- Konu Sahibi ilknurum_92
-
- #1
merhaba kızlar çok fazla uzatıp gözlerinizi yormayacağım sadece birşeyler yazmak istedim
herkesin hayatı ve hayata bakışı çok farklıdır bir çoğumuzun yetiştirilmesinde gelen birbirimizi yadırgama vardır empati kurmadan cevap vermek iyi bişey değil bence ya da anlamadığımız yorum yapamadığımız bişeye cevap vermek ben çok gencim aslında ama kendimi artık öyle hissetmiyorum yaşımdan fazlasını gördüm çektim çok zorluklar atlattım ve hala zorluklar çekiyorum ama Rabbime şükür hep bunlardan tecrübe edinmeyi öğrendim bu yüzden yaşıma göre olgun saygın bi insan olabildim bunda tabiki ailemin katkısı büyük başta o kadar sorunu yaşamasaydık onların sorunlarından etkilenmeseydim kendimi yetiştiremezdim kendi kendime mutlu olmayı dik durmayı öz güvenimi kazanamazdım
ben üzülmeyi de seven bi insanım mutlu olmayı da Rabbim herşeyi bizim için vermiş biz malesef hayata dalıp ahir zamanı unutuyoruz Rabbim affetsin bizi inşallah mekanımız cennet olur..
neyse ne demiştim üzülmeyide seviyorum canımı yaksa da içim cız etsede seviyorum yoksa nasıl anlayabiliriz ki mutluluğu nasıl kıymetini biliriz gülmek bi zamandan sonra alışkanlık oluyo mutlu şeylere alışıyoruz ama mesela ölüme alışılmıyo ne olursa olsun üzülüyo insan hepsine alışabilsek ağlamaya da gülmeyede Rabbimin istediği gibi bi yaşam kurabilsek keşke bunu yaşayanlara çok özeniyorum inşallah yapmaya gayret gösteriyorum bende neyse kızlar öyle işte Rabbim hepimize yardım etsin burda bi çok sorun okudum hepimiz imtihan oluyoruz isyan etmek yerine dua edelim hepinize iyi günler okuyanlara teşekkürler..
herkesin hayatı ve hayata bakışı çok farklıdır bir çoğumuzun yetiştirilmesinde gelen birbirimizi yadırgama vardır empati kurmadan cevap vermek iyi bişey değil bence ya da anlamadığımız yorum yapamadığımız bişeye cevap vermek ben çok gencim aslında ama kendimi artık öyle hissetmiyorum yaşımdan fazlasını gördüm çektim çok zorluklar atlattım ve hala zorluklar çekiyorum ama Rabbime şükür hep bunlardan tecrübe edinmeyi öğrendim bu yüzden yaşıma göre olgun saygın bi insan olabildim bunda tabiki ailemin katkısı büyük başta o kadar sorunu yaşamasaydık onların sorunlarından etkilenmeseydim kendimi yetiştiremezdim kendi kendime mutlu olmayı dik durmayı öz güvenimi kazanamazdım
ben üzülmeyi de seven bi insanım mutlu olmayı da Rabbim herşeyi bizim için vermiş biz malesef hayata dalıp ahir zamanı unutuyoruz Rabbim affetsin bizi inşallah mekanımız cennet olur..
neyse ne demiştim üzülmeyide seviyorum canımı yaksa da içim cız etsede seviyorum yoksa nasıl anlayabiliriz ki mutluluğu nasıl kıymetini biliriz gülmek bi zamandan sonra alışkanlık oluyo mutlu şeylere alışıyoruz ama mesela ölüme alışılmıyo ne olursa olsun üzülüyo insan hepsine alışabilsek ağlamaya da gülmeyede Rabbimin istediği gibi bi yaşam kurabilsek keşke bunu yaşayanlara çok özeniyorum inşallah yapmaya gayret gösteriyorum bende neyse kızlar öyle işte Rabbim hepimize yardım etsin burda bi çok sorun okudum hepimiz imtihan oluyoruz isyan etmek yerine dua edelim hepinize iyi günler okuyanlara teşekkürler..