Selektif mutizm

ezo26 .!.:

Aynı ben de sizin gibiydim.İs hayatına atıldım öyle açıldım.Sohbet ediyoruz.Kizim herşeyi anlatıyor gizlemiyor.Ogretmen ne dediyse cocuklar ne yaptıysa aynısını iletiyor bana.Aglayan arkadaşlarını teselli ettiğini söylüyor.Ogretmenin yasakladığı şeyleri iletti.Sozumuzu dinledi.Dersi anlıyor güzel yapıyor.Kolay öğreniyor.Tek sorun dile getirirken öğretmene çekiniyor.Bana çok rahat cevap veriyor.Algisi iyi.

Genişletmek için tıkla...

Acaba öğretmenin tepkileri çok mu sert yada çok mu Disiplinli biri acaba yani size yumuşak yumuşak ama ders sırasında suratı asık ve değişik olabilir mi bu sadece benim düşüncem tahminim öyle olmaya da bilir ama şimdi evde gayet iyi olan okulda uyumlu olan bir öğrendi öğretmen soru sorarken neden öğretmene cekinsin? Verdiği cevaptan ya emin değil çocuk yada öğretmenden çekiniyor diyorsunuz ozaman öğretmenin tavırlarıyla alakalı olabilir ..

Benim çocuğum yok ama yeğenlerim var çok aklıma takıldı şimdi gerçekten mutlaka bi çocuk psikoloğuna götürün sohbet etsinler doktor daha iyi analiz edebilir bu durumu.

Hiç bişeyde çekingen olmayıp öğretmene çekingen olmak bana normal gelmedi

Eğitimci, eğitim bilimci falan ama 1. sınıfa yeni başlamış bir çocuğa böyle bir teşhis koyan, üstüne bir de ilaç öneren birinin eğitimci olması beni rahatsız etti. 15 aylık kızım var, bakalım o okula başladığında neler yaşayacağız.

Lütfen bu durumu ciddiye alın. Eğer ortama alıştıktan sonra da aynı şekilde sınıfta sessiz kalıyorsa bir uzmana falan götürün. Benim tüm hayatımı etkileyen lanet bir şey bu aşırı sessizlik, çekingenlik. Evde çenem düşüktür, hiç susmam ama toplum içinde konuşamıyorum. Özellikle okulda çok zorlandım. Bire bir arkadaşlarımla konuşurdum ama öğretmen bir şey sorsa resmen titrer, konuşamazdım. Herkesin sessiz, suskun diye alay ettiği, zorbaladığı biri oldum maalesef. Başarıyla alakasını bilemem, ben de birinciydim ama zorbalığa uğramaya engel değil bu başarı. İletişim sorunum yüzünden seçeceğim meslekler bile sınırlıydı. Zamanında ailem psikoloğa falan götürseydi acaba daha normal biri olabilir miydim diye düşünürüm hep. 20 yaşından sonra iş hayatıyla biraz açıldım ben ama o okul yıllarını hep nefretle anıyorum. Umarım çocuğunuz sadece alışma sürecindedir, değilse zaman kaybetmeden yardım alın, benim yaşadıklarımı yaşamasın.

Küçücük çocuğa ilaç falan vermeyin. Hatta böyle bir sebeple doktora bile götürmeyin. Çocuğu ‘ben de bir sorun var’ fikrine iyice ikna etmiş olursunuz. Sessiz olmak bir bozukluk ya yada hastalık değil ki.
Doktora götürülürse çocuğun gerçekten bir sorunu olur bundan sonraki hayatında.

Mehrii34 .!.:

Acaba öğretmenin tepkileri çok mu sert yada çok mu Disiplinli biri acaba yani size yumuşak yumuşak ama ders sırasında suratı asık ve değişik olabilir mi bu sadece benim düşüncem tahminim öyle olmaya da bilir ama şimdi evde gayet iyi olan okulda uyumlu olan bir öğrendi öğretmen soru sorarken neden öğretmene cekinsin? Verdiği cevaptan ya emin değil çocuk yada öğretmenden çekiniyor diyorsunuz ozaman öğretmenin tavırlarıyla alakalı olabilir ..

Benim çocuğum yok ama yeğenlerim var çok aklıma takıldı şimdi gerçekten mutlaka bi çocuk psikoloğuna götürün sohbet etsinler doktor daha iyi analiz edebilir bu durumu.

Hiç bişeyde çekingen olmayıp öğretmene çekingen olmak bana normal gelmedi

Genişletmek için tıkla...

Çok sert evet zaten çok otoritermiş herkes biliyor Çocukların hepsi zorlanıyor.

ezo26 .!.:

Çok sert evet zaten çok otoritermiş herkes biliyor Çocukların hepsi zorlanıyor.

Genişletmek için tıkla...

Walla ozaman çocukta bi problem aramayın birdahaki konuşmada yüzüne vurun gitsin , öğretmenlik çocuklara sert davranmak değildir, bir çocuk niye öğretmene cevap verirken başka çekinsin ki. Yani uğraşmasın çocukla söyleyin mutlaka benim çocuğum evde böyle değil gayet enerjik ! Sizin yanınızda böyle nedenini öğrenebilirmiyim çocuklara çok mu sert davranıyorsunuz diyin gitsin mümkünse başka öğretmenler felan da olsun yanınızda. Çocuğunuzu kötülemeye kalkmasın ..

Çocuklar kendilerini ‘güvenli’ alanlarında gösterirler.
Bismillah daha 2 hafta oldu okul başlayalı, kendini göstermesi, sesinin çıkması, derslere katılması bırakın haftaları aylar hatta seneler sürebilir.
Ne bekliyoruz anlamıyorum ki yırtık olsa hiperaktif, çekingen olsa bla bla.
Aile olarak dışarıda gözlemleyip, cesaretini toplaması için sosyalleşmeye sevk edebilirsiniz.
Yaşına uygun sorumluluklar vererek, yanlış yapmadan doğrunun bulunamayacağını anlatarak, kendisini her durumda ifade edebilmesinin en doğru tutum olduğunu anlatarak bu işe başlayabilirsiniz.

Öğretmen de bir tuhaf ha!

Sadece çekingen olabilir, zamanla alışıyor olabilir.
Sm demek için çok erken.

Ama sm olan çocuk için de ben de böyleydim büyüdükçe geçer dememek lazım, neden fark edildiyse erkenden bu durumu atlatmasın.

Başarı-ilaç ilişkinizi hiç anlamadım, selektif mutizmde kaygı için ilaç kullanılıyor, ders başarısıyla ilgisi yok.
Kullanılan ilaç uyku veya sakinlik yapmaz, aksine açıyor çocuğu.

je mon .!.:

Küçücük çocuğa ilaç falan vermeyin. Hatta böyle bir sebeple doktora bile götürmeyin. Çocuğu ‘ben de bir sorun var’ fikrine iyice ikna etmiş olursunuz. Sessiz olmak bir bozukluk ya yada hastalık değil ki.
Doktora götürülürse çocuğun gerçekten bir sorunu olur bundan sonraki hayatında.

Genişletmek için tıkla...

Eğer selektif mutizm ise bu zaten bir sorun, neden götürmesin?
Yorum yapmak için erken sadece.
Küçük çocuğa da gerekirse ilaç verir, abartmayın.