sen öldün ve kalleşliğinin adını ölüm koydum...

Hayat herzaman biz insanlara insaflı davranmıyor.
Her acı birer tecrübe olarak dönüyor bize.
Hele ki aşk acısı nasılda dagıtır insanın ruhunu nasılda nasırlaştırır yüregimizi cok iyi bilenlerdenim.
Sen ne kadar kendinden taviz verip bu aşk için çabalamış olsanda karşındaki verdiklerinin degerini bilemeyip onları hakkıyla kabul edemiyorsa senin yapacagın hiçbirşey kalmamış demektir tatlım.
Ve şimdi onu zalim olarak anabilirsen onu kaybettigin için degilde onunla kaybettigin zamanların için dökebilirsen gözyaşlarını dogru yoldasın demektir.
Dilerim en kısa zamanda yüreginde umutların yeniden yeşerir.
Rabbim hakkında hayırlı olanı versin..
 
bana yaptığın kalleşliğin adını ölüm koydum...
bu kez ben ölmedim yar bu kez ben ölmedim!!!
seni o körpe dallar gibi filizlenen umutlarımı öldürdüm...
son bir yıldır zaten sevmiyordun beni bunu söyledin..
TEŞEKKÜR EDERİM..
yalanların ve yalancılığın için yüreğimi böyle güzel hoyratça harcadığın için,
ilk kez üzülmüyorum üzülemiyorum kahpeliğine
demek diyorum bu da olabiliyormuş..
hem insan oğlu değilmi? başına herşey gelebilir.
İnsan oğlu bu! herşeye dayanabilir!
Bende dayanacağım..
güçlü bir kadınım sen bunu unuttun yıkılırım ölürüm sandın.
ölmeyeceğim yıkılmayacağım sana ve bana yaşattığın acılarıma inat yaşayacağım hayata yeniden tutunarak...
mutluluğun filizlerini yaşatacağım
umutlarımın sensizde olabiliceğini sana değil kendime kanıtlayacağım!
ayakta olacağım yine yaşayacağım
o tatlı küçük kız edasında gülümseyeceğim yine...
sen yoksun ve bir daha olmayacaksın
ilk kez üzülmüyorum senin için bir daha olmayacağın için ilk kez canım yanmıyor
biliyormusun ben bi yalanı sevmişim yalan gerçeğe dönüştüğünde bu sevdada bitti
Nefret yok içimde kin duymuyorum sana karşı çünkü nefrettede sevgi vardır.
sen yoksun ve bir daha olmayacaksın...
bir daha inanmayacağım o sahte gözlerine
birdaha aldanmayacağım bana her saniye yalanla gelen sözlerine
birdaha giremeyeceksin hayatıma bir kahvenin kapısından girer gibi
bu defa ölümün adı yokluğun değil kalleşliğin
ben kalleşliğinin adını ölüm koydum..
ve seni geçen yıllarımızı bana yaşattığın yalanı 07.06.2008 günü toprağa gömdüm
artık solucanlar yesin bu aşkın cesedini
kurtlara boğulsun yalanların ve o sahte yüreğin
ve senin için son dileğim allah yuva sahibi evlat sahibi olmayı nasip etmesin...
yüreğinin ve yalanlarının seni kör bi çukurda boğması dileği ile
son kadehimi kaldırdım HADİ BU ÖLÜMÜN ŞEREFİNE..
MooN...

ben bir tarih bilirdim geçmişten geleceğe
umut ışığı saçan yüreği ısıtan 08-08-08
kaybeden kaybettiğine yanar
gün gelir devran döner
kendi yaktığı ızdırap ateşiyle yanar
ben kadeh kaldırmasam olur değilmi:eek:
 
ben bir tarih bilirdim geçmişten geleceğe
umut ışığı saçan yüreği ısıtan 08-08-08
kaybeden kaybettiğine yanar
gün gelir devran döner
kendi yaktığı ızdırap ateşiyle yanar
ben kadeh kaldırmasam olur değilmi:eek:

aneeeemm annneemmm annneeemmm senağlama senağlama senağlama
08.08.08 senağlama
 
neler yaşadığınız bilmiyorum...
ama belliki çok acı çekmiş ve üzülmüşsünüz...
çok güzel anlatmışsınız yüreğinizdekileri..etklilendim ve üzüldüm...
umarım en kısa zamanda herşeyi unutup güzelliklere yelken açarsınız..
sevgiyle ve mutlulukla kalın..
 
neler yaşadığınız bilmiyorum...
ama belliki çok acı çekmiş ve üzülmüşsünüz...
çok güzel anlatmışsınız yüreğinizdekileri..etklilendim ve üzüldüm...
umarım en kısa zamanda herşeyi unutup güzelliklere yelken açarsınız..
sevgiyle ve mutlulukla kalın..

evet çok çok acı çektim üzüldüm ama sonunda bitti
tek isteğim kısa zamanda yeniden mutluluğu tadabilmek Şeniz
 
ahh şu duygular.... bende çok sevdim.. o kadar küçük o kadar kırılgandımki onu tanıdığımda... yıl 1999dan 2006ya kadar rüya gibi giden bir ilişki... ama bitti... onun gelecekle ilgili planları yoktu.. o bugününü yaşayan.. evliliğe inanmayan biriydi.. sevdimmi... çok sevdim... onsuz yaşayamam derdim... günler gecelerce ağlar.. bazen yastığımda göz yaşlarımın ıslaklığı ile uyanırdım... koskoca altı-yedi yıl... iyisiyle kötüsüyle,derdiyle sıkıntısıyla.. sonra nemi oldu... karar verdik sonunda söz takılacaktı..ben herkese haber vermiş.. pembe bulutların üzerinde gezen kız çocuğu... söze dört gün kala esas oğlanın tüm telefonları kapalı... ulaşamamak,açıklama bulamamak... sessizlikte boğulmak ne demek iyi bilirim... neler geçmediki aklımdan.. ne çılgınlıklar... sonra nemi oldu.. yengesi aradı.. bu söz olmayacak dedi.. ben o an anladım.. yaşarken ölmeyi... kelimelerin yetersizliğini... yerin yarılmasını Allah'tan dilemeyi... kabuslarla geçen zamanlar... kendinden geçmiş bir vaziyette.. kendini bir zavallı gibi hissetmeler...

şimdimi... şimdi nişanlıyım..aslında nikahlıyım... ağustosun2sinde düğünüm var.. yeni bir insana kapı açtım... o olaylardan sonra bir gece evin tarasına çıktım.. yüreğimden söküp attım onu.. ve hayata yeni bir başlangıç yapstım.. şimdi mutluyum.. ondansa geriye ... arasıra yüreğime şimşek çakar gibi düşen yıldırımlar kaldı... bir şarkıda bir sözde... bir kelimede aklıma geldi... ama hayat her zaman yağmurlu değil.. ve fırtınalar bir sonra diniyor.. ve o şimşekler azalıyor... güneşi keşfediyorsun sonra.. ve güneş sarılyor tüm sıcaklığı ile seni...

o yüzden arkadaşım hiç üzme kendini..bırak zaman sarsın yaralarını.. bilki daha güçlü olacaksın.. daha dik bakacaksın hayatada yaşamada... o yüzden herkesin bir hikayesi var.. bunu sakın unutma.. kendi değerini düşün.. bırak değerine değer katılsın...
 
X