SABAH KIZIMDAN AYRI KALACAĞIM İLK GÜN 😔🥺

Konudaki diğer mesajları okumamıştım. Yapacak bir şey yok maalesef. En baştan baba yapılmaması gereken birisi baba olmuş. Dönüşü yok artık. Bu adam istediği sürece çocuğuyla görüşecek. Karşı taraftan güvendiği biri varsa belki onunla arayı iyi tutup, onun göz kulak olmasını isteyebilir. Başka da elden ne gelir bilmiyorum.
 
Ben anlamadım
Tam bilmiyorum ya erkek kardeşi yada kızkardeşiyle gelicek galiba inşAllah diyorum kızkardeşiyle gelir de en azından bayan olduğundan yanında bi tık içim rahatlar
1.5 yaş annesiz görüş için cok erken değil mi mahkeme buna nasıl izin verdi? Bu cocuk ağlar ki ben annemi istiyorum diye. Cok kucuk yani
 

Canım benim sürecinizi, yaşadıklarınızı bilmiyorum fakat sadece ayrı kalma ile ilgiliyse endişen ilk zaman böyle hissetmen çok normal.
Ben oğlumu (1 yaşındayken) ilk bensiz babaannesine bıraktığım gün kendimi inanılmaz bir boşlukta hissetmiştim
Hatta gelene kadar ağlamıştım.. hormonlardan sanırım.
Sonrakiler daha kolay olmuştu hatta kendime o günler planlar yapmaya başladım ve farkettim ki bana da çok iyi geliyordu.
Bazen çocuğumuzu özlemek bile çok güzel.
Şimdi her hafta bekliyorum ki anneanne babaanne müsait olsunda şöyle müsait olsunda bırakayım kendime zaman ayırayım diye :)
Hatta birazdan eşimle ikisini göndereceğim kendim de arkadaşlarımla plan yapacağım.
Bazen annelerin yalnız kalmaya ihtiyacı oluyor bunu zamanla anlayacaksın.
Babası iyi bakacaktır varsın biraz eksik baksın ama en azından alıp ilgileniyor ve babalık görevini yapıyor bu yönden düşün.

Evli de olsanız, ayrılmış da olsanız; çocuklarımızın babayla özel zamanlar geçirmeye ihtiyacı var sürecini olumluya çevir
 
Ben anlamadım

1.5 yaş annesiz görüş için cok erken değil mi mahkeme buna nasıl izin verdi? Bu cocuk ağlar ki ben annemi istiyorum diye. Cok kucuk yani

Niye ağlasınlar ki.. 1.5 yaşındaki bir çocuk tüm gün babayla da zaman geçirebilir.
Bunlar onların artık aile dinamiği artık çocuk bu dinamiğe alışmalı.
Bunu evli aileler yapıyor. Boşanmıs ebevynler de çocukları için sağlıklı bir iletişim halinde olduğu sürece asla çocuk etkilenmez.
Aksine babasıyla dolu dolu vakit geçirmek ona da iyi gelir.
Çocuktan boşanılmıyor sonuçta.
 
Tabii ki normal aile düzeninde cocuk babayla tek basına vakit geçirmeye alışıksa anneden bağımsız olmaya alıştıysa ağlamaz ama boşanmış ailelerde alışkın olmadığı için anneden kopması daha zor olabilir. Yani benim yeğenlerim var 6 tane biri de boşanmış anne babanın cocuğu. Mahkeme babaya 3.5 yasından sonra izin verdi anneden ayrı görmeye ben o yuzden şaşırdım. Dolayısıyla biz de cocukla 3.5 yasından sonra tanıştık. Bence 3.5-4 yaş çok geç bu arada benim yeğenim arada annesini özleyip ağlıyordu biz de bir şekilde oyalıyorduk cocuğu ama 1.5yaşındaki bir bebek daha süt kuzusu.
2 yaşına kadar anneyi emiyor çoğu cocuk. Uykusu bile anne koynunda oluyor o yuzden sasırdım açıkcası bu kdr kucuk yasta izin vermelerine.
He belki de daha sağlıklıdır cocuğun duygusal gelişimi için erken yaşta olması. Çünkü dediğim gibi bizim durumumuzda cocuk 3.5 yasına kadar polis ve sosyal hizmetler gözetimi altında babası ile görüştü (anne göstermemek istediği için) çocuk 3.5yasından sonra hala babaanne dede kuzen nedir kimdir öğrendi. Valla çok zor işler ya. Allah herkese yardımcı olsun iki taraf için de zor ama en zorlanan çocuk oluyor arada
 
Siz grçiminizi nasıl sağlıyorsunuz peki?kira ödüyor musunuz,çalışıyorsanız çocuğa kim bakıyor?
 
Çocuğunuza zarar verecek bir baba değilse bu görüş sizin çocuğunuza da iyi gelecek onun anne kadar babaya da ihtiyacı var
 

Sizin durumunuz çok farklı ve üzücü olmuş gerçekten. Annenin etkisinden dolayı bu şekilde çocuk tepki vermiş. Çocuğu babaya ve sizlere karşı etkiketlemiştir.
Ya da çocuktan ayrılırken duygusal davranıp çocuğa da bu boşluğu yaratmıştır.
Çocuklar kreşlerde bile 3.5 yaşında annesiz ve babasız kalabiliyorlar çünkü.
Hele ki sevgi dolu ve birebir ilgilenilen yerlerde daha rahat dururlar. Dediğim gibi anne etkisinden dolayıdır.
Daha küçük yaşta alıştırsaydı "bugün babanla, halanla, babaannenle çok eğleneceksin onlar seni çok seviyor" gibi güven yaratan ve kararlı bir duruş sergileseydi cocuk size 3.5 yasinda koşarak gelirdi.
Ama bazı anneler maalesef çocukların duygularını kenara bırakıp, kendi duygularına göre hareket ettiği için çocukta daha ağır hasar bırakıyorlar.
Çocuğun yaşı ilerledikçe bu daha işin içinden çıkılmaz bir duruma sürükleniyor.
Çocuk "şimdi babamla gidersem, annem üzülür" olarak algılayıp, kendilerinin yanlış bir şey yapıyormuş gibi hissederler.
Ruhsal açıdan sağlıklı bir babanın çocuğunu gözetim altında görmesi ne kadar acı bir durum.
Bağımlı ebevynlik çok korkunç bir durum.
 
Evet malesef dediğiniz gibi bağımlı ebeveynlik vardı bizim durumda. Kendisi de kendi annesine bağımlıydı o yuzden boşandılar zatenay hele yeğenim annesini özleyince gel arayalım anneni sesini duy diyordum. Telefonda cocuğa annecim ben seni cok ozledim sen beni özlemedin mi diye duygu sömürüsü yapıyordu cocuk da ben iyiyim mutluyum diyemiyordu annesi üzülecek onun mutlu olduğunj duyunca diye. Bu sefer bize çatıyordu anne cocuğumun sesi cok durgun geliyor mutlu edemiyor musunuz kızımı diye tam bir çıkmaz yani ne desen anneyi inandıramazsın cocuğun iyi ve mutlu olduğuna.. cocuk 1 saat kendine gelemiyordu üzüntüden konusmalardan sonra.
 
Sigortalı işte çalışmayınca icraya da verseniz sadece verdiğinizle kalıyosunuz herhangi birşey alamıyosunuz ödememek için de sigortalı işe girmiyor
 
Yargılayıcı bir yorum yapmışsınız hanımefendi haklısınız evet kızımın psikolojisi herşeyden önemli ama emin olun tek başına çocuk büyüten bir kadına ahkam kesmek olmuş sizin yorumunuz ben daha çocuğum doğmadan sizin bu dediklerinizi araştırarak çocuğumu nasıl güzel yetiştiririm bunun bilincinde bir anne olarak evlat büyütüyorum haliyle de emek veren taraf olarak haklı olduğumu konuları belirtiyorum en basiti az önce çocuğuna yedek kıyafet açıp ıstiyor üstüne şu dökmüş de gidip çocuğumun üstü kirlenmiş 1 takım alayım kaç tl ki demiyor da benden kıyafet istiyor benimle bir empati yapın siz olsanız armut piş ağzıma düş mantığında bir adama benim kadar anlayışlı olabilir mısınız? Hiç zannetmiyorum genel de sizin gibi yorum yapan insanlar çoğunlukla ailesinde böyle kişiler olan insanlar oluyo yine de saygı duyuyorum yorumunuza teşşekürler
 
Allah razı olsun nasıl güzel anlamışsınız da yazmışsınız düşünün az önce bana mesaj atıyor ki kızım üstünü ıslatmış birini yollıycakmış yedek kıyafet verebilir miymişim hasta olurmuş demiyor ki 1 atlet 1 kıyafet kaç para olabilir gideyim alayım demiyor da benden kıyafet istiyor bende bir zahmet al kıyafet yazdım bez kıyafet çantasıyla birlikte veriyim hazırca diye umdu yapmadım velayet bana geçince sen görüceksin diye tehdit eden bir adama böyle davranmak gerekiyor maalesef tekrar teşekkür ediyorum sizin gibi hemcinsini anlayan kadınlara ❤
 
Babası ile iyi ilişki kurmasına yardım edin. Babası ile ilgili olumsuz konusmayın haklı da olsanız. Çocuk ikinizin arasında kalmasın. Babaya da ihtiyacı var . Bunu destekleyin. Çocuk bir birey sizin uzvunuz değil bunu unutmayın. Kendinize vakit ayırın siz de bir bireysiniz bunu unutmayın
 
Çocuğu gönderirken neden yedek kıyafet koymadınız? 1 atlet 1 kıyafet alabilir ama yıkamadan giydirilmez ki. Bu şekilde eski eşinizi değil çocuğunuzu cezalandırmış oluyorsunuz.
 
Yok hiçbirşekilde kötüleme gibi birşey yapmıyorum tam tersi baban da seni özledi vakit geçireceksiniz geziceksin babası geliyo diye günler öncesinden güzel güzel anlattım. Bende ayrı anne baba çocuğuyum ara da sıkışmanın olumsuz konuşmanın nasıl derinden yaralar açtığını çok iyi bildiğim için o ne kadar sorumsuz olsa da çocuğuma onu asla kötülemiyorum
 
Çünkü çocuğu için bir çaba sarfetsin bir sorumluluk alsın istiyorum
Haklısınız ama bu çocuğunuzu göndermeme isteğinizle çelişiyor. Hem çocuğa nasıl bakarlar diye korkuyorsunuz hem de çocuğun eşyalarını vermiyorsunuz. 1.5 yaşındaki çocuk gün boyu tek kıyafetle duramaz, bunu biliyorsunuz.

Anlıyorum siz yoruluyorsunuz, o rahat rahat babalık taslıyor. Bunların suçlusu bebeğiniz değil. Ama ıslak kıyafetle altı kirli kalan bebeğiniz oluyor. Çocuk eski eşinizi cezalandıracağınız bir silah değil. Babası sorumluluk almıyorsa siz alacaksınız. Yapacak başka bir şey yok.
 
Çocuğu nafaka vermeyen "babaya" gösterme zorunluluğu olmasa keşke. Çocuğuna üç kuruş parayı esirgeyen, üstü ıslanınca bir çift kıyafet alamayan adamın ne bağı, babalığı olacak?

Bazı şeyleri sindirip, bir şey yokmuş gibi davranması çok zor bence. Allah kalbinize ferahlık versin.
İlk olduğu için zorlanmanızda normal, zamanla bu duruma da alışırsınız. Karşıda düzgün bir baba olsa bu kadar huzursuz hissetmezdiniz zaten.
 


Aynı sizin gibi, bebekliğinden başlayarak kızını tek başına büyütmüş bir anneyim.
Yaşadıklarınızı - ve muhtemelen yaşayacaklarınızı da- tahmin edemeyeceğiniz kadar fazlasıyla yaşamış bir anneyim.

Allah sizin de evlâdınızın da yolunu bahtını açık etsin.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…