• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Şanlıurfa'da Yaşamak!!!

Milena81

Belki de dünya, başka bir gezegenin cehennemidir.
Kayıtlı Üye
21 Mart 2016
1.705
2.314
133
Merhaba hanımlar, bir süredir bu siteyi okuyorum, hem yalnızlığımı gideriyorum diyebilirim hem de faydalı bilgiler öğreniyorum. Sorunum belki çok basit ama artık içinden çıkılmaz bir hal aldı. 2014 mayıs ayında Ankara'dan Şanlıurfa'ya gelin geldim, eşim buralı ama asıl sebep işinin burada olması ve daha da acısı kısa bir süreliğine diyerek beni buraya getirmiş olması. Neredeyse iki sene olacak ama geri Ank'ya dönmeyi düşünmüyor, başka bir şehir olabilir ama ne zaman ben de bilmiyorum diyor ( düğün borcumuz bitene kadar buradayız diyor ) . Takdir edersiniz ki bu mesele evimde kavga konusu, bu yüzden bebeği bile ertelemiştim çünkü burada doğurmak istemiyorum ama onun baskısı galip gelecek sanırım çünkü çok istiyor. Bense burada 1 gün dahi durmak istemiyorum, ne gezilip eğlenecek bir yer var, çalışmayı çok istedim çalışan kadınlara alışık değil bu şehir hele de dışarıdan gelmişsin rahatsız eden çok olur dediler, tamamen bir erkek şehri, hiç arkadaşım yok zaten. Evlenmeden önce bu konular konuşuldu, biliyordu benim burada yapamayacağımı, çok zorlandığımın farkında ve o da üzülüyor. İnanılmaz bir kültür farkı var çünkü. Geldiğimden beri depresyondayım, eski halimle aramda dağlar kadar fark var, içime kapandım, asosyal oldum, hayatımın fedakarlığını yaptım ama çok pişmanım:KK43::KK61:
 
Yalnızlık çok zor ben 6 ay ailemden uzak mesafede yaşadım ( uzak dediğimde arabayla2 saat) psikolojim alt üst oldu eşimle yakına taşındık . Gerçekten insan çok yıpranıyor. yalnızlık allaha mahsus bişi ama borçlarınızda varmış daha ne kadar ödeyeceksiniz az kaldıysa sabret diyeceğimde
 
Urfada 3 yil gorev yapip okulumuza tayin olan arkadasim gece gunduz urfayi sayikliyor.Gezmedik karis birakmamis ve anlatir durur.Genc kesim cok fazla.Bence biraz disariya cikin.Gidin o tigemmiydi oyle bir sey orada yuruyus yapin,halk egitim kurslarina gidin.Sosyal olmak biraz da sizin elinizde.Ben 5 sene bir dag koyunde gorev yaptim ki Izmirden kalkip gittim.Hic olmadi gider dag bagir yuruyus yapardik.Bir iki kafaniza uyan birini bulursaniz gunler daha kolay gececektir.
 
ben de izmirden elazığa gittim evlendikten hemen sonra 5 sene orda kalmak zorundaydık . bana 5 asır gibi geldi ama geçti çok şükür .şimdi annemin arka sokağında oturuyorum izmire geri döndük. 2 yıllık evliymişsiniz .kimin lafı daha çok geçicek kim üstün olacak konularını aşmalısınız artık .siz bir ailesiniz ve sizinle ilgili konulara birlikte kararlar verip evliliğinizin aleyhinde işler yapmalısınız. belli ki eşinizi endişelendiren maddiyat konusu var ki ev geçindirme çabası içerisinde olan bir erkeğe anlayışsız yaklaşırsanız o da sizin fikirlerinizi reddeder. hatta duymaz önemsemez. önceliğiniz kendi istekleriniz değil aileniz olmalı. gerisi zamanla rayına oturuyor .
biraz zaman
biraz sabır
biraz da anlayış
her ikiniz için de
 
ha bi de erkeklerin odun kafası sizin onu düşündüğünüzü onun iyiliğini istediğinizini danketmesi uzun süreyor malesef :KK51:
 
Yalnızlık çok zor ben 6 ay ailemden uzak mesafede yaşadım ( uzak dediğimde arabayla2 saat) psikolojim alt üst oldu eşimle yakına taşındık . Gerçekten insan çok yıpranıyor. yalnızlık allaha mahsus bişi ama borçlarınızda varmış daha ne kadar ödeyeceksiniz az kaldıysa sabret diyeceğimde
Valla altı üstü eski bir arabamız var, onu sat borcu kapat diyorum tamam dedi, bakalım ne zaman... Gerçekten yalnızlık çok zor, kültür farkı da üstüne binince sudan çıkmış balığa dönüyor insan...
 
ha bi de erkeklerin odun kafası sizin onu düşündüğünüzü onun iyiliğini istediğinizini danketmesi uzun süreyor malesef :KK51:
İzmir nere Elazığ nere ve 5 yıl, tebrik ederim sizi sabrınızdan dolayı. İzmir çok güzel, muhakkak ki hasret çekmişsinizdir. Evet dank etmesi uzun sürüyor ama söylüyorsun, anlamaları da uzun sürüyor!
 
Urfada 3 yil gorev yapip okulumuza tayin olan arkadasim gece gunduz urfayi sayikliyor.Gezmedik karis birakmamis ve anlatir durur.Genc kesim cok fazla.Bence biraz disariya cikin.Gidin o tigemmiydi oyle bir sey orada yuruyus yapin,halk egitim kurslarina gidin.Sosyal olmak biraz da sizin elinizde.Ben 5 sene bir dag koyunde gorev yaptim ki Izmirden kalkip gittim.Hic olmadi gider dag bagir yuruyus yapardik.Bir iki kafaniza uyan birini bulursaniz gunler daha kolay gececektir.
Kursa tabii ki gittim ama çoğu buralıydı gelenlerin, tek tük benim gibi dışardan gelen vardı. Onlar da kim kime dum duma, öyle arkadaşlık etmeye hevesli değildi kimse, bir iki kişiyle yakınlaştım ama sürdüremedim, arkadaş tutulmuyor sanırım bi yaştan sonra:KK64:
 
İzmir nere Elazığ nere ve 5 yıl, tebrik ederim sizi sabrınızdan dolayı. İzmir çok güzel, muhakkak ki hasret çekmişsinizdir. Evet dank etmesi uzun sürüyor ama söylüyorsun, anlamaları da uzun sürüyor!

evliliğin oturması için bu tip zorluklarla pişmesi gerekiyor. siz depresyondayken aynı evin içinde eşiniz güllük gülistanlık mı olacağını sanıyorsunuz. beraber gezin yeni yerler keşfedin .ordayken oranın tadını çıkarın . elazığdayken 6 aylık bebekle gezmeye gelmiştik urfaya arkadaşlarla. aşırı sıcak olmasının haricinde beğenmiştik de :KK8:

yarın diye bir şey yok
sağ kalacağımız belli değil
bugünün tadını çıkartmalıyız
ileriye dönük planlar yapmak hüsrandan başka bir şey katmaz size
 
Merhaba hanımlar, bir süredir bu siteyi okuyorum, hem yalnızlığımı gideriyorum diyebilirim hem de faydalı bilgiler öğreniyorum. Sorunum belki çok basit ama artık içinden çıkılmaz bir hal aldı. 2014 mayıs ayında Ankara'dan Şanlıurfa'ya gelin geldim, eşim buralı ama asıl sebep işinin burada olması ve daha da acısı kısa bir süreliğine diyerek beni buraya getirmiş olması. Neredeyse iki sene olacak ama geri Ank'ya dönmeyi düşünmüyor, başka bir şehir olabilir ama ne zaman ben de bilmiyorum diyor ( düğün borcumuz bitene kadar buradayız diyor ) . Takdir edersiniz ki bu mesele evimde kavga konusu, bu yüzden bebeği bile ertelemiştim çünkü burada doğurmak istemiyorum ama onun baskısı galip gelecek sanırım çünkü çok istiyor. Bense burada 1 gün dahi durmak istemiyorum, ne gezilip eğlenecek bir yer var, çalışmayı çok istedim çalışan kadınlara alışık değil bu şehir hele de dışarıdan gelmişsin rahatsız eden çok olur dediler, tamamen bir erkek şehri, hiç arkadaşım yok zaten. Evlenmeden önce bu konular konuşuldu, biliyordu benim burada yapamayacağımı, çok zorlandığımın farkında ve o da üzülüyor. İnanılmaz bir kültür farkı var çünkü. Geldiğimden beri depresyondayım, eski halimle aramda dağlar kadar fark var, içime kapandım, asosyal oldum, hayatımın fedakarlığını yaptım ama çok pişmanım:KK43::KK61:
Ben 4 sene dayandım oraya çok yakın bi şehirde, sonra boşadım kurtuldum çünkü oradan başka türlü kurtulamazsın.... Ya da sineye çekip yaşayacan
 
haklısın valla. ben urfalıyım. 1 haftalığına tatile gittiğimde bile son gün çok sıkılıyorum. ama benim kuzenler var her akşam bir yerdeler ve çok eğleniyorlar. sanırım biraz senin girişken olman lazım
 
ben de şanlıurfalıyım
aslında son birkaç yılda urfa fazlasıyla değişti
kadınların çalışmasına bakış açısı değişti, kendinize uygun bir işte çalışabilirsiniz
ha sosyallik konusunda hala gerilerde, konserler tiyatrolar vs sık sık olmuoyor
eğlence anlayışınıza da bağlı aslında
dışarıya çıkayım bir kahve içeyim dersen son yıllarda çok nezih cafe-restoranlar açıldı
aklına takılan birşey olursa yardımcı olurum :)
 
Ben 4 sene dayandım oraya çok yakın bi şehirde, sonra boşadım kurtuldum çünkü oradan başka türlü kurtulamazsın.... Ya da sineye çekip yaşayacan
Valla iş oralara kadar geldi zaten, boşanma kelimesi çok defalar telaffuz edildi emin ol. Bu gidişle de öyle olacak sanırım.
 
Merhaba hanımlar, bir süredir bu siteyi okuyorum, hem yalnızlığımı gideriyorum diyebilirim hem de faydalı bilgiler öğreniyorum. Sorunum belki çok basit ama artık içinden çıkılmaz bir hal aldı. 2014 mayıs ayında Ankara'dan Şanlıurfa'ya gelin geldim, eşim buralı ama asıl sebep işinin burada olması ve daha da acısı kısa bir süreliğine diyerek beni buraya getirmiş olması. Neredeyse iki sene olacak ama geri Ank'ya dönmeyi düşünmüyor, başka bir şehir olabilir ama ne zaman ben de bilmiyorum diyor ( düğün borcumuz bitene kadar buradayız diyor ) . Takdir edersiniz ki bu mesele evimde kavga konusu, bu yüzden bebeği bile ertelemiştim çünkü burada doğurmak istemiyorum ama onun baskısı galip gelecek sanırım çünkü çok istiyor. Bense burada 1 gün dahi durmak istemiyorum, ne gezilip eğlenecek bir yer var, çalışmayı çok istedim çalışan kadınlara alışık değil bu şehir hele de dışarıdan gelmişsin rahatsız eden çok olur dediler, tamamen bir erkek şehri, hiç arkadaşım yok zaten. Evlenmeden önce bu konular konuşuldu, biliyordu benim burada yapamayacağımı, çok zorlandığımın farkında ve o da üzülüyor. İnanılmaz bir kültür farkı var çünkü. Geldiğimden beri depresyondayım, eski halimle aramda dağlar kadar fark var, içime kapandım, asosyal oldum, hayatımın fedakarlığını yaptım ama çok pişmanım:KK43::KK61:
İŞTE DOĞULU BİRİYLE EVLENMEDEN ÖNCE BUNU OKUSUN KIZLARIMIZ...
 
Ben de çok batıda yaşıyor sayılmam ama yine de İç Anadolu'nun büyük, gelişmiş bir şehrinde yaşıyorum.
Ben olsam sanırım ben de zorlanırdım. O nedenle sizi haklı buluyorum.
Ya eşinizle belki de kültür bakımından anlaşamıyorsunuzdur, sadece şehir değil sanki mesele?
Peki düğün borcu ne zaman bitecek, zaman belli mi?
 
ben de şanlıurfalıyım
aslında son birkaç yılda urfa fazlasıyla değişti
kadınların çalışmasına bakış açısı değişti, kendinize uygun bir işte çalışabilirsiniz
ha sosyallik konusunda hala gerilerde, konserler tiyatrolar vs sık sık olmuoyor
eğlence anlayışınıza da bağlı aslında
dışarıya çıkayım bir kahve içeyim dersen son yıllarda çok nezih cafe-restoranlar açıldı
aklına takılan birşey olursa yardımcı olurum :)
Açıkçası evde oturmak bana göre değil, çalışmak için çok caba sarfettim ama olmadı. Gezip tozmaya gelince elinden geldiği kadar gezdiriyor eşim ama sorun şu ki beni yıkan yalnızlık oldu. Ank'daki arkadaşlarım gibi arkadaşlar arıyorum çünkü buradaki bayanların konusu başka, sohbeti başka, tarzı,konuşması,hayatları başka ve ben ayak uyduramadım. Eşim İst'a gidebiliriz belki dedi o da ayrı bir kavga konusu oldu, İst'da yaşamak isteyen kim??? Ank alerjisi var eşimin, ne yapabilirim bilmiyorum:KK42:
 
Valla iş oralara kadar geldi zaten, boşanma kelimesi çok defalar telaffuz edildi emin ol. Bu gidişle de öyle olacak sanırım.

bir yuvayı yıkmak kolaydır yapmak zordur. bir eşle boşanmayı konuşup durup da aynı evde yaşamaya devam etmek nedir ya çocuk oyuncağı mı bu.
bu bakış açısıyla yaşadığınız sürece boşanmanız kaçınılmazdır.
kocanıza acıdım şu an .
bu kadar iç karartıcı, şikayet etmeyi hobi haline getiren , halinden sükretmesini bilmeyen bir kadınla evde yaşamak gerçekten zor.
boşanın da kocanız kurtulsun .
 
Açıkçası evde oturmak bana göre değil, çalışmak için çok caba sarfettim ama olmadı. Gezip tozmaya gelince elinden geldiği kadar gezdiriyor eşim ama sorun şu ki beni yıkan yalnızlık oldu. Ank'daki arkadaşlarım gibi arkadaşlar arıyorum çünkü buradaki bayanların konusu başka, sohbeti başka, tarzı,konuşması,hayatları başka ve ben ayak uyduramadım. Eşim İst'a gidebiliriz belki dedi o da ayrı bir kavga konusu oldu, İst'da yaşamak isteyen kim??? Ank alerjisi var eşimin, ne yapabilirim bilmiyorum:KK42:
anladım o zaman konu memleket değil
aradığınız sıcaklık
evet sizin tarzınız nasıl bilmiyorum ama buradaki kadınlar genelde koca eş mal mülk altın kim kimle ne yapmış derdinde malesef :(
 
Ben de çok batıda yaşıyor sayılmam ama yine de İç Anadolu'nun büyük, gelişmiş bir şehrinde yaşıyorum.
Ben olsam sanırım ben de zorlanırdım. O nedenle sizi haklı buluyorum.
Ya eşinizle belki de kültür bakımından anlaşamıyorsunuzdur, sadece şehir değil sanki mesele?
Peki düğün borcu ne zaman bitecek, zaman belli mi?
Eşimle hiçbir sorunum yok, uzun bir sevgililik döneminden sonra evlendik, burada beni oyalamak için elinden geleni yapıyor, hakkını yiyemem. 17 ay kaldı ama araba satılırsa hemen kapatabilir. Borç bitse bile ne zaman ve nereye gideriz de yerleşiriz hiç bilmiyorum. Yalvarmaktan bitap düştüm.
 
Eşimle hiçbir sorunum yok, uzun bir sevgililik döneminden sonra evlendik, burada beni oyalamak için elinden geleni yapıyor, hakkını yiyemem. 17 ay kaldı ama araba satılırsa hemen kapatabilir. Borç bitse bile ne zaman ve nereye gideriz de yerleşiriz hiç bilmiyorum. Yalvarmaktan bitap düştüm.
Eşiniz pek geri adım atacak gibi değil. Orası olmasa bile sizin istediğiniz yere gitmeye gönlü yok belli.
Size kalmış iş artık, bence ne yapacağınızı düşünmeye başlayın şimdiden.
 
Back