-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Sel felaketinde kaybolan Dila Manav
- Konu Sahibi Boswer
- Başlangıç Tarihi
- 1 Kasım 2007
- 6.008
- 2.637
- 448
ya neden aile suçlanıyor kim yavrusunu katbetmek ister ehmde bu kadar acı bi şekilde....
koskoca istanbul ben kendimi bildim bileli böyle bişey görmedim...nerden bilebilirizki bu kadar büyük bi felaketin yaşanacağını...
yetkililer her yağmurda sel uyarısı yapıyo ama en fazla evlere su girerdi.böyle bişey asla aklımıza gelmezdi...
inşallah birisi bulmuştur dilayı
koskoca istanbul ben kendimi bildim bileli böyle bişey görmedim...nerden bilebilirizki bu kadar büyük bi felaketin yaşanacağını...
yetkililer her yağmurda sel uyarısı yapıyo ama en fazla evlere su girerdi.böyle bişey asla aklımıza gelmezdi...
inşallah birisi bulmuştur dilayı
- 4 Nisan 2008
- 2.179
- 4
- 681
ya neden aile suçlanıyor kim yavrusunu katbetmek ister ehmde bu kadar acı bi şekilde....
koskoca istanbul ben kendimi bildim bileli böyle bişey görmedim...nerden bilebilirizki bu kadar büyük bi felaketin yaşanacağını...
yetkililer her yağmurda sel uyarısı yapıyo ama en fazla evlere su girerdi.böyle bişey asla aklımıza gelmezdi...
inşallah birisi bulmuştur dilayı
inşaallah yaa...:Saruboceq:
geçen gün fox haberde izledim..babası medyuma gitmiş..medyumda ölmedi önünde direk bulunan bir evin içinde demiş yaa...bu bebeğe o kadar üzldüm ki...sürekli takip ediyorum tvden gazeteden...mafoldumben
- 26 Nisan 2008
- 21.009
- 7.623
- 773
- 39
kimse yavrusunu bırakmaz bn ona inanmıyorım
bir anne bırakmaz çocuğunuu
geçen kandil gecesiii
bi akrabamızın kızı (1 yaşında) ve kızın babası
akarsuya düştüü nasıl olduysa babasınn elinden pırtıoo çocuk ve o an 30 yaşında ki amcası atlıoo
düşünn amca bile ciğer yani bırakmıooo yiğenini
ama maalesef her ikiside kurtulamadı
düşünn o babanın hayat boyu vicdan azabınıı
kendi hiç istermydi
hm yavrusunu hm kardeşini kaybetti
allahım yardım etsiiin
bir anne bırakmaz çocuğunuu
geçen kandil gecesiii
bi akrabamızın kızı (1 yaşında) ve kızın babası
akarsuya düştüü nasıl olduysa babasınn elinden pırtıoo çocuk ve o an 30 yaşında ki amcası atlıoo
düşünn amca bile ciğer yani bırakmıooo yiğenini
ama maalesef her ikiside kurtulamadı
düşünn o babanın hayat boyu vicdan azabınıı
kendi hiç istermydi
hm yavrusunu hm kardeşini kaybetti
allahım yardım etsiiin
- 4 Nisan 2008
- 2.179
- 4
- 681
- 4 Nisan 2008
- 2.179
- 4
- 681
15 yaşında...
Çok başarılı öğrenciydi Musa.
Öğretmen olmak istiyordu.
Sabah okuluna gidiyor...
Sonra çobanlık yapıyordu.
Babası garibandı çünkü.
¡
Tam bir sene önce, gene böyle bir sabah... Çıktı tek göz oda, ağıldan bozma evinden kör karanlıkta, yürüye yürüye, 2 kilometre, sırtında çantası, şehirlerarası asfalta geldi... İzmir Aliağa’ya bağlı Kapıkaya Köyü’nde yaşıyordu, köyde okul yok, okul Yenişakran’da... Türkiye’nin en batı ucunda, bütün yatırımlar oraya yapılıyor denilen coğrafyada, Türkiye’nin en doğusundaki yaşıtlarıyla aynı kaderi paylaşıyordu; taşımalı eğitim... Servis bekliyordu.
¡
Yakaladı yakaladı...
Kaçırdığında okuluna gitmesi imkânsız.
O nedenle, gün doğmadan kalkıyor, en az 2 saat yolu hesap ederek, saat 6 civarında asfaltta oluyordu.
Asfalt rampa.
¡
Göründü yarım saat sonra servis minibüsü... Manisa’nın Karaahmetli Köyü’nden başlıyor, çocukları toplaya toplaya, en son Musa’yı alıyor, Yenişakran’a varıyordu. İçerde, biri şoför, biri engelli çocuğuna refakat eden anne, toplam 27 çocuk... Musa 30’uncu.
¡
Durdu önünde her sabahki gibi, bindi Musa,
hareket ettiler. Ama bir acayiplik vardı... Şoför döndü Musa’ya öfkeyle, “Bak seni almak için durduk, fren patladı, niye rampada duruyorsun,
100 metre yürüyüp düzlükte dursana!” diye bağırdı... Yer kalmadığı için ayakta dikilen Musa, büktü boynunu, ne desin, zaten bütün çocuklar ona suçlu gibi bakarken ne diyebilirdi ki? Bir ara göz göze geldi en sevdiği sınıf arkadaşı Hidayet’le... Hidayet gülümsedi, çaktırmadan şöyle bir salladı elini havada “Boşver” manasında, “boşver, üzülme...”
¡
Dandik asfaltta haldır haldır gitmeye başladılar, 1 kilometre, 2 kilometre, 3 kilometre... Yenişakran’a 4 kilometre kala, olanlar oldu, trafolar bölgesinde dik yokuşun sonundaki sert viraja daldı minibüs, “Fren boşaldı” diye bağırdı şoför, savruldular, korkuluk morkuluk yok tabii, uçtular Tütünlü Deresi’ne... Önce çığlıklar, 3 takla, 5 takla, darmadağın oldu, zaten darmadağın haldeki minibüs, sonra trajik sessizlik.
¡
İsmail oracıkta öldü. 9 yaşındaydı. Recep öldü, Murat öldü. 15’indeydiler. Ve, gülümseyerek kan kardeşine moral vermeye gayret eden Hidayet... Ambulanslar geldiğinde nefes alıp veriyordu hâlâ... Hastane, doktor, ameliyat, olmadı... Hidayet de gitti.
Ya Musa?
Kafası yarılmıştı, sağ el bileği ezik...
Hatta, o feci kazanın haberini yapan gazeteler, Musa’nın bandajlı fotoğrafını koymuşlardı, “Açılan kapıdan fırladı, kurtuldu” diye.
¡
Kurtulmuştu hakikaten Musa... Sağ çıkmıştı o tabut minibüsten... Ama kâbuslardan kurtulamadı... Hidayet her gece rüyasına giriyor, gene gülümseyerek “Boşver, üzülme” diyor ama, şoförün “Bak seni almak için durduk!” diye bağırması kulaklarından gitmiyordu, çın çın... Bıraktı okulu. Gitmedi bi daha.
¡
Ve, bir sene sonra...
¡
Bilirkişi, en fazla 12 yaşında olması gereken servis minibüsünün, daha eski, 15 yaşında olduğunu, frenlerin kazadan çok önce patlak olduğunu tespit etti; balatalar erimişti. Aslında servis minibüsü bile değildi, öyle olsaydı, “S” plaka taşımalıydı, taşımıyordu. Buna rağmen, hiç kimse şikâyetçi olmadı... Savcı hariç... Kamu adına dava açtı, bilirkişi raporunu koydu hâkimin önüne, hâkim de, hiç tereddüt etmeden 10 sene hapis verdi şoföre... Giden gitmişti ama, hiç olmazsa suç cezasız kalmamıştı.
¡
Ve, önceki gün...
Yıldönümüydü.
Kapıkaya Köyü’nün kabristanında anma töreni yapıldı. İsmail, Recep, Murat ve Hidayet’in ardından dualar edildi. Musa da oradaydı... Gene kenarda, gene boynu bükük. Ve gene, bir senedir her gördüğüne söylediği gibi, “Benim yüzümden, keşke düzlükte dursaydım, benim yüzümden” diye ağlıyordu. Ne büyükleri teselli edebiliyordu onu, ne mahkemenin verdiği adil karar rahatlatabilmişti vicdanını, ne de rüyasında “Boşver” diye gülümseyen Hidayet.
¡
Bitti tören.
Gitti evine.
Astı kendini Musa.
¡
Bir sene dayanabilmişti buna.
¡
Evet, Japonya değil burası...
Kimseden harakiri yapmasını beklemiyoruz.
Alışığız, istiflerini bozmayacaklarını, istifa etmeyeceklerini de biliyoruz. Ama “Sprey yüzünden oldu, yok efendim buzullar eridi, dünyanın suçu” filan, ayıptır beyler.
¡
Başta minik Dila... 30 küsur günahsız sel kurbanından utanmıyorsunuz, bari, Musa’nın yüreğinden utanın da, hiç olmazsa bir özür dileyin.
YILMAZ ÖZDİL
Hürriyet Gazetesinden Alıntıdır.
Çok başarılı öğrenciydi Musa.
Öğretmen olmak istiyordu.
Sabah okuluna gidiyor...
Sonra çobanlık yapıyordu.
Babası garibandı çünkü.
¡
Tam bir sene önce, gene böyle bir sabah... Çıktı tek göz oda, ağıldan bozma evinden kör karanlıkta, yürüye yürüye, 2 kilometre, sırtında çantası, şehirlerarası asfalta geldi... İzmir Aliağa’ya bağlı Kapıkaya Köyü’nde yaşıyordu, köyde okul yok, okul Yenişakran’da... Türkiye’nin en batı ucunda, bütün yatırımlar oraya yapılıyor denilen coğrafyada, Türkiye’nin en doğusundaki yaşıtlarıyla aynı kaderi paylaşıyordu; taşımalı eğitim... Servis bekliyordu.
¡
Yakaladı yakaladı...
Kaçırdığında okuluna gitmesi imkânsız.
O nedenle, gün doğmadan kalkıyor, en az 2 saat yolu hesap ederek, saat 6 civarında asfaltta oluyordu.
Asfalt rampa.
¡
Göründü yarım saat sonra servis minibüsü... Manisa’nın Karaahmetli Köyü’nden başlıyor, çocukları toplaya toplaya, en son Musa’yı alıyor, Yenişakran’a varıyordu. İçerde, biri şoför, biri engelli çocuğuna refakat eden anne, toplam 27 çocuk... Musa 30’uncu.
¡
Durdu önünde her sabahki gibi, bindi Musa,
hareket ettiler. Ama bir acayiplik vardı... Şoför döndü Musa’ya öfkeyle, “Bak seni almak için durduk, fren patladı, niye rampada duruyorsun,
100 metre yürüyüp düzlükte dursana!” diye bağırdı... Yer kalmadığı için ayakta dikilen Musa, büktü boynunu, ne desin, zaten bütün çocuklar ona suçlu gibi bakarken ne diyebilirdi ki? Bir ara göz göze geldi en sevdiği sınıf arkadaşı Hidayet’le... Hidayet gülümsedi, çaktırmadan şöyle bir salladı elini havada “Boşver” manasında, “boşver, üzülme...”
¡
Dandik asfaltta haldır haldır gitmeye başladılar, 1 kilometre, 2 kilometre, 3 kilometre... Yenişakran’a 4 kilometre kala, olanlar oldu, trafolar bölgesinde dik yokuşun sonundaki sert viraja daldı minibüs, “Fren boşaldı” diye bağırdı şoför, savruldular, korkuluk morkuluk yok tabii, uçtular Tütünlü Deresi’ne... Önce çığlıklar, 3 takla, 5 takla, darmadağın oldu, zaten darmadağın haldeki minibüs, sonra trajik sessizlik.
¡
İsmail oracıkta öldü. 9 yaşındaydı. Recep öldü, Murat öldü. 15’indeydiler. Ve, gülümseyerek kan kardeşine moral vermeye gayret eden Hidayet... Ambulanslar geldiğinde nefes alıp veriyordu hâlâ... Hastane, doktor, ameliyat, olmadı... Hidayet de gitti.
Ya Musa?
Kafası yarılmıştı, sağ el bileği ezik...
Hatta, o feci kazanın haberini yapan gazeteler, Musa’nın bandajlı fotoğrafını koymuşlardı, “Açılan kapıdan fırladı, kurtuldu” diye.
¡
Kurtulmuştu hakikaten Musa... Sağ çıkmıştı o tabut minibüsten... Ama kâbuslardan kurtulamadı... Hidayet her gece rüyasına giriyor, gene gülümseyerek “Boşver, üzülme” diyor ama, şoförün “Bak seni almak için durduk!” diye bağırması kulaklarından gitmiyordu, çın çın... Bıraktı okulu. Gitmedi bi daha.
¡
Ve, bir sene sonra...
¡
Bilirkişi, en fazla 12 yaşında olması gereken servis minibüsünün, daha eski, 15 yaşında olduğunu, frenlerin kazadan çok önce patlak olduğunu tespit etti; balatalar erimişti. Aslında servis minibüsü bile değildi, öyle olsaydı, “S” plaka taşımalıydı, taşımıyordu. Buna rağmen, hiç kimse şikâyetçi olmadı... Savcı hariç... Kamu adına dava açtı, bilirkişi raporunu koydu hâkimin önüne, hâkim de, hiç tereddüt etmeden 10 sene hapis verdi şoföre... Giden gitmişti ama, hiç olmazsa suç cezasız kalmamıştı.
¡
Ve, önceki gün...
Yıldönümüydü.
Kapıkaya Köyü’nün kabristanında anma töreni yapıldı. İsmail, Recep, Murat ve Hidayet’in ardından dualar edildi. Musa da oradaydı... Gene kenarda, gene boynu bükük. Ve gene, bir senedir her gördüğüne söylediği gibi, “Benim yüzümden, keşke düzlükte dursaydım, benim yüzümden” diye ağlıyordu. Ne büyükleri teselli edebiliyordu onu, ne mahkemenin verdiği adil karar rahatlatabilmişti vicdanını, ne de rüyasında “Boşver” diye gülümseyen Hidayet.
¡
Bitti tören.
Gitti evine.
Astı kendini Musa.
¡
Bir sene dayanabilmişti buna.
¡
Evet, Japonya değil burası...
Kimseden harakiri yapmasını beklemiyoruz.
Alışığız, istiflerini bozmayacaklarını, istifa etmeyeceklerini de biliyoruz. Ama “Sprey yüzünden oldu, yok efendim buzullar eridi, dünyanın suçu” filan, ayıptır beyler.
¡
Başta minik Dila... 30 küsur günahsız sel kurbanından utanmıyorsunuz, bari, Musa’nın yüreğinden utanın da, hiç olmazsa bir özür dileyin.
YILMAZ ÖZDİL
Hürriyet Gazetesinden Alıntıdır.
lmaz:Baba bildiğim kadarıyla yanlarında değil zaten.Anne ve 2 kızı arabadalar.Anne felaketi görüyor cıkıyorlarken arabadan aniden sular şiddetleniyor.Anne kızlarını tutuyor fakat Dila sel suyunun çamurlu olması nedeniyle annesinin elinden kayıveriyor.Ben böyle biliyorum canım.Uzaktan davulun sesi hoş geliyor da canım insan kendini koymalı o annenin yerine.Anne üzüntüden kalp krizi geçiriyor bi de....O ister miydi evladını kaybetmeyi mafoldumbenmafoldumben
kizlar boyle bir haberi buraya yazmak istemezdim iste size bu gece Hurriyet anasayfaya dusen haber DıLA'NIN CANSIZ BEDENı BULUNDU
Selde annesinin kolları arasından kayıp giden minik Dila evinden kilometrelerce uzakta bulundu.
Silivri'deki sel felaketinde kaybolan ve günlerdir aranan Dila'nın cansız bedeni Bursa Karacabey açıklarında bulundu.
MARMARA'YI BOYDAN BOYA GEÇMıŞ
Marmara denizini boydan boya geçen Dila'nın cansız bedenine akşam saatlerinde ulaşıldı. Karacabey'de balıkçılar ağlarına takılan çocuk cesedini minik Dila'ya benzettiler. Cesedi balıkçılardan teslim alan savcılık aileye haber verdi. Savcı cesedin üzerindeki elbiseyi Dila'nın babası Haydar Manav'a anlattı.
Baba Manav'dan da "evet, uyuşuyor" yanıtı gelince aile Karacabey'e doğru yola çıktı.
BABA MANAV, DıLA'YI TEŞHıS ETTı
Bursa’nın Karacabey ilçesi Kurşunlu Beldesi’nde akşam saatlerinde balıkçı Recep ışyar’ın ağlarına katılan bebek cesedinin, 9 gün önce ıstanbul'daki sel felaketinde sel sularının denize sürüklediği 1.5 yaşındaki Dila Manav olduğu anlaşıldı. Karaya 1 mil açıkda bulanan cesetle ilgili olarak Cumhuriyet savcılığının görüştüğü baba Muharrem Manav saat 24.00 sıralarında yakınlarıyla birlikte teşhis için Bursa Adli Tıp Kurumu'na geldi.
DıLA'NIN CESEDı 9 GÜN SONRA 45 MıL UZAKLIKTA BULUNDU
Yorgun ve endişeli bir halde içeri giren Muharrem manav'ın yaptığı inceleme sonucunda cesedin kızı Dila'ya ait olduğunu teşhis etti. 8 Eylül'de ıstanbul Selimpaşa'da sel sularıyla Marmaraya sürüklenen Dila Manav'ın cesedi, 9 gün sonra yaklaşık 45 mil (yaklaşık 83 kilometre) uzaklıktaki Bursa'nın Karacabey ılçesi açıklarında bulundu.
BABAYA SAKıNLEŞTıRıCı ıĞNE YAPILDI
Kızının cansez bedenini teşhis eden Muharrem Manav'ın fenalaşması üzerine Adli Tıp Kurumu önüne ambulans geldi. Hemen içeri gren sağlık ekiplerinin Muharrem Manav'a mudahale ederek sakinleştirici iğne yaptığı öğrenildi. Adli Tıp morgunda yaklaşık 45 dakika kalan baba Manav ile yakınları saat 00.45 sıralarında cenaze aracına konulan Dila'nın cesediyle birlikte ıstanbul'a hareket etti. Binadan çıkışı sırasında oldukça üzgün görünen Muharrem Manav hiç bir açıklamada bulunmadı. Dila Manav'ın bugün ıstanbul'da toprağa verileceği öğrenildi.
alinti
Selde annesinin kolları arasından kayıp giden minik Dila evinden kilometrelerce uzakta bulundu.
Silivri'deki sel felaketinde kaybolan ve günlerdir aranan Dila'nın cansız bedeni Bursa Karacabey açıklarında bulundu.
MARMARA'YI BOYDAN BOYA GEÇMıŞ
Marmara denizini boydan boya geçen Dila'nın cansız bedenine akşam saatlerinde ulaşıldı. Karacabey'de balıkçılar ağlarına takılan çocuk cesedini minik Dila'ya benzettiler. Cesedi balıkçılardan teslim alan savcılık aileye haber verdi. Savcı cesedin üzerindeki elbiseyi Dila'nın babası Haydar Manav'a anlattı.
Baba Manav'dan da "evet, uyuşuyor" yanıtı gelince aile Karacabey'e doğru yola çıktı.
BABA MANAV, DıLA'YI TEŞHıS ETTı
Bursa’nın Karacabey ilçesi Kurşunlu Beldesi’nde akşam saatlerinde balıkçı Recep ışyar’ın ağlarına katılan bebek cesedinin, 9 gün önce ıstanbul'daki sel felaketinde sel sularının denize sürüklediği 1.5 yaşındaki Dila Manav olduğu anlaşıldı. Karaya 1 mil açıkda bulanan cesetle ilgili olarak Cumhuriyet savcılığının görüştüğü baba Muharrem Manav saat 24.00 sıralarında yakınlarıyla birlikte teşhis için Bursa Adli Tıp Kurumu'na geldi.
DıLA'NIN CESEDı 9 GÜN SONRA 45 MıL UZAKLIKTA BULUNDU
Yorgun ve endişeli bir halde içeri giren Muharrem manav'ın yaptığı inceleme sonucunda cesedin kızı Dila'ya ait olduğunu teşhis etti. 8 Eylül'de ıstanbul Selimpaşa'da sel sularıyla Marmaraya sürüklenen Dila Manav'ın cesedi, 9 gün sonra yaklaşık 45 mil (yaklaşık 83 kilometre) uzaklıktaki Bursa'nın Karacabey ılçesi açıklarında bulundu.
BABAYA SAKıNLEŞTıRıCı ıĞNE YAPILDI
Kızının cansez bedenini teşhis eden Muharrem Manav'ın fenalaşması üzerine Adli Tıp Kurumu önüne ambulans geldi. Hemen içeri gren sağlık ekiplerinin Muharrem Manav'a mudahale ederek sakinleştirici iğne yaptığı öğrenildi. Adli Tıp morgunda yaklaşık 45 dakika kalan baba Manav ile yakınları saat 00.45 sıralarında cenaze aracına konulan Dila'nın cesediyle birlikte ıstanbul'a hareket etti. Binadan çıkışı sırasında oldukça üzgün görünen Muharrem Manav hiç bir açıklamada bulunmadı. Dila Manav'ın bugün ıstanbul'da toprağa verileceği öğrenildi.
alinti
- 30 Mart 2009
- 3.315
- 1
- 156
- 26 Aralık 2007
- 22.146
- 12.101
- 498
offffffffffff offffffff burdada anne suçlanıyor.kim isterki evladı kaybolsun.tonlarca ağırlıktaki tırlar savrulrken minicik beden nasıl tutunsun.anne istemezmi tutmayımafoldumbenkilometrelerce uzakta bulunmuş minik beden.düşünsenize o suyun hızını.annenin ne suçu var ki bunda.yazık çok yazık ailesine sabır diliyorum.inşallah güzel allahım bir daha böyle afetler göstermesin:Saruboceq:
