda akmamak için çaba sarf eden o damlayı sebepsiz. Kalbimin derinliklerinde senle dolu bir fırtınanın tam ortasında, kendi kendini anlayamayan benliğim gidişini anlamlandırmaya çalışırken daha çok acıyor sevgili!
Düşünürken seni...
Düşünürken sensizliği...
Bir titreme alıyor kalbimi...
Üşüyorum yar...
Sensizlik var gecede
Ve içine düştüğüm sessizlik kanımı donduruyor yine...
Yar yüreğim çok üşüyor...
Korkuyorum derken,sen yoksun ya hani,hani sensizim ya;yüreğine sakladığın ve benim bilmediğim sebepler yüzünden. Yoksun ya hani sevgili ve hani gittin ya nedensiz...Karanlıkta kalmış ve son kibrit elinde bekleyen bir çocuk misali;sana dair olanları yitirmemek için yakamıyorum o son kibriti...
Bekliyorum çaresiz ve bekliyorum hala son bir umut;elimde yakmamak için uğraş verdiğim kibritle karanlığın orta yerinde seni...Bir yandan da korkuyorum,çok korkuyorum sevgili...Korkularımdan gizleyip kendimi yada kendimden gizleyip korkularımı; düşürürüm telaşıyla yüreğimin en içine saklıyorum sevdamı.
Ah yar...
Sen...
Sen,hayatımın tam ortasında duran en gizli ve dokunulmaz olandın oysa...Dokunulmazlığın sevdamdandı,gizliliğin aşkımdan...Giderken sen, ben bakakalmıştım ardından...Sen giderken yanımdan usulca, tek bir peki çıkmıştı hatırlıyor musun ağzımdan? Oysa ne çok bağırmak istemiştim, ne çok istemiştim duyurmayı sana yüreğimi...Her adımına bir gitme sığdırmıştım sevgili ve birer damla gözyaşı her harfinde saklı.Her elvedanda bir seviyorum ve harflerince yürek kırgınlığı...Söyleyemediklerim yüreğimde ve bir pekiye kalakaldı arkandan bakarken benliğim çaresizce.
Korkuyorum yar...
Çok korkuyorum...
İyice sensiz kalmışlığım ürkütüyor beni...
Ya unutursan beni,
Ya unutmama izin verirsen seni...
Sessizlik, karanlık,korkular ve sen...Ve ben...Ve de biz...
Yar üşümekteyim sensiz...senağlamasenağlama
Yar üşümekteyim sensiz...
Sessizlik gecenin bir yarısı sensizlik olup dökülüyor karşıma bir anda ve ansızın tek bir damla gözyaşı süzülüyor yanağıma.
Kendinden bile habersiz, ziyaretime geldiğin gecelere inat donup kalıyor dudağımın kenarında derken sebepsiz.
Ah yar ne çok özlemişim seni öpmeyi oysa;
Oysa sana sarılmak nasıl da özlem olup dağlamış yüreğimin dört bir yanını ansızın da ince bir sızı olup yerleşmiş benliğime böyle...
Sessizliğe esir düşmüş yüreğim alev alıyor şimdi ve bizi yok eden benliğimize kanıp siliyor sol elim, dudağımın ucunda akmamak için çaba sarf eden o damlayı sebepsiz. Kalbimin derinliklerinde senle dolu bir fırtınanın tam ortasında, kendi kendini anlayamayan benliğim gidişini anlamlandırmaya çalışırken daha çok acıyor sevgili!
Düşünürken seni...
Düşünürken sensizliği...
Bir titreme alıyor kalbimi...
Üşüyorum yar...
Sensizlik var gecede
Ve içine düştüğüm sessizlik kanımı donduruyor yine...
Yar yüreğim çok üşüyor...
Korkuyorum derken,sen yoksun ya hani,hani sensizim ya;yüreğine sakladığın ve benim bilmediğim sebepler yüzünden. Yoksun ya hani sevgili ve hani gittin ya nedensiz...Karanlıkta kalmış ve son kibrit elinde bekleyen bir çocuk misali;sana dair olanları yitirmemek için yakamıyorum o son kibriti...
Bekliyorum çaresiz ve bekliyorum hala son bir umut;elimde yakmamak için uğraş verdiğim kibritle karanlığın orta yerinde seni...Bir yandan da korkuyorum,çok korkuyorum sevgili...Korkularımdan gizleyip kendimi yada kendimden gizleyip korkularımı; düşürürüm telaşıyla yüreğimin en içine saklıyorum sevdamı.
Ah yar...
Sen...
Sen,hayatımın tam ortasında duran en gizli ve dokunulmaz olandın oysa...Dokunulmazlığın sevdamdandı,gizliliğin aşkımdan...Giderken sen, ben bakakalmıştım ardından...Sen giderken yanımdan usulca, tek bir peki çıkmıştı hatırlıyor musun ağzımdan? Oysa ne çok bağırmak istemiştim, ne çok istemiştim duyurmayı sana yüreğimi...Her adımına bir gitme sığdırmıştım sevgili ve birer damla gözyaşı her harfinde saklı.Her elvedanda bir seviyorum ve harflerince yürek kırgınlığı...Söyleyemediklerim yüreğimde ve bir pekiye kalakaldı arkandan bakarken benliğim çaresizce.
Korkuyorum yar...
Çok korkuyorum...
İyice sensiz kalmışlığım ürkütüyor beni...
Ya unutursan beni,
Ya unutmama izin verirsen seni...
Sessizlik, karanlık,korkular ve sen...Ve ben...Ve de biz...
Yar üşümekteyim sensiz...senağlamasenağlama