Merhaba hanımlar 18 aylık kızım var. Ufacık bi istediği olmasa krize giriyor yüzümüzü ciriyor issiriyor sanki etini kopariyoruz gibi aglama krizine giriyor susturamiyoruz. Bazen ne yapacagimi bilmiyorum elim ayağım birbirine dolaşıyor. Varmı böyle durumda olan neler yapıyorsunuz?
-
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Davranış Bozuklukları Saldırma şiddet
- Konu Sahibi Nevcihan
- Başlangıç Tarihi
Çocuğumuzda karşılaştığımız huysuzluk, saldırı, şiddet, içe dönüklük, korkaklık, hiperaktiflik, pasiflik, dikkatsizlik, çevreye uyum, utangaçlık, hırçınlık vs birçok sorununuzun paylaşıldığı konular.
- 13 Mart 2015
- 1.268
- 982
- 123
Pedagog gitmeyi düşündünüz mü?
Hamilelginizin oncesi ya da hamileliğiniz nasil geçti? Belirli basli seyler yaşanmış olmalı ki bu şekilde yansımış olabilir veya kuveze vs girdi mi minnak kızımız?
6 yaşına kadar bu davranislarin olabilecegi yönünde pedagoglar ( bildiğim kadarıyla )
Tabi ki yaptığı her davranışa göz yummak zorunda değilsiniz çünkü ilerisi için sosyal ortama karıştığında çevresine de yapacaktır.
Oncelikle belirli metotlarla hayali törpüsü elinize alacaksınız.
Cocuklarin alışma durumu 21 gündür unutmayın kimse için ne anne ne de baba veya başka aile bireyleri de yanınızda ise taviz vermeden âglamasina engel değil açıklamalarda bulunacağınız süreç sizleri bekliyor.
Istedigi olana kadar ağlamayı sürdüğünü göre istedigi olmadigi zaman ki sizde bu savaşa boyun egmediğiniz müddetçe farklı yollara basvuracaktir ki bunun önceliği ağlamayı bitirip farklı yaptırımlar uygulamak gibi .
Ama asil yaptırımı sizin yapabileceğinizi bilmeli.
Ceza yolu ile degil dusun.e yolu ile sakinlesmeyi tercih edebilmeyi idrak ettirmelisiniz.
3 aylık 8aylik veya 18 aylik diye bir ayrım yok anne karnına düştüğü andan itibaren artık bir bireydir o. Hissedebilir düşünebilir karar verebilir vb. Bunlari da göz önüne alarak ceza yöntemi ile değil sakinlesme düşünme ortamından uzaklaştırma izleme vb çeşitli şeyleri yapmak durumundasınız.
Yaptığı şeylerin can yakmadiginu düşünebilir kendi canı da yanmayabilir bunları daha oturamıyorum olabilir ama unutmayın ki çocuğunuz anne ve babanın yansımasıdır.
Onu bu hırçınlaşır iten sebep ya sizde ya da babasındadir.
Geçmişle yuzlesemediginiz içinizde biriken konular bile çocuğunuza yansiyabilir.
Sakin olacaksınız.
Sabırlı olacaksınız.
Krize siz değil kendisinin boyun egmesini sağlayacaksınız.
Karsilastirma yapmamakta birlikte öfke kontrolune sevk edeceksiniz.
Ödül yöntemi olarak değil istedikleri şeylerin olması için ya da neden olabilmesi icin sürekli masal hikaye anlatımları da bulunacaksiniz.
Ozellikle cocuklar sesli kitaplara bayılır belirli kitapçılardan veya İnternet üzerinden bu tarz kitapları temin edebilirsiniz.
Onemli olan konu su ki çocuğunuza nedeni ve sonucu zincirletmeniz.
Isirmamasi gerektiği ısırınca ne olduğu
Ağlamaması gerektiği ağlamadiginda ne olduğu
Evde çoğu şeyden ziyade yapabileceklerini uygun etkinlik, yemek yeme alışkanlıkları vb ritueller oluşturun.
Konuşun sürekli konuşun anlatın..
Hersey sabir ve sizin iyi olmanızdan geçiyor insallah başarabilirsiniz.
Hamilelginizin oncesi ya da hamileliğiniz nasil geçti? Belirli basli seyler yaşanmış olmalı ki bu şekilde yansımış olabilir veya kuveze vs girdi mi minnak kızımız?
6 yaşına kadar bu davranislarin olabilecegi yönünde pedagoglar ( bildiğim kadarıyla )
Tabi ki yaptığı her davranışa göz yummak zorunda değilsiniz çünkü ilerisi için sosyal ortama karıştığında çevresine de yapacaktır.
Oncelikle belirli metotlarla hayali törpüsü elinize alacaksınız.
Cocuklarin alışma durumu 21 gündür unutmayın kimse için ne anne ne de baba veya başka aile bireyleri de yanınızda ise taviz vermeden âglamasina engel değil açıklamalarda bulunacağınız süreç sizleri bekliyor.
Istedigi olana kadar ağlamayı sürdüğünü göre istedigi olmadigi zaman ki sizde bu savaşa boyun egmediğiniz müddetçe farklı yollara basvuracaktir ki bunun önceliği ağlamayı bitirip farklı yaptırımlar uygulamak gibi .
Ama asil yaptırımı sizin yapabileceğinizi bilmeli.
Ceza yolu ile degil dusun.e yolu ile sakinlesmeyi tercih edebilmeyi idrak ettirmelisiniz.
3 aylık 8aylik veya 18 aylik diye bir ayrım yok anne karnına düştüğü andan itibaren artık bir bireydir o. Hissedebilir düşünebilir karar verebilir vb. Bunlari da göz önüne alarak ceza yöntemi ile değil sakinlesme düşünme ortamından uzaklaştırma izleme vb çeşitli şeyleri yapmak durumundasınız.
Yaptığı şeylerin can yakmadiginu düşünebilir kendi canı da yanmayabilir bunları daha oturamıyorum olabilir ama unutmayın ki çocuğunuz anne ve babanın yansımasıdır.
Onu bu hırçınlaşır iten sebep ya sizde ya da babasındadir.
Geçmişle yuzlesemediginiz içinizde biriken konular bile çocuğunuza yansiyabilir.
Sakin olacaksınız.
Sabırlı olacaksınız.
Krize siz değil kendisinin boyun egmesini sağlayacaksınız.
Karsilastirma yapmamakta birlikte öfke kontrolune sevk edeceksiniz.
Ödül yöntemi olarak değil istedikleri şeylerin olması için ya da neden olabilmesi icin sürekli masal hikaye anlatımları da bulunacaksiniz.
Ozellikle cocuklar sesli kitaplara bayılır belirli kitapçılardan veya İnternet üzerinden bu tarz kitapları temin edebilirsiniz.
Onemli olan konu su ki çocuğunuza nedeni ve sonucu zincirletmeniz.
Isirmamasi gerektiği ısırınca ne olduğu
Ağlamaması gerektiği ağlamadiginda ne olduğu
Evde çoğu şeyden ziyade yapabileceklerini uygun etkinlik, yemek yeme alışkanlıkları vb ritueller oluşturun.
Konuşun sürekli konuşun anlatın..
Hersey sabir ve sizin iyi olmanızdan geçiyor insallah başarabilirsiniz.
Çok güzel ve açıklayıcı yazmışsınız çok teşekkür ederim 
Sıkıntısız sorunsuz bi hamilelik ve doğum gecirdim.
Eşim ve ailem hep yanimda tam destek oldu. 4 sene cocuk özleminden sonra da bebegimiz eve gelince gözümüz gibi baktık öyle güzel davrandık ki hala öyleyiz kiyamiyoruz eşimde bende çok yumuşak huylu birer anne babayiz. Hep oyunlar oynuyoruz hep onun mutlu olup gülmesi için elimizden geleni yapiyoruz. Acaba böyle olarak mı onu çok simarttik onuda bilmiyorum. Belki acemiyiz de ilk cocugumuz anlayamiyoruz bilemiyoruz bazı şeyleri ama böyle olmasının nedeni nedir en iyisi dediginiz gibi bir pedagog a götürmek.
Sıkıntısız sorunsuz bi hamilelik ve doğum gecirdim.
Eşim ve ailem hep yanimda tam destek oldu. 4 sene cocuk özleminden sonra da bebegimiz eve gelince gözümüz gibi baktık öyle güzel davrandık ki hala öyleyiz kiyamiyoruz eşimde bende çok yumuşak huylu birer anne babayiz. Hep oyunlar oynuyoruz hep onun mutlu olup gülmesi için elimizden geleni yapiyoruz. Acaba böyle olarak mı onu çok simarttik onuda bilmiyorum. Belki acemiyiz de ilk cocugumuz anlayamiyoruz bilemiyoruz bazı şeyleri ama böyle olmasının nedeni nedir en iyisi dediginiz gibi bir pedagog a götürmek.
Çok güzel ve açıklayıcı yazmışsınız çok teşekkür ederimPedagog gitmeyi düşündünüz mü?
Hamilelginizin oncesi ya da hamileliğiniz nasil geçti? Belirli basli seyler yaşanmış olmalı ki bu şekilde yansımış olabilir veya kuveze vs girdi mi minnak kızımız?
6 yaşına kadar bu davranislarin olabilecegi yönünde pedagoglar ( bildiğim kadarıyla )
Tabi ki yaptığı her davranışa göz yummak zorunda değilsiniz çünkü ilerisi için sosyal ortama karıştığında çevresine de yapacaktır.
Oncelikle belirli metotlarla hayali törpüsü elinize alacaksınız.
Cocuklarin alışma durumu 21 gündür unutmayın kimse için ne anne ne de baba veya başka aile bireyleri de yanınızda ise taviz vermeden âglamasina engel değil açıklamalarda bulunacağınız süreç sizleri bekliyor.
Istedigi olana kadar ağlamayı sürdüğünü göre istedigi olmadigi zaman ki sizde bu savaşa boyun egmediğiniz müddetçe farklı yollara basvuracaktir ki bunun önceliği ağlamayı bitirip farklı yaptırımlar uygulamak gibi .
Ama asil yaptırımı sizin yapabileceğinizi bilmeli.
Ceza yolu ile degil dusun.e yolu ile sakinlesmeyi tercih edebilmeyi idrak ettirmelisiniz.
3 aylık 8aylik veya 18 aylik diye bir ayrım yok anne karnına düştüğü andan itibaren artık bir bireydir o. Hissedebilir düşünebilir karar verebilir vb. Bunlari da göz önüne alarak ceza yöntemi ile değil sakinlesme düşünme ortamından uzaklaştırma izleme vb çeşitli şeyleri yapmak durumundasınız.
Yaptığı şeylerin can yakmadiginu düşünebilir kendi canı da yanmayabilir bunları daha oturamıyorum olabilir ama unutmayın ki çocuğunuz anne ve babanın yansımasıdır.
Onu bu hırçınlaşır iten sebep ya sizde ya da babasındadir.
Geçmişle yuzlesemediginiz içinizde biriken konular bile çocuğunuza yansiyabilir.
Sakin olacaksınız.
Sabırlı olacaksınız.
Krize siz değil kendisinin boyun egmesini sağlayacaksınız.
Karsilastirma yapmamakta birlikte öfke kontrolune sevk edeceksiniz.
Ödül yöntemi olarak değil istedikleri şeylerin olması için ya da neden olabilmesi icin sürekli masal hikaye anlatımları da bulunacaksiniz.
Ozellikle cocuklar sesli kitaplara bayılır belirli kitapçılardan veya İnternet üzerinden bu tarz kitapları temin edebilirsiniz.
Onemli olan konu su ki çocuğunuza nedeni ve sonucu zincirletmeniz.
Isirmamasi gerektiği ısırınca ne olduğu
Ağlamaması gerektiği ağlamadiginda ne olduğu
Evde çoğu şeyden ziyade yapabileceklerini uygun etkinlik, yemek yeme alışkanlıkları vb ritueller oluşturun.
Konuşun sürekli konuşun anlatın..
Hersey sabir ve sizin iyi olmanızdan geçiyor insallah başarabilirsiniz.
Sıkıntısız sorunsuz bi hamilelik ve doğum gecirdim.
Eşim ve ailem hep yanimda tam destek oldu. 4 sene cocuk özleminden sonra da bebegimiz eve gelince gözümüz gibi baktık öyle güzel davrandık ki hala öyleyiz kiyamiyoruz eşimde bende çok yumuşak huylu birer anne babayiz. Hep oyunlar oynuyoruz hep onun mutlu olup gülmesi için elimizden geleni yapiyoruz. Acaba böyle olarak mı onu çok simarttik onuda bilmiyorum. Belki acemiyiz de ilk cocugumuz anlayamiyoruz bilemiyoruz bazı şeyleri ama böyle olmasının nedeni nedir en iyisi dediginiz gibi bir pedagog a götürmek.
