Şehitlerimiz...

melisanur · 30 Temmuz 2007

Adı Soyadı : Resul Elhan
Doğum Yeri: Yozgat
Ana Adı: Döndü
Baba Adı: Bekir
Medeni Hali: Evli
Sınıfı, Rütbesi: Jandarma Astsubay Kd.Çvş.
Şehit Olduğu Yer : Tunceli Merkez - Uzuntarla 21.07.1996 Defin Yeri : Yozgat / Sorgun

18.7.1996

Canımdan çok sevdiğim anacağım ve babacığım,

Bu mektubu Nazimiye ilçesi Şehit Mehmet Jandarma Karakolundan yazıyorum. Nasılsınız iyimisiniz. inşallah yaramaz bir durum yoktur. Beni soracak olursanız çok şükür iyiyim. Tek sıkıntım varsa o da sizlersiniz. Hele telefon ettiğimde köyü çıkaramayınca daha çok canım sıkılıyor. Sevgili anacağım, biliyorsunuz tayinim çıktı. Gideceğim yer bile belli oldu. Yani buralarda son yirmi günüm. İnşallah yirmi gün sonra oradayım. Babam ne yapıyor? Keşke yeni görev yerim olan Burdur'a gitse de oradan bir ev kiralasa. Düğünden önce mobilyaları bu eve yerleştirirsek düğünden sonra bize yük olmasın. Her neyse.

Anacağım, geçen ki telefon ettiğimde yünü yıkadığınızı söylemiştin. Fakat Fadik bacımla Hatun bacım köye daha gelmemişler sen bu yünleri kimlerle yıkadın? Niye kızlarını beklemedin? Manavgat'a telefon edip Fadik bacıma iyice bir fırça attım. Aynı gün İzmir'e de telefon edip Hatun bacıma da kızdım. Onlar da yarın çıkıyorlarmış. Yani öbürsügün köyde olacaklarmış. Bende onlara bu saatten sonra köye niye gidiyorsunuz? Düğün hazırlığına mı? yoksa tatile mi gidiyorsunuz dedim. Neyse anacığım, bunlarla kafanı şişirmeyim. Geçen gün Zühali aradığımda dört pencerelik tül perde eksikmiş. Alacakken Zuhali de götürün de o da beğensin olur mu? Haa, anacığım geçen oraya gittiğinizde başını açık görmüşsünüz ya? Onu söyledim kızdım. Artık sizin yanınızda başını örtecek. Anacığım, düğün kartını ağbim beğensin bastırsın. 40-50 tane de bana gönderin, arkadaşlarıma dağıtacağım. Gerçi gelemezler ama olsun.

Anacığım, günler geçtikçe içimdeki sızı daha da artmaktadır. Akşam yatağıma uzandığımda olsun, görevde iken olsun hep sizleri düşünüyorum. Bir hissim diyor ki yirmi gün sonra çifte bayram yaşıyacaksın. Bir hissim de diyor ki bütün bu mutlu günleri göremiyeceksin. İnşallah ikincisi olmazda hepinize sağ salim kavuşurum. Şimdilik Hoşçakalın.

Not: Anacığım, tayin iznim tam yirmi gün. Temmuzun 29-30'unda oradayım. Ağustosun ilk hafta sonunu düğün günü olarak belirleyin.

Resul Elhan

Dream_Man
Açık Profil bilgileri
Dream_Man - Daha fazla Mesajını bul

26-07-2007, 23:41 #9
Dream_Man
Cezalı Üye

Kullanıcı Bilgileri
Üyelik tarihi: 25.07.07
Son Aktivite: Dün 20:31 Mesaj Bilgileri
Mesajlar: 297
Konular: 28
Teşekkür Sayısı: 1
52 Mesajında 31 Tşk Aldı Rep Bilgileri
Rep Gücü: 4
Rep Puani : 370
Rep Derecesi :

Kişisel Bilgiler
Takımı :

Cinsiyeti:
Level: 16 []
Paylaşım: 566 / 566

Güç: 15 / 15

Tecrübe: 11%

İletişim Bilgileri

--------------------------------------------------------------------------------

melisanur · 30 Temmuz 2007

Adı Soyadı : İshak Çelik
Baba Adı: İ.Halil
Ana Adı: Alime
Medeni Hali: Evli
Doğum Yeri ve Tarihi: Köprüköy - Erzurum 25.04.1965
Şehit Olduğu Yer : Sason - Batman 26.06.1993
Defin Yeri : Pasinler - ErzurumANAM

Büyük güçlüklerle büyüttün beni

En zor anlarımda açtın sineni

Bir yola çıktım ki dönemem geri

Şehit olmak da var kaderde anam

Dağda taşta koşuyorum hiç durmaksızın

Yine hasretim sana senden ayrıyım

Dönemezsem geri hiç ağlamayın

Şehit olmak da var kaderde anam

Ölürsem anam hakkını helal et

Üzülme ağlama ne olur sabret

Karım çocuğum sana emanet

Şehit olmak da var kaderde anam

Batman Sason'dan herkese selam

Şehit olmak benim için en büyük duam

Bu vatan uğruna olayım kurban

Şehit olmak da var kaderde anam

Özel Harekat Timi

İshak Çelik

melisanur · 30 Temmuz 2007

Adı Soyadı : Hayati Kapukaya
Baba Adı: Mehmet Ali
Ana Adı: Şükran
Medeni Hali: Evli
Memleketi: Bilecik - Köprü Köyü
Olay Tarihi : 08.10.1994
Şehit Olduğu Yer: Van - Çatak Cumhuriyet İlkokulu

OKULUM

Mevsim Nisan yağmur sicim gibi
Damlaları saf ve temiz her öğrencim gibi
Bense askerim Tuzlada sıla garibi
Akan seller beni okuluma götürün

Cıvıldayan kuşlar sanki okul bahçesi
Öğrencilerim kadar masum her bir tanesi
Ruhumu okşardı onların da sesi
Öten kuşlar beni okuluma götürün

Kara bulutlar geçer küçüklü büyüklü
Gözlerimden dökemediğim yaşlarla yüklü
İçimdeki bu hicran olmadan köklü
Dost bulutlar beni okuluma götürün

Delicesine eser Tuzlanın rüzgarı
Sanki sürükler aileyi dostu yarı
Tam muhtaçken terkettim o diyarı
Esen yeller beni okuluma götürün

İşte bak yirmiüçü geldi her yer sessiz
Bu kışla şen cıvıltılardan habersiz
Ben öğrencimsiz onlar da bensiz
Geçen günler beni okuluma götürün

Şimdi kır çiçekleri onları hatırlattı
Küllenmeyen yangınıma daha da kar kattı
Kalpleri menekşeler kadar yumuşaktı
Kokan çiçekler beni okuluma götürün

Bak işte E5 işliyor vızır vızır
Sanki her biri beni götürmeye hazır
Ne var ki çaresizlik beynimi kazır
Boş taşıtlar beni okuluma götürün

Nizamiyede dostlarım var hep gelen
Varlığıyla sohbetiyle ikram eden
İçimde bir boşluk ta kalbime akseden
Gelen dostlar beni okuluma götürün

Bir baktık ki kimisi tezkere almış
Vatan borcunu ödemiş dönmesi kalmış
Gurbet kuşun azad etmiş göklere salmış
Dönen erler beni okuluma götürün

Piyade türküleri hiç dillerden düşmez
Gün yoktur ki marşlar yeri göğü inletmez
Zaten onlar da olmasa bugünler bitmez
Çıkan sesler beni okuluma gotürün

Yaşama sevincim tutkum öğrencilerimdi
Öğretmenlik bende sevda haline geldi
Onlarla geçen günlerim ah ne güzeldi
Ey anılar beni okuluma götürün

melisanur · 30 Temmuz 2007

Mekanınız cennet olsun hepinizin(size gelen eler kırılsın allah belasını versin hepsinin nefret ediyorum teröristlerden:mymeka:

Cilginkiz79 · 30 Temmuz 2007

Arkadasim Paylastigin icin yüregin hüzün, Ellerin dert görmesin,,,
Rabbim geride kalan MEHMETCIKLERIMIZIN yardimcisi olsun,,,,
Düsmana firsat verdirmesin,,,,

melisanur · 30 Temmuz 2007

Cilginkiz79 .!.:
Arkadasim Paylastigin icin yüregin hüzün, Ellerin dert görmesin,,,
Rabbim geride kalan MEHMETCIKLERIMIZIN yardimcisi olsun,,,,
Düsmana firsat verdirmesin,,,,

dileklerin için tşk ederim canım allahım sanada göstermesin dert üzüntü keder

Amin umarım bundan sonra böyle olaylar yaşanmaz

pembe panter · 3 Ağustos 2007

mekanları cennet olsun

aylacım · 9 Ağustos 2007

Ailesiyle Buluşmasına 1 Gün Kala Şehit Oldu 06 08 2007 Babası evini bayraklarla donattı. Sokağına da şu sözlerin yazılı olduğu pankartı astı.

Diyarbakır'da patlayan kanlı örgüt mayını, Astsubay Mahmut Özdemir'i ailesine kavuşmasına bir gün kala yaşamdan kopardı.
Yarın Ankara Kocatepe camiinde son yolculuğuna uğurlanacak olan şehidin evinde büyük acı var. Şehidin evi babası iki katlı evini baştan aşağı bayraklarla donattı.
Evin bulunduğu caddeye ‘Ey şehit oğlu şehit isteme benden makber, sana ağuşunu açmış duruyor peygamber' yazılı şehit astsubay Özdemir'in de fotoğrafı bulunduğu afiş asıldı.
Şehit babasının oturduğu evin girişine de yine Astsubay Özdemir'in fotoğrafının bulunduğu üzerinde ‘Bir can verir bin diriliriz, biz Peygamberin övdüğü Türk milletiyiz'' yazılı başka bir afiş daha asıldı.
“VATAN SAĞOLSUN''
Oğullarının şehit olduğu haberini alan baba Ferhat Özdemir, “Vatan sağolsun, bu uğurda canımız feda olsun'' derken, anne Ayşe Özdemir ise fenalık geçirdi. Üç çocuklarından en büyüğünü şehit veren baba Ferhat Özdemir, “Vatan sağolsun, acımız büyük. Ancak bizim için önce vatan gelir. Biz büyük bir milletiz. Bu kaleşçe, haince olayları yapanlar mutlaka hesap verecektir'' dedi.
1.5 YAŞINDA KIZI VAR
Şehit astsubay Mahmut Özdemir'in evli ve 1.5 yaşında kız çocuğu babası olduğu öğrenildi. Özdemir'in Balıkesir Ordu Donatım Okulu ve Eğitim Merkezi Komutanlığı Bomba İmha Birliği'nde görevliyken 3 aylık geçici görevle Diyarbakır'a gittiği belirtildi.
Görev süresinin bitimine 1 gün kala şehit düşen Astsubay Mahmut Özdemir'in şehit olmasaydı dün cenazesi yerine uçakla kendisi Ankara'ya gelecekti.//

aylacım · 9 Ağustos 2007

08 08 2007 Hakkari Yüksekova’da 1 Üsteğmen Şehit Oldu

Hakkari’nin Yüksekova ilçesinde terör örgütü PKK üyelerinin döşediği mayının patlaması sonucu, 1 üsteğmen şehit oldu.

Alınan bilgiye göre, Yüksekova ilçesi Yeşiltaş köyünde devriye görevi yapan Jandarma Komutanlığı ekipleri ile köy korucularını taşıyan askeri araç, köyün yakınlarında terör örgütü PKK üyeleri tarafından önceden yola döşenen mayına çarptı.

Patlama sonucu 1 üsteğmen şehit oldu, 2 köy korucusu da yaralandı.

Bölgede geniş çaplı operasyon başlatıldı.

aylacım · 9 Ağustos 2007

SEHIT annesinin Basbakana yazidigi duygu dolu mektup!

Başbakan’ın “Askerlik yan gelip yatma yeri değildir” hakaretiyle ayağa kalkan şehit aileleri Tayyip Erdoğan’ın peşini bırakmıyor. Şehit yakını Necla Şener, Başbakan Recep Tayyip Erdoğan’a hitaben yazdığı açık maktupta, binlerce şehit ailesinin duygularına tercüman oldu.

Türkiye Cumhuriyeti Başbakanı'na;

1 Eylül 2006 tarihinde Van'ın Özalp ilçesi Saray mevkiinde İran sınırından teröristlerce açılan ateş sonucu evladımız Piyade Er Deniz Yüzgeç şehit düştü. Aynı gün akşam saatlerinde acı haber bir binbaşı ve iki doktor nezaretinde bizlere ulaştırıldı, 2 Eylül Cumartesi günü cenazesi İzmir'e getirilerek 3 Eylül Pazar günü resmi tören ile Kadifekale Şehitliği'nde defnedildi.

Tüm bu süreç boyunca en düşük rütbeden en yüksek rütbeye kadar tüm askeri personel gerekli tüm prosedürü eksiksiz yerine getirmiş ve Şehidimize son görevimizi layıkıyla yapmamızı sağlamıştır.

Lakin devletin en önemli ikinci makamında bulunduğunuz ve de Türkiye Cumhuriyeti Devleti'ni ilk ağızdan temsil ettiğiniz halde, henüz şehitlerimizin toprağı dahi kurumadan yaptığınız "Askerlik yan gelip yatma yeri değildir" açıklaması ve arkasından da sözde hatanızı düzeltmek için verdiğiniz demeçte "Askerlik turistik bir mekan değildir" demeniz tüm ailemizde infial yaratmıştır.

Nasıl bir başbakan "Artık şehit haberi almak istemiyoruz" diye feryat eden bir vatandaşına bu tür bir açıklama getirebilir? Ülkemizde milyonlarca insanın gözü kulağı son dönemde tırmanan eylemlere karşı ne tür bir önlem paketi açıklayacağınızı duyabilmek umuduyla size çevrilmişken, hangi düşüncelerle bu anlamsız, anlamsız olduğu kadar da yakışıksız açıklamayı yapabildiniz bilemiyoruz.

Size maddeler halinde hatırlatmak isteriz ki;

1-Siz ne Başbakan olmadan önce gittiğiniz Amerika Birleşik Devletleri'nde görüştüğünüz kişilerin, ne de Avrupa Birliği'nde müzakere adı altında bazı ödünler verdiğiniz şahısların değil, bizim yani Türkiye Cumhuriyeti vatandaşlarının Başbakan'ısınız.

2.Bu tür bir açıklamayı yapmanız gösteriyor ki; ya sarf ettiğiniz cümlelerin hangi kişilerce nasıl algılanacağını düşünmeden konuşuyorsunuz, ya da bilerek ve isteyerek şehit ailelerine ve tüm halkımıza "Çocuklarınızı askere gönderirseniz ölmeleri gayet doğaldır" gibi bir açıklama getiriyorsunuz. Bizce her iki durumda da istifa etmediğiniz her saniye rahmetli şehitlerimizin aziz hatırasına zarar vermektesiniz.

3.Bu tarihten itibaren oğlunuz Bilal Erdoğan'ın askerlik durumunun en yakın takipçileri olacağız. Umarız ki Allah bu büyük acıyı asla ne size ne de bir başkasına yaşatmasın.

Sizden yıllardır devam eden bu sorunlara bir çözüm bulmanızı dilemek isterdik ama sahip olduğunuz ve olamadığınız özelliklerinizi düşününce bu sorunu çözebileceğinize artık inanmıyoruz.

Son olarak ifade etmeliyiz ki, bu metin sizi siyasi olarak yıpratmak veya iktidarınızı sarsmak amacıyla düzenlenmiş bir muhalefet komplosu değil, evladını bazı tedbirsizlikler yüzünden şehit vermiş bir ailenin yaptığınız açıklamalara verdiği en hafifletilmiş cevabıdır. Bu mesajın size belki de hiçbir zaman ulaştırılmayacağını biliyoruz. Ancak biz bu mesajı size ve tüm halkımıza ulaştırmak için elimizden geleni yapacağız.

Necla ŞENER(Şehit Annesi) .alintiir..

Ne MUTLU TURKUM DIYENE

Burdan tekrar tekrar butun SEHIT lerimize ALLAHTAN rahmet Ailelerine bassagli ve GAZILERIMIZEDE sifaa diliyorum>>>>>>

royall · 10 Ağustos 2007

Mekanları cennet olan şehitlerimizden Allah razı olsun ailelerinede çok çok sabır versin

aylacım · 10 Ağustos 2007

amin canım..
bu mübarek günde dualarımız onlarla..

didosh · 8 Ekim 2007

ŞEHİT ANASINDAN MEKTUP

Gözümün önünden bir film şeridi gibi geçiyor ömrün.
Bebek oluşun, hanemize ilk girişin, ilk ağlayışın, ilk yürüyüşün, ilk diş çıkarışın. Ellerini avuçlarıma almadan uyumadım hiç. Yanağına dudaklarımı değdirmeden girmedim yatağıma. Seni üşüten ayaza diş biledim, yanaklarına değip de yanaklarını kızartan güneşe gücendim. Her birini görmek bir ömre bedeldi oğul. Her birine ermek benim için her şeyden daha güzeldi oğul.
Sonra ilk kalem tutuşun. İlk okuyuşun.

Seni o bayrağın gölgesine sen olasın diye gönderdim oğul.
Mavi gözleri gör diyerek, mavi gözlere er diyerek gönderdim.
Yılları beraber devirdiğim oğul, kışlara bahara çevirdiğim oğul.
Haneme düşen ilk evlat idin, son evlat olarak kaldın.
Yoldaşımdın, arkadaşımdın, sevdamdın. Güvercinimdin.
Evimin ışığı, bu canın tek aşığı, bacamdan tüten duman, bahçemde çiçek,
kuşların konduğu bir pervaz idin penceremde.

Yüreğinde ozanlar görüyordum. Kâh Yunus şekilleniyor Yunus dile geliyordu. Kâh Mevlana oluyor, gel diyordu. Hacıbektaş oluyordu yüreğin.
Pir Sultan oluyordu. Barışı yazacaktın oğul. Sevdayı yazacaktın.
Ülkemi yazacaktın. Bayrağı yazacaktın. Her biri seni bekliyordu.
Yüreğindeki ozanı vurdular oğul, Pir Sultan'ı vurdular. Yunusu vurdular. Şiirlerimi vurdular.

Şubat ayıydı. Şehrin otogarında davullar çalıyordu. Kar yağıyordu inceden inceden. Saçlarına düşüyordu. Ben anayım oğul, yüreğimin bir yanı düğün ediyor, bir yanı pişiyordu. Oğlum gidiyordu. Sınır boylarına, Cudi dağlarına, serhat şehirlerine. Ağır ağır yanaştı gümüş renkli bir otobüs perona.
Bir alnından öptüm, bir yanağından. Anam Allah'a emanet ol, diye bir fısıltı düştü dudağından. O gece hiç uyumadım oğul, bayrağın kızıllığı düştü haneme.
Yağmurun toprağa düştüğü anda duyduğum toprak kokusu sardı hanemi. Ellerine kına vurdum, murattır diyerek. Muradım sendin oğul, muradım sensin oğul. Gınalı kuzum benim, ciğerim, cennetim, beni anaların şereflisi eyledin ya, eksilmez sana minnetim. Mektuplar saldım ardından. Postacı gelirse boynunu yıkıp ta bakmayasın diyerek. Mektuplar yazdım ardından, iki satırını hak edeyim de beni mektupsuz koymayasın diyerek. Ağzının kokusunu aradım zarflarda. Anam dediğin satırlara gömüldüm. Dipsiz derin okyanuslarda buldum kendimi. İyiyim ana diyordun. Bir resim yollamışın, gülümsüyordun.
Gözlerine baktım uzun uzun, yoruldum. Ne kadar yakışmış askerlik sana.
Bu gün haberin aldım ya, seni askeri elbiseler içinde gördüm ya, biri gözün aydın desin bana. Yüksel ile Mehmet var yanımda ana diyorsun.
Yüksel Adanalı, Mehmet Karamanlı. Can olduk, candan olduk, beraber üşüdük, beraber ağladık, beraber yandık diyorsun. Bana iki tane daha evladı muştuluyorsun. Aynı ekmeği böldük ana, aynı bardaktan içtik, dağ yollarından beraber geçtik diye yazıyordun. Yüreğimden gurur diye, gözlerimden özlem diye sızıyordun.

Emine'yi istedim sana. Verdiler yiğidim. Verdiler. Dört bilezik, dört dönüm tarla, varım yoğum bir ev, bir de senin gibi yiğit verdim. Emine'yi aldım guzum. Allah'ın emriyle aldım. Sevdana inanarak, sevdasına inanarak aldım.
Askerliğin bitende davullar çalacaktı senin için, zurnalar dile gelecekti.
Emine hasretini döktü işlemelerine, çemberinde oyanın adı hasret, dantelinin adı özlem oldu.

Sonra oğul, bir gece düşlerime düştün. Sisler arasından geliyordun.
Başına ateş yağıyordu. Mermilerin yankısı düşüyordu düşlerime.
Yüreğime bir bıçak saplanmışçasına, başımdan kaynar su dökülmüşçesine,
sanki yüreğim avuçlanmışçasına uyandım oğul. Kan ter içindeydim.
Başucumda resminle göz göze geldim. Penceremin perdesini araladım hafifçe.
Ay düşmüştü bahçeme. Hayırdır dedim kendi kendime.
Şahadetini duyduğum anı sorma. Gök maviliğini kaybedecekti. Ağaç yeşilliğini. Gök maviye seslendim, ağacın yeşiline. Daha bir mavi olsun istedim gök, ağaç daha bir yeşil olsun. Ki sana silah sıkan eller karanlığında kalsın kendi dünyalarının. Düğün yaptık oğul. Seni bayrağın kızıllığında,
ay yıldızın şahitliğinde yolladık İrem bağlarına. Ardından bir ordu yürüdü oğul, ardından bir ülke ağladı. Ardından bir ülke alkışladı seni. Ardından bir ben değil binlerce anne yandı. Yokluğundan ziyade, şanın şerefin kapıma dayandı.
En büyük dayanma gücümüzdü şehit anası olmak, en büyük kıvancımız, ben buna inandım. Analar buna inandı.

Öldü diyemiyorum. Öldün diyemem oğul,
bulutların ardından bakıyorsun evet.
Toprak kokuyorsun, memleket kokuyorsun evet.
Beni duyuyorsun. Emine'yi hala seviyorsun.
Emine'ye şiirler yazıyor, Emine'nin düşlerinde gelinime okuyorsun.
Ben şehit anasıyım. Şehidimin anasıyım.
Yüreğimdeki yara; Konya Ovası'dır. Tuz Gölü'dür. Kerbela Çölü'dür.
Öldü demeyin şehidime,
o pencereme konan kuş,
o bahçemin kızıl gülüdür.
Ben şehit anasıyım. Cudi Dağı'nda, Gabar Dağı'ndayım.
Ben şehit anasıyım. Saçıma ak düşse de daha yirmi yaşında,
oğlumun yaşındayım...

Yazar : İbrahim ŞAŞMA

aylacım · 19 Ekim 2007

Bir papa öldü, hristiyan oldular...
Bir Hrant öldü, Ermeni oldular...

2 gunde 18 sehit verdik;

Hangisi TÜRK oldu?

!!!Tüm şehitlerimizin ruhu şad olsun!!!

hercai34 · 22 Ekim 2007

Şehit Mehmet'e
Mehmet'im bu mektubuma kalbimin derinliklerindeki seslenişin dışarıya damla amla döküldüğü,önüne geçilmeyen bir duygu selinin sıcaklığıyla başlıyorum.Bunu herkesin bilmesini isterim ki gözlerimden gelen her damla senin yaşamına duyulan asla bir tereddütün eseri olmadı,olamazda.Çünkü;sen yüce rabbimin cennet mekanıyla ödüllendirilmiş birisin.
Mehmet'im seni ne kadar övsem sığmazsın satırlara,kitaplara.Ünün dünyalara bedel.Var mıdır ki senin kadar vatanın uğruna hiçbir çıkar beklemeksizin gözünü kırpmadan öleceğini bile bile ölüme giden,şehit olan.Nice Mehmetlerde varki şehitlik mertebesine erişmek için belki en önde mücadelesini verdiler.Belki de yaradana yalvarırcasına bu yolda canını orada hemen verivermeyi ne kadar istediler bir bilseniz,olmadı gazi oldular.Hak onları Hakk'ın rahmetine zamanı geldiğinde kavuşturdu.Bu sadace onların talihsizliği,onlar ölümü kovaladı,tutamadılar.Olmadı mı olmuyor!Hakk hakk'ını sizin gibi vatan evlatlarına verdi.Değerini iyi bil Mehmet'im.Biliyorum senin ayrıcalığın var içimizde,Hakk bile bunu böyle bildi.Bu vatan için dudaklarından çıkmadı,hiç olmaz diye,ne bir söz ne bir naz!"Ana!" demedin "Yar!" demedin.Hele hele bu vatana hiç kast eylemedin.Yaptığın ne barışı bozmak ne de savaştan hoşlanmak.Yok Türk'ün ruhunda böyle bir kast!Olamazdı,hiç olmadı da.Vatanına kast edenlere karşı göğsünü siper ettin.Ne sattın ne de sattırdın.Kendinle gurur duy büyük asker!!!
Dün:Hendek,Ergenekon,Çanakkale,Kocatepe,Beşparmak. Bugün:Cabar,Yüksekova,Kuzey Irak ve daha nicelerinde senin zafer imzaların yok mu?Sen değil misin doksanbir yıl önce Çanakkalede ikiyüzonbeş okkalık bir top mermisini tek başına kaldırıp.Herkesi hayret ve dehşet içinde tarihin hafızasına kazılacak kadar muhteşemlik yaşatan.
Boş yere dememişler ki:"Kişi namıyla işler işi,namsız bir pula değmez kişi..."
Seksenüç yıldan fazla bir zamandır,kalem Türk askerinin kahramanlıktaki üstün güzelliklerini ,şanını yazmaya çalışıyor ama yazamıyor,aciz kalıyor.Türk askerinin şanında yazılan her şey,deyadan bir damla;güneşten bir zerre hükmündedir.Vatanını sevenlere,vatan için ölmek isteyenlere ne güzel örnek oldunuz.Vatan sevgisi vücut-beden haline gelse,elbette o siz olurdunuz.
Gözlerimiz yaşla,kalbimiz muhabbet ve saygıyla dolu olarak aziz hatıralarınızı kalbimizde yaşatıyoruz.Siz gözlerinizi bu vatana kazandırdığınız bu zaferin üzerine kapadınız.
Gelecekten öyle ümitliyiz ki!Çünkü sizler gibi şehitleri olan bir milletin evladıyız.Sen bin yaşa ölümsüz şehit oğlu.Anan ak sütünü,baban babalık hakkını ve yarenlerinde tüm haklarını helal ediyorlar.Bizlerde sizlere yemin ediyoruz;sizden aldıklarımızı,vatana karşı son vazifelerimizi yaparak ödeyeceğiz.
Kanlarınızın bedeli olan bu aziz vatanın ebedi bekçisiyiz...

Şairimiz sizleri şu mısralarla ne güzel anlatmış:
"Oluşurken tarifi imkansız bayrağımız
Yerde göl gibi duran kanlarımız
Bir lütufla üzerine yansıyınca
Ay ve yanına yıldız
Siz bu bayrağın kızılındasınız
Bu bayrak dalgalandıkça
Sizi unutamayız..."

Ruhun Şad Olsun.

Hoşça kal Mehmet'im...
alıntıdır...

anne-10 · 22 Ekim 2007

ŞEHİDİM ANNEM

Davullarla, zurnalarla uğurladın beni Asker Ocağına, elimde bir valiz, bir de ceketim vardı.

Kalın kazaklarımı koymuştun; oğlum oralar soğuk olur, üşütme diye.

Ana kucağı derler Asker Ocağına. Gerçekten öyleymiş. Üşümüyorum annem.

Demiştin ya kendine iyi bak oğlum diye, babama da söyle; insan tek kalınca üzülür, içlenirmiş

Biz burada binleriz, on binleriz annem. Hepimiz ana baba çocuğu, Askeriz, MEHMETCİĞİZ annem…

Dağlarımızı saran çakallardan temizlemeğe çalışıyoruz annem,

Yıllarca Kardeş bildiklerimizde, belki aynı fırından ekmek yediğimizden,

Aynı vatanın havasını yıllar yılı soluduğumuzdan,

Şimdi nifak tohumları ekenlerin hizmetinde olanlardan,

Biz dimdik ayakta, çakı gibi askeriz. NEFERİZ ANNEM…

Az kaldı annem.30 gün… Sonra hep birlikte olacağız. Vatan borcumu bitirip sizlere kavuşacağım.

Annem, benim pamuk annem babama söyle kurbanımı, aslan oğlunun koçunu unutmasın…

Buralarda düşman uyumuyor annem. Gecemiz gündüzümüz kalmadı, Sakın, sakın şikayet ettim zannetme... Biraz önce postallarımı boyadım, silahımı temizledim.

Vatan toprağında, Şırnak’ ta Nöbetteyim, beklemedeyim, sınırdayım annem…

Birkaç gündür yoğunlaştı it sürülerinin saldırıları annem,

Ama sen üzülme, ağlama annem, beni bugünler için yetiştirmedin mi?

Hani çok sevdiğim siyah montum vardı ya; sakın kimse giymesin diye tembihlediğim.

Kardeşim, Ahmetim çok severdi, bırak giyinsin… kader bu belki döner, belki hiç dönemem..

Yirmi kişiyle uğurladığın, hasretiyle yandığın, ASKER oğlunu belki binlerle karşılayacaksın Annem…

Haziran 1995 gece yarısı, saldırıya uğradım, Kurşun yedim, Ölmedim annem.

Parola VATAN, İşareti NAMUSTUR derdin. Namusum uğruna can verdim annem.

Bana verdiğin tertemiz, helal sütüne layık olmaya çalıştım, düşmana, kalleşe yol vermedim

Ben ölmedim annem. Metinler, Mehmetler, Ahmetler Süleymanlar, Yunuslar, Yusuflar…

Kısaca MEHMETCİKLER ölmez. Hakkını helal et benim canım annem…

Annem; YARİME söyle beni beklemesin, karalar bağlamasın beyaz duvak yerine,

Bana kısmet değilmiş onunla bir yuva kurup, aynı yastığa baş koymak, çocuklarımızı büyütmek…

Annem söyle ona; dünyada istediğim tek şey; işten geldiğim zaman evimin kapısını onun açmasıydı...

Söyle ki; ondan ve hayallerimden ayrılmama sebep olanlar, Mardin’de, Şırnak’ta ve Ankara’dalar…

Benim milletimi temsil ediyorlar mecliste. Çakallar düz ovaya indiler, siyaset yapıyorlar annem…

Biz askerlikten kaçmadık, Kantinde askerlik yapmadık,

Düzmece rapor alıp, askerlikten de muafta tutulmadık.

Biz, Biz hiçbir zaman YAN GELİP Yatmadık, KELLE olmadık, ŞEHİT olduk annem...

Al Bayraklara sarılı, küçük bedenlerimizle dev olduk, geçit vermedik.

Biz Vurulduk ama BİTMEDİK annem…

Bayramlarda elini öpmeğe gelemiyorum, Üzülme Annem, ama sen sakın beni ziyaretsiz bırakma, Biliyorsun ŞEHİTLER; Şehit olunca değil, UNUTULUNCA ÖLÜRMÜŞ, sen sakın beni unutma!!!

Başını dik tut, Onurlu, gururlu ol, sen ŞEHİT annesisin… Ağlayıp, kalleşleri sevindirme…

Üzülme, ben hep sizinleyim; otobüste, dolmuşta, evde ve dükkânda… Kısaca Yüreğinizdeyim…

Bekleme beni güzel annem… sizlere hem çok yakın hem de çok uzaklardayım…

Dönemem, gelemem, sizleri bir daha göremem annem… Sana sarılıp artık öpemem.

Hakkını helal et annem. Sen de; vatan toprağım, güzel insanlarım…

Dedim ya; Ben ŞEHİDİM, Bingöl Dağlarında, Gabar’da, Şırnak’ ta, Nusaybin’de, Van’da,

Vatanın her karışındayım. Artık Tüm Türkiye’nin Şehidiyim…Görevimi tamamladım annem…

Evim, artık EDİRNEKAPI şehitliği… Mermerden Mezar taşım. Başucumda iki resim; biri Ay yıldızlı bayrağım, diğeri benim resmim. Üstünde al al açan çiçeklerim. Toprağa düştüm Çiçek oldum… Çiçeklerimi soldurma annem…

alıntıdır

realist · 22 Ekim 2007

Bunun üzerine yazılabilecek her yazı çok manasız kalır!...Artık ağlamak istemiyorum.Artık şehit haberi de duymak isemiyorum.Onların her biri bizim yavrumuz!...Allah şehitlerimizin yattığı yerleri nur eylesin.Başucundan bayrağımızı da eksik etmesin!...

SHADOWGIRL · 24 Ekim 2007

“Bana şehitliği anlatsana öğretmenim!” diye bir soru sorsa öğrencilerimden birisi, nasıl cevap veririm diye düşündüm?Nerden başlamalıyım anlatmaya? Şehit olanın ulaştığı makamdan mı başlamalı? Ateşin düştüğü yeri anlatmalı mıyım?Evlat acısı çeken anne babanın yüreğindeki ateşi kelimelere sığdırabilir miyim? Genç yaşta dul kalan, evinin direği yıkılan “hayat arkadaşının” acısını ifade edecek kelimeleri, sözlüklerde bulabilecek miyim? Babasının yolunu beklerken, babasının resmini öpen, “yetim çocuğun” tabuta bakışını ben nasıl anlatırım ki?

“Evlat acısı nedir öğretmenim!” diye sorsa başka bir öğrencim nasıl anlatırım ben o annenin yüreğindeki ateşi. Ellerini bağrına vura vura ağlayan bir annenin acısını ben anlatamam ki! Anlatmaya yüreğim dayanmaz ki!

“Şehidin babası niçin Vatan sağ olsun!” dedi. “Vatan sağ olsun!” derken sesi niçin titriyordu şehidin babasının?” diye sorarsa öğrencilerim ben ne diyeceğim? ‘Bayrakları bayrak yapan üstündeki kandır/ Toprak eğer uğrunda ölen varsa vatandır’” mısralarını anlayabilirler mi?

“Tabuta bakıp ne olduğunu bile anlayamayan o küçük çocuk, niçin etrafına şaşkın şaşkın bakıyordu öğretmenim?” diye soran olursa nasıl cevap vereceğim. Cümle kuramam ki o zaman. Kelimeler boğazımda düğümlenir. Harfler kelimeye, kelimeler cümleye dönüşemez ki!

“Geline kına yakılır, koyuna kına yakılır da Askere niçin kına yakılır öğretmenim?” sorusuna cevap verebilir miyim? “Gelin kocasına kurban olsun, koyun Allah’a kurban olsun, askerde vatana kurban olsun diye kına yakılır!” diye cevap versem yeterli gelir mi acaba? “Şehitler mektup yazar mı öğretmenim?” diye soran olursa, ne derim ben onlara. Sınıftan öğrencinin biri ayağa kalkar ve “Benim babam şehit oldu. İşte size bir şehit mektubu!” diyerek şehit babasının mektubunu gözyaşları içerisinde okumaya başlarsa ben ne diyebilirim ki?

Şehit Mektubu…

Sana evlat acısı yaşattığım için beni affet anne! Biliyorum bana kızmıyorsun. Ama içinde yanan ateşle “ağıt” yakıyorsun anne. Ana yüreği bu. Biliyorum yüreğinde kocaman bir kor yanacak bundan sonra. Bayramların bayram olmayacak bensiz. Mezarımın başında geçireceksin tüm bayramlarını. Mezar taşımı temizleyeceksin gözyaşlarınla. Düşman işgaline uğramasın bu topraklar anne. Dayan annem dayan! Ben seni şehitlerin arasında bekleyeceğim. O koca yüreğinde ateş yaktığım için beni affet baba!

“Vatan sağ olsun!” derken sesin titreyecek biliyorum baba. Bayrağımıza bakarken “Vatan sağ olsun!” diyeceksin tekrar tekrar… Çocukluğumda bana anlattığın Çanakkale şehitlerine senden selam götüreceğim baba.

Beni affet taze gonca gülüm, hayat arkadaşım! Seni genç yaşta dul bıraktığım için.

Ben şehit oldum, sen şehit eşi. Dünya hayatında yokluğumun acısını yaşayacaksın belki… Tabutumun başında ağlarken “Doyamadım sana yiğidim!” diyerek gözyaşlarını damlattın tabutuma. Ben sana doydum mu sanıyorsun? Ya senin namusuna leke getirecek alçaklar ülkemi işgal etseydi! İşte o zaman ben gerçekten ölmüş olurdum. Sizi “yetim” bıraktığım için beni affedin evlatlarım!O küçük ellerinizi tutup yanaklarınıza bir öpücük daha kondurmak için neler vermezdim. Kokunuz burnumda tüterken şehitlik nasip oldu. Size doyamadım. Sen beni öldü sanma oğlum. “Şehitlere ölü demeyin!” diyen Allah, bize ölmeden önce yerimizi gösterdi. Orayı görsen sende bir an önce şehit olmak istersin. Seni orda bekleyeceğim oğlum! İnşallah sende şehit olursun!

Kolay mı bırakıp gittim sizi sanıyorsunuz. Hepiniz gözümün önünden geçtiniz. “Ben sizi nasıl bırakıp giderim?” diye düşünürken, Hz. Peygamberi gördüm anne. Ellerini açmış beni bekliyordu anne. Ruhumu teslim ederken gideceğim yer gösterildi bana. O ne güzellik! Cennete uçtuğumu anladım. Bakmayın siz cesedimin kan revan içinde kaldığına. Hiç acı çekmedim ben. Dünyada şehitlerden başka hiç kimsenin yaşayamayacağı kadar rahat bir ölüm yolculuğu yaptım.

Milletime söyleyin, beni Fatihasız bırakmasın!

* * * * * *

Mektubu okuduktan sonra, babasının ellerinden öper gibi, mektubu öpüp alnına koyarsa öğrencim, ben onun gözlerinin içine nasıl bakarım? Babasının son mektubunu okurken bile dimdik duran öğrencimin alnından öperken, gözyaşlarımı tutabilir miyim?

Kim bu cennet vatanin uğruna olmaz ki feda?
Şüheda fışkıracak, toprağı sıksan şüheda!
Cani, cananı, bütün varımı alsın da Hüda,
Etmesin tek vatanımdan beni dünyada cüda.
Sait ÇAMLICA

Eğitimci - Yazar

Filo · 24 Ekim 2007

o eller kırılsın inş. rahat uyuyun aslanlarımız kanınız yerde kalmaycak.............

EU1 · 24 Ekim 2007

ancak bu kadar güzel anlatılır yaşananlar o çocuklara eşlere anne babalara ne mutlu şehidime ne mutlu ama en çok canımı yakan onların canını alanların boş çapulcular olması ama olsun onlar cennetn en güzel yerinden bize bakıyolar ugrunda kanlarını döktükleri bayragı ordanda koruyolar hep yanımızdalar iyiki türküm iyiki böyle bir millete geçmişe sahibim bizi kimse yıkamıyacak birgün gelecek yapılanların hesabi sorulacak kadını erkegi çolugu çocuguyla ama bu kan yerde kalmayacak.... paylaşım için çok saol güzeldi..

Şehitlerimiz...

melisanur

Ziyaretçi

melisanur

Ziyaretçi

melisanur

Ziyaretçi

melisanur

Ziyaretçi

Aktif Üye

melisanur

Ziyaretçi

Aktif Üye

aylacım

Ziyaretçi

aylacım

Ziyaretçi

aylacım

Ziyaretçi

yaşamak herşeye rağmen

aylacım

Ziyaretçi

Popüler Üye

aylacım

Ziyaretçi

Aktif Üye

eşim ve oğullarıma aşığım

Nirvana

Popüler Üye

Nirvana

EU1

Ziyaretçi

Benzer Konular