- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
Sanaldan Aşk Başkadır Diyenlerin kulubu
- Konu Sahibi meyra8
- Başlangıç Tarihi
- 26 Nisan 2007
- 4.015
- 1.088
Yettimmmm
Pembişim bize özel ne güzel bir klüp açmışsın. :) kaydirigubbakcemile5
ılk benim hikayemle başlayalım o zaman. :)
ıstanbul'a yeni gelmişim ve işe başlamışım... Ne arkadaşım var bu şehirde ne de dostum... Şirkette bir kızla tanışıyorum zamanla samimiyetimiz artıyor... Bir arkadaşlık, eğlence sitesinden bahsediyor ve sende üye ol diye ısrar ediyor... Bende ısrarına dayanamayıp siteye üye oldum... Ve ilk mesaj... "Merhaba, Sen P....'nin arkadaşı olmalısın, nasılsın?" Kendi kendime kızıyorum hemende tanışma mesajları geliyor diye, cevap vermiyorum... Arkadaşım P....'ye soruyorum kim bu çocuk diye... O da iyi birisidir tanış istersen öyle serseri tiplerden değil diyor... Bende mesajına cevap yazıyorum, ondan cevap geliyor tekrar benden yeniden, öyle öyle ilerliyor mesajlaşmalarımız... Profilimizden resimlerimizi inceliyoruz ben onu çok beğeniyorum, o da beni beğenmiş...
Israr ediyor msnini ver diye önce reddediyorum ama en sonunda daha kolay mesajlaşabilmek için veriyorum 1 hafta msnde sohbet ediyoruz, haftasonu giriyor araya... Evde pc yok, 2 gün görüşemeyeceğiz, seni merak ederim numaranı ver bana diyor... Bende olmaz diyerek kabul etmiyorum, ama bir yandan bende onunla görüşmeyi çok istiyorum... Arkasından dayanamayıp numaramı veriyorum, arkadaşım P....ye söylüyorum numaramı verdim diye... Nasıl kızıyor bana, nasıl nette tanıştığın birine numaranı verirsin sen ıstanbul'a yeni geldin, hadi bir şey olsa, hiç mi korkmadın diyor... Korkum biraz daha artıyor, ama o da ne sadece mesaj gönderiyor, hiç ama hiç aramıyor cebimi 2 gün boyunca... Derken 2 haftanın sonunda artık seni görmek istiyorum diyor... Hayır kesinlikle olmaz diyorum ben... Zaten ıstanbul'u hiç tanımam, nerde buluşacağım hem kimdir nedir diyorum kendi kendime ama öyle çok merak da ediyorum ki...
Ve kendime hala inanamadığım bir şey yapıyorum buluşma teklifini kabul ediyorum, bildiğim tek yer olan (Babam ıstanbul'a ilk geldiğimizde Boğaz Turu'na götürmüştü) Eminönü'nü şart koşuyorum.... Kabul ediyor o da... Buluşma anına kadar hiç telefonda konuşmuyoruz, biribirmizin sesini bile duymamışız daha... Ama ben otobüste durakları karıştıyorum ve ilk kez seslerimizi duyduğumuz telefon görüşmesi başlıyor, onu arıyorum ben nerde ineceğimi bilemiyorum diyorum, etrafında neler var tarif et diyor ediyorum, 2 durak sonra Tekel durağı var orda in diyor, bakıyorum otobüsün durduğu yerde tekel bayi var orda iniyorum... Meğerse bir sonraki durakta Tekel Md. durağı varmış orda inmem gerekiyormuş... Yine telefon açıyorum o bana ben ona doğru telefonda konuşarak yürüyoruz ve o an... Tam orta yerde karşılaşıyoruz, birbirimizin resimlerini gördüğümüz için hemen tanıyoruz, o gün 4-5 saat tanıyoruz birbirimizi, o anlatıyor ben dinliyorum ben anlatıyorum o dinliyor...Ama yetmiyor, ertesi gün sabahtan buluşuyoruz akşama kadar yine birlikteyiz ve ilk gün bana soruyor, Başlıyor muyuz diye, bende başladık zaten diyorum... :)
Ve 3 sene 7 aydır sürüyor aşkımız... Ben gerçek hayatta asla onun kadar dürüst ve temiz birisini bulamazdım inanıyorum... Onu çok ama çok seviyorum...
O günden beri en zor günlerde yanımda benim bir tanem... Babacığımı bile dualarıyla o yıkadı...
Keşke o da yaşasaydı da beni gelinlikle aşkıma kavuşurken görseydi, ama biliyorum babacğım sen cennetten mutlulukla izleyeceksin aşkımla kavuşmamı...
Pembişim bize özel ne güzel bir klüp açmışsın. :) kaydirigubbakcemile5
ılk benim hikayemle başlayalım o zaman. :)
ıstanbul'a yeni gelmişim ve işe başlamışım... Ne arkadaşım var bu şehirde ne de dostum... Şirkette bir kızla tanışıyorum zamanla samimiyetimiz artıyor... Bir arkadaşlık, eğlence sitesinden bahsediyor ve sende üye ol diye ısrar ediyor... Bende ısrarına dayanamayıp siteye üye oldum... Ve ilk mesaj... "Merhaba, Sen P....'nin arkadaşı olmalısın, nasılsın?" Kendi kendime kızıyorum hemende tanışma mesajları geliyor diye, cevap vermiyorum... Arkadaşım P....'ye soruyorum kim bu çocuk diye... O da iyi birisidir tanış istersen öyle serseri tiplerden değil diyor... Bende mesajına cevap yazıyorum, ondan cevap geliyor tekrar benden yeniden, öyle öyle ilerliyor mesajlaşmalarımız... Profilimizden resimlerimizi inceliyoruz ben onu çok beğeniyorum, o da beni beğenmiş...
Israr ediyor msnini ver diye önce reddediyorum ama en sonunda daha kolay mesajlaşabilmek için veriyorum 1 hafta msnde sohbet ediyoruz, haftasonu giriyor araya... Evde pc yok, 2 gün görüşemeyeceğiz, seni merak ederim numaranı ver bana diyor... Bende olmaz diyerek kabul etmiyorum, ama bir yandan bende onunla görüşmeyi çok istiyorum... Arkasından dayanamayıp numaramı veriyorum, arkadaşım P....ye söylüyorum numaramı verdim diye... Nasıl kızıyor bana, nasıl nette tanıştığın birine numaranı verirsin sen ıstanbul'a yeni geldin, hadi bir şey olsa, hiç mi korkmadın diyor... Korkum biraz daha artıyor, ama o da ne sadece mesaj gönderiyor, hiç ama hiç aramıyor cebimi 2 gün boyunca... Derken 2 haftanın sonunda artık seni görmek istiyorum diyor... Hayır kesinlikle olmaz diyorum ben... Zaten ıstanbul'u hiç tanımam, nerde buluşacağım hem kimdir nedir diyorum kendi kendime ama öyle çok merak da ediyorum ki...
Ve kendime hala inanamadığım bir şey yapıyorum buluşma teklifini kabul ediyorum, bildiğim tek yer olan (Babam ıstanbul'a ilk geldiğimizde Boğaz Turu'na götürmüştü) Eminönü'nü şart koşuyorum.... Kabul ediyor o da... Buluşma anına kadar hiç telefonda konuşmuyoruz, biribirmizin sesini bile duymamışız daha... Ama ben otobüste durakları karıştıyorum ve ilk kez seslerimizi duyduğumuz telefon görüşmesi başlıyor, onu arıyorum ben nerde ineceğimi bilemiyorum diyorum, etrafında neler var tarif et diyor ediyorum, 2 durak sonra Tekel durağı var orda in diyor, bakıyorum otobüsün durduğu yerde tekel bayi var orda iniyorum... Meğerse bir sonraki durakta Tekel Md. durağı varmış orda inmem gerekiyormuş... Yine telefon açıyorum o bana ben ona doğru telefonda konuşarak yürüyoruz ve o an... Tam orta yerde karşılaşıyoruz, birbirimizin resimlerini gördüğümüz için hemen tanıyoruz, o gün 4-5 saat tanıyoruz birbirimizi, o anlatıyor ben dinliyorum ben anlatıyorum o dinliyor...Ama yetmiyor, ertesi gün sabahtan buluşuyoruz akşama kadar yine birlikteyiz ve ilk gün bana soruyor, Başlıyor muyuz diye, bende başladık zaten diyorum... :)
Ve 3 sene 7 aydır sürüyor aşkımız... Ben gerçek hayatta asla onun kadar dürüst ve temiz birisini bulamazdım inanıyorum... Onu çok ama çok seviyorum...
O günden beri en zor günlerde yanımda benim bir tanem... Babacığımı bile dualarıyla o yıkadı...
Keşke o da yaşasaydı da beni gelinlikle aşkıma kavuşurken görseydi, ama biliyorum babacğım sen cennetten mutlulukla izleyeceksin aşkımla kavuşmamı...
- 4 Aralık 2007
- 7.831
- 118
bir ömür boyu mutluluklar canım arkadsım benim baban hep sennle olucak....konuyu ben acarımda anlatmazmıyım...benm hikayem
ben de arkadas vasıtasıyla bir siteye üye oluyorum...tabi msjlar geliyor gidiyor sonra tazmanya canavarımın profiline tıklıyorum 20.06.2006 salı aksamı arkasından o bana göz kırpıyo bende kırptım sonra msj gnderdi msn adresleri verildi msnde yazıstık birazcıkın sonra cam actık tabi bende o sırada teller var ben gülemiyom
o anladı tabi sonra bi tel numarası herkes burdan bana ulasıyo diye bende ne yapabilirimki dedim yazısıyoz biz tabi aradan biraz geçti bende ona cagrı attım sonra biraz afalladı senmisin diye bende evet dedim herkes burdan ulasır bana diye saat tabi olmus gece 1 -2 yarın ben işe o okula gidicek sabahın 5ine kadar yazıstık sonra yattık ertesi günü bi msj ben ......... üni ögrencisi tanısabilirmiyiz hayallerim ideallerim var bende neden olmasın dedim o hafta boyunca yazıstık ama ben ailemle ilgili plan yapmıstım yazlıga gidicektim tazmanyamada söledim oda dediki ben de oraya gelirim dedi istanbuldan kalktı yazlıga geldi ilk bulusmamız 25,06,2006 otogar da olmustu sırnaşık şey köprüde cıkma teklifi etmişti bende nereye cıkıyoz demiştim sırnaşık şey ve halada cok şükür devam ediyor :asigim: tam 2 sene 7 ay (biraz karısık yazdım ama cok yogunum) - 26 Nisan 2007
- 4.015
- 1.088
- 26 Nisan 2007
- 4.015
- 1.088
- 26 Nisan 2007
- 4.015
- 1.088
Sevgili nunukAnne, insan Allah'ın yarattığı en özel varlıklardan biridir... Öncelikle diğer canlılardan farkımız aklımızdır... Bir düşünün etrafınızda o izlediğiniz TV programlarında hiç mi görmüyorsunuz, yıllarını verdiği evliliği bitirenleri, ben görüyorum 30 yıldan sonra boşanan çiftleri ya da her türlü acımasızlığı yaşadığı halde sesini çıkaramayan kadınları... Bu insanlar da gerçek hayatta tanışıyorlar, hatta ve hatta akraba evliliği yapanlarda var bunların arasında, peki onlar çok mu mutlu? Onlar gerçek hayattan tanışıyorlar... Neyin ne olacağını bilemezsiniz ve unutmayın ne oldum değil ne olacağım demelisiniz...
- 12 Ocak 2009
- 2.245
- 2
- 7 Ocak 2009
- 4.030
- 8
- 55
