Merhabalar, iki yıldır sebepsiz yere çocuğumuz olmuyordu. Bende uzun süredir bu sitede dolaşıp kendimi teselli edecek hikayeler arıyordum. Ve birgün hamile kalırsam bende hikayemi yazacağım diye karar vermiştim. Rabbim bugüne nasip etti. Biraz uzun bir hikaye olacak, şimdiden kusura bakmayın.
Öncelikle sizin yaşadıklarınızı o kadar iyi anlıyorum ki yeri geliyor hamile veya bebek görmeye dahi tahammül edemiyorsunuz. Zamanla sosyal medyaya dahi giresiniz gelmiyor, cinsiyet partileri, yeni doğan çekimleri, bir yaş kutlamaları vb. Bende bu süreçte bunları yaşadıkça ileride çocuğum olursa sosyal medyada paylaşım yapmama kararı aldım. Yeni doğum yapmış birin ziyarete gittiğinizde uzaktan imrenerek bakıyorsunuz birgün bende onun yerinde olabilecek miyim diye. Her ne kadar dışarıdan kıskançlık olarak algılansa da yaşamış biri olarak kıskançlık olmadığını çok iyi biliyorum. Hayallerinin birgün gerçekleşme ihtimali aklına geliyor ve imrenerek bakıyorsun. Gerçekten duygusal olarak çok zorlayıcı bir süreç. Hikayeme geleyim.
Çocuk yapmayı denedikten yaklaşık bir sene sonra eşimin ve benim tüm tahlillerim yapıldı. Ve temiz çıktı. Bazı tecrübesizliklerimizi farkederek tekrar belli bir süre denedik (ilişkiden sonra hemen kalkmak gibi). Daha sonra rahim filmim çekildi ve filmden sonra hamile kalma ihtimali olunca belli bir süre öyle denedik olmadı. Tabi bu süre zarfında incir kürü, incir+havuç kürü denedim. Onları yaptığım sırada akıntım artmıştı, yumurtladığımı hissediyordum ama hamile kalamadım. Yeme tarzımızı değiştirdik evde yoğurt yaptım, kuruyemiş meyve tüketmeye başladık. Bu süreçlerde de olmayınca aşılamaya geçildi ve olumsuz oldu. Aşılama sürecinde çok stresliydi anlatamam. Biran önce güzel haber alma isteği, boşa denediğim gebelik testleri… Sonraki aylarda soğan kürü yaptım. Daha sonra bir arkadaşın tavsiyesiyle ben PROMOTİL WOMEN kullandım , eşim VEMAX kullandı. (Ben promotile başlayınca saçlarımın genç kızlığımdaki gibi daha sık yağlandığını, dökülmediğini farkettim. Unutkanlığım azaldı, karamsar ruh halinden çıktım. Hamile kalmasam bile bu vitamin takviyesini kullanmaya devam etme kararı almıştım çünkü aşırı iyi geldi anlatamam.)Yine aynı ay incir+havuç kürü yaptım. Bu arada progesteron değerim 5, 6 çıkıyordu genelde. İlacın etkili olup olmadığını anlamak adına progesteronuma baktırdım 14 çıktı. O tahlili yaptırdığım zaman hamile kaldığım aymış oysa. Ve o sırada kullandığımız takviyelerin birinci kutusu bitti ikinci kutuyu açtığımızda ise güzel haberi aldık. Tabi ki ilaçlar tedaviler vesile, Rabbim nasip etti, oldu şükürler olsun
Her ne kadar kişiden kişiye değişsede benim hamilelik belirtilerim şu şekildeydi;
-Adetime bir hafta kala çok üşüdüm ve ayağım hiç ısınmıyordu ve Ramazan ayıydı oruç tutuyordum, oruca bağladım bu durumu.
-Adetime 4 gün kala regl sancıları başladı ve akıntımın rengi bir kere açık kahverengi oldu. Adetime birgün kala da böyle olunca ben adet olmayı bekledim.
-Son 3 4 gün kala aşırı bir sıcak basması oluyordu, gece terliyordum, üzerimi açıyordum.
-Ateş basmasından dolayı yüzüm kızarıyordu (sıcakladığım zaman böyle olur genelde), dudak rengim kırmızılaşmıştı.
-Adet olacağım zaman kabızlık problemi yaşamazdım ve kabızlık yaşamam diğer şüphelendiğim bir durum oldu. Fakat yine oruç tutma sıvı eksikliği olarak düşündüm.
-Adet günü adet olmadım, yediğim yemek midemi rahatsız etti.
Ve o günün akşamı idrar testinde pozitifi gördüm şükür. Ertesi gün betam 134 çıktı. Bende göğüslerim aşırı şişmedi, dikkat çeken bir akıntım olmadı. İdrara sık çıkma durumum öğrendikten sonra oldu. Koyuluğuyla ilgili bir şey diyemeyeceğim oruç tuttuğum için. Benim hikayem böyle umarım sizlere umut olabilirim. Bu durumu yaşayan biri olarak sizleri çok ama çok iyi anlıyorum, hepinizin kalplerinden öpüyorum. Rabbim kucağınızı boş bırakmasın.
Öncelikle sizin yaşadıklarınızı o kadar iyi anlıyorum ki yeri geliyor hamile veya bebek görmeye dahi tahammül edemiyorsunuz. Zamanla sosyal medyaya dahi giresiniz gelmiyor, cinsiyet partileri, yeni doğan çekimleri, bir yaş kutlamaları vb. Bende bu süreçte bunları yaşadıkça ileride çocuğum olursa sosyal medyada paylaşım yapmama kararı aldım. Yeni doğum yapmış birin ziyarete gittiğinizde uzaktan imrenerek bakıyorsunuz birgün bende onun yerinde olabilecek miyim diye. Her ne kadar dışarıdan kıskançlık olarak algılansa da yaşamış biri olarak kıskançlık olmadığını çok iyi biliyorum. Hayallerinin birgün gerçekleşme ihtimali aklına geliyor ve imrenerek bakıyorsun. Gerçekten duygusal olarak çok zorlayıcı bir süreç. Hikayeme geleyim.
Çocuk yapmayı denedikten yaklaşık bir sene sonra eşimin ve benim tüm tahlillerim yapıldı. Ve temiz çıktı. Bazı tecrübesizliklerimizi farkederek tekrar belli bir süre denedik (ilişkiden sonra hemen kalkmak gibi). Daha sonra rahim filmim çekildi ve filmden sonra hamile kalma ihtimali olunca belli bir süre öyle denedik olmadı. Tabi bu süre zarfında incir kürü, incir+havuç kürü denedim. Onları yaptığım sırada akıntım artmıştı, yumurtladığımı hissediyordum ama hamile kalamadım. Yeme tarzımızı değiştirdik evde yoğurt yaptım, kuruyemiş meyve tüketmeye başladık. Bu süreçlerde de olmayınca aşılamaya geçildi ve olumsuz oldu. Aşılama sürecinde çok stresliydi anlatamam. Biran önce güzel haber alma isteği, boşa denediğim gebelik testleri… Sonraki aylarda soğan kürü yaptım. Daha sonra bir arkadaşın tavsiyesiyle ben PROMOTİL WOMEN kullandım , eşim VEMAX kullandı. (Ben promotile başlayınca saçlarımın genç kızlığımdaki gibi daha sık yağlandığını, dökülmediğini farkettim. Unutkanlığım azaldı, karamsar ruh halinden çıktım. Hamile kalmasam bile bu vitamin takviyesini kullanmaya devam etme kararı almıştım çünkü aşırı iyi geldi anlatamam.)Yine aynı ay incir+havuç kürü yaptım. Bu arada progesteron değerim 5, 6 çıkıyordu genelde. İlacın etkili olup olmadığını anlamak adına progesteronuma baktırdım 14 çıktı. O tahlili yaptırdığım zaman hamile kaldığım aymış oysa. Ve o sırada kullandığımız takviyelerin birinci kutusu bitti ikinci kutuyu açtığımızda ise güzel haberi aldık. Tabi ki ilaçlar tedaviler vesile, Rabbim nasip etti, oldu şükürler olsun
Her ne kadar kişiden kişiye değişsede benim hamilelik belirtilerim şu şekildeydi;
-Adetime bir hafta kala çok üşüdüm ve ayağım hiç ısınmıyordu ve Ramazan ayıydı oruç tutuyordum, oruca bağladım bu durumu.
-Adetime 4 gün kala regl sancıları başladı ve akıntımın rengi bir kere açık kahverengi oldu. Adetime birgün kala da böyle olunca ben adet olmayı bekledim.
-Son 3 4 gün kala aşırı bir sıcak basması oluyordu, gece terliyordum, üzerimi açıyordum.
-Ateş basmasından dolayı yüzüm kızarıyordu (sıcakladığım zaman böyle olur genelde), dudak rengim kırmızılaşmıştı.
-Adet olacağım zaman kabızlık problemi yaşamazdım ve kabızlık yaşamam diğer şüphelendiğim bir durum oldu. Fakat yine oruç tutma sıvı eksikliği olarak düşündüm.
-Adet günü adet olmadım, yediğim yemek midemi rahatsız etti.
Ve o günün akşamı idrar testinde pozitifi gördüm şükür. Ertesi gün betam 134 çıktı. Bende göğüslerim aşırı şişmedi, dikkat çeken bir akıntım olmadı. İdrara sık çıkma durumum öğrendikten sonra oldu. Koyuluğuyla ilgili bir şey diyemeyeceğim oruç tuttuğum için. Benim hikayem böyle umarım sizlere umut olabilirim. Bu durumu yaşayan biri olarak sizleri çok ama çok iyi anlıyorum, hepinizin kalplerinden öpüyorum. Rabbim kucağınızı boş bırakmasın.
sağlıkla kucağına al inşallah. Bu yazdıklarından Daha çok kişinin okuyup faydalanması gerektiğini düşünüyorum. 
yazdıkların umut oldu canım teşekkürler
. Kullandığın ilaçları doktor kontrolünde mi alıyorsun? Çünkü içerik olarak birbirine benzer (promotil ve impryl)
bu bu konuyu yazdığınızda doğum günümde bende kanda negatif haberime üzüldüm moralim bozuldu ama alışkınım. 3.5 yıl oldu. Aldığın kararları tebrik ederim. 
Herkes o kadar düşüncesiz ve gösteriş meraklısı olmuş ki. Sosyal medya zaten sanal alem çoğu abartı ego tatmini. Biri gebelik haberini paylaşsa doğum tebrikleri olsa watsup grubunda felan insan içi buruluyor kendine çok üzülüyor. Kesinlikle kıskançlık değil bakacaksa Allah isteyene 10 tane versin. Bize de hayırlı sağlıklı versin İnşaAllah 
Bu gruplardan birinden daha 2 gün önce çıktım psikolojimi etkiliyorsa uzak durmak en iyisi. En başından Herşeyin paylaşılmasına karşıydım ama insanın bir hevesi heyecanı olması da güzel. Böyle mutlu haber verme ailelere merakım kalmadı. Çünkü olmuyor diye konuştuk. "Aaa falancanın kaç sene olmadı bak acaba tedaviyle mi oldu artık olmuş bak" gibi sözlere maruz kalacağımı bildiğimden duyurmak gibi bir heyecanım da yok. Kendim çok çektim Olmayan birini üzer miyim acaba diye doğum olsa bir küçük ismiyle paylaşım düşüncem vardı şimdi onu bile yapmayayım diyorum. Dua eder misiniz Hakkımızda hayırlısı olsun 
2 gündür daha da üzgünüm.
