seni severken

Yara almış bir kalbi ve ruhu taşıyordum..Aşk çok çok uzaktı bana aldığım darbelerin sarsıntısını yıllar geçmiş olmasına rağmen ruhumda hissedebiliyordum…Yıllar merhem olmuştu ama kapatamamıştı…Bunlarla yaşarken sen karşıma çıktın…Kara bulutlarım yavaş yavaş dağıldı güneşi görmeye başladım…Aşk kapımı mı çaldı diye düşünürken..Meğer ben o kapıdan çoktan içeri girmişim..Herşey yavaş yavaş değişmeye başladı ben yüreğinde tutuklu kaldım.Büyük bir aşk ,büyük bir sevda hayatımı ablukaya aldı…herşey senin içindi…hayatımın odak noktası olmuştun..tek istediğim ömür boyu senle yaşamak…sabahı senle karşılamak..geceyi senle yaşamak…çocuklarımıza örnek olmak..sevgi içinde büyümeleriydi..evet evet ben iyi bir eş olacaktım sende mükemmel bir baba…hatırlıyormusun evimizle çocuklarımızla ilgili kurduğumuz hayalleri hepsi dün gibi aklımda..O kadar acele ediyordun ki…hatta gönder kimliğini evlenelim diyordun bende acele etmeyelim biraz topralanalım ikimizde burdayız aşkım..sevgimize o kadar çok güveniyordum ki hiç bir güç yıkamaz ,biz ayrılamayız..Bu büyük aşka bunu yaşatmayız diye düşünüyordum.Yıllar geçmeye başladı…Ama ben ilk gün sana ne hissettiysem yıllara ve herkese inat bu günde onu hissediyorum..yine avuçlarım terliyor kalbim delicesine çarpıyor,boğazım kuruyor gözlerine baktığımda eriyorum..nefesim kesiliyor.

Bu aşk’a ,bu sevdaya gölge düşürenler çıkacağınının hiç hesabını yapmadım..ve büyük bir hata yaptım…senin acele davranmana engel olarak..şimdi bunu daha iyi anlıyoırum ..Aşk’a hesap katmayı bilemedim…O kadar temiz sevdim ki ben seni yürekten..sende bunu anladın bana yüreğim dedin…evet yüreğim dedin ilk kez biri bana yüreğim diyordu..dünyanın en mutlu insanı ,en sevdalısı aşığı bendim..Belki ço zor olanı başardık ..tek yürek olmayı..yarısı sen yarısı ben,tek yürek işte… senle bunu hissederek yaşadım…
Aynı şehirlerde yaşamasak da aynı havayı soluyamasakta sen o kadar yakınımdaydın ki..Her nefes alışını duyabiliyordum..yollar ve zaman bişey eksiltmemişti tam tersine özleminle,hasretinle yaşamıyı öğretmişti..Öğrendikçe büyüdüm,büyüdükçe olgunlaştım..hayatla ve sevdamızla yoğruldum yenik düşmedim..
Hırçındık,kavgalar ederdik…ne kavgalar…beni kıskanırdın ölesiye…beni kıskanmanı hep sevdim..belki bunu sana hiç söylemedim..sen kıskandıkça ben sevda da yürümeyi dikende batsa da kanatsa da vazgeçmemeyi savaşmayı öğrendim..sevmek güzel şey..hele sevilmek mükemmel… bana hep sevildiğimi hissettirdin..ben sana hissetirebildim mi?Bak bunu bana hiç dile getirmedin..
İnanıyorum ki ;bu sevda acılarda yaşasa bir çok savaş vermiş olsa da..ikimiz için de bir şanstı..Görüyorum ki onca yaşanan olumsuzluklara rağmen bişey kaybetmemişiz..Küllerimizden doğmayı bilmişiz…
Seni severken yaşadım.
Seni severken gözyaşı döktüm
Seni severken sevildim
Seni severken anların ne kadar değerli bir hazine olduğunu öğrendim
Evet sen benim hazinemsin….Seni sevmekten asla vazgeçmedim ben
miray

miray merhaba o kadar içten yazmışsın ki inan okurken çok duygulandım aynı bi durum başımdan geçti okul ve kariyer dedim erken dedim 5 yıllık sevgilimi kaynettim şimdi bir erkek arkadaşım var o da beni kaybetmekten korktuğu için her şeyde acele ediyor beni çok seviyor biliyorum beni hiç üzmüyor bende onu seviyorum ama erken diye düşünüyorum ama onu da kaybettmek istemiyorum sence ne yapmalıyımm??*?

saol ramsecim...hayatı ertelememek lazım bence geçen zamanı geri getiremiyoruz....

saol canım okuyan yürekleriniz acılar yaşamasın...mutlu sonlar sizlerin olsun...