- 25 Eylül 2014
- 3.145
- 2.436
- 83
- 39
Aşağıdaki videoyu izleyerek sitemizi ana ekranınıza web uygulaması olarak nasıl kuracağınızı öğrenebilirsiniz.
Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda mevcut olmayabilir.
Eşimin içinde bukadar babalık duygusu ve cocuk sevgisi oldugunu hiç düşünmedim.benim de evlenmeden önce bukadar keskin cizgilerim yoktu 1 yıl korunup bırakırım dıyordum ama iş yumurtalıklarımı aldırsam mı eşimden gizli diye düşüncelere dogru yöneldi.
Cok soruldugu ıcın konumu duzenleyerek aynen bunu yazmıstım.bişey olsa,cocugum olmayacagını öğrensem dunyalar benım olurdu diye.birisi beni yazmış.
şu an doktora gitsem "sizin tıbben çocuk sahibi olmanız mümkün değil" dese, sağolun teşekkür ederim der çıkardım. zaten bunu yazarken bile yüzümde gülümseme oluştu.
sanırım eşim için yapacağım en büyük fedakarlık bir çocuk doğurmak olur.
(her ne kadar korkunç gelse de bunu yapacak gibiyim 3-5 sene sonra.)
umarım fikrim değişir.
biz de eşimle hiç konuşmamıştık. çünkü 15 yaşından beri tanıyorum kendisini. ve çocukları sevmediğimi bilir.
ama hep ikna ederim diye düşündü. 4 seneyi geçti evliliğimiz. allahtan o tutturmuyor çocuk diye.
Cok soruldugu ıcın konumu duzenleyerek aynen bunu yazmıstım.bişey olsa,cocugum olmayacagını öğrensem dunyalar benım olurdu diye.
Hayır asla cocuk istemiyorum diye direkt söylemiyorum ama,içimde annelik duygusu olmadını ,reglim geciktiğinde bile ne kadar fenalastıgımı görüyor.sadece,anne olmak istemiyorum diyorum,ne zaman isticeksin diyor,bilmiyorum diyorum.reglim gecikse,korkma hamile değilsin kendini salma toparla diye destekliyor ama reglim baslayınca yine üzülüyor.konumu düzenleyip sorulan sorulara yanıt verdım okuyabılırsınız.Sen adama evlenmeden önce bu denli açık çocuk istemiyorum dediysen ve adam buna rağmen evlendi ise diyecek lafı yok, kendince fikri değişir diye düşünmüş olabilir ama bu onun aldığı bir risk, seni bağlamaz, ama sen açıkça söyledin mi, belki yapmam yapmayabilirim gibi politik ifadeleri geçiyorum asla çocuk istemiyorum diye yoruma açık olmayan bir beyanda bulundun mu
Evet bence de destek alması gerek,bu durumu eşimin annesine de söyledim zaman zaman beni bebek gibi düşündüğünü,o da oğlunun yardım alması gerektiğini söyledi bana.eşime söyledim ama kabul etmedi psikolojik yardımı.ben seni cok sevdiğim için böyleyim içimden geliyor diyor.Bence sizin degil esinizin psikolojik destege ihtiyaci var, koskoca kadini bebek gibi sevmek reklamlara aglamak falan, anne olmayi istememekten daha anormal.
Bu arada ben de 27 yasinda ayni dusuncelerdeydim ve 4 yillik da evliydim, 30 yasinda fikrim degisti anne oldum. Belki sizin de degisecek, belki de degismeyecek, herkes anne olacak diye bir kural olmadigina gore cocuk sahibi olmak istememeniz, herhangi birinin istemesi kadar dogal.
Hayır asla cocuk istemiyorum diye direkt söylemiyorum ama,içimde annelik duygusu olmadını ,reglim geciktiğinde bile ne kadar fenalastıgımı görüyor.sadece,anne olmak istemiyorum diyorum,ne zaman isticeksin diyor,bilmiyorum diyorum.reglim gecikse,korkma hamile değilsin kendini salma toparla diye destekliyor ama reglim baslayınca yine üzülüyor.konumu düzenleyip sorulan sorulara yanıt verdım okuyabılırsınız.
Cocugum olmasin diye dua edeni ilk defa duydum gercekten.kendi kararin tabi bu ama zaman gectikce esinin de piskolojisi bozulur.anne olmak kadar guzel bisey varmi dunyada.bakamam beceremem diyemi dusunuyosun?Konumu düzenleyerek Çok sorulan soruları en alt paragrafta cevaplamak istiyorum.
merhaba herkese.arkadaşlar ben 3 yıllık evliyim.eşime ilk görüşte aşık oldum ,aşkım o gündür bugündür de artarak devam ediyor.yani aşkımı çokk seviyorum.çok mutlu bir evliliğimiz var.buraya kadar her şey yolunda.
Ama evlendiğim günden beri korunuyorum,kesinlikle anne olmak istemiyorum.eşim artık üzüntüsünden ağlıyor,her gördüğü bebeğe öpücükler atıp onları sevmeye çalışıyor.bebek bezi reklamlarında bile gözleri doluyor,bizim de bebeğimiz olsun diye bana sarılıyor.inanın bana abartısız her gün bana bebek istediğini,baba olmak istediğini,cocukları çok sevdiğini söylüyor.lütfen sen de anne olmak iste diye beni ikna etmeye calısıyor.ben de üstüme geliyorsun diye kaçıyorum.bazen yemeden içmeden kesiliyorum.benim içimde de çocuklara karşı sevgi var ama sadece uzaktan seviyorum.yani ,öyle sanıyorum ki ömrüm boyunca çocuğum olmasa asla aramam gibime geliyor çünkü hamile kalcam diye aklım çıkıyor.ya hamileysem diye düşündüğümde nefesim kesilecek gibi oluyor.
Hayattaki en büyük korkum anne olmak.çocuğum olmasın diye dualar bile ettiğim oluyor.daha nasıl anlatabilirim bilmiyorum.kısaca bu şekilde özetledim.
Eşim de artık acaba bende psikolojik bazı sorunlar mı var diye düşünmeye başladı.açıkcası eleştiriye çok açık bir insanımdır.olabilir mi acaba diye anne adaylarına ve annelere bunu sormak istedim.belki aramıZda psikolog da vardır bana yol gösterir.
Benim bu durumum normal mi,anormal mi acaba?
Buradan alacağım tepkilere göre uzman psikolog veya psikiyatrdan yardım almayı planlıyorum.
Anne olmayı istememek kötü bir şey mi arkadaşlar? Bu arada yaşım 27
En Çok sorulan sorulara cevabım,
***eşimle cocuk konusunu evlenmeden önce konusmadık.onun bukadar cocuk isteyebileceği ve benİm bukadar istemeyecegimi tahmin etmiyordum.evlendikten sonra cocuklardan tamamen soğudum.okadar istemiyorum ki,biri bana anne olamayacaksın dese dünyaları bana vercek gibime geliyor.
* **durum ciddi olmasa buraya yazmazdım.eşim artık beni bebegi gibi sevmeye basladı.hatta isterseniz alay edin ama BACAKLARINDA SALLAMAYA BİLE KALKIYOR.göğsüne yattıgım zaman "e bebeğim ee eee " ninni gibi olan o şeyleri söyleyip sırtımı sıvazlıyor.o an yüzüne bakabilseniz siz bile üzülürsünüz.daha nasıl anlatabılırım bılmıyorum.resmen cocuk sevgisini bende atmaya calısıyor cok üzülüyorum ona .kalbim acıyor,anne olmak isteyim diye duygusal vıdeolar bıle izliyorum ama tam aksı izledikce hepten nefret ediyorum.
Bu yüzden anormal miyim diye düşünmeye basladım.anormal isem bu durumun üstüne gitmeyi planlıyorum eşim için.
Ayrıca hepinize yürekten teşekkür ederim.
Sen adama evlenmeden önce bu denli açık çocuk istemiyorum dediysen ve adam buna rağmen evlendi ise diyecek lafı yok, kendince fikri değişir diye düşünmüş olabilir ama bu onun aldığı bir risk, seni bağlamaz, ama sen açıkça söyledin mi, belki yapmam yapmayabilirim gibi politik ifadeleri geçiyorum asla çocuk istemiyorum diye yoruma açık olmayan bir beyanda bulundun mu
AdAm_OLaCaK_KIZ haklısın eşlerle konuşulmalı ama insan bilemiyor ki. mesela ben eşimle tanıştığımda o 20 ben 15 yaşındaydım. daha çocuktum, ne bileyim çocuk istiyor muyum istemiyor muyum ?
bunun kararını 20 yaşında vermiştim mesela. istemiyorum dedim. ama o zamanlar da sallamadı. daha çok küçüksün gençsin dedi. evlendik 26 yaşına geldim, şimdi de biyolojik saatin gelince istiyceksin diyor.
ben bu adama napiyim ki?
hiç istemedim diyelim diyorum, bi düşünce hali alıyor adamı sonra ben seninle çocuk için evlenmedim diyor. ama sonra istersin diyor. bu kadar da emin.